เจ็บ

เดี๋ยว

ก็

หาย

คนคนนี้



มัน







เจ็บไม่แพ้คุณ








หนึ่ง

โดน ผู้หญิงที่รักหักดิบ


สอง


หักดิบด้วยตัวเองกับผู้หญิงที่รัก




ให้มันรู้ไป ว่า อยู่คนเดียวเนี่ยตัวเองจะตายมั้ย

เจ็บแบบ โครตๆซะทีเดียวสองครั้ง












อย่างแย่ตัวเองก็อาจกลายเป็น มนุษย์ที่ไม่มีหัวใจ

ก็แค่นั้น

ข้างบนน่ะ..เขียนใช้ได้เลยนะ...
ลองแล้วติด
พิษแทรกซึมทั่วอณูหัวใจแล้วใช่ปะคะ

อ้อ!...ว่างๆชงกาแฟให้พี่สาวกินมั้งนะ
ช่วงนี้คุณลลิลเค้าไม่ว่าง..ฮือ ฮือ...ปิดการไปหักดิบ

ฮือ ฮือ แล้วติดคิดถึง...พี่จะเลิกยังไงเนี้ย..ลงแดงหัวใจกันเลยดีมั้ยคะ


ไปละนะ..ดูแลตัวเองนะ.....คิดถึ้ง...คิดถึง

เหนื่อย..

เอาก้อนเมฆมาฝาก
ในวันที่..ปวดปร่าแทบขาดใจ
ปล่อยมันเถอะ..ปล่อยไป
น้ำตาที่ไหลใช่ว่าอ่อนแอ

กี่ความหวังของชีวิตที่ไขวคว้า
กี่น้ำตาล้านหยดเธอฝืนไหว
กี่เจ็บปวดผ่านมาช่างปะไร
เพียงหัวใจเข้มแข็ง..เท่านั้นพอ......พี่รู้ว่าเธอเข้มแข็งเสมอ

เหนื่อยนักก็พักบ้างนะจ๊ะ
(พี่นั่งปล้ำกับบล็อกเมื่อเช้า..สนุกดีนะ..วางเรื่องหัวใจไว้ข้างๆ...สับๆบดๆ....ลอยเป็นผงไปแล้ว หักดิบดีเนาะ)

ด้วยกำลังใจ&คิดถึงนะคะ