Bloggang.com : sanonoi : five for tagger

five for tagger

ใช้เวลาคิดนานอีกแล้ว สำหรับบล๊อกแรกของปี 2550 เปิดตัวหัวบล๊อกใหม่ ไอค่อนใหม่ ๆ มาเป็นอาทิตย์ แต่ไร้ไอเดียสิ้นดี อีกอย่างหลังปีใหม่มา เปิดหน้าแรก Bloggang ก็เห็นแต่คำว่า tag แถ่ก แทก ฯลฯ เห็นเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ คนรู้จัก-ไม่รู้จักได้รับ Blog Tag กันอย่างทั่วหน้า จนเราคิดว่าคงไม่เหลือผู้ใดที่จะเล็ดรอดมาส่งจดหมายลูกโซ่ วีดีโออาถรรพ์ให้เราได้แล้ว เลยมิได้คิดเรื่องราวที่จะเขียนเพื่อส่งต่อแต่อย่างใด และนิ่งนอนใจไม่ได้พยายามเสาะหาและล๊อบบี้ผู้รับ tag อาถรรพ์นี้ต่อไป

แต่เมื่อทฤษฏี Six degrees of separation ได้พิสูจน์แล้วว่า ทุกอย่างบนโลกของเราเชื่อมโยงกันเข้าราวกับใยแมงมุม ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหน จดหมายลูกโซ่ forwarded e-mail และ Blog Tag ที่มีกลไกการทำงานคล้าย ๆ กัน ก็ย่อมตามหาเราพบเข้าสักวัน ไม่ว่าจะต้องอาศัยลำดับขั้น 1-2-3 หรือ 6 ขั้นก็ตา่ม ทำให้เราได้รับ Blog Tag หนึ่งจาก sadcore เพื่อนผู้เขียนบล๊อก //crazyeights.wordpress.com/ ซึ่งได้รับ tag จากคุณ s65 ที่เขียนบล๊อก //sputnik65.exteen.com/ ซึ่งเรามักจะไปแอบอ่านโดยไม่แสดงตัวอยู่เป็นประจำ จึงเป็นที่มาของบลีอกแรกในปีนนี้ เกริ่นนานมากจนเหนื่อย จริง ๆ เป็นการถ่วงเวลาเพราะยังพยายามคิดถึงเรื่อง 5 เรื่องที่จะเล่าเกี่ยวกับตัวเอง เอาเป็นว่าขอเล่าไปทีละเรื่องสองเรื่องแบบนุ่น thebrightestsunisthepurestgun ดีกว่า

เรื่องแรก ... ชอบแกล้ง

เรามีนิสัยชอบแกล้งคนอื่นที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิดก็ว่าได้ ตอนเล็กหน่อยก็แกล้งน้อง โตมาเข้าโรงเรียนก็แกล้งเพื่่อนในห้อง พอเรียนจบทำงานก็แกล้งเพื่อนที่ทำงาน แกล้งเด็กนักเรียน ฯลฯ ขอยกตัวอย่างมาให้เห็นภาพซักสองสามเรื่อง

จำได้ว่าตอนเ็ด็ก ๆ เราเป็นพี่คนโตของน้อง ๆ ลูกพี่ลูกน้องทุกคน เลยเป็นลูกพี่ใหญ่ในการเล่นโน่นเล่นนี่อยู่เสมอ มีอยู่ครั้งหนึ่งเราซื้องูยางมาเล่นแกล้ง ๆ กันกับน้อง ๆ แล้วก็นึกสนุกบอกน้องสาวเราเองให้เอางูยางไปหลอกคุณตาที่กำลังดูมวยไทยราชดำเนินอยู่ ผลลัพธ์คือน้องโดนตี ทำให้รู้ว่า ไม่ควรรบกวนสมาธิคนที่กำลัีงดูมวย โดยเฉพาะถ้าคนๆนั้นกลัวงูมาก

อีกเรื่องนึงคือ ตอน ม ปลาย ในวันเกิดเพื่อนคนนึงในห้อง มีเพื่อนหลาย ๆ คนเอาของขวัญวันเกิดมาให้เจ้าของวันเกิด รวมทั้งเพื่อนคนนึงที่ชื่อ เบบี้ ของขวัญของเบบี้ เป็นกระจกเงาที่ด้านหลังเป็นภาพดาราไทย ดูเชย ๆ (แต่ถ้าเป็นสมัยนี้ดูเก๋าน่ะ) เรากับเพื่อนอีกคนนึงเลยรวมหัวกันรุมล้อว่าเป็น ของขวัญที่ซื้อจากสะหวันนะเขตอะไรโน่น ล้อไปล้อมา เบบี้ร้องไห้อ่ะ

และอีกครั้งนึง เบบี้เจ้าเดิม เหยื่ออธรรมเหมือนเคย คราวนี้เรากับเพื่อนแกล้งคนอื่นโดยการเคี้ยวขนมในปากให้มันเละ ๆ แล้วอ้าปากโชว์ให้เพื่อนคนอื่นในห้องดู พอมาถึงเบบี้ เธอก็ทำท่ายี้ ขยะแขยงมาก แต่ก็นึกสนุกจะเล่นบ้าง แต่ด้วยความไม่โปร(เท่าฝ้าย)พอเคี้ยวเสร็จ แล้วอ้าปาก ของในปากเลยหลุดออกมา ดีที่เบบี้เอามือรองรับไว้ทัน วงแตกทันที!

สอง...กลัวความสูง

ตั้งแต่เกิดมาและจำความได้ ก็รู้ว่าตัวเองเป็นโรคกลัวความสูง ทำให้ตอนเด็ก ๆ ไม่กล้าขึ้นบันไดเลื่อน ตอน ม สอง ไปเข้าค่าย ก็ไม่คิดจะโดดหอ เอาเข็มมาประดับเพื่อเป็นเกียรติต่อตัวเองและวงศ์ตระกูลเหมือนเพื่อน ๆ เวลาไปเที่ยวป่าเที่ยวเขา ต้องปีนขึ้นที่สูงที่เป็นที่สุดของความทรมาน เคยไปเที่ยวภูเขาทองตอนเด็ก ๆ จำได้ว่าต้องนั่งแล้วกระเถิบลงบันไดมาทีละขั้นน่ะ

แปลกแต่จริง ตะก่อนกลัวความสูงตั้งแต่ตึกสี่ชั้นขึ้นไป แค่ยืนบนระเบียงแล้วมองก็ไปก็กลัวแล้ว สมัยนี้ยิ่งแล้วใหญ่แค่ตึกสองชั้น หรือยืนบนบันไดแล้วมองลงไปก็รู้สึกใจสั่นอย่างประหลาด ยิ่งบันไดเลื่อนรถไฟฟ้าใต้ดินบางสถานีมีความสูงมากจนน่าใจหาย ทำให้ต้องเกาะราวบันไดตลอดเวลา

ยิ่งหลัง ๆ ปีสองปีมานี้ อาการกลัวความสูงดูเหมือนจะยิ่งรุนแรงขึ้น บางครั้งยืนอยู่ด้านล่างมองขึ้นไปบนที่สูงก็ดันนึกกลัวนิด ๆ พอหน้าหนาวมาถึงก็รู้สึกมึน ๆ แบบที่เค้าเรียกว่า vertigo (ใช่แล้วชื่อหนังฮิตคอกซ์เรื่องนั้นแหล่ะ) ทำให้เราเอาอาการทุกอย่างมาประมวลเข้าด้วยกัน ทำให้รู้ว่าตัวเองเป็นโรคกลัวตกจากที่สูง fear of vertigo หรือ fear of falling น่ะเอง ฟังดูยุ่งเหยิง - -''

สาม...ไม่รักเด็ก ไม่ชอบสัตว์ กลัวหญิงมีครรภ์

ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องรวมสามอย่างนี้มาให้ข้อเดียวกัน เอาเป็นว่า เรามองว่ารวมกันได้ 555

เราไม่ค่อยชอบเด็กเล็ก ๆ อ่ะ รู้สึกว่าเหม็น และบางครั้งก็งอแง ร้องกรี๊ด (ตอนเราเป็นเด็ก เราออกจะแอ๊บ ๆ ไม่ค่อยร้อง) ช่วงอายุที่เป็นวัยอันตรายไม่น่าเข้าใกล้คือ 2-5 ขวบ แต่เด็กกว่านั้นก็ยังไม่น่าเข้าใกล้อยู่ดี (เอ๊ะ แล้วสรุปมันยังไง) เอาเป็นว่า ถ้าเป็นเด็กมัธยมต้น มัธยมปลาย มหาลัย นั่นไม่นับ

เรื่องไม่ชอบสัตว์นี่ พักนี้เพลา ๆ ลงแล้ว ตั้งแต่ได้เลี้ยงน้องหมาเป็นของตัวเอง แต่ก็ยังไม่เดินสวนจตุจักร โซนสัตว์เลี้ยงไม่ได้อยู่ดี รู้สึกว่ามันเหม็นง่า

รู้สึกกลัวคนท้อง เพราะไม่กล้าเข้าใกล้ กลัวทำของเค้าเสีย รู้สึกว่าคนท้องเป็นเหมือนแจกันราชวงศ์ถัง เราก็ไม่ค่อยจะมีระเบียบเรียบร้อย กลัวจะเดินไปชนเค้าเข้าน่ะ อีกอย่างเราเป็นมีอาการประหลาด กลัวคนท้องที่ใส่ชุดคลุมท้องสั้น ๆ แบบเป็นเดสสั้น ๆ ผ้ายืดอะไรงี้ด้วย บ้าฝ่ะ

สี่...กลัวความเสี่ยงพอ ๆ กับความสูง

มีนิสัยประหลาดอย่างนึงที่ติดตัวมาตั้งแต่เล็กจนโต คือ อาการขี้โลเล กลัวความเสี่ยง และชอบวิ่งหนี ตอน ม ต้น มีเพื่อนคนนึงที่เราชอบ ก็คิกคักกิ๊กกั๊กกันมาสักพัก เค้าก็ส่งเศษกระดาษเล็ก ๆ ให้ในตอนเย็นวันนึง ข้างในเขียนว่า "เราตกหลุมรักเธอมา ...วินาที ...นาที ... ชั่วโมง ... วัน แล้ว" พอเห็นเท่านั้นแหล่ะ จะว่าเขินหรือบ้า ก็ยังวิเคราะห์ไม่ได้ เราก็รีบเอาปากลับใส่หน้าเพื่อนทันที แถมสำทับว่า อย่ามาทำแบบนี้นะ (โอ๊ะ ทั้ง ๆ ที่เราก็ชอบเค้าอ่ะนะ กรูจะบ้า) สรุปก็ชวดไป มีหลายครั้งที่ไปฮิฮะกับรุ่นน้อง รุ่นพี่ พอเค้ามีทีท่าสนใจ ก็เกิดกลัว วิ่งหนีตามเคย

สำหรับเรื่องนี้ เพื่อนวิเคราะห์ว่าเป็นอาการกลัวมีภาระ กลัวการผูกมัด ซึ่งมันก็เป็นอีกเหตุผลที่ทำให้กลัวเด็กและสัตว์ เพราะสองสิ่งนี้ต้องมาพึ่งพิงเรา ซึ่งเรามองว่า ตัวเราเองยังเอาแน่เอานอนกับตัวเองไม่ได้เลย พอเวลาผ่านไป อาการก็ดีขึ้น เริ่มกล้าเสี่ยงมากขึ้น แต่ยังกลัวที่สูงอยู่ดี

ห้า...เมารถ

อาการเมารถ (นึกถึงพี่ทาเคโนอุจิ แห่งคุโรมาตี้) เป็น ความทรมานที่สุดในชีวิตของเรา ที่เกิดขึ้นบ่อยครั้ง ไม่ว่าจะเป็นเช้า สาย บ่าย เย็น ไม่เลือกเวลา และยานพาหนะ จำได้ว่าตอนเด็ก ๆ เวลาที่บ้านขับรถไปเที่ยