|
|
 |
 |
 |
 |
| |
ตอน 8 เจ็บปวดทุกปี
“ร้องไห้อีกแล้วน่ะมุก”
“ก็มันรู้สึกแย่แทนลูกน่ะ วันพ่อแต่ลูกไม่มีพ่อเหมือนคนอื่นเขา พอใครถามลูกก็บอกว่าพ่อตายแล้ว น้องฝนไม่มีพ่อมานั่งให้กราบเหมือนคนอื่น ทำไมน้องฝนจะไม่มีพ่อ แต่เขาไม่รู้เท่านั้นล่ะว่ามีน้องฝนเป็นลูก” ขณะเอ่ยดวงตาของเธอก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก
“ผู้ชายแย่ๆ แบบนั้น เป็นพ่อใครไม่ได้หรอก สู้ให้ยายฝนไม่มีพ่อเสียดีกว่า เหมือนตาดลลูกฉันไง ก็ไม่มีพ่อเหมือนยายฝน พ่อที่ไม่เคยยอมรับตาดลเป็นลูก” สุนทรีเอ่ยประชดประชันไปถึงพ่อของลูกด้วยเช่นกัน
“ชีวิตเราสองคนทำกรรมอะไรไว้นะ ถึงได้เจอผู้ชายแย่ๆ แบบนั้น” มุกดาพูดด้วยน้ำเสียงหม่นเศร้าขณะที่ใบหน้านวลมีหยาดน้ำตาลงมายังแก้มนวล
เมื่อเช้าก่อนที่เธอจะมาทำงานลูกสาวก็บอกให้เธอได้ทราบ เมื่อใกล้ถึงวันที่เธอรู้สึกแย่ในทุกๆ ปี ที่มีความรู้สึกสองอย่าง หนึ่งคือรักของพ่อเธอ รวมทั้งระลึกถึงพ่อของลูกด้วย เป็นวันที่ทำให้เธอลืมอีกฝ่ายไม่ได้เช่นกัน แม้ว่าเธอจะพยายามลืมเรื่องเหล่านี้มากมายเพียงใด
โดยในยามนี้ธราธิปก็กำลังขับรถมายังโรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่ง พร้อมกับจีรภาภรรยาที่ตนเองแต่งงานด้วยเมื่อสี่ปีก่อน พร้อมกับเด็กหญิงนิตยา ซึ่งเป็นลูกสาวของตนเองกับหญิงสาว ทั้งสองแต่งงานกัน หลังจากที่เขาต้องเสียใจกับการกระทำของมุกดาผู้หญิงที่เขารัก เมื่อได้ยินอีกฝ่ายบอกให้รู้ว่าทั้งสองมีอะไรกัน มันทำให้เขาเจ็บปวดอย่างมาก
เธอหาว่าเขานอกใจไปคบกับจีรภา ขณะที่มีเธอเป็นคนรัก เขาบอกว่าไม่ใช่ มุกดาก็ไม่เชื่อ ซ้ำยังคบหากับผู้ชายอีกคนอย่างสนิทสนมมากขึ้นกว่าเดิม ผู้หญิงที่นอกใจและมีอะไรกับผู้ชายคนอื่นแบบนี้ ธราธิปคงไม่แต่งงานกับเธอแล้วล่ะ จะไปทำระยำที่ไหนเขาก็ไม่สนใจแล้ว ร่างแกร่งก้าวลงมาจากรถพร้อมกับจีรภา หญิงสาวอยู่ในสถานะภรรยาของเขา
“หนูหญ้าดีใจไหมลูกจะได้ไปโรงเรียนแล้วน่ะ” พลางก้มลงสอบถามลูกสาวที่นั่งอยู่บนตักของตนเอง
“ดีใจค่ะคุณแม่” เด็กหญิงตอบกลับมาอย่างน่ารัก
“หนูจะได้มีเพื่อนหลายคนไงลูก” พลางบอกด้วยน้ำเสียงแห่งความรักในตัวลูกน้อย
“หนูอยากมีเพื่อนหลายคนค่ะ” เด็กหญิงนิตยาตอบด้วยใบหน้าที่ประดับไปด้วยรอยยิ้ม
“เอ่อ ซันคะ คุณไปดูโรงแรมที่คุณแม่แนะนำรึยังคะ”
“ยังเลย ว่าจะไปวันเสาร์นี้ล่ะ”
