วันที่โกปิ๊รอคอยก็มาถึง..........


โกปิ๊บอกผมว่า ก่อนมาประเทศไทย เธอพร่ำแต่สวดอ้อนวอนพระผู้เป็นเจ้าว่า ขอให้ได้มาเมืองไทย มาไหว้พระนอน วัดโพธิ์ สักครั้งในชีวิต

It was one my life’s ambition to visit Thailand and see
This Sleeping Buddha..
I am excited about my trip to your home town Bangkok, which
Was my life ambition. Thanks to God and you too, I am thrilled to visit Bangkok, and visit Buddhists temples too

ช่วงสายวันเสาร์ ผมพานางสาวโกปิ๊ ร่างกลม ผมยาว ใส่ส่าหรี่สีแดงสดใส ฝ่าแดดอันร้อนพร่าว เดินเข้าประตูวัดโพธิ์ หรือ วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม ผมพาโกปิ๊ไปซื้อบัตรเข้าชม ราคา 50 บาทสำหรับชาวต่างประเทศ ส่วนคนไทยอย่างเราเข้าฟรี (แต่ไม่ค่อยอยากจะไปกันสักเท่าไหร่) มีไกด์เดินเข้ามาถาม เสนอค่าบริการ พาทัวส์วัดราคา 200 บาท โกปี๊ โบกมือ ปฏิเสธ ไป แต่ไม่ยอมสายหน้า แต่ถ้าโกปิ๊ส่ายหน้าล่ะ ไกด์ก็คงเดินจากไปเหมือนกัน

เริ่มต้นพาทัวร์ โกปิ๊ชะเง้อ มองหาพระนอน ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าท่านอยู่โบสถ์ไหน แต่เรื่องอะไรทีทผมจะบอกโกปี๊ว่าเราไม่รู้ ผมก็พาเธอเดินเข้าโน่น ออกนี่ไปตามเรื่อง แต่ละย่างก้าวภายในวัดช่างลำบกยากเย็นเสียนี่กระไร เพราะโกปิ๊ จะคอยหยุดถ่ายรูป และ ถ่ายวีดิโอ เป็นระยะๆ เหมือนว่าจะเก็บทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ให้รอดพ้นสายตาเลยสักตารางนิ้ว พระทุกองค์ เจดีย์ทุกเจดีย์ ประตูทางเข้าออก โบส วิหาร โกปิ๊ถ่ายเก็บไว้หมด เหมือนไปถ่ายสถานที่เกิดเหตุฆ่าตกรรม ก็ว่าได้ เท่านั้นยังไม่พอ ทัวร์ลิส หลายราย ต้องตกเป็นเหยื่อของโกปิ๊ ให้มาคอยถ่ายรูป โกปิ๊กับผมตลอดทาง จนผมต้องบอกให้โกปี๊ถ่ายรูปเดียวๆบ้างก็ได้ ผมถ่ายให้เอง

โกปิ๊ถามหาเจ้าอาวาส เพราะอยากจะพบเป็นการส่วนตัว เพื่อขอให้สวดมนต์ให้ Also if possible, I want to meet the Top Priest in the Temple to get his BLESSINGS. โหย..ไม่ใช่จะขอพบกันได้ง่ายๆ เหมือนวัดแถวบ้านเรานะ ผมนึกในใจ แต่ก็จำเดินเข้าไปสอบถาม เจ้าหน้าที่ให้เธอ แล้วก็กลับออกมาบอกโกปิ๊ว่า ท่านเจ้าอาวาสอายุ มากกว่า 90 ปีแล้วคงจะพบโกปิ๊ไม่ได้อ่ะ แต่ถ้าอยากจะเจอพระจริงๆ ผมก็จะจัดให้ ผมพาเธอไปที่ส่วน ทำสังฆทานของวัด จับโกปิ๊ไปนั่งรวมกลุ่มกับคนไทย 2-3 คน โดยไม่ลืมยัดถังสังฆทานให้เธอ โกปี๊รับถังสีเหลืองที่มีของใช้ไปอย่าง งงๆ ส่วนตัวผมก็คอยถ่ายวิดีโอให้ พอพระเริ่มสวด ท่านก็บอกให้โยม กล่าวตาม โกปิ๊หน้าตา เริกหลัก มองมาทางผม ผมโบกมือ ให้ทำตามเขาไป พอโยมเริ่ม ท่องนะโม โกปิ๊ ก็ทำปากขมุบขมิบ ไปตามเรื่อง รับมุกไม่เบา สวดอยู่สักพัก ก็ถวายของให้พระเป็นอันเสร็จพิธี โกปิ๊ปลื้มมาก ยกนิ้วโป้งให้ผม ที่คอยถ่ายวิดิโอไว้ทุกขั้นตอน รวมทั้งตอนกรวดน้ำ ที่ผมจับเอามือโกปิ๊ไปแตะ โยมที่นั่งข้างๆ แต่เท่านั้นยังไม่พอ โกปิ๊หันพูดอะไรสักอย่างกับหลวงพี่ แล้วชี้ไปที่จีวรที่หลวงพี่ใส่ ได้ความว่าเธอจะขอเศษจีวรของหลวงพี่เอาไปเป็นที่ระลึก หลวงพี่ก็ใจดีนัก เดินเข้าไปที่หลังกุฎิพระ สักพักเดินกลับออกมาพร้อมพระองค์เล็กๆ 2 องค์ มอบให้ผมกับโกปิ๊คนละองค์ แล้วบอกว่า จีวรหลวงพี่ยังใหม่อยู่เลย ยังไม่มีขาดเลย เอาพระนี้ไปแทนก่อนก็แล้วกัน โกปิ๊และผมดีใจเป็นหนักหนา ได้รับพระจากมือหลวงพี่ คงโชคดีไปตลอดปี



และในที่สุดเราก็ได้มาถึงโบสถ์ พระพุทธไสยาส The Reclining Buddha ที่งามที่สุดในประเทศไทย


โกปิ๊ตื่นตาตื่นใจ และดีใจมาก เหมือนได้มาเจอญาติที่จากกันมานานแสนนาน น้ำตาเธอคลอเบ้าตา โกปิ๊ไม่สนใจใครอีกแล้ว เริ่มระดมถ่าย ทั้ง กล้อง และ วีดีโอ อยู่เป็นนาน ผมปล่อยให้เธอถ่ายภาพหลวงพ่อจนจุใจ องค์หลวงพ่อสูงใหญ่มาก มองคอตั้งบ่าทั้งๆ ที่ทรงนอนอยู่

เมื่อเป็นที่พอใจของนางสาวโกปิ๊แล้ว ผมก็ขอเวลานอก ออกมาหาน้ำกิน โกปิ๊ไม่ขัดข้อง เธอตามผมออกมาหาน้ำกินแก้กระหาย เพราะว่าอากาศยามเที่ยงร้อนมากๆ ผมดมยาดมไปหลายรอบ

เราทั้งคู่กลับเข้าไปในวัดกันใหม่ อยู่ๆโกปิ๊ก็เอ่ยว่า อยากได้ โฮลี่วอเตอร์ อะไรนะ ลี่ๆ จะกินน้ำสตอเบอรี่ เหรอ โกปิ๊ บอกว่า โฮลี่ๆๆ..... โฮ-ลี่-วอ-เตอร์ ....อ๋อ Holly Water น้ำมนต์ นั่นเอง โกปิ๊นี่ ช่างขออะไรแปลกๆ แบบที่ผมคาดไม่ถึงจริงๆ ที่โกปี๊ขอแต่ละอย่าง อ๊ะถ้ากล้าขอ เราก็จะจัดให้ ผมพาโกปิ๊ ไปที่อุโบสถพระประธาน ซึ่งอยู่ไม่ไกลนักหวังจะขอน้ำมนต์มาให้โกปิ๊
ภายในโบสถ์ สว่างไสว งดงามมาก ผมก้มลงกราบพระประธานด้วยความเคารพ ส่วนโกปิ๊เธอก็ยกมือไหว้ประหลกๆ ปากก็พรึมพร่ำ ไปตามเรื่อง แต่โกปิ๊ไม่พลาดเลย ที่จะเก็บรูป แถมค่อยๆ เดินแหวกผู้คน ที่นั่งกันสลอนไปจนสุดถึงหน้าพระประธาน แล้วหันหน้ากลับมายิ้มแฉ่ง ให้ผมถ่ายรูปเดียวชัดๆ จนเด่นเป็นสง่า แบบไม่เกรงใจ ชาวบ้านที่มานั่งไหว้พระอยู่ทั้งไทยและฝรั่ง
ผมมองไปรอบๆ ไม่เห็นมีที่ท่าว่าจะมีน้ำ โฮลี่วอเตอร์ของยัยโกปิ๊อยู่เลย

แต่วันนี้ช่างเป็นวันโชคดีของโกปิ๊เสียจริงๆ มีพระหลวงพี่องค์หนึ่ง อยู่ๆก็เดินขึ้นโบสถ์เพื่อมาไหว้พระประธาน ผมไม่รอช้า ตรงดิ่งเข้าไปนมัสการท่านหลวงพี่ แล้วถามถึงน้ำมนต์ ท่านหลวงพี่ก็บอกว่า ธรรมดา ไม่ค่อยได้แจกน้ำมนต์หรอกวัดนี้ เราเพราะมีแต่ทัวร์ลิสชาวต่างชาติเข้ามาชมเท่านั้น แต่เห็นว่า เพื่อนผมมาจากแดนไกลและอยากได้น้ำมนต์จริงๆ ท่านก็เลยจะสงเคราะห์ให้ ท่าเดินนำผมและโกปี๊ ผ่านแนวเขตหวงห้าม เข้าไปทางหลังพระประธาน ตักแบ่งน้ำมนต์ จากอ่างน้ำโบราณใบใหญ่ให้ผมกับโกปี๊ เต็มขวดพลาสติก ท่านบอกว่า เป็นอ่างน้ำมนต์อายุ 100 ปีทีเดียว ผมและโกปิ๊ ปลาบปลื้มใจสุดๆ กราบหลวงพี่ไปอย่างงามๆ โกปิ๊ขอบคุณผมเป็นอย่างมาก ที่ได้น้ำมนต์อายุ 100 ปีกลับไปประเทศอินเดีย โกปิ๊บอกว่า เรื่องน้ำมนต์นี้ถือเป็นไคลแม็กสำหรับวันนี้เลย

โปรดติดตามตอนต่อไป

Create Date : 16 มกราคม 2553
Last Update : 20 มกราคม 2553 22:42:25 น.		1 comments
Counter : 832 Pageviews.
Share Tweet