|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ยาว - -*
10 โมงเช้ากว่าๆ
เฮร้ออ - -*
ทำงานมาได้จะเดือนละ เหงาดี - -*
เริ่มจะชิน พอชิน ก็เริ่มเบื่อ -*-
แต่ถามว่าสนุกไหม ก็สนุกนะ..
เบื่อแค่ตอนเดินทางเอง ทั้งที่รถก็ไม่ได้ติดอะไร
แต่ขี้เกียจต่อ 2-3ต่อ
รู้สึกว่าขี้เกียจตื่นเช้า ขึ้นมาอีกแล้ว
เบื่อการเร่งๆรีบ (แต่แวงก็มาทันทุกวันนะ - -*)
โปรเจคสัปดาห์นี้ก็ซาๆลงไปหน่อย แต่อาทิตย์หน้า มีโปรเจคจากดิสนีย์
แล้วก็AMBIENTE ที่เยอรมัน ที่จะต้องออกแบบงานไปโชว์ เดือน ม.ค.ปีหน้า
ซึ่งจะมีเวลา2เดือนกว่าๆในการทำ...
-*-
(บอสคะ แล้วดีไซเนอร์กระจอกเจ้าของผลงานจะได้ไปด้วยป่ะคะ - -*)
เอ่อมม เงินเดือนหมื่นต้นๆ นี่จะใช้คุ้มเลยใช่ป่ะคะ -*-
แวงแอบเซ็งนิดหน่อยเหมือนกันนะ แบบเฮ้ยชีวิตมันอยู่ในระบบมากพอควร
มีกฏกะเกณฑ์ แต่ก็ทนและยอมรับได้ เพราะแวงรู้สึกว่า ได้ทำงานที่แบบ
จะสามารถทำให้แวงเก่งและโตขึ้น หยิบจับอะไรก็กลายเป็นผลงานจริงๆขึ้นมา
ไม่รู้ว่าเรียกว่าความภูมิใจหรือเปล่า..แต่ว่า มันก็ดีวะ - -*
เพราะถ้าอยู่บ้านเฉยๆ แวงก็ทำแนวๆนี้แล่ะ
แต่ไม่ได้เงิน - -*
ไม่ได้ผลิตขึ้นมาจริงๆ - -*
ได้อย่างเสียอย่างดีเนอะ...
แต่แวงว่าน่าจะได้เงินเยอะกว่านี้หน่อยนะ -*-
เปลืองค่ารถเนี่ยล่ะ - -*
วันละ 65-80 บาท แล้วแต่อัตราความอยากสบายของแวง
ไอกินอ่ะ 20 บาทเอง นอกจากจะอยากกินป็อกกี้รสกล้วยขึ้นมา - -*
(ว่าไป ในที่สุดแม่แวงก็ซื้อกล้วยมาละ แต่เมื่อวานมันเขียวอยู่ วันนี้กลับไปคงจะสุกอร่ามพอดี อิอิ)
อยากใช้วันละไม่เกิน 80 บาท -*-
แต่ก็100 ต้นๆทุกวัน เบื่อจัง..
วันไหนไม่มีเรียน กลับมาถึงบ้านก็ทำงานในร้าน..
ไอช่วงนี้ก็งานเยอะเกิ๊นน....
-*- รูปถ่ายทำวีซ่าเยอะมาก ในรอบสัปดาห์มีคนมาถ่ายรูปไปญี่ปุ่นเกิน 10 คนแล้ว
หืยยยยย......อิจฉาจริงๆ ตาร้อน อยากไปมั่ง
งานเยอะก็ทำไปเรื่อยๆ 2ทุ่ม-เที่ยงคืนตีหนึ่ง แล้วแต่วัน - -*
นอน ......6โมงตื่น - -*
โอ้วววพรึ.....เป็นแบบนี้ 6วัน ใน 1 สัปดาห์
วันอาทิตย์ไปสอนพิเศษ นู่นนน สยาม - -*
แต่ไปสอนก็ดีได้เมาท์กะเด็กๆ ได้วาดรูป ได้ลงสี ได้แอบแวะซื้อหนังสือมือ2
ได้กรี๊ดกร๊าด จ๊อกๆแจ๊กๆกะพี่ๆน้องๆ ได้อยู่ในบรรยากาศที่มีความฝันของวัยรุ่น - -*
สนุกดี ^^
แต่แวงประเภท ไม่ถูกกะพื้นที่ชุมชนแนวนี้น่ะสิ
คือ มันมากมายเกินไปหน่อย รู้สึกอึดอัดกะการหายใจ มวลมนุษย์ที่ไม่เป็นตัวของตัวเอง
มีเยอะมากเกินไป มองไปทางไหนๆก็เหมือนกัน - -*
ทำให้รู้สึกว่า นี่ประสาทการรับรู้ การรู้จัก การจำได้ของกรูจะเสื่อมป่ะวะ
เด็กสมัยนี้ ส่วนมากแปลกๆนะ - -* ปากก็ว่าเฮ้ย ชั้นมั่น ชั้นเจ๋ง
แต่....ไม่เห็นต่างจากคนอื่นเลย มีแค่ส่วนเดียวเอง ที่เปล่งประกายแบบนั้น
หลายๆคนทำตัวให้มันยุ่งยาก ทั้งๆที่จริงๆแล้วชีวิตมันง่ายกว่านั้นมากๆ
ตอนเป็นวัยรุ่น คือช่วงเวลาที่จะเริ่มลงมือสร้างจินตนาการของตัวเองให้เป็นจริงได้ขึ้นมามากที่สุด
แต่ดันไปติดกับดักของสิ่งชักจูงใจและค่านิยมแปลกๆ -*-
ทำตัวธรรมดาแต่มีคุณค่าในตัวเองไม่ได้เหรอนี่
เสียดายเวลาในชีวิตแทนจังเลย
รึแวงแปลกเอง คิดอะไรก็ง่ายไปซะหมด
- -*
อยากทำอะไรก็ต้องหาทางสิ ไม่มีปัจจัยหรืออะไรก็ตาม ก็ต้องพยายามสิ
ไม่ลงมือทำ แล้วมันจะได้ไหมล่ะน่ะ -*-
นี่เป็นแนวคิดพื้นฐานในการดำรงชีวิตเลยนะเนี่ย
แต่ทำไมบางคนถึงทำเหมือนกับไม่เข้าใจเรื่องนี้นะ - -*
ทำไมไม่ใช้ความเป็นตัวของตัวเอง สร้างมันขึ้นมา
ทำไมต้องพึ่งพาคนอื่น คอยแต่จะคิดให้โชคเข้าข้าง หรือรอโอกาส - -*
บางทีโอกาสมันมีแค่แว้บๆแป๊บๆ เท่านั้นเองนะ น้อยคนที่จะจับมันทันและใช้มันได้
(แต่ว่าแวงจับได้หลายทีแล้วเหมือนกันนะ - -* หุๆ เรื่องอะไรจะปล่อย เกิดไม่มีมาอีกทำไง)
ไม่มีโอกาสก็ต้องสร้างขึ้นมานะ บางทีแวงเสียดายหลายๆคน ที่มีโอกาส
มากกว่าคนอื่นๆ แต่ก็ปล่อยมองไปอย่างนิ่งๆ ในขณะที่หลายๆคนทั้งรอ..
และหลายคนที่วิ่งหามัน...
เคยคิดเข้าข้างตัวเองว่า นี่ถ้าทุกคนในโลกคิดคล้ายๆแวงเป็นพื้นฐานนิสัย
โลกใบนี้มันคงจะน่าอยู่มากขึ้นมากๆ
(คล้ายๆและเป็นพื้นฐานเฉยๆนะ ไม่ใช่ว่าเป็นเหมือนเลย นิสัยไม่ดีแวงมีอยู่เยอะแยะ -*-)
บางทีแวงก็สงสารโลกมากมาย ที่จะต้องมารองรับความรู้สึกของสิ่งมีชีวิต
และการกระทำจากสิ่งมีชีวิตทั้งหลายที่อาศัยอยู่
จริงๆแวงว่าถ้าแวงหันหน้าสู่เส้นทางธรรม อาจจะมีสิทธิ์บรรลุได้เลยนะนี่
เพราะรู้สึกว่า ทำไมกรูช่างเข้าใจวัฏฏะของมนุษย์เหลือเกิน
แต่ไม่ได้หรอก แวงกิเลสเยอะ -*-
ยังอยากเที่ยว อยากออกจากโลกส่วนตัวไปแวะเวียนในความคิด
ในยุคสมัย ในสันดานของมนุษย์ ในธรรมชาติ ในวิถีชีวิต
ในขนบธรรมเนียม ในรากเหง้า ในสิ่งมัวเมา ในการแก่งแย่ง
ในความเก่า ในความใหม่ ในความจริง ในอารมณ์
และในความเป็นไปของสิ่งมีชีวิตและโลกใบนี้อยู่
แวงสามารถนั่งสงบๆได้เป็นวัน เป็นเดือน แต่ไม่สามารถที่จะทำได้ตลอดไป - -*
แวงสามารถที่จะไม่พูด ไม่คุย ไม่สนใจคนอื่นได้เป็นวัน เป็นเดือน แต่ไม่สามารถที่จะทำได้ตลอดชีวิต
แวงขาดการปฎิสัมพันธ์กับบางคนได้ แต่ในขณะที่อีกหลายๆคนแวงขาดไม่ได้
แวงทำตามใจตัวเองได้อิสระ อย่างที่ตัวเองอยากจะทำได้ทุกครั้ง
แต่ไม่สามารถทำได้ที่สุดในทุกครั้งอย่างที่ใจอยาก
บางสิ่งมีกฎและความจำเป็นเข้ามาเกี่ยวข้อง...ก็ต้องปรับลดความต้องการของตัวเองให้ได้
ทั้งๆที่แวงก็ชอบอ่านดวง ดูดวงนะ - -*
แต่ทำไมแนวคิดเรื่องชะตากรรม แวงไม่ค่อยจะศรัทธาก็ไม่รู้
แวงเชื่อแค่ว่า ทำอะไรก็ได้อย่างนั้นน่ะล่ะ - -*
มีคนเคยฟังแนวคิดที่แวงเป็น แล้วบอกว่าแวงมองโลกแคบ - -*
แวงก็แบบ เฮ้ยจริงดิ การที่ชั้นทำทุกวันให้ดี ไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดมือ
เพราะไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไหร่ การที่ฝันเฟื่องเยอะๆ แต่ลงมือทำจริงๆด้วยตัวเองทีละเล็กทีละน้อย
นี่กรูมองโลกแคบใช่มั้ยเนี่ย -*-
เค้าบอกว่าแวงโลกมองแต่ในแง่ดี ความจริงของชีวิตไม่ได้ง่ายอย่างที่แวงอยากให้เป็นหรอก - -*
อ่าววว .....ไม่มองในแง่ดี แล้วจะหมองหม่นจมกับความโหดร้ายของโลกรึไง
ชีวิตเกิดมาไม่ได้ดี แล้วทำให้มันดีไม่ได้รึไง -*-
ทำไมต้องโทษสังคม โทษโลก โทษชะตา โทษคนอื่น
คำว่าเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้เนี่ย ฟังแล้วคิดตามไหมเนี่ย -*-
คำนี้มันออกจะชัดเจน....
แต่ก็อีกน่ะแหล่ะ แวงถึงบอกไง ถ้าทุกคนคิดได้แบบแวงเป็นพื้นฐานนิสัย
โลกนี้คงจะน่าอยู่กว่านี้.....
แวงเฉยๆนะ มุมมองเค้า แวงอาจจะมองโลกแคบไปจริงๆก็ได้
อาจจะเป็นคนที่มีความคิดแข็งแรงและดูเหมือนง่ายเกินไปที่คิดว่าอะไรก็จะดี
อาจจะไม่ได้เก็บทุกสิ่งทุกอย่างมาขบเครียดขนาดนั้น
อาจจะไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่แบบ โอ๊ย ไม่รู้แล้วอย่ามาปากดี อุดมคติไปหน่อยเลย
แต่แวงเชื่อมั่นเรื่องแนวคิดในการกระทำของตัวเองของบุคคล
ว่าสิ่งที่เลือกทำ มันก็จะได้แบบนั้นน่ะล่ะ อยู่ดี
เจตนาของตัวเองที่ทำในขณะนั้นน่ะแหล่ะ รู้ตัวเองชัดเจนที่สุด
ขึ้นอยู่กับว่าจะมือถือสาก ปากถือศีล ใส่หน้ากากขนาดไหน
หึๆ แบบนี้ล่ะเนอะมนุษย์ - -*
แวงไม่เข้าใจทุกคนบนโลกหรอก
แต่แวงเข้าใจความเป็นมนุษย์ของในตัวคนได้เยอะอยู่พอสมควร
แวงถึงสนุกกับการอยู่บนโลกนี้ล่ะมั้ง
ต่อให้เบื่อหรือเหนื่อยยังไง พอคิดซะว่า ก็นี่มันมนุษย์ - -* มันก็ดีขึ้นนะ
ไม่มีมนุษย์ ไม่มีสังคม แวงก็ไม่ได้คิดแบบนี้หรอก
บอกแล้วว่ากิเลสเยอะ - -*
ยังอยากผละจากความเป็นส่วนตัวออกไปแวะเวียนในทุกสิ่งทุกอย่าง
ที่เกิดขึ้นในจักรวาลนี้ เท่าที่แวงมีสติรับรู้ได้อยู่
อย่างน้อย ตอนก่อนจะตาย ภาพ flashback ในสมองแวง
จะได้มีเยอะๆหน่อย -*-
ก่อนแวงจะตายขอแเค่นี้ล่ะ
จริงๆว่าจะอัพบลอกเรื่องลุงซัน ณ 99.5 The radio นะเนี่ย - -*
ไปๆมาๆไหงกลายเป็นเรื่องจิตมนุษย์ไปได้ล่ะนี่ -*-
- -*
| Create Date : 28 กันยายน 2550 |
| Last Update : 28 กันยายน 2550 22:27:08 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 712 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
^ - ^
..Welcome to Super Rainnie's World..
มีคนมาดูบลอกเกินสองหมื่นละ
ดีใจยังไงไม่รู้ T^T
แจงแวงอ่ะนะ
ก็เป็นคน ฉลาด ใจดี ขี้งก ตลกเฮฮา
สะระเยอะ เคอะเขิน ขี้อาย
ร้องไห้ง่าย ใจแข็ง - -*
เป็นผู้หญิงไม่เท่ - -*
ไม่เรื่องมาก
ไม่ง๊องแง๊ง ไม่งี่เง่า - -*
มีสิ่งเฝ้าฝันอยู่อย่างเดียวคือเที่ยวรอบโลก ^^~
เป็นผู้หญิงที่หาความสุข
เล็กๆน้อยๆในชีวิต ได้ง่ายมาก
เช่น กินโกโก้ร้อนแก้วนึง
กะ ฟังเพลง Owner of my heart ทุกเช้า
ก็สุขแล้ว
เย่ๆๆ
^^~
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ทำชีวิตให้แฮปปี้ดีสุดแล้ว^^