♥ :: ♥ และแล้ว วันนี้ก็มาถึง อีกครั้ง ♥ :: ♥

วันนี้ 15 พ.ย. เมื่อสองปีที่แล้ว เป็นวันที่เราไม่นึกเลยว่าจะเป็น วันที่เราต้องสูญเสีย คนสำคัญที่สุดคนนึ่ง ของชีวิตเราไปสูญเสียอย่างไม่มีวันหวนกลับมาได้ วันนี้ เราออกไปทำงานตอนเช้าตามปกติเหมือนเคย ภาพทุกๆ ภาพที่เราเห็นในเช้านั้นยังจำติดตาเราได้ จนถึงทุกวันนี้ แล้วเราคิดว่ามันไม่มีวันที่จะลบเลือนหายไปแน่นอนจากจิตใจเรา ก่อนไปทำงานเราจะสวัสดีพ่อ และแม่ของเราตลอด แต่วันนี้เมื่อเรามองไปที่พ่อของเรา พ่อเรานอนป่วยอยู่บนเตียง คือท่านมีแผลที่แผ่นหลังค่อนข้างใหญ่ วันนี้ท่านออกมาจาก รพ ได้อาทิตย์ หนึ่งแ้ล้ว แม่เราคอยดูและ ทำความสะอาดแผลท่านตลอด ท่านป่วยเรื้อรังมาด้วยความที่ท่านเป็นโรคเบาหวาน เลยทำให้มีโรคแทรงแล้วเมือท่านไม่สามารถลุกไปไหนมาไหนได้มากก็จะนอนบนเตียงเสียส่วนใหญ่ จึงทำให้เป็นแผลกดทับ เราพยายามผลิกตัวท่านแล้วแต่ก้อกลับมาตลอดจนทำให้แผลนั้นใหญ่ขึ้นๆ นั้นเอง วันนี้แปลกมากเราเห็นแววตาที่พ่อเราจ้องมองแล้วเหมือนท่านจะพูดอะไรกับเรา เราเห็นแววตาที่ห่วงหาอาทรเราเหมือนจะบอกอะไรเราสักอย่างแต่เราไม่สามารถเข้าใจเลยย แต่นั้นมันกลับเป็นสิ่งที่เราจำ จำจนถึงทุกวันนี้ เมื่อเวลาผ่านไปจนถึงบ่าย มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เรารับสาย เห็นว่ามาจากทางบ้าน แม่เรา แม่เราโทรมามีเรื่องอะไร เสียงท่านร้อนรน ตกใจ ให้เราทำใจดีๆ แล้วสิ่งที่เราได้ยิน คือ "พ่อเสียแล้วนะลูก!!!" เราไม่เชื่อหูเลย เราบอกแม่ จริงๆ เหรอ พูดเล่นหรือเปล่าดูพ่อดีๆ นอนนิ่งๆ เฉยๆ หรือเปล่า แม่เราบอกให้กลับบ้านมาเลยด่วนเรารีบกลับไปทันที เมื่อถึงบ้าน ่สิ่งที่เราเห็นคือพ่อเรานอนมีผ้าแพรคลุมไว้เรียบร้อยแล้ว เราิวิ่งเข้าไป จริงๆ เราเป็นคนกลัว ผีที่สุด ขอบอกตอนนั้นกลัวเหมือนกัน แต่วิ่งเข้าไปกราบที่เท้าท่านแม่เรา กอดและหอมพ่อเรา แล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ท่านเป็นชุดพระราชทานแบบที่ท่านชอบใส่ออกไปข้างนอกประจำ แม่เราจัดการเองหมด เราช่วยท่านแต่งตัวนิดหน่อย ไปดำเนินเรื่องติดต่อวัด และเย็นวันนั้นก่อนเคลื่อนศพท่านไปวัด มีลมพัดแรงรอบๆบ้าน นั้น แม่เราเชื่อว่า พ่อเรารับรู้สิ่งที่เกิดขึ้น เราไม่อยากคิดเลยว่า วันๆ นี้จะมีจริงๆ เกิดขึ้นแล้วจริงๆ ไม่จริง ๆ ทุกอย่าง เรายังรับอะไรไม่ได้จริงๆ แต่มันก็คือความจริง เป็นความจริงที่ต้องยอมรับ แม้ว่าเรากับพ่อของเราจะไม่สนิทกันมากเนื่องจาก พ่อเรามีเราตอนอายุมาก พ่อเราเป็นสาว เราก็ไม่ค่อยจะซุงซิงกันมากนัก แต่เราก้อคุยกันเรื่อง การเรียน งาน ของเรา พ่อเราอายุมาก ปลดเกษียณ ก่อนที่เราจะเรียน ประถมจบเสียด้วยซ้ำ แต่พอมีเงินเก็บ ก้อส่งเสียให้เราได้เรียนแม้ว่าท่านจะไม่มีกำลังพอส่งเราเรียน มหาวิยาลับแพงๆ แต่เราก้อไม่เป็นไรเราต้องยอมรับและเข้าใจตัวเรากลับภูมิใจ สิ่งที่เราทำลงไปเราสามารถดูแล พ่อและแม่ได้ ทำงานตั้งแต่ จบ ปวช ทำงานไปเรียนไปเลี้ยงพ่อแม่ เท่าที่เราจะทำได้ ไม่ได้คิดว่า นี้แหละ คือฉันได้หน้า หรืออะไร ทำไปเพราะจะทิ้งท่านเหรอไง ทำไม่ได้หรอกก็อยู่ด้วยกันกินด้วยกัน เราพ่อแม่ลูก ตอนนี้ไม่มีท่านเป็นตัวตน แต่ท่านก็ยังคงอยู่กับเราเสมอในใจของเรานี้เอง เราไม่มีวันลืม แต่เราเสียดายเสียดายที่ท่านไม่มีโอกาสเห็นเรามีครอบครัว ประสบความสำเร็จ หรือต่างๆ นานาๆ มากมาย แต่ท่านไปดี ท่านไปท่านมีความสุขแล้วไม่ต้องทุกทรมานเจ็บป่วยไข ้ หนูรู้ว่าพ่อ รู้เสมอว่าหนูรักพ่อนะ แม้เราจะไม่ได้เ่อ่ยมันออกมาแต่เรารับรู้ได้ด้วยจิตใจเรา จริงไหมพ่อ ขอให้พ่อหลับสบาย แล้วคอยคุ้มครอง แม่และลูกเสมอไป   Create Date : 15 พฤศจิกายน 2549 18 comments Last Update : 16 พฤศจิกายน 2549 13:04:25 น. Counter : 642 Pageviews. Share Tweet   เสียใจด้วยนะคะ แต่คิดว่าคุณพ่อก็ยังคงคอยดูแลปกป้องอยู่ใกล้ๆนี่แหละค่ะ และก็คงภูมิใจในตัวลูกสาวด้วยค่ะ   โดย: I am SeRaPh 15 พฤศจิกายน 2549 16:15:53 น.     เสียใจด้วยค่ะ คุณ ญ ท่านคงหลับสบายอยู่บนสวรรค์แล้วค่ะ   โดย: Htervo 15 พฤศจิกายน 2549 16:37:21 น.     ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ ผมว่าท่านจะยังปกป้องคุณ แค่คุณเป็นคนดี ท่านก็ดีใจแล้วครับ   โดย: PutterZ (ToppuT ) 15 พฤศจิกายน 2549 16:45:18 น.     เสียใจด้วยนะคะ เราต้องดำเนินชีวิตให้ดีที่สุดค่ะ เพื่อคุณพ่อจะได้ไม่ต้องห่วงและกังวลใจ   โดย: the Vicky 15 พฤศจิกายน 2549 17:25:50 น.     หวัดดีค่ะคุณหญิง....อ่านไปก็น้ำตาไหลค่ะ คุณหญิงขา..เสียใจด้วยอย่างสุดซึ้งค่ะ คุณหญิงอย่าคิดมากนะคะถือว่าท่านไปดีค่ะ ท่านคงคอยปกป้องคุณหญิงอยู่เป็นแน่ค่ะ ยังงัยก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ..แค่เรามีท่านอยู่ในใจตลอดเวลาก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดค่ะ..รักษาสุขภาพนะคะ   โดย: อ๋อย (ratchy69) IP: 203.146.139.179 15 พฤศจิกายน 2549 17:31:34 น.     ขอบคุณทุกๆท่านมากค่ะ ญ ทำใจได้ ก็จริงค่ะ แต่ว่าภาพมันติดตา แววตาท่านเห้อ นึกแล้วน้ำตามันไหลทุกๆ ที   โดย: หญิงรักพ่อเสมอ (takom ) 15 พฤศจิกายน 2549 17:35:00 น.     คลิ๊กเข้ามาแล้วเลยทักทาย ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ   โดย: DheKim 15 พฤศจิกายน 2549 18:04:55 น.     ขอแสดงความเสียใจด้วยคนค่ะ ท่านไปดีแล้วล่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ คุณต้องแข็งแรงต่อไป   โดย: อุ้มสี 15 พฤศจิกายน 2549 20:43:23 น.     เป็นสิ่งที่ดีครับที่ได้ระลึกถึงท่านในวันนี้ ขอให้สมหวังในสิ่งที่ตั้งใจครับ   โดย: คนรักน้ำมัน 15 พฤศจิกายน 2549 21:01:00 น.     ขอให้คุณพ่อคอยคุ้มครองหญิงจ๊ะ ท่านรู้ว่าหญิง ยังรักและเคารพท่าน ท่านไปสบายแล้วล่ะ   โดย: fluffyboy101 15 พฤศจิกายน 2549 23:04:54 น.     เสียใจด้วยนะคะ กับการสูญเสียคุณพ่อไป เกิด แก่ เจ็บ ตาย แต่ บางทีความจริงเป็นสิ่งที่โหดร้ายมาก   โดย: ปลายฟากฟ้า IP: 24.14.97.179 16 พฤศจิกายน 2549 0:15:00 น.     ความกตัญญูรู้คุณเป้นสิ่งประเสริฐ คุณพ่อหญิงท่านรู้แน่นอน แล้วท่านก็ภูมิใจในตัวหญิงมากๆแน่ๆค่ะ   โดย: Picike 16 พฤศจิกายน 2549 4:58:36 น.     ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ ท่านไปสบายแล้วคะ ท่านภูมิใจในตัวคุณหญิง คุณหญิงเป็นลูกที่ดีคุณพ่อคอยคุ้มครองคุณหญิงแน่ๆคะ   โดย: bagarbu (bagarbu ) 16 พฤศจิกายน 2549 5:13:09 น.     Indeed   โดย: สาวใหม 16 พฤศจิกายน 2549 15:23:17 น.     เสียใจด้วยนะค่ะ ...แต่ก็เหมือนที่เพื่อนๆ พูดอ่ะค่ะว่า เราห่างกันเฉพาะกายแต่ใจก็ยังส่งและสื่อสารถึงกันอยู่ค่ะ   โดย: JewNid 16 พฤศจิกายน 2549 16:11:39 น.     เสียใจด้วยนะคะคุณหญิง วรรณเชื่อว่าท่านต้องคอยมองและคอยคุ้มครองคุณหญิงอยู่แน่ๆเลยค่ะ...   โดย: A Little Catz 16 พฤศจิกายน 2549 21:17:13 น.     ดีจ้า น้อง ญ พี่พรมาเยี่ยมดึกอีกแล้ว555หายไปนานมากๆเลย ยังคิดถึงเสมอนะจ๊ะ สบายดีมั้ย พี่พรเสียใจด้วยจ้า ญ คุณพ่อท่านไปสบายแล้ว ญ อยู่ทางนี้ทำให้ท่านภูมิใจในตัวเราต่อไปนะจ๊ะ   โดย: pon00 21 พฤศจิกายน 2549 22:37:46 น.     ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ   โดย: แม่บ้านณ.โตเกียว 29 พฤศจิกายน 2549 6:27:55 น.   ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก