Bloggang.com : สะบะละเฮ่ยแจงแวง : แท่ก แท่ก - คลามลับ-เด๋อ-อี๋-ไข่-นางเอก

แท่ก แท่ก - คลามลับ-เด๋อ-อี๋-ไข่-นางเอก

12.01 am Jan 17 07

Tag ^^~

อ่ะจ่ะ โดนป้ามะลิกะเฮียเข็มขัดสั้น เค้า Tag มา

ว่างแล้วๆ มาแฉกันแต่เช้ามืด(มากๆ)ซ้าา..........

เอาเข้าจริงมันก็นึกยากเหมือนกันนะ เพราะเรื่องมันมีเยอะไปหมดจนไม่รู้จะเล่าไรดี

แต่เอาเป็นว่า 5 เรื่องที่จะเล่าต่อนี่.....จะทำให้รู้จักกันเยอะขึ้นแล้วกันเนาะ ^^~

~ม.3 กับความลับที่บอกแม่ไม่ได้ - -''

โอสส เรื่องนี้เป็นความลับ(ที่ไม่สุดยอดเท่าไหร่) ที่แม่ไม่เคยรู้เลย จวบจนวันนี้...
ก็ผ่านมาหลายปีอยู่นะ..(และคิดว่าให้อาแม่ะไม่รู้ต่อไปก็ดี อิอิ)..

เรื่องมันก็มีอยู่ว่า.. ตอน มอสาม เรียนโรงเรียนเอกชนที่นึง เป็น โรงเรียนหญิงล้วน..
การดำเนินชีวิตก็กรี๊ดกร๊าดสดใสร่าเริงปกติ.....แต่มันไม่ปกติก็อีตอนปีสุดท้ายเนี่ยแหล่ะ

โรงเรียนที่มีซิสเตอร์ใจดีๆอย่างงี้ (สมัยนั้น)จะไม่ค่อยฟิกเรื่องการจ่ายค่าเทอมเท่าไร คือ..
ต้องมีมาจ่ายก่อนสอบไฟนัลของแต่ละเทอมก็ละกัน...
และเนื่องด้วยอาแม่ะเรา ไม่เหมือนอาแม่ะคนอื่น ต้องทำงานและไม่เคยจะใส่ใจอะไรในชีวิตระเบียบ
ของลูกเลย - -'' ปล่อยให้จัดการเองตลอด...ซึ่งมันก็ลุล่วงไปได้ทุกที จะมามีก็ครั้งนี้แล่ะนะ...

วันนั้นเป็นวันสอบไฟนัล และเท่ากับเป็น เดธไลน์ในการจ่ายค่าเทอม หม่ามี้ก็ให้ตังค์มาประมาณหกพันกว่าบาท..
เราก็เออ เอาไป ร.ร. แต่พอดีว่า ตอนเช้าลืม ไปจ่าย -''- เออๆ พักสิบนาทีก้อได้วะ สอบวิชานี้เสร็จก่อน -*-

พอพัก ก้อเดินดิ๊กๆ มาเอาเป้ (ต้องไว้นอกห้อง เพราะสอบ)....ล้วงงงเอาตังค์ ปรากฎครับบ ปรากฎว่าไม่มี

พระจ้าวววววว สติแตกแหลกละเอียด - -'' หกพัน ทำไงฟระ สมองน้อยนิดของเด็กมอสามจะคิดออกคือ
บอกเพื่อนก่อนเว่ยย - -'' เลยไปกระซิบเพื่อนหนิดๆในแก๊งค์ ในที่สุดรวมความได้ว่าต้องบอกครู....

แล้วจากนั้น นร ทุกคนก้แอบโกลาหลก่อนสอบวิชาต่อไป - -'' เพราะต้องค้นตัว ค้นกระเป๋า.. แต่ก็ไม่มี

จำได้ว่าตอนนั้นบอกซิสเตอร์กะคุณครูว่า ....ไม่เป็นไรค่ะ เด๋วหนูบอกแม่เอง ไม่ต้องโทรไปบอกให้..
แต่ประเด็นคือ.....ไม่มีท้างงงงงง ใครจะไปบอกเล่า เงินเยอะแยะขนาดนั้น แถมหายเพราะโดนขโมย

กลุ้มใจสุดๆ ในที่สุดก็บอกเพื่อนว่า เอาฟระ....ตูงัดเงินเก็บมาจ่ายเอง ยังงัยก็บอกแม่ไม่ได้ กลัวเค้าเสียใจ..

กลับมาบ้านวันนั้น..ทุบกระปุกทุกใบ งัดกล่องทุกกล่อง หนังสือทุกเล่ม ที่พอจะมีตังค์งิบไว้
รวมๆได้เกือบสี่พัน.....ทั้งชีวิตตั้งแต่เด็กจนโต (มอสาม) สี่พันที่ไม่เคยคิดว่าจะเก็บไปทำอะไร ในที่สุด...

