|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Tag ทำความเข้าใจผมกับพ่อ
... ใด้รับเกียรติจาก "คุณแม่ภูมิ" ส่ง Tag ทำความเข้าใจประสาแม่ลูกให้ แต่ผมขอเปลี่ยนชื่อ Tag หน่อยน่ะคับ เป็น" Tag ทำความเข้าใจผมกับพ่อ " ดูแล้วมันน่าจะเข้ากันมากกว่า...
... ผมขอเป็นแบบเล่าเรื่องน่ะคับโดยเรื่องของผมแต่เล่าและเขียนโดยพ่อ เท่าที่พ่อพอจะจำได้ เพราะถ้าเป็นรายละเอียดแม่จะจำได้ดีกว่า เอาละคับเล่าเลยดีกว่า อยากจะเล่า ...
... ผมชื่อ " โตน " คับ ...
... เป็นลูกคนเดียว ของพ่อกับแม่คับ ...
... ชื่อจริง " ตุลาการ " คือพ่อไม่ได้อยากให้ผมโตขึ้นเป็นตุลาการศาลรัฐธรรมนูญอะไรหรอก แต่อยากให้เป็นคนมีเหตุผล บนความยุติธรรม อะไรทำนองนั้น...
... เกิด 1 สิงหาคม 2546 ...
... ตอนแม่ท้องผม แม่ตัวโตมากน้ำหนักแม่ขึ้นเป็น 58 กก. ...
... ตอนแม่ท้องผม แม่กินแต่ก๋วยเตี๋ยวเป็ด กินเยอะมากจนเดี๋ยวนี้แม่ไม่กล้ากินก๋วยเตี๋ยวเป็ดอีกเลย ตั้งแต่คลอดผมมา แม่บอกรู้สึกเหม็น ...
... แม่ฝากครรภ์ที่โรงพยาบาลวชิรพยาบาล เพราะที่นั่นมีความชำนาญเรื่องเด็ก ( แม่สรรหาสิ่งดีๆให้กับผมตั้งแต่ผมยังไม่เกิด ) และที่สำคัญคือใกล้ที่ทำงานแม่ ...
... แม่ฝากครรภ์กับ " คุณหมอเกษม " ซ่งเป็นอาจารย์หมออยู่ที่นั่น ...
... คุณแม่ขับรถไปทำงานทุกวันตอนที่ท้องผม โดยขับจากมีนบุรีไปทำงานเทเวศน์ คุณแม่เก่งมาก ...
... คุณแม่ไปหาหมอคนเดียวตามหมอนัดทุกครั้ง ...
... คุณแม่พยายามกินนม กินผลไม้รวมไปถึงอาหารที่มีประโยชน์ ทั้งๆที่ไม่อยากกิน ...
... คุณแม่ต้องเจาะน้ำคร่ำ ตอนผมได้ 4 เดือน เพื่อตรวจความสมบูรณ์ของผม เพราะคุณแม่มีผมตอนอายุมากแล้ว ...
... วันที่แม่ไปเจาะน้ำคร่ำ วันนั้นเป็นวันแรกที่พ่อไปด้วยกับแม่ ...
... วันที่เจาะน้ำคร่ำ หมอบอกว่าการเจาะน้ำคร่ำอาจจะทำให้แท้งได้ ถ้าเกิดผิพลาดถุงน้ำคร่ำเกิดรั่ว หรือเข็มไปโดนเด็กแล้วเด็กได้รับอันตราย...
... วันเจาะน้ำคร่ำ เป็นวันแรกที่พ่อกับแม่ได้เห็นผมและรู้ว่าเป็นผู้ชาย เพราะหมอต้องอัลตร้าซาวส์ดูตำแหน่งของผม เลยเรียกพ่อเข้ามาดูด้วย...
... หลังจากวันเจาะน้ำคร่ำ ต้องรออีกสามสิบวันถงจะรู้ผล ว่าผมสมบูรณ์ดีหรือไม่ ...
... ในเวลาสามสิบวันที่ทรมานในการรอคอยผล ของพ่อกับแม่ว่าผมจะสมบูรณ์ดีหรือป่าว และจะมีอาการแซกซ้อนเกิดขึ้นกับผมหรือไม่ คุณพ่อคุณแม่กังวนมาก แต่จะไม่เอ่ยหรือพูดคุยกันเรื่องนี้เลย เพราะถ้าคุยกันก็จะเกิดความเครียดและจะเหมือนตีตนไปก่อนไข้ ...
... วันที่พ่อกับแม่รู้ว่าผมสมบูรณ์ดีและก็ปลอดภัย เป็นวันที่พ่อกับแม่โล่งอกเป็นที่สุด เหมือนยกภูเขาออกจากอก เหมือนเดินวนอยู่ในที่มืดแล้วออกมาเจอกับแสงสว่างมองเห็นทางที่มันสดใส เหมือนอากาศในตอนเช้าและมีกำลังที่จะต่อสู้กับสิ่งต่างๆ ...
... พ่อกับแม่ยังต้องไปทำงานเช้ากลับมืดเหมือนเดิม จากมีนบุรี แม่ไปทำงานเทเวสน์ พ่อไปทำงานอยุธยา สังคมคนกรุงเทพฯ ทั่วๆไป ...
... แม่ก็ยังขับรถไปทำงานทุกวัน ท้องก็โตขึ้นเรื่อยๆ ...
... วันที 31 กรกฎาคม 2546 หมอนัดแม่ไปตรวจตามปกติ แต่ครานี้พ่อไปด้วย เพราะแม่ท้องโตมาก ...
... วันนั้น หมอบอกว่าแม่ท้องแข็งมากคงต้องผ่าออกก่อนกำหนดแล้วละ ไม่งั้นเด็กอาจเป็นอันตราย เพราะกว่าจะถึงกำหนดก็อีกเดือนนึง ...
... วันนั้นหมอนัดผ่าวันถัดไป ให้เตรียมของใช้สำหรับเด็กมา หมอจะจองคิวห้องผ่าตัดและห้องพัก ...
... เช้าวันที่ 1 สิงหาคม 2546 พ่อเตรียมผ้าอ้อมกับแป้งมา เพราะที่นั้นเขาไม่ให้เอาอะไรไปมาก และไปกันสองคน ...
... วันนั้นขณะพ่อขับรถไปโรงพยาบาลพาแม่ไปคลอด ถูกตำรวจจับ พ่อขับรถผิดเลนส์เพราะไม่ชินกับเส้นทาง พ่อบอกตำรวจว่าไม่ชินกับเส้นทางและรีบจะพาแม่ไปคลอด ตำรวจไม่เชื่อทั้งที่แม่นั้งท้องโตอยู่ พ่อเลยให้ยึดใบขับขี่และเอาใบสั่งมาเพราะต้องรีบไป ( ถ้าคนอื่นเล่าจะไม่เชื่อเด็ดขาด เพราะคนกำลังจะคลอดก็ต้องปล่อยไปก่อน ขนาดบนถนนยังเอา ฮ.มารับเลย แต่ก็ต้องเชื่อเพราะเจอกับตัวเอง ... นี่แหละเมืองไทย ) ...
... ไปถึงโรงพยาบาล เขายังให้พักห้องรวมเพราะห้องพิเศษยังไม่ว่าง ...
... ขณะที่รอคิวห้องผ่าตัด พยาลบาลเขาก็มาสอนพ่อกับแม่ถึงวิธีการให้นมลูก,วิธีอาบน้ำ,วิธีเปลี่ยนผ้าอ้อม และวิธีดูแลเด็กอ่อนต่างๆ ...
... เที่ยงของวันนั้น แม่เข้าห้องผ่าตัด ...
... เวลา 13:51 ผมคลอดออกมาโดยวิธีการผ่า ...
... ผมน้ำหนักแรกเกิด 3900 กรัม ...
... ครั้งแรกที่พ่อเห็นผม พ่อได้แต่ยิ้มและเหมือนจะร้องให้ ...