“รีบไปดูเลยนะคะ เดี๋ยวจะโดนคนอื่นเทคโอเวอร์ไปก่อน” หญิงสาวคะยั้นคะยอผู้เป็นสามี “ตอนนี้เขาขายราคาไม่แพงค่ะ ถ้าเรารีบซื้อไว้ จะได้ราคาถูกค่ะ เกิดมีคนรู้หลายคนราคาอาจจะขึ้นได้ค่ะ นี่เขาบอกขายเราในราคาแบบกันเอง เห็นว่าเป็นเพื่อนกับคุณแม่ ก็เลยไม่ได้บอกราคาสูงมาก”
“ได้ แล้วจะรีบไปดูละกัน” เขารับปากภรรยา
วันที่ 5 ธันวาคม เป็นวันที่มุกดาเคยชื่นชอบ แต่เมื่อมีลูกหญิงสาวก็ไม่ชอบเอาเสียเลย เพราะมันทำให้ลูกสาวเจ็บปวดที่ไม่มีพ่อเหมือนคนอื่น วันนี้มุกดาก็ได้ขับรถมาส่งลูกสาวยังโรงเรียนที่อยู่ไม่ไกลที่ทำงานเท่าใดนัก เพราะสะดวกเวลาที่เลิกงานจะได้ไปรับทันที หญิงสาวไปรับลูกชายกับลูกสาวพร้อมกัน รออยู่ไม่นาน ลูกสาวก็วิ่งออกมาจากห้องเรียน เมื่อมองเห็นมารดาของตนเองมารับ
เป็นเด็กหญิงใบหน้าน่ารัก ผมหยักศกนิดๆ ราวกับตุ๊กตาบาร์บี้ นัยน์ตากลมโต เป็นประกาย ดูบริสุทธิ์ ไร้เดียงสา เหมือนผ้าขาว แม้ว่าจะผิดหวังเรื่องความรัก แต่หัวใจดวงน้อยที่อยู่ในร่างกายก็ช่วยทดแทนความเจ็บปวดให้กับมุกดาได้มากเช่นกัน โดยเฉพาะเมื่อเธอได้เห็นการเติบโตของลูกสาวไม่หยุด จนกระทั่งกลายเป็นสาวน้อยที่กุมหัวใจของเธอไว้ได้อย่างมากมาย ไม่ต่างจากผู้เป็นพ่อเลย
ตั้งแต่ที่เธอรับรู้ว่าอีกฝ่ายไม่ใยดีตนเองแล้ว เธอก็ตัดสินใจย้ายตามบิดากับมารดาไป เพราะกลัวว่าทั้งสองจะเป็นอันตรายไป เธอไม่อยากสูญเสียคนที่รักทั้งสองไป ด้วยการมาทำงานยังต่างจังหวัด พร้อมกับครอบครัวของสุนทรีด้วย เมื่อลูกสาวอุ้มหลานกลับมาพร้อมกับหยาดน้ำตา โดยรับรู้ว่าธราธิปกำลังจะแต่งงานกับจีรภา ทำให้มุกดาเจ็บปวดอย่างมากมาย
“แม่มารับแล้ว”
“จ้ะ แม่มารับแล้ว”
หญิงสาวขานตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม แต่ในอกปวดร้าวสิ้นดี พร้อมกับหอมแก้มเล็กที่วิ่งมากอดคอชองตนเองด้วยอย่างออดอ้อน มุกดาพลางนึกอย่างเจ็บปวด ป่านนี้อีกฝ่ายคงจะมีความสุขกับผู้หญิงคนนั้น และก็คงจะมีลูกด้วยกันเป็นแน่ ถึงเธอไปบอกเขาว่าหนูฝนเป็นลูก คุณซันก็คงจะไม่สนใจหรอก และก็คงไม่เชื่อด้วย อาจจะคิดว่าเป็นลูกของเธอกับเพื่อน ขออย่าให้เธอได้เจอกับผู้ชายสารเลวคนนั้นอีกเลย หนูฝนไม่มีพ่อก็ไม่เป็นไร เธอจะเป็นพ่อและแม่ให้ลูกเอง
+++++++++++++++
มาดูกันค่ะว่าหนูมุกจะน่าสงสารกว่าหนูษาในราคีเกลียดรักรึเปล่าค่ะ
| Create Date : 08 ธันวาคม 2562 |
| Last Update : 8 ธันวาคม 2562 0:04:58 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 2235 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [
