ขอบคุณสำหรับรอยยิ้ม

ขอบคุณพี่คนดี
ที่พยายามมีเวลาให้กับคนที่พี่บ่นว่าตอบเมล์ไม่น่ารัก...
ถามแล้วยังตอบว่ารู้ซ่ะอีกน่ะ...ฮ่าๆ รู้ว่าอยู่ใกล้ไม่รอด
แต่อยู่ไกล ยังไงก็รอดมือรอดไม้ไปได้อยู่ดี

ขอบคุณค่ะ ที่ทำให้เวลา ที่น่าเบื่อ เพราะทำอะไร
ซ้ำๆเดิมๆ รอบๆของมีน หายไป แค่พี่มาในเวลาคุ้นคุ้น
ก็ดูมีนอารมณ์ดี ผิดกับตอนตอบเมล์ไม่น่ารักนั่นไป

คงเหมือนพี่บอก บางทีมีนอาจจะห่างจากไออุ่นแบบนั้น
ห่างจากการได้ยิ้มได้หัวเราะ ได้ตอบโต้ฉับพลัน
ห่างทั้งที่ก็ยังได้ส่งตัวหนังสือหากันหรือแลกเปลี่ยนอ่าน
ไดอารี่เสมอ

มีนมักจะเดาตัวเองไม่ออก และปฏิเสธอาการทีเกิดกับตัวเองเสมอ
ว่าไม่ได้ตัดพ้อ หรือไม่ได้เกิดจากพี่ เวลาที่มีนอารมณ์ไม่ดี
แต่มีนไม่เคยปฏิเสธได้ว่า เป็นเพราะพี่เสมอ ที่ทำให้มีน
ยิ้มสดใส และมีนว่าตามีนคงหยีได้ในแบบพี่แซวว่า
เฉียงขึ้นไปเหมือนสาวในพื้นหลัง บล็อกอีกอันของมีน
สรุปว่าตาเฉียงแบบนั้น ดูร้ายกาจหรือดูขี้โกงกันแน่น่ะนี่ :)

พี่บอกมีนว่าบล็อกนี้นานแล้วหล่ะ เปลี่ยนเถอะ
มีนตอบพี่ว่าพรุ่งนี้ แต่กลับมาเขียนตอนพี่ออฟไลน์ไป
บังเอิญน้องชายจากจังหวัดเก่าออนไลน์มาทักทายก่อนไปนอน
เลยเขียนบล็อกนี้สองครั้ง....
แต่เป็นสองครั้งที่เชื่อว่ามีนยังยิ้มอยู่ตลอด

บอกน้องว่าได้เวลานอนแล้ว แต่แว่บมาเขียนต่อ
เพื่อสรุปและจบลงตรงสองสามบรรทัดนี้
และเพื่อบอกพี่เหมือนที่บอกก่อนอวยพรฝันดีกันว่า
ขอบคุณที่แวะมาส่งยิ้มให้ถึงนัยน์ตามีน ขอบคุณค่ะ

 

Create Date : 23 พฤศจิกายน 2548		2 comments
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2548 22:01:32 น.
Counter : 265 Pageviews.
Share Tweet