... พยาบาลเข็นผมออกมา แล้วบอกว่า " ลูกคุณสุวรรณาค่ะ ใครเป็นพ่อค่ะ " พ่อยิ้ม ไม่ตอบ " ผู้ชายค่ะ " แล้วก็เข็นไปห้องพักเด็ก พ่อก็เดินตาม ...
... อีกชั่วโมงต่อมา บุรุษพยาบาลเข็นแม่ก็ออกจากห้องผ่าตัด เราได้ห้องพิเศษพอดี ก็ไปอยู่ห้องพืเศษกัน ...
... พ่อก็เฝ้าดูแม่ แล้วก็วิ่งลงมาดูผมที่ห้องพักเด็กผ่านทางกระจก ...
... เย็นวันนั้น พยาบาลก็พาผมมาให้พ่อกับแม่ดูที่ห้อง ให้แม่อุ้มหน่อยนึง แต่แม่ก็ยังให้นมไม่ได้ ยังเจ็บแผลอยู่ ...
... เช้าวันที่สอง แม่ลุกมาดูผมที่ห้องพักและขอเข้ามาดูในห้อง ...
... เที่ยงวันนั้น พยาบาลมาส่งผมให้แม่ ...
... พยาบาลสาธิตวิธีเปลี่ยนผ้าออ้อมและวิธีให้นมให้กับพ่อ ผมต้องกินนมสำเร็จรูป เพราะแม่ยังให้นมไม่ได้ ...
... เย็นวันนั้น พยาบาลอาบน้ำให้ผมและก็สาธิตให้พ่อกับแม่ดู ...
... พ่อเปลี่ยนผ้าอ้อมและให้นม ( ไม่รู้เหมือนกันว่าพ่อทำได้ไง ) ...
... เราอยู่โรงพยาบาลกันห้าวันรวมทั้งวันผ่า ...
... ผมจะหิวและร้องบ่อย นมแม่ไม่พอก็เลยกินนมสำเร็จรูปคู่กันไป ...
... เราอยู่กันสามคน พ่อ,แม่,ลูก ก็ทำกันเต็มความสามารถที่มี ...
... ผมกินนมแม่ แม่บอกว่าเจ็บเต้านมมาก ...
... แม่ไปหาหมอที่ ราชธานี หมอบอกว่านมคัดธรรมดา ให้ยาแก้อักเสบมากิน ...
... อีกสามวัน แม่เจ็บทนไม่ไหวเลยไปหาหมออีกครั้งครานี้ที่นพรัตน์ หมอบอกไม่ไหวแล้ว ต้องผ่าตัดด่วนเพราะข้างในเป็นหนอง ไม่งั้นต้องตัดทิ้ง ...
... หมอสั่ง admiss. ในวันนั้น แล้วก็ผ่าในวันนั้นเลย ...
... ในวันนั้นพ่อให้ป้าไปช่วยเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาล ในวันที่ผ่าตัด ...
... ผมอยู่กับพ่อสองคน ก็ต้องกินนมสำเร็จรูป และก็กินมาจนถึง 5 ขวบ ...
... แม่ต้องอยู่โรงพยาบาลคนเดียว 4 อาทิตย์ มีหลาน มีน้ามาเยี่ยมในบางครั้ง แตไม่มีฬใครเฝ้า ...
... เช้าพ่อไปทำงาน กลางวันผมอยู่กับป้า ...
... กลางคืนก็อยู่กับพ่อ ...
... ป้ากลางวันดูแลผม กลางคืนก็ไปเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาล ...
... เป็นอยู่อย่านั้นอยู่สี่อาทิตย์ ...
... ผมก็เลยได้กินนมแม่ได้แค่สองเดือน ...
... วันที่แม่ออกจากโรงพยาบาลพ่อไปรับแม่ ผมก็อยู่กับป้า ...
... แม่ออกจากโรงพยาบาล น้าก็ออกจากงานมาช่วยเลี้ยงผม ...
... น้าเลี้ยงผม แม่ก็ไปทำงาน ...
... น้าเลี้ยงผมตอนกลางวัน ตอนเย็น,กลางคืนก็อยู่กับพ่อกับแม่ ...
... น้าเลี้ยงผมอยู่สองเดือน น้าก็กลับไปทำงาน ...
... ผมก็ต้องเข้า เนอสเซอรี่ตั้งแต่ตอน 5 เดือน ...
... 5 เดือนผมเริ่มนั่งได้แล้ว ...
... เช้าพ่อก็ไปส่งผมที่เนอสเซอรี่ ก่อนไปทำงาน ...
... ทุกเช้า แม่ก็จะเตรียมนม,ขวดนม,ขวดน้ำ,แพมเพิร์ทและเสื้อผ้าอีหนึ่งชุด ...
... ตอนเย็น แม่ก็มารับหรือไม่ก็พ่อแล้วแต่ใครมาถึงก่อน ...
... เป็นอยู่อย่างนี้ จนผมอายุสามขวบเข้าอนุบาล ...
... 7 เดือน ผมเริ่มเกาะยืน ...
... ผมไม่คลาน ผมนั่งแล้วเกาะยืนแล้วก็ก้าวย่างเดิน ...
... 7 เดือน ผมได้นั่งเครื่องบินไปบ้านปู่ ...
... และพ่อก็ได้เห็นผมเริ่มเกาะเดินที่นั่น ...
... 9 เดือน ผมเดินได้ ซึ่งอาจะเร็วกว่าปกติ ...
... และพ่อก็พาผมไปทะเล ...
... พ่อให้ผมเดินบนทราย ผมเดินแบบกลัวๆ เพราะเจ็บฝ่าเท้า ...
... และพ่อก็จูงผมเดินลงทะเล ผมชอบมาก ผมไม่กลัวเลย ผมหัวเราะร่วน ...
... หลังจากนั้น เราก็ไปทะเลกันบ่อยมาก ...
... เราไปกินอาหารทะเล แล้วก็เล่นน้ำทะเลกัน ...
... 1 ขวบ ผมเรียกพ่อกับแม่ได้ชัด ...
... พ่อคับ , แม่คับ ...
... 1 ขวบ 2 เดือน ผมวิ่งชนกระจกบ้านป้า ที่วางอยู่บนโต๊ะ ...
... ผมโดนกระจกบาดที่ใต้ตาขวา ยาวประมาณ 2 เซนติเมตร ...
... พ่อกลับมาจากทำงาน เจอผมโดนกรจะบาด ตกใจมากแต่ไม่โวยวาย เพราะคงช่วยอะไรไม่ได้แล้ว แม่ก็อยู่,ป้าก็อยู่แค่ถามว่าโดนอะไร เพราะผมซนมาก ...
... เลยเป็นแผลเป็นจนทุกวันนี้ ...
... 1 ขวบ 5 เดือน ผมป่วยเป็นปอดบวม ...
... ผมมีใข้ตัวร้อน แต่ผมก็ยังเล่นปกติ ...
... ตกกลางคืน ใข้ขึ้นแม่ต้องคอยเช็ดตัวให้ ...
... แม่ซื้อยามาให้กินก็ไม่หาย ...
... พ่อกับแม่พาผมไปหาหมอ ที่ราชธานี หมอบอกว่าเป็นไข้ธรรมดา ( คงเห็นผมยังเล่นสนุกอยู่ ) เลยให้ยาลดใข้มากิน ...
... อีกสามวันต่อมา ยังเป็นเหมือนเดิมพ่อกับแม่เลยพาไปหาหมอโรงพบาลราม ...
... หมอตรวจก็บอกว่าเป็นใข้หวัดธรรมดา ( คงเห็นผมยังเล่นอยู่เหมือนเดิม ) เลยให้ยาลดใข้มากินอีก ...
... อีกสามวันต่อมาก็ยังเป็นเหมือนเดิม พ่อกับแม่พาผมไปหาหมออีกครั้งที่โรงพยาบาลราม ผมก็ยังเล่นเหมือนเดิม แต่ครานี้หมอคนใหม่ หมอตรวจผมเสร็จ " ก็ต่อว่าพ่อกับแม่ผม ว่าทำไมเพิ่งพามาเด็กอาจช็อคได้ " แล้วก็สั่งพ่นยาด่วน แล้วก็ addmiss. ในวันนั้น " พ่อกับแม่งงไม่รู้จะโทษใคร ไม่รู้หมอก่อนหน้านั้น หรือ ตัวเอง " ...
... ผมอยู่โรงบาล " ต้องนอนในมุ้งพลาสติกและให้ออกซิเจนพร้อมกับกายภาพบำบัดตบหลัง " ...
... ผมต้องอยู่โรงพยาบาล อีก 6 วัน ...
... 2 ขวบ ผมป่วยเป็นโรคผิวหนังที่ศรีษะ ...
... ผมของผมยาวและเป็นคนที่เหงื่อออกง่าย เริ่มเป็นแผลคันเกาจนเป็นแผลเปื่อยและลุกลามไปเต็มหัว แต่ผมไม่ร่วง ...
... พ่อเลยพาผมไปตัดผมสั้นรองหวี นั้นเป็นครั้งแรกที่ตัดผมสั้น ...
... 2 ขวบกว่าๆ ผมอาบน้ำเสร็จผมวิ่งออกจากห้องน้ำยังไม่ทันได้เช็ดตัว พ่อยังอยู่ในห้องน้ำ ผมจะวิ่งขึ้นข้างบนลื่นหัวกระแทกกับบันไดแตกเลือดใหล ยังเป็นแผลเป็นอยู่จนทุกวัน ...
... 3 ขวบ ผมเข้าเรียนอนุบาล ...
... ผมจะเข้าอนุบาลที่ 3 ขวบกว่า เพราะผมเกิดปลายปี ...
... ผมเรียนที่อนุบาลธรรมาภรักษ์ ใกล้ๆกับที่ทำงานแม่ ...
... แม่บอกผมไปเรียนไม่เคยร้องตามแม่เลย ...
... แม่ไปส่งบางวันก็ทันเข้าแถว บางวันก็ไม่ทัน แม่ก็ส่งเข้าห้องเรียนเลย ...
... เช้าผมตื่นตั้งแต่ตีห้าครึ่ง พ่ออาบน้ำและแต่งตัวให้ผม ...
... แม่ก็อาบน้ำแต่งตัว อุ่นอาหารที่จะกินกันในรถและก็เตรียมนมที่จะกินตอนเย็น ...
... เช้า 6:30 ผมก็จะออกจากบ้านพร้อมแม่ ไปโรงเรียนและก็กินอาหารในรถ ...
... พ่อจะอาบน้ำแต่งตัวไปทำงาน ก็ต่อเมื่อผมออกจากบ้านไปโรงเรียนเรียบร้อยแล้ว ...
... ตอนเย็นเลิกเรียน แม่ก็จะไปรับ ...
... แม่ก็จะซื้ออาหารหน้าโรงเรียน หรือร้านอาหารข้างๆโรงเรียนเพื่อกินในรถ ก่อนที่จะถึงบ้าน ...
... วันใหนแม่งานยังไม่เสร็จ แม่รับผมและก็ซื้อของกินไปกินที่ทำงานแม่และก็รอแม่ทำงานเสร็จ ...
... แม่ก็มีนมสำรองพร้อมกับขนมไว้ให้ผมกินในรถทุกวัน ขณที่ขับรถกลับบ้าน ...
... ผมกลับถึงบ้านประมาณทุ่ม หรือบางครั้งก็สามทุ่มกว่า บางครั้งก็หลับมาในรถถึงบ้านพ่อก็ยกขึ้นไปนอนเลย ...
... ผมไม่เคยงอแง ในการตื่นไปโรงเรียนตอนเช้า ...
... วันใหนที่แม่ติดธุระมีเลี้ยงรับรองแขกจากต่างประเทศหรือจากกระทรวง พ่อก็จะไปรับแทน พ่อก็จะตีรถจากอยุธยามารับผม ...
... บางครั้งแม่ต้องไปดูงานต่างประเทศ พ่อก็จะไปส่งไปรับแทน ...
... ผมเรียนที่นั้น ผมได้เป็น Student of the weeks คือนักเรียนดีเด่นประจำสัปดาห์ เขาจะมีรูปผมและขี้นบอร์ดไว้ที่หน้าห้อง ...
... และผมเป็นนักกีฬาอนุบาล แข่งได้เหรียญทองด้วย ...
... ผมเรียนที่นี่ได้ปีนึง ผมก็ย้ายมาเรียนที่อเมริกา ...
... วันที่ 16 พฤษภาคม 2551 เป็นวันที่ผมเดินทางไปอเมริกา ...
... ผมสนุกกับการเดินทาง ผมไม่รู้สึกแปลกอะไรที่อเมริกาเพราะผมอยู่กับพ่อกับแม่ มันก็เลยเหมือนอยู่ที่เมืองไทย ...
... ผมเขาเรียนอนุบาลที่อเมริกา ( kingdergarten ) ที่ 5 ขวบ ผมครบ 5 ขวบวันที่ 1 สิงหา พอดี ...
... วันแรกที่ผมไปโรงเรียน พ่อกับแม่ไปด้วยเพราะเป็นวันที่ทำพิธีเปิดเรียน ...
... วันถัดไป ผมก็ไปโรงเรียนเองพ่อกับแม่ไปส่งผมขึ้รถบัสโรงเรียน ...
... และวันนั้น ผมก็กลับเอง พ่อกับแม่ไปรอรับที่ป้ายรถบัสโรงเรียน ...
... ผมไปโรงเรียน โดยที่ผมยังพูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลย พูดได้แค่ A B c ...
... ถึงตอนนี้เกือบจะครบปีที่ผมเรียนที่นี่ จะครบปีก็เดือนสิงหาคมพอดีสำหรับการเข้าเรียนที่อเมริกา ...
... ตอนนี้ผมพูดคุยกับครูได้ พูดคุยกับเพื่อนเล่นกับเพื่อนได้ ...
... อาหารของผม ...
... ผมกินนมแม่ ได้แค่สองเดือน ...
... ผมกินนมผงสำเร็จรูปยี่ห้อเดียวมาตลอด จนมาอยู่อเมริกา ...
... และผมกินนมกับขวด จนมาอยู่อเมริกา มาที่นี่ผมก็เอาขวดนมมาด้วยและกินจนนมที่เอามาหมดแล้วก็เลิกกิน เพราะที่นี่ไม่มีขายเลยหันมากินนมสดแทน ...
... ผมกินอาหารเสริมเกอเบอร์ ตั้งแต่ 4 เดือนจนถึงสามขวบเพราะแม่ไม่มีเลาทำอาหาร ...
... อาหารที่ชอบ อาหารทะเล,ข้าวปลาทู,แกงเลียงปักษ์ใต้,ก๋วยเตี๋ยว,แกงจืด แต่ตอนนี้ไม่มีโอกาศได้กิน ...
... ของหวานที่ชอบ ขนมถ้วย,ขนมชั้น,ขนมสอดใส้,ขนมกวน,ข้าวเหนียวมูล แต่ตอนนี้ก็ไม่มีโอกาสเหมือนกัน จะมีก็ขนมกวนที่แม่ทำให้กิน ...
... พฤติกรรมของผม ...
... ผมชอบไปโรงเรียน ...
... ตื่นเช้าผมไม่เคยงอแง บางวันหลับลืมพ่อปลุกผมก็ตื่นขึ้นมาไม่งอแง มาจนถึงทุกวันนี้ ...
... ชอบดูการ์ตูน ทั้งในทีวีและก็ซีดี ...
... ชอบวาดรูป บางทีไช้การวาดรูปให้ดูแทนการคุยหรือนึกไม่ออก ...
... ชอบเลือกเสื้อผ้าใส่เอง ถ้าพ่อกับแม่เลือกให้จะไม่ค่อยใส่ ...
... เล่นได้ตลอดเวลา ของเล่นเยอะมากและชอบเล่นแรงๆ ...
... ชอบเล่นน้ำ จะไปทะเลกันบ่อย ถ้าไม่ไปวันหยุดพ่อก็ทำสระน้ำให้ที่บ้าน ...
... มาอยู่อเมริกา ไม่มีโอกาสไปทะเลแต่ผมก็ไปเล่นน้ำสระ และก็ไปเล่นตาม park กลับมาจากโรงเรียนตอนเย็นก็เล่นข้างที่พัก ปั่นจักรยานหรือบางทีก็เล่นที creak ...
... ชอบฟังนิทานเกาหลังก่อนนอนและต้องเล่าเป็นภาษาไทย จนถึงปัจจุบันก็ยังเป็นอยู่ ...
... นิสัยของผม ...
... ดื้อคับ ไม่ค่อยฟังเมื่อโดนดุโดนห้าม เพราะฉะนั้นจะถูกคุณพ่อตีบ่อยครั้ง ...
... จะร้องไห้เสียใจมากเมื่อถูกขัดใจ ...
... สุดท้ายทุกสิ่งก็จะเปลี่ยนไปตามวัยและวันเวลา ... แต่ ! ความรักยังคงเดิม ...
ปล. ตอนแรกไม่รู้จะตอบคุณแม่ภูมิยังไง แต่สุดท้ายก็อย่างที่เห็นนี่แหละ และสุดท้ายที่จะส่ง Tag ต่อ คงไม่กล้าอีกนั่นแหละเกรงใจกลัวจะไม่สะดวกกัน เอาเป็นเป็นว่าใครจะบันทึกความผูกพันความเข้าใจกับลูก ก็สามารถรับต่อจากผมไปได้เลยน่ะคับ " Tag ทำความเข้าใจกับลูก " ขอบคุณครับ....
| Create Date : 04 พฤษภาคม 2552 |
| Last Update : 28 ธันวาคม 2552 2:10:08 น. |
|
75 comments
|
| Counter : 1536 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ยูกะ (YUCCA  ) วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:2:52:26 น. |
|
|
|
| โดย: Suessapple วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:4:43:26 น. |
|
|
|
| โดย: วิสกี้โซดา วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:09:04 น. |
|
|
|
| โดย: เกศสุริยง วันที่: 5 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:50:20 น. |
|
|
|
| โดย: ClayAnn วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:11:19 น. |
|
|
|
| โดย: บ้าได้ถ้วย วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:33:46 น. |
|
|
|
| โดย: lukhin_jeab วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:25:16 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 8 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:29:09 น. |
|
|
|
| โดย: ยูกะ (YUCCA ) วันที่: 8 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:57:35 น. |
|
|
|
| โดย: ยูกะ (YUCCA ) วันที่: 8 พฤษภาคม 2552 เวลา:8:11:49 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 12 พฤษภาคม 2552 เวลา:5:39:26 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:48:48 น. |
|
|
|
โดย: BabyBravo  วันที่: 12 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:56:37 น. |
|
|
|
| โดย: พลังชีวิต วันที่: 12 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:40:14 น. |
|
|
|
| โดย: N_Nirvana วันที่: 14 พฤษภาคม 2552 เวลา:4:54:23 น. |
|
|
|
| โดย: วิสกี้โซดา วันที่: 14 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:43:21 น. |
|
|
|
| โดย: ยูกะ (YUCCA ) วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:42:36 น. |
|
|
|
| โดย: June4 วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:23:51 น. |
|
|
|
| โดย: พลังชีวิต วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:08:53 น. |
|
|
|
| โดย: ดาวลูกไก่ค่ะ (satineesh ) วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:28:01 น. |
|
|
|
| โดย: Suessapple วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:09:46 น. |
|
|
|
| โดย: เกศสุริยง วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:21:29 น. |
|
|
|
| โดย: จากธุลีและฝุ่นดิน.. (อสัญแดหวา ) วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:1:07:31 น. |
|
|
|
| โดย: ดาวลูกไก่ซนๆค่ะ (satineesh ) วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:26:56 น. |
|
|
|
| โดย: Tristy วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:28:31 น. |
|
|
|
| โดย: โบว์ (beaubeauky ) วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:6:10:16 น. |
|
|
|
| โดย: โบว์ (beaubeauky ) วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:6:11:29 น. |
|
|
|
| โดย: praewa cute วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:29:45 น. |
|
|
|
| โดย: June4 วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:55:24 น. |
|
|
|
| โดย: เกศสุริยง วันที่: 25 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:01:51 น. |
|
|
|
| โดย: แม่ภูมิ (Artagold ) วันที่: 26 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:43:36 น. |
|
|
|
| โดย: June4 วันที่: 30 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:59:24 น. |
|
|
|
| โดย: I_sabai วันที่: 30 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:44:08 น. |
|
|
|
| โดย: thaispicy วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:11:52:22 น. |
|
|
|
| โดย: redclick วันที่: 4 มิถุนายน 2552 เวลา:17:51:43 น. |
|
|
|
| โดย: BabyBravo วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:15:09:44 น. |
|
|
|
| โดย: redclick วันที่: 17 มิถุนายน 2552 เวลา:1:00:44 น. |
|
|
|
| โดย: karnkraw วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:18:55:06 น. |
|
|
|
| โดย: แม่ภูมิ (Artagold ) วันที่: 28 มิถุนายน 2552 เวลา:13:49:58 น. |
|
|
|
| โดย: พลังชีวิต วันที่: 11 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:29:40 น. |
|
|
|
| โดย: Nokske วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:2:20:59 น. |
|
|
|
| โดย: โสมรัศมี วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:35:21 น. |
|
|
|
| โดย: redclick วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:52:25 น. |
|
|
|
| โดย: BabyBravo วันที่: 1 สิงหาคม 2552 เวลา:11:07:03 น. |
|
|
|
| โดย: พลังชีวิต วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:14:16:58 น. |
|
|
|
| โดย: พลังชีวิต วันที่: 13 สิงหาคม 2552 เวลา:22:42:47 น. |
|
|
|
| โดย: พลังชีวิต วันที่: 15 สิงหาคม 2552 เวลา:23:29:59 น. |
|
|
|
| โดย: พลังชีวิต วันที่: 22 สิงหาคม 2552 เวลา:21:36:04 น. |
|
|
|
| โดย: พลังชีวิต วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:14:53:25 น. |
|
|
|
| โดย: Incheon วันที่: 11 กันยายน 2552 เวลา:15:20:22 น. |
|
|
|
| โดย: พลังชีวิต วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:17:38:51 น. |
|
|
|
| โดย: redclick วันที่: 10 ธันวาคม 2552 เวลา:8:49:15 น. |
|
|
|
| โดย: ดอกหญ้าในHouston IP: 76.30.163.21 วันที่: 28 ธันวาคม 2552 เวลา:3:37:09 น. |
|
|
|
| โดย: apple IP: 203.146.242.40 วันที่: 28 มกราคม 2553 เวลา:21:49:28 น. |
|
|
|
|
|
|
.ชอบเล่น,ชอบวาด,ชอบฟังนิทานและเกาหลังก่อนนอน.
Tag ทำความเข้าใจผมกับพ่อ
ของฝากจากเมืองไทย
Tulsa Zoo
ผมไม่สบาย
my play ground
after ice storm
ice storm
สวรรค์บ้านนอก
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดหนุ่มเซ้น นะึคร๊าบบบบ....
ซนพอๆกับน้องขวัญ ด้ือเหมือนกันเลย ชอบดูการ์ตูนอีกต่างหาก
ศุกร์สวัสดี
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ว่าง..ดูน้องหกขวบดีก่า..น่ารักจังค่ะ
โตขึ้นคงหล่อน่าดู เเถมเเต่งตัวเท่ห์ด้วยซิ..