Bloggang.com : weblog for you and your gang
10-09-06
06:45 น.
เฮ้อ..เช้าอีกแล้วเหรอ กลางคืนทำไมมันสั้นจังว่ะ...อาบน้ำ...เดินมาที่หน้ากระจก แม่เจ้า อะไรกันเนี่ย
ทำไมมันเยอะอย่างนี้ใครรู้คงหัวเราะแย่ แหม..อย่างไอจอยนี่นะ มันจะสนใจอะไรแบบนี้ ไม่มีวี่แวว..
(ทุกคนต้องพูดอย่างนี้ ชัวร์) ฉันยังจำได้ดีวันที่ฉันหลวมตัวซื้อผลิตภัณฑ์บำรุงผิวหน้ามาในราคาครึ่งหมื่น
เสียงพนักงานขายยังคงก้องในหู คุณน้องขา..หน้าคุณน้องเริ่มเป็นฝ้าแล้วนะค่ะ หมองซะ
ร้องไห้บ่อยหรือเปล่า ถุงใต้ตาเยอะเชียว ช่างมันเถอะ เดี๋ยวก็แก่ตายไปเอง ขอตัวนะคะ
เดี๋ยว!! คุณน้องขา คุณพี่ว่า ลองใช้สักครั้งเถอะนะค่ะ ยิ่งทานเหล้าด้วย หน้าไปก่อนเลยนะ เสียเหลี่ยมหมด
ตื่นมาแล้วหน้าหมองเพราะแอลกอฮอล์ คนอื่นเขาจะมองว่าคุณน้องแฮงค์นะค่ะ
งั้นเอาชุดนึง..ฉันรีบตกลงทันที ไม่ได้เลยเสียเหลี่ยมเนี่ย หลังจากเสร็จสรรพกับการลงยันต์กันหน้าหมอง
แต่งตัวเสร็จก็ทานอาหารเช้า อาหารเช้าของฉันนะเหรอ ไฟเบอร์บวกนมในปริมาณ 250 มล.
ตามด้วยน้ำแก้วโตหนึ่งแก้ว แค่นี้ก็อยู่ได้ถึงกลางวัน
07:45 น.
ถึงที่ทำงาน ถอนหายใจหนึ่งครั้ง มองเจ้าเดียวดาย (ต้นกระบอกเพชรที่มันกำลังจะตาย) หลังจากทำหน้าปลงก็เปิดคอมฯ
เริ่มก๊อกๆแก๊กๆไปเรื่อย ช่วงนี้ฉันแอบเอาจ๊อบนอกมาทำที่ทำงาน ก็แหมนะ นิดนึง ฉันเอาตัวรอดได้ สลับกับการทำงาน
ที่หัวหน้ามอบหมายให้ ให้ตายสิเจ็ดเดือนมานี่เขาให้ฉันเขียนแต่คาน เบรกก่อน ฉันอยากเขียนเรื่องขึ้นมาซะงั้น
พักทั้งงานนอกงานใน เขียนเรื่องสั้นไปเรื่อย ให้ตายเหอะ ฉันมักเขียนเรื่องได้ในเวลาทำงานทุกทีไป
12:00 น.
ได้เวลาทานข้าว วันนี้ออกไปทานข้างนอกอีก เบื่อๆบรรยากาศในห้องทานอาหาร เสียงดังยังกะเวทีมวย
วันไหนกับข้าวอร่อยก็ไม่เป็นไร แต่วันไหนที่กระเดือกไม่ลงแถมยังเสียงดังอีก พาลจะเอากับข้าวไปราดหัวแม่พวกนั้น
ช่วงเที่ยงหมดไปกับการรอข้าว ทานข้าว เดินทางกลับที่ทำงาน ไม่ค่อยได้คุยโทรศัพท์ตอนเที่ยงแล้วเพราะ
คนที่เคยคุยกันทุกวัน ตอนนี้เขาไปคุยกับคนอื่นแล้ว 555 สมน้ำหน้า
13:30 น.
