สวัสดีครับทุกท่าน ห่างหายไปกว่าสองสัปดาห์ด้วยภาระกิจมากมาย วันนี้เป็นวันที่ได้ในสิ่งที่เฝ้ารอมานานไม่มีอะไรมากมายหรอกครับ คือวันนี้สายฝนที่เฝ้ารอมานานตกลงมาเยอะพอสมควรเป็นอะไรที่ดีใจมากเลยครับ เพราะต้นไม้ในสวนเริ่มแย่ลงทุกขณะน้ำในร่องสวนแห้ง น้ำในลำคลองก็แห้ง รดน้ำประคองรอฝนตกลงมาสักคราก็รอมานานแสนนานวันนี้สมหวังเสียทีดีใจมากเชียวครับ
วันนี้กลับบ้านเร็วกว่าทุกวันเนื่องจากไปปฏิบัติงานนอกสถานที่แล้วเสร็จก่อนกำหนดเลยได้กลับบ้านเร็วกว่าทุกวันตั้งใจว่าอาบน้ำเสร็จแล้วจะนอนพักหลับสักนิดแต่พยายามข่มตาหลับเพียงใดก็หาหลับไม่แม้ว่าจะรู้สึกเพลียและง่วง สาเหตุก็เป็นเพราะเสียดังรบกวนมากมาย ไม่ใช่ใครที่ไหนมันคือเจ้า
นกกระแตแต้แว้ดเจ้าประจำที่บินวนไปมาส่งเสียงไม่ขาดประหนึ่งเตือนภัยหรือขับไล่ศัตรูประมาณนั้น
แต่ภาพของเฮียก็สวยมากเลยครับ
ถ่ายภาพนก ถ่ายยากมากครับ
ผมว่านกบ้านเรากลัวคนครับ 555