|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
นู๋เดียร์คลอดแล้วค่ะ
กว่าจะได้เขียนBlog ยัยนู๋เดียร์ก็ได้เดือนนึงแล้ว ไม่มีเวลาจริงๆ อาศัยช่วงเค้าหลับค่อยๆเขียนไป
...........................................................................
พอมาถึงรพ พยาบาลก็ตรวจปากมดลูกให้ เอามือล้วงเข้าไปเหมือนเดิม เฮ้อออ.... ปากมดลูกเปิดสี่เซ็นแล้วค่ะ... จากนั้นก็ทำการสวนก้น นอนรอสักพักก็ปวดอึด ตื่นเต้นมากวันนี้จะคลอดแล้ว แต่ไม่รู้หรอกว่าข้างหน้ามันสาหัสแค่ไหน พออึเสร็จทำใจสักพักก็ไปเข้าห้องคลอด ต้องรอให้ปากมดลูกเปิดถึงสิบเซ็นถ้าจะคลอดได้ ตอนนี้มันเปิดแค่สี่เซ็นเอง นอนปวดท้องอยู่นานมาก มิดไวฟ์เข้ามาดูเป็นระยะ เค้าเอาสายอะไรไม่รู้สอดเข้าไปข้างใน เอาไปติดกับหัวลูกในท้อง เพื่อวัดชีพจร สงสารลูกมากมายไม่รู้ว่าเค้าเจ็บมั๊ย
กว่าปากมดลูกจะเปิดทีละเซ็นทำไมมันใช้เวลานานขนาดนี้ จะนอนรอบนเตียงเฉยๆ วันนี้ก็คงไม่ได้คลอดแน่ ต้องลุกเดิน ทำท่าตามที่มิดไวฟ์บอกเพื่อปากมดลูกจะเปิดเร็วขึ้น ระหว่างทำเราก็เจ็บท้องไปด้วยมดลูกมันบีบตัวถี่ขึ้น ทนไม่ไม่ต้องขอเค้าดมแก็ส แก๊สก็ช่วยได้นิดหน่อย แต่ดีกว่าไม่มีอะไรเลย
ประมาณเก้าโมงเช้าปากมดลูกเปิดแล้วสิบเซ็น มิดไวฟ์บอกให้เราเบ่งได้ ให้เบ่งตอนที่เค้าบอก เบ่งเท่าไหร่ก็ไม่ออก เราเปลี่ยนท่าคลอดอยู่หลายท่า ยืนคลอดก็แล้วไม่ออก เราแทบถอดใจ เจ็บ เหนื่อย เพลีย มากๆ คิดในใจไม่ไหวแล้ว ผ่าตัดให้เราเหอะ เรายอมแพ้แล้ว
มดลูดเราเริ่มบีบตัวน้อยลงเบ่งอย่างไงก็ไม่ออกแน่ เลยได้น้ำเกลือ (เค้าเรียกน้ำเกลือเร่งคลอดมั้งภาษาไทย) สักพักมีแรงเท่าไหร่เบ่งสุดแรงเกิด ... พอหัวออกมา ตามด้วยไหล่ ลำตัว วินาทีนั้นมันเร็วมาก เราเห็นแฟนยืนน้ำตาไหล ส่วนเรายังนอนงงอยู่ได้เป็นแม่คนแล้วหรอเนี๊ยะ ถึงตอนตัดสายสะดือ แฟนเราไม่ได้ตัดขั้นตอนนั้นต้องทำเร็วมาก เพราะน้ำคร่ำเราเป็นสีเขียว แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี ลูกออกมาสมบูรณ์ แข็งแรง
วันนั้นเราใช้เวลาตั้งแต่อยู่ในห้องคลอดจนถึงเย็บแผลเสร็จก็ประมาณ 12 ชม พยาบาลบอกว่านี่ยังธรรมดาค่ะ บางคน 36 ชม หลังจากคลอดเสร็จก็ไปอยู่ห้องพักฟื้น เหมือนที่หลายๆคนพูดไว้ว่า คลอดธรรมชาติจะฟื้นตัวได้เร็ว และก็จริงๆด้วย เราเดินเข้าห้องน้ำได้เอง ลุกให้นมลูกได้ ต้องขอขอบคุณกำลังใจในห้องคลอดทุกคนเชียร์เราสุดๆ จะไม่ลืมเลยเหตุการณ์วันนั้น หุหุ จะลืมได้อย่างไง เราได้ copy การคลอดของเราจาก รพ.ที่มิดไวฟ์เขียนบันทึกไว้ตลอดตั้งแต่ต้นจนจบ
ภาพแรกที่ถ่ายไว้ ที่เห็นหน่ะไม่ใช่หมวกเด็กนะคะ มันคือถุงเท้าผู้ใหญ่
อกมามี๋นิ่มมั๊ยลูก
ตอนท้องมามี๋กินไปซะเยอะ แต่หนูได้มาเท่านี้ก็ยังดีเนอะ
ภาพในห้องคลอด โทรมจริงๆชั้น แม่หมูหัวกระเซิงเหมือนพึ่งผ่านสงครามมาเลย
ตุ๊กตาตัวแรกของหนู พอรู้ว่าเป็นผู้หญิงพ่อเค้าก็ถอยสีชมพูมาให้เลย
Create Date : 06 พฤษภาคม 2551 |
|
2 comments |
Last Update : 10 มกราคม 2555 1:04:36 น. |
Counter : 1077 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: 26 week IP: 113.53.100.104 2 มกราคม 2554 11:30:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: เฟิร์น IP: 110.49.205.56 10 กุมภาพันธ์ 2554 13:49:40 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Copenhagen Denmark
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ลูกของแม่ แม่ขอให้นาเดีย เติบโตพร้อมด้วยความสุข และความรักของทุกคนนะคะ แม่รักเดียยิ่งกว่า หลุยส์วิกตอง แน่นอนจ๊ะลูกรัก
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539
หากผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของที่นี่ไปใช้ โดยไม่ได้รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
|
|
|
|
|
|
|
|