แต่ปัญหาคือ.....ใช่จ่ะ มันไม่พออออออ - -'' มันขาดสองพันกว่าบาท....

คิดไม่ออก เครียด เอาไงเอากัน เอาไปสี่พันก่อนก้อได้วะพรุ่งนี้ .....

ตอนเช้า
ไปถึง รร เพื่อนสนิทในกลุ่มคนนึง ถามว่าโอเคมั้ย เล่าๆๆ ให้มันฟัง จบ...
มันควักออกมาให้เลย 500 เฮ้ยยยยย...........ตกใจเลย (สมัยเจ็ดปีที่แล้ว เด็กมอสามคนนึงจะพกเงินได้เท่าไหร่กันเชียว)
มันบอกว่า....."กูรู้มึงไม่บอกแม่ กูรู้ว่ามึงมีไม่พอ มึงเอาไปเหอะ มีเมื่อไหร่ค่อยเอามาคืน"
โอ้วววว ตกใจมากๆอ่ะจ่ะ คือแบบ ทั้งซึ้ง ทั้งตื้นตัน.....

แต่ที่มันมากกว่านั้นคือ เงินมันยังขาดๆอยู่ประมาณพันกว่าบาท
เชื่อไม๊ว่าเพื่อนมอสามทุกคน เอาตังค์มาให้ฝนเพื่อให้มันครบ

สิบ ยี่สิบ ห้าสิบ ร้อยนึง.....

ตอนนับเหรียญ นับแบงค์ทุกใบจนครบนะ มันจุกกว่าตอนที่นับเงินตัวเองสี่พันนั่นอีก...
ตอนเอาไปจ่ายนี่มือสั่นเลย..ซึ้งเพื่อนโคตรๆ โคตรๆจิงๆ

จนวันนี้กระดาษแผ่นนั้นยังอยู่เลย กระดาษที่เขียนว่าเพื่อนคนไหนเอาเงินมาให้เท่าไหร่....
จำได้ว่า...มีไม่กี่คนเองที่คืนตังค์ไป นอกนั้นมันไม่เอาคืนกันเลยซักคน.....

ยิ่งไอแบงค์ห้าร้อยใบแรก........

คิดเรื่องนี้ทีไร ไม่รู้ว่าทำไมถึงยิ้มปากกว้างทุกที ทั้งๆที่มันครึ่งหมื่นนะน่ะเงิน - -''
(ปล. แล้วอาแม่ะเราก็ไม่รู้ต่อไป.....)

..........................................................

~โชว์เด๋อ อิน เวียดนาม...

โอ๊ยยยย เดินทางออกนอกประเทศครั้งแรก กะน้องสาวจ่ะ ไปกันสองคนพี่น้อง....จุดหมายปลายทางคือ..

เวียดนาม....

เอาเว่ยย ตอนนั้น สิบเจ็ดทอดสิบแปด (ย่าง!!) พระเจ้า ไปเวียดนามเพื่อที่จะมาหาคุณปู่คุณย่าและเที่ยว...
พอดีลุงเค้าย้ายไปอยู่ที่นั่นจ่ะ ปู่กะย่าไปเยี่ยมสามเดือน - -''

แม่ก้ถามว่าอยากไปไหม ไปเยี่ยมปู่กะย่าอีกที แล้วก้ไปเยี่ยมลุงกะเที่ยวซักอาทิด...
แหมๆอาแม่ะ ข้อเสนอดีงี้ กลัวไรวัยรุ่น ไปเลยคร้าบ เช้าวันต่อมาก็ไปนั่งเจ๋อบนเครื่องบิน......

เอาล่ะ ......แล้วเราลืมอะไร - -''

จ่ะ มันคือการเดินทางออกนอกประเทศครั้งแรก และกระทันหันสุดๆ บ้าดีเดือดจิงๆ
ไม่ได้เตรียมไรเลย นอกจาก เสื้อผ้า กล้อง พาสปอร์ต เงิน และเบอร์ลุง - -''

ไอน้องเราช่วยได้มาก - -'' มันสรรหาดิกชันนารี่ ไทย เวียดนาม ติดมาเล่มนึง - -''
(ไม่นับถุงของฝากที่ใหญ่กว่ากระเป๋าเราของแม่ที่ยัดมาทุกอย่างประหนึ่งว่าเวียดนามไม่มีห้าง)

ก้อดดดดด อีตอนจะลงก้เริ่มสาดแด๊กนินึงละ เค้าให้กรอกใบขาเข้า - -''
เวรกำ มันคือไรล่ะนั่นนน พี่แอร์ใจดีอธิบายๆให้ฟัง...อืมมมม พอเก็ท

ปัญหาก็ตามมาเลยครับ - -''

ที่อยู่ ที่พัก บลาๆๆ ที่ต้องกรอก ไม่ได้กรอกซักอย่าง เอาแล้วไง เครื่องแตะพื้นแล้ว ต้องลงแล้วว
ในใบนั้นก้มีแต่ข้อมูลเรา แค่นั้นจริงๆ