ฉันเข้างานสายสามสิบนาทีเกือบทุกวัน เอาน่ามันกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้ว นั่งแหมะที่โต๊ะ ก๊อกๆแก๊กๆอย่างเดิม
พรุ่งนี้นัดส่งงานนอกเหลืออีกนิดเดียวแล้ว พอกันที สำหรับชิ้นนี้เพราะชิ้นต่อไปกำลังรออยู่ เฮ้อ..เหนื่อย
ฟังเพลงจากคลื่น EFM. ทุกวันเลย เพลงก็เดิมๆแหละ ไม่ต่างจากคลื่นที่ภูเก็ต แต่เพื่อนเขาชอบอ่ะ แฟนเขาอยู่บางกอก
เขาเปิดฟังคลื่นเดียวกัน เพลงเดียวกัน อืม ช่างพวกมัน แต่เวลาฉันเบื่อๆก็เปิดเอง ฟังเอง มีหูฟังส่วนตัว เพลงที่ฉันชอบ
ก็เพลงเดิมๆ เพลงเก่าๆ
17:01 น.
ฉันเดินออกไปตอกบัตรแล้วกลับเข้ามานั่งที่โต๊ะทำงานต่อ ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันจะไปเตร็ดเตร่ที่เซ็ลทรัลทุกเย็น
ไปทำไม ไปโทรศัพท์ 555 แต่ตอนนี้ไม่แล้วละ คนที่เคยคุยกันทุกวัน ตอนนี้เขาไปคุยกับคนอื่นแล้ว 555
เหมือนข้างบนเด๊ะ
สาวน้อยๆ..ฉันหันซ้ายหันขวา เจ้านายเรียกใครว่ะ ก็มีฉันนั่งอยู่คนเดียวนี่หว่า
น้องไปซื้อเบียร์กับกับแกล้มมาให้พี่หน่อย ฉันไม่ค่อยถนัดซะด้วยสิเรื่องนี้
แต่เจ้านายชมทุกครั้งบอกว่าฉันซื้อของเป็น และวันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่นั่งดื่มกินกัน ณ ที่ทำงาน
วันนี้เป็นคิวของยอดข้าวกระป๋องเขียว แต่เมื่อวานนะสิ เหล้าร้อย ยังจำกลิ่นได้เลยนะเนี่ย
แต่ดีที่ยันต์กันหมองช่วยไว้ 555 หน้าตาเลยไม่ได้บ่งบอกว่าเพลีย สงสัยมันเป็นจิตวิทยาอย่างหนึ่งแน่ๆ
คนขายขายเก่งชะมัด จะไม่ใช้ก็ไม่ได้ แพงชิบ..!!
19:30 น.
ถึงบ้านด้วยอาการกึ่มๆ ฉันดื่มมากไม่ได้เพราะต้องกลับมาทำงานต่ออีก เปิดคอมฯเริ่มทำงาน เริ่มเล่นเน็ต
นี่ฉันติดโลกเสมือนขนาดนี้เลยเหรอ ก็ฉันมีเพื่อนที่นี่นี่นา ฉันไม่ค่อยได้เข้าบอร์ดเพราะอาการเบื่อๆ
ฉันเอางานไปเก็บไว้ที่บล๊อก แม้มันจะไม่กว้างเท่าบอร์ด แต่ฉันก็ไม่ได้ต้องการอะไรจากบล๊อกหรอก
ฉันอยากเอางานมาเก็บไว้ เขียนบันทึกเก็บไว้ ถ่ายทอดอารมณ์ทิ้งไว้ มันเป็นที่ของฉันนี่นา
ไม่จำเป็นว่าจะต้องมีใครมาอ่าน ฉันมีที่แห่งนี้ไว้ก็เพื่อระบายก็เท่านั้น
ฉันคุยเอ็มกับหลายๆคน ตอนนี้มาแปลกๆอยู่คนนึง แต่ฉันคงไม่ขวนขวายหาตัวตนของเขา มันไม่มีอะไรจริงทั้งนั้น
จะเป็นใครก็ช่าง หากเห็นฉันเป็นแค่ตัวตลก เข้ามาล้อเล่นกับความรู้สึกฉัน ฉันจะไม่ว่าอะไร ฉันไม่รู้สึกอะไรแล้วกับ
โลกเสมือน ฉันอาจจะก้าวขาออกไปจากที่นี่ทันทีที่ฉันรู้สึกสุดทนก็เป็นได้ อะไรที่ทำให้ฉันทนไม่ได้นะเหรอ
ก็ความรู้สึกของตัวฉันเองไง
02:45 น.
วันนี้ดึกหน่อย งานนะเรียบร้อยแล้ว แต่ฉันกำลังนั่งบันทึกหนึ่งวันที่ผ่านมาของฉัน มันคงซ้ำวนไปแบบนี้
จนกว่ายันต์กันหมองจะหมด จนกว่าเจ้านายเลิกใช้ให้ไปซื้อเบียร์ จนกว่าจะทำงานชิ้นใหม่และชิ้นต่อไปเสร็จ
จนกว่าความอยากในการเขียนเรื่องสั้นหมดลง จนกว่าฉันเลิกออนเอ็ม จนกว่าฉันจะพบสิ่งที่เป็นจริงภายใต้โลกเสมือน
และจนกว่า....ฉันจะตาย
10-09-06
วันที่มองไม่เห็นดวงดาว
Create Date : 11 กันยายน 2549
Last Update : 11 กันยายน 2549 18:06:07 น.
7 comments
Counter : 650 Pageviews.
Share
Tweet
อ่านแล้ว...นึกถึงพี่ชายของเราจริงๆ
วัฏ..วังวน..คน..เวลา...เหอ เหอ
อาการไม่น่าต่างกันเลยยย(จะแอบมาเห็นไหมเนี้ย)
ระบายมาเถอะ...อย่างน้อยพี่ก็รู้จักเรามากขึ้นจากสิ่งเหล่านี้ค่ะ...ชอบนะ...เพราะไกลเหลือเกิน(ไม่งั้นมีแข่งหน้าแฮ้งค์ด้วยเลยย...เขียนซะพี่ไม่กล้าส่องกระจกเลยอะ)
เขาไปคุยกับคนอื่นแล้ว 555 สมน้ำหน้า
(อันนี้อยากซ้ำ...แต่ว่า...มันโดนตัวเองด้วยนี้ซิคะ)
เป็นหนึ่งวันที่เราได้รู้จักกันมากขึ้นค่ะ
ชีวิตคงเพียงแค่นี้เนอะ...จอย
เฮ้อออ!...อย่าคิดมากน้องรัก...."เดี๋ยวก็เช้าแล้ว"
คิดถึงจ๊ะแม่น้องสาวตาสวย
'พี่สาว'
โดย: nena IP: 124.121.17.41 วันที่: 11 กันยายน 2549 เวลา:21:25:48 น.
โดย: ไอซ์ (
parchya
) วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:10:15:49 น.
มันมีจริงและไม่จริง
อยู่ทุกหนทุกแห่ง
อย่าไปคิดมาก
บางทีจริงเดี๋ยวกลับไม่จริง
บางทีไม่จริงมันเจือกจริงขึ้นมา
วุ่นวายสับสน
โดย: ไอซ์ (
parchya
) วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:10:18:29 น.
หวัดดีจ้า...
ปล่อยๆมันไป อย่าซีเรียส
แวะมาเยี่ยมนะ เราขึ้นบ้านใหม่แล้วล่ะ อิอิ
โดย: ยางมะตอยสีชมพู (
ยางมะตอยสีชมพู
) วันที่: 13 กันยายน 2549 เวลา:22:32:30 น.
หวัดดีครับ แวะมาลาพักร้อน อย่าลืมไปเข้าฝันผมบ่อยๆนะครับ
เรื่องต่างๆที่เขียนมาลงบล็อกแห่งนี้ อย่าเพิ่งลบนะครับ ผมจะกลับมาอ่าน
โดย: ชาคริตเอง (
rintana
) วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:19:03:48 น.
ส้มปั่นสักแก้วดีไหม?
จะได้สดชื่น
โดย: ธุลีดิน IP: 203.170.228.172 วันที่: 16 กันยายน 2549 เวลา:9:38:23 น.
เดินตามหาอยู่หลายนาที ว่า 'ยันต์กันหมอง' ที่ น้องสาว บอกมา มันอยู่ตรงไหน นิ ???
เห็นวันที่ ๑๐ กันยา มาใหม่เลยได้อ่าน .... ฮึ! ฮึ! อยู่ในนี้นี่เอง ..
เป็นบันทึก(เกือบ)ประจำวัน ที่น่าอ่านมากครับ เขียนมาไว้อีกนะจ๊ะ เดี๋ยว พี่ชายจะเข้ามาละลายสายตาเรื่อยๆ เชียว
ไก่ยังงามเพราะขน ฉันใด . คนใช้เครื่องสำอางบางๆ ก็ยังงามด้วยแต่ง ฉันนั้น ... (แฮ่! แฮ่! มั่วครับ)
"ถ้าตัวเราเอง ยังมองตัวเอง ดูไม่ดี . แล้วใคร? จะมองเราว่า ดูดี ได้ล่ะฮึ? " ... ( นี่ตั้งใจ )
พี่ชาย . เอง
โดย: พี่ชาย IP: 61.7.182.162 วันที่: 16 กันยายน 2549 เวลา:13:57:27 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
tanada-จัง
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
ผู้หญิงที่หลงรักฤดูฝน
Group Blog
กรีด...เลือดจากมือ
ดินสอสี
อุ่นในใจ
บันทึก..บางเวลา
ปั้นทราย
กันยายน 2549
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
11 กันยายน 2549
10-09-06
All Blogs
เห็นเป็นไม่ได้
คนดี...เธอกลัวไหม
ใช่เพียงพบผ่าน
ปล่อยมันออกมา
หนังสือของฉัน หนังสือของทีม
แด่...ความเปลือยเปล่าของอารมณ์
คู่กัน
เธอรู้ไหม...ทำไมวันนี้ฉันมีความสุข
เมื่อความรักหมดลง
เมื่อคืน...เมา
แด่คืนที่เดียวดาย
อธิษฐาน
น้ำตายังรินโรย
ขอบคุณ The Acre
สุขสันต์วันแม่เกิด
ชิงช้าสวรรค์
แย่
แอบดูกระเป๋าคนดัง
วันที่แสนเหงา บทเพลงที่แสนเศร้า
ฝัน..เล็กๆ
BlogTag
วัน..เวลา
ความผูกพัน
ไหนยิ้มซิ..คนดี
ก็..ขำ..ดี
วันนี้ฉันร้องไห้..อีกครั้ง
ฉันโดนย้าย..
เคยลองไหม..
03-11-06 วันนี้ที่กระโผลกกระเผลก
01-11-06
..เปลี่ยน..
ฉัน..กำลัง..ร้องไห้
ฉัน...ชอบ
ลาออก
10-09-06
08-09-06
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add tanada-จัง's blog to your web]
Links
บ้านหนอนตัวเขียว
ทีมโหดสังหารเหี้ยม
my perfect idol
ปลายฝน
10decibel
typhoonbooks
ถนนสายเล็ก-เล็ก
'ปราย พันแสง
พี่สาว
โซฟา
สหายแกะ
ปลาบู่ทอง
สหายชน
บ้านท่านไอซ์
แอบซอบบา
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
วัฏ..วังวน..คน..เวลา...เหอ เหอ
อาการไม่น่าต่างกันเลยยย(จะแอบมาเห็นไหมเนี้ย)
ระบายมาเถอะ...อย่างน้อยพี่ก็รู้จักเรามากขึ้นจากสิ่งเหล่านี้ค่ะ...ชอบนะ...เพราะไกลเหลือเกิน(ไม่งั้นมีแข่งหน้าแฮ้งค์ด้วยเลยย...เขียนซะพี่ไม่กล้าส่องกระจกเลยอะ)
เขาไปคุยกับคนอื่นแล้ว 555 สมน้ำหน้า
(อันนี้อยากซ้ำ...แต่ว่า...มันโดนตัวเองด้วยนี้ซิคะ)
เป็นหนึ่งวันที่เราได้รู้จักกันมากขึ้นค่ะ
ชีวิตคงเพียงแค่นี้เนอะ...จอย
เฮ้อออ!...อย่าคิดมากน้องรัก...."เดี๋ยวก็เช้าแล้ว"
คิดถึงจ๊ะแม่น้องสาวตาสวย
'พี่สาว'