เริ่มคิดไปสะระตะ เวรกำ ภาษาอังกิดก็ไม่เคยได้ลองใช้จิงจังขนาดนี้ - -'' แล้วนี่จะยังงัยดีฟระ
เอาวะ ไรจะเกิดก็เกิด ยากมากก็เอาเบอร์โทรให้ไปคุยกันเองละกัน

สิบนาทีก่อนถึง ก็เลยนั่งนิ่งๆ เรียบเรียงภาษาอังกิดให้รู้เรื่องที่สุด ตามแต่ดีกรีความตื่นเต้น
แต่น้องสาวจ่ะ ภูมิใจนำเสนอมาก มันเรียบเรียงประโยค คำ เป็นภาษาเวียดนาม 5555
เออเว้ย ไม่เสียหายท่องๆจดๆไว้บางคำ............

ณ ด่าน ต.ม.
เอาแล้วเฟร่ยย ถึงแล้ว ต้องเข้าไปประทับตาแล้ว ยังงัยดีหว่า
เข้าได้ทีละคน รึสองคนก็ได้ล่ะเนี่ย น้องตูเด๋อ เอาวะ มองหน้ากัน แล้วเดินไปพร้อมกันซะเลย

ย้างงงงงไม่ทันจะก้าวเข้าไป พี่ ตม หน้าดุมากก (แต่หล่อค่ะ) บอกว่า ทีละคนๆๆ - -''

แง่ะ เราเลยเดินไปก่อน บอกเค้าว่า อ่อ หนูกะน้องเพิ่งมาครั้งแรกค่ะ พร้อมกันเลยได้มะคะ ทีเดียว
ยังงัยก้ไปที่เดียวกัน ภาษาก้งมๆเอา - -''

เค้าก็เออๆ ก้อด้ะ แล้วก้ซักแหลกคร้าบบบบบบ
มาทำไม มายังงัย มากับใคร จะไปอยู่ไหน ทำไมไม่เขียนลงในใบ
อยุ่นานไม๊ .......

ก็ตอบๆไปจ่ะ - -'' แต่อย่าคิดว่ามันราบรื่นขนาดโน้น
ภาษาอังกิดก้จิง แต่สำเนียงฟังยากมากกกกกกก - -''
กว่าจะตอบครบทุกข้อ เหนื่อยสุดๆ ไอน้องเราทำเป็นลบเกลื่อนด้วยการใช้ภาษาเวียดนาม (จากดิก)
พูดแทนบางคำ (ได้ผลนะจ๊ะมุกนี้ พอเค้าได้รู้ว่าแบบ โอ้วว ยูพยายาม สปีก นี่จากคุยเครียดๆก้กลายเป็นขำไป)

จนในที่สุดเค้าก็โทรไปตามเบอร์นั้น 5 5 5 พอคุยๆเสร็จ เค้าก้โอเค ให้ผ่านไป
แล้วมีการกระวิบว่า ที่ถามเยอะนี่เพราะเป็นห่วง เห็นเป็นเด็กๆมากันสองคน - -''

เราก็โอเคๆ จบเสร็จเดินลากของมากับน้อง แท่ดๆๆๆๆๆๆ

จนไกล จนจะเลี้ยวพ้นสุดทาง ออกไปที่ประตุขาออกแล้ว ได้ยินเสียงโวยวายๆ
ตอนก้ไม่ได้สนใจเดินต่อ

ซักพัก เรียก ยูๆๆๆ เอ....ตูป่าวหว่า หันไปมองหน้าน้อง คิดในใจไรฟระ อาไรอี๊กกก
จะออกมาได้แล้ว อย่าบอกนะจะส่งชั้นกลับบบ ไม่อ๊าววววว

แต่ในที่สุดยังไม่ทันหันไปมองต้นเสียง จนท ข้างหน้าที่เจอะกันพอดี๊...ก็บอกให้หันหลังไปเส่ะอีหนู
ดูสิว่าทำไรลงไป - -''

ก้อดดด หันไปเท่านั้นแล่ะ กระดาษทิชชู่คร้าบ ที่มันเป็นม้วน ยาวเลื้อยยยยยเป้นทาง
ตั้งแต่พ้นจากคอก ต.ม. - -'' จนถึงที่ยืนอยุ่ตรงนี้

แง่ะ อายสิจ๊ะ ถุงของฝากอาแม่ะแล่ะ จะใส่มาทามมาายยยย - -''
หันไปก้มหน้าก้มตาม้วน -*- บร้าจิงๆ
พวก จนท ขำแบบไม่เกรงใจตูเล้ยยย

ฮ่าๆๆ เด๋อจริงๆ
..........................................................

~อี๋.....บนโลกนี้มีทำไมเนี่ยไอเนี่ย....

จ่ะ หัวเรื่องก็น่าจะเดาได้ ของที่ชาตินี้อย่าได้มาเกี่ยวพันกันเล้ยยยย

ประเด็นคือ ฝนเข้าใจดาราที่เกลียดกลัวของตลกๆอ่ะ - -''

สิ่งที่เกลียดนี่ รับรองอ่านแล้วขำ หาว่าชั้นบ้าแน่ๆ ฮ่าๆ

มันคือ "มาร์ชเมลโล"

อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋
อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋

จบจ่ะ เรื่องนี้ - -''

เกลียด กลัว ขยะแขยงถึงขั้นที่เห็นซองมันไม่ได้ เห็นตัวขนมยิ่งแล้วใหญ่

อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋อี๋
ขนมบ้าอะไร นิ่มก้ไม่นิ่ม แข็งก้ไม่แข็ง......ไม่ไหวค่ะ ขอบาย
อีเดียดสุดๆ -*-

พอๆ หยุดทำหน้าอย่างงั้นเลยยย - -'' อ่านอันต่อไปดีก่า
..........................................................

~เอาไข่ชั้นคืนมาาาาาาาาา

แง่ะ ป่าวจ่ะ อิชั้นน่ะสาวแท้ - -''
ไข่ที่ว่านี่คือ......ไข่ไก่นี่แหล่ะ ^^~

เรื่องของเรื่องคือ....ตอนไปเมกา ไปอยู่บ้านฝรั่งที่แบ่งให้เช่า - -''
ทีนี้ จขบ (เจ้าของบ้านละกันน่อ มิใช่ เจ้าของบล็อก)เค้าเป็นเชฟจ่ะ

และเนื่องจากเราทำอาหารได้หลายอย่าง - -'' เค้าก็มักจะเป็นลูกมือ
มาหัดเรียนกะเราไปด้วย ....

พอดีวั้นนั้นฝนไปตลาด ซื้อไข่มาแพคนึง (ที่เป็นถาดหลุมๆอ่ะจ่ะ 36 ฟอง)
ซึ่งสามโหลเนี่ย จะเป็นไข่ส่วนกลาง - -'' คือเอามาทำเท่าๆกันว่างั้น

ไอเราๆก็กินกันประหยัด ไม่เจียวก้อตุ๋น จะได้กินได้เยอะๆ นานๆ หลายวัน หลายมื้อ

วันเกิดเหตุ........
ฝนหยุด เลยตื่นมาทำกับข้าวให้เพื่อน......
ลงมา จะทำไข่ ปรากดว่าไข่หายยยยย - -''

เฮ้ยยย เหลือตั้งครึ่งนึง หายไปไหนฟระ - -''
15 ฟอง ฟองละ 10 บาทไทยนะเว่ยย

ขณะว้าวุ่น ต้นเรื่องก้อมาเฉลย - -''

จขบ เองจ่ะ มาบอกว่า ไอ โทร อิท อะเวย์.....

เย้ยยยยย เอาไปทิ้งทามม้ายยย แหล่กได้กหลายวันนะว้อยยย

พี่แกว่า แหมๆ ยูไม่รุ้อะไร ไข่แพกเนี้ยซื้อมาตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วนี่
ถ้าเอามากินวันนี้ ก้อได้กินลูกเจี๊ยบออมเลตพอดี - -''

เวรรร ไข่บ้านตรูไว้เป้นเดือนมันไม่ยักกะฟัก - -''
หงุดหงิดมาก วิ่งขึ้นไปฟ้องเพื่อน 555 เมิงไม่มีไรแดกละ เฮียเอาไข่ไปทิ้งหมด T^T

พอลงๆมากัน เฮีย จขบ. ก็บ่น
ดูสิ พวกยูกินได้ไง มันเป็นลุกเจี๊ยบๆๆ ไม่ใช่ไข่ - -''

เชอะ.....ก็ได้ ทำอย่างอื่นกิน.....แต่พอเฮียแกออกจากบ้านเท่านั้นล่ะ

เอาวะ ใครว่าตูงกก็ยอม อิชั้นไปคุ้ยถังขยะจ่ะ ถังขยะหลังบ้าน - -''
แล้วก้เจอด้วยสิ - -''

โหยยย แตกไปสามสี่ใบ (ดีนะเฮียแกทิ้งไปทั้งลัง ไม่ทิ้งเป็นฟองๆ ไม่งั้นแตกหมด)

เอาวะได้คืนมาเกือบสิบ
ดินเน่อร์วันนั้นเลยจัดฟักทองผัดไข่ ให้เฮียแกกินซะเลย...

อร่อยป๊ะล่ะ...นั่นไข่ที่ยูทิ้งน่ะแล่ะ บร้าาาาาาาาจิง
(ปล. เติมข้าวด้วยนะน่ะ 555 แถมชอบอีกตะหาก ผัดฟักยู 555555555)

..........................................................

~นางเอกหนังฮอลลีวูดน่ะ...เป็นมาแล้วนะจ๊าาา ^^~

โหยยเรื่องนี้เนี่ย ไม่อยากจะดีเทลลึก กลัวคนมาอ่านบล็อกจะอิจฉาแกมหมั่นไส้ได้....^^~

ตอนไปเมกาครั้งแรก.......
ได้เจอผู้ชายคนนึง..........คนที่ทำให้รู้สึกว่า เฮ้ยยยย นี่มันชีวิตนางเอกหนังโรแมนติก คอเมดี้นี่หว่า

แถมดิชั้นเป็นแสดงนำฝ่ายหญิงด้วยสิ ^^~

จิ้นค่ะทุกคนนนจิ้น (อิมเมจิ้น) ตาม ณ บัดนี้

บรรยากาศ - รีสอร์ทบนภูเขา
ฤดู - ปลายหนาว - ใบไม้ผลิ - ซัมเมอร์
ที่พัก - ตึกหอพักวัยรุ่นต่างชาติและชาวเมกันเยอะๆ (แต่ไม่มาก) ปาร็ตี้โดยเฉลี่ยหกวันต่อหนึ่งอาทิตย์

โหหห...พอดีพี่แกเป็นวัยรุ่นแถวนั้นแล่ะ มาทำงานพิเศษที่เดียวกัน
เลยเจอกัน ตอนแรกๆก้แบบ เฮ้ยย ไอเมานี่ (ปาร์ตี้ทีไรเห็นเมาเรื้อนตลอด)
เป้นไรมากป่าว - -''

แรกๆก็ไม่กล้าคุยเท่าไหร่ แต่เค้าก้ดีจ่ะ น่ารัก พยายามผูกมิตรเพื่อนใหม่อย่างเราๆ
ช่วงแรกๆอิชั้นกะผองเพื่อนก็ไม่กล้าไปปาร์ตี้กะเค้าจ่ะ อาย เด็กไทยขี้อาย เขิน

แต่ในที่สุด ด้วยความอยากได้เพื่อนเยอะๆ วันที่สี่ที่มาถึง ก็เลยเอาวะ ไปปาร์ตี้กะเค้าหน่อย - -''

โหหห.....เครื่องดื่มที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์ของที่นี่มันละลานหลากหลายจิงเว่ยย

พอได้ลอง ก็ได้เลยครับ ภาษาไหลเชียว สเตปก็ได้

หลังจากคืนนั้นได้เพื่อนเพียบบ แถมได้ฉายา Alky girl ด้วย 555 เมายากจ่ะ - -''

เอาล่ะ เอาเป็นว่า นั่นเป็นช่วงแรกที่เจอกัน
หลังจากนั้น ก็ไปกิ๊กกะเค้าตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ .......อิอิ

เนื่องจาก เค้าน่ารัก - -'' เรียนเป็นเรียน งานเป้นงาน เล่นเป็นเล่น ปาร์ตี้ก็ปาร์ตี้
ใจดี มีสัมมาคารวะ ให้เกียรติ รักครอบครัว ((ตายละ เหลือเชื่อเจงๆ))

แล้วตำแหน่งนางเอกจะไปไหนเสียยย จิ้นดูจิ
V
v

- สอนภาษาให้กัน
- ดูหนังด้วยกันทุกวัน (ดีวีดี)
- ขับรถไปส่งทุกวันตอนเช้า
- ร้องเพลงด้วยกัน
- เต้นยับ เต้นรำ เต้นบ้าๆบอๆ
- ช่วยกันทำกับข้าว กินด้วยกัน - -''
- ไปซุปเปอร์มาเกตด้วยกัน
- เมาเรื้อนด้วยกัน555
- โดดน้ำก็โดดมาแล้ว
- นั่งรถเล่น
- ไปมหาลัย(เค้า)
- ว่ายน้ำ เล่นบาส เล่นบอล ด้วยกัน (ผอมลงเลยชั้น)
- ปีนเขาไปชมวิว ดูพระอาทิตย์ตก
- นอนดูดาวด้วยกัน
- ทำงานด้วยกัน
- พยายามซ่อมทุกสิ่งทุกอย่างของเราด้วยตัวเอง
- บอกว่าอยากเล่นชิงช้า อาทิดนึงหลังจากนั้น ทำชิงช้าไม้มาให้ที่ต้นไม้ยักษ์หน้าหอเลย - -''
- ไปดูสตาร์วอร์สามที่โรง ไม่มีซับอังกิด เราหลับสนิทตลอดเรื่อง แถมน้ำลายยืดใส่แขนเค้าอีก - -''
- ฯลฯ

มีอีกเยอะแยะมากมาย (แต่ไม่เกินเลยจ่ะ) ที่เวลาอยู่ด้วยกันแล้วสรรหามาทำ
ตอนนั้น ชีวิตมีความสุขมากมาย มีกิจกรรมทำเยอะแยะ
ที่ผู้ชายคนนึงจะสร้างความประทับใจให้กับผู้หญิงคนนึงได้

แต่งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา....

เวลาของเรามันน้อยมากๆ แล้วอิชั้นก็ต้องกลับมานี่...
ทุกอย่างที่เคยทำให้กัน เราเองก็ไม่เคยพูดกันว่ายังงัย ไม่มีข้อตกลง

ไม่มีคำว่ารักด้วยนะ

ไม่มีความจำเป็นต้องหาคำมาอธิบายจริงๆ

ทุกอย่างจะเป็นไปตามกลไกของเวลา

วันที่จะกลับ เค้าไปส่งที่แอร์พอร์ตตอนตีสี่ ระหว่างทางที่ขับ
มันสุดยอดจิงๆ เค้าจับมือเราไม่ปล่อย (ในขณะที่มือหนึ่งจับพวงมาลัย)
ฝนไม่ได้อยากร้องไห้เลย แต่น้ำตาไหลไม่หยุด

ไม่ได้พูดกันซักประโยคเดียว.........

--------------------------

จนถึงตอนนี้จะสองปีแล้ว......

คิดถึงชวงนั้นทีไร เพลงประกอบหวานๆจะขึ้นทันที ^^~
รู้สึกว่านางเอกหนังเรื่องไหนก็ไม่เท่าอิชั้นอีกแล้วล่ะ อิอิ.....

No matter how far apart we are, I will always with u

........................................................................

เย่ๆๆ เสร็จแล้วห้าเรื่อง ห้ารส

เอาล่ะ ........รายชื่อต่อไปนี้เตรียมตัวโดนต่อนะจ๊ะ - -''

พี่ watashi mo จ่ะ ^^~ เย่ๆๆ ช่วยกันนะเฮีย
พี่กรุณาบริการใช้ช่องถัดไป มีบัดดี้ เทกเกอร์ก็อย่าหวังว่าจะรอดจ่ะ ^^~
เมื่อตื่นขึ้นมาหัวใจก็ยังมีรัก โดนซะคุณน้อง ^^~
+-+ jackiezzz +-+ อีกราย

และคนสุดท้าย เย่ๆๆ

มันจะดีเหรอคะ ดีค่ะดี ^^~ จะได้อัพบลอก เย่ๆ

ขอบคุณบล็อกป้ามดจ่ะ กะวิธีทำลิ้งค์ชื่อ เย่ๆ สะดวกมากเลย ^^~

มีฟามสุขเยอะๆนะคนอ่านทู้กกคน ^^~

ฝน แท่ก แท่ก แท่ก แท่ก แท่ก....

Create Date : 17 มกราคม 2550

Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2550 19:04:20 น.

30 comments

Counter : 379 Pageviews.

เจิม ๆ ตอนเช้ามืดกว่า....เขียนสนุกดีนะ ชอบเรื่องที่ไปเวียดนาม
ป่านนี้เจ้าหน้าที่พวกนั้นสงสัยยังจำได้เนอะ ไว้มีโอกาสไปเวียดนามจะถาม ตม.ที่นั่นว่า
สหาย...เคยเห็นเด็กที่เดินลากทิชชู่ยาวเฟื้อยรึเปล่า....

ไม่ลงชื่อหรอก..เด๋วโดนแท่ก อิอิ

โดย: ; ) (Watashi mo

) วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:3:24:25 น.

สวัสดีค่ะ

มาเยี่ยมเยียน ค่ะ ได้เวลา

เดินชมบ้านเพื่อน แล้วค่ะ ฮี่ๆ มาล้วงๆควักๆ ความลับคร๊า

(@^_^@)

หลับฝันดีค่ะ

จุ๊ฟๆๆ

โดย: STAR ALONE (STAR ALONE

) วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:4:46:37 น.

โดนครับ ปล่าววว ม่ายช่ายอยากโดนแถกกก

อ่านแล้วโดน คือชอบเรื่องส่วนตัวของคุณ เขียนเล่าได้ประทับใจมาก

ตั้งแต่เรื่องความลับที่ไม่กล้าบอกแม่ จนถึงเรื่องบทนางเอก

หากมีคะแนนให้โหวต ผมให้เต็มสิบ โดยไม่ลังเลเลยยยคร้าบบบบ

โดย: yyswim

วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:10:19:17 น.

ฮากระดาษทิชชู่อ่ะ

โดย: หัวใจสีชมพู

วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:14:27:13 น.

แหม๊ แหม เรื่องที่ 5 อ่านแล้วนึกว่าแบบว่าหนังเกาหลีมากๆ โรแมนติคสุดๆ นางเอกเต็มตัว ใครก็แย่งไม่ได้เลยนะเนี่ย อ่านแล้วเคลิ้ม

ปล. มาอ่านเรียบร้อยแล้ว อย่าลืม Tag อีก 5 คนนา

โดย: เข็มขัดสั้น

วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:22:34:03 น.

กรี๊ดๆ เฮียโมะ - -'' ไม่รอดจ่ะ
ช่วยกันทำมาหากิน 5 5 5

เฮียอ่ะชื่อแรกของเหยื่อฝนเลย

STAR ALONE เหมียวเอ๊กซ์ ขอบคุณจ่ะ ^^~

yyswim ว้าวๆๆเต็มสิบเลยเหรอ ^^~ เขินอ่ะ บร้า...

หัวใจสีชมพู แง่ะ จ่ะพี่ปลา - -'' อับอายมาถึงทุวันนี้ ^^~

เข็มขัดสั้น งื้อออ นางเอกเนอะ (ครั้งนั้นครั้งเดียวล่ะม้างงชีวิตนี้ T^T)

อิอิ รายชื่อคนโดนแท่ก ตามข้างบน ช่วงท้ายบล็อกจ่ะ

โดย: สะบะละเฮ่ยแจงแวง

วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:23:14:00 น.

มาเยี่ยมครับ
ที่แท้ก็เหยื่อ บัดเดอร์แสนสั้นของผมอีกคนนี่เอง
น่าจะมีรูปในชุด อ๋าวหญ่ายประกอบเรื่องตอนไปทำเด๋อที่เมืองเวียดด้วยนะครับ

โดย: Commencer

วันที่: 18 มกราคม 2550 เวลา:5:45:31 น.

]]] ฮือ... พี่ฝน แล้วตอนนี้ เป็นนางเอกของผมได้ป่ะครับ !!!

(มั่วแร่ะเรา) จ้า ตลกมากเลยครับ เรื่องสนุกดี

แต่ โดน tag นี้สิ

ขำไม่ออกเลย !!!

โดย: เมื่อตื่นขึ้นมาหัวใจก็ยังมีรัก

วันที่: 18 มกราคม 2550 เวลา:21:20:40 น.

tag คืออะไรอ่ะครับ -_-"

ผมงงๆอ่า อธิบายหน่อยนะค้าบบบ

หมายถึงให้เล่าเรื่องต่อไป แบบนี้ป่าวคับ

ถ้าใช่ผมได้ไปอัพบล้อกเล่าเรื่องอ่า

แล้วต้องเล่ากี่เรื่องอ่าฮะ แล้วเกี่ยวกับเรื่องอะไรก็ได้รึเปล่าคับ -_-"

โดย: +-+ jackiezzz +-+

วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:0:33:31 น.

แล้วพอผมเล่าเสร็จ ก็ต้องไปชวนให้คนอื่นอีกห้าคน มาเล่าเรื่องต่อรึเปล่าคับ

เข้าใจถูกรึเปล่าหว่า

= =''

โดย: +-+ jackiezzz +-+

วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:0:35:40 น.

Comment เรียบร้อยแล้วค่ะ

โดย: altimate

วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:1:15:35 น.

ซาบซึ้งน้ำหูน้ำตาไหลไม่น่าเชื่อ..

แต่เพราะมันเป็นบล๊อคของแจงแวง.. เตรียมมาขำเต็มที่.. ผลก็เลย ร้องไม่ออก

เหอๆ..

เรื่องผัดฟักยู.. คิดได้ไงไข่ไปเป็นลูกเจี๊ยบ ฝรั่งเค้าไม่ได้สอนเรื่องนี้สินะ

ชีวิตแจงแวงครบรสดี.. ดั่งนิยาย

เสียดายพจฝนไม่ได้แต่งกะทั่นชายกลาง

อุส่าลุ้น..

โดย: altimate

วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:1:16:41 น.

ซาบซึ้งน้ำหูน้ำตาไหลไม่น่าเชื่อ..
แต่เพราะมันเป็นบล๊อคของแจงแวง.. เตรียมมาขำเต็มที่.. ผลก็เลย ร้องไม่ออก

ชีวิตแจงแวงครบรสดี.. ดั่งนิยาย
เสียดายพจฝนไม่ได้แต่งกะทั่นชายกลาง
อุส่าลุ้น..

โดย: altimate

วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:1:18:36 น.

ซาบซึ้งน้ำหูน้ำตาไหลไม่น่าเชื่อ..
แต่เพราะมันเป็นบล๊อคของแจงแวง.. เตรียมมาขำเต็มที่.. ผลก็เลย ร้องไม่ออก เหอๆ..

เรื่องผัดฟักยู.. คิดได้ไงไข่ไปเป็นลูกเจี๊ยบ ฝรั่งเค้าไม่ได้สอนเรื่องนี้สินะ

ชีวิตแจงแวงครบรสดี.. ดั่งนิยาย
เสียดายพจฝนไม่ได้แต่งกะทั่นชายกลาง
อุส่าลุ้น..

โดย: altimate

วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:1:19:12 น.

ซาบซึ้งน้ำหูน้ำตาไหลไม่น่าเชื่อ..
แต่เพราะมันเป็นบล๊อคของแจงแวง.. เตรียมมาขำเต็มที่.. ผลก็เลย ร้องไม่ออก เหอๆ..

โดย: part 1 (altimate

) วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:1:21:23 น.

เม้นไม่เสร็จแต่ว่าเม้นต่อไม่ได้ T T

โดย: ..... (altimate

) วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:2:00:24 น.

เรียบร้อยแล้ว..... รบกวนแจงแวงตามไปอ่านคอมเม้นได้ที่บล๊อคเรานะคับ

ปล.ขอโทษที่โพสหลายคอมเม้น

โดย: altimate

วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:19:07:07 น.

เจ๊อัพแล้วจ่ะ

น่ารักเจงๆแค่จองไว้ก่อนแต่อัพก่อนเจ๊อิก

ยาวด้วยจิ ของเจ๊ว่ายาวนี่ชิดซ้ายเลยอ่ะ

โดย: *~.Jasmin and Airedale.~*

วันที่: 20 มกราคม 2550 เวลา:16:19:33 น.

จะว่าไปหลังจากอ่านอีกรอบ น้องแจงแวง ก็เป็นางเอกเกาหลีได้นา

โดย: เข็มขัดสั้น

วันที่: 23 มกราคม 2550 เวลา:9:23:39 น.

เด่วที่เมืองไทยจะมีอะไรดีๆกว่านั้น

แต่รู้ละจะแกล้งอะไร หึหึ

โดย: Nutonline

วันที่: 23 มกราคม 2550 เวลา:17:09:43 น.

ชอบเรื่องเพื่อนแหละ...

ถึงแม้ตอนติดผู้ชายจะลืมพวกมันบ้าง

แต่เรื่องราวก็อยู่ในใจเสมอ จิงๆนะ - -"

โดย: เค้กชาเขียวอยากบอกคุณว่า (ฉันชอบคุณแน่ค่ะ

) วันที่: 23 มกราคม 2550 เวลา:19:34:34 น.

สนุกดีครับ อิๆ

โดย: jojotaweesak

วันที่: 24 มกราคม 2550 เวลา:18:25:30 น.

ชอบเรื่องเพื่อนด้วยอ่ะ เพื่อนแบบนี้หายากเนาะ (มีกะเค้ามั่งเหมือนกัน) ชอบผัดฟักยูด้วยค่ะ

โดย: ตัวเล็กแต่กินจุ

วันที่: 26 มกราคม 2550 เวลา:15:30:09 น.

อิจฉาความรักในต่างแดนจังเลยย

ป.ล. เค้าต่อ Tag แล้ว ไม่เห็นเข้าไปดูเลยอะตัว

โดย: มัยจะดีเหรอคะ IP: 58.9.163.168 วันที่: 27 มกราคม 2550 เวลา:22:53:36 น.

ฮา~

ตามมาเจิมแล้ว :P

โดย: แปลงร่างเป็นมาชเมลโล!! (ผีหน้าคอม~

) วันที่: 28 มกราคม 2550 เวลา:1:09:54 น.

มันส์มากกกเลยครับ เล่าได้สนุกจริงๆ อ่านไปยิ้มไปขำไป ชอบทุกเรื่องเลย 555

ฮาเรื่องม้วนกระดาษทิชชู่กับไข่ไก่อ่ะ

ปล.ผมชอบมาร์ชเมลโล่นะ ตอนเอาไปย่างร้อนๆ (มีป่าวหว่าคล้ายๆอ่ะแหละ) อะหร่อยมั่กๆ

โดย: Serahyros DeCameron IP: 124.121.191.15 วันที่: 28 มกราคม 2550 เวลา:8:24:22 น.

สวัสดีค่ะ มาเยี่ยมเยียน ค่ะ

(@^_^@)

ฝันดีคร๊า จุ๊ฟๆๆๆ

โดย: STAR ALONE (STAR ALONE

) วันที่: 28 มกราคม 2550 เวลา:23:51:56 น.

หวัดดีครับ มาทักทายอีกรอบ (เอา Tag อีกมั้ยครับ ผมมีอีก 1 โควต้า อิอิ)

เพิ่งสังเกตุว่า...บรรทัดต่อจากหัวข้อบล็อกนี่ปี 06 หรือ 07 ครับ?

ฝันดีน่อ

โดย: Seraphyros DeCameron

วันที่: 31 มกราคม 2550 เวลา:2:16:08 น.

คุณ Seraphyros DeCameron

แหมๆ เค้าก็ลองดูว่าจะมีใครสังเกตไหม ฮ่าๆๆ - -''

โดย: สะบะละเฮ่ยแจงแวง

วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:8:59:12 น.

หลงเข้ามาเพราะชื่อ สะบะละเฮ่ยแจงแวง นี่แหล่ะ มันสะดุดตาจิงๆ
เข้ามาอ่านแล้วก็เพลินเลย อ่านไปขำไป
ไว้วันหลังจะเข้ามาเยี่ยมอีกนะคะ

โดย: someone like me

วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:8:54:05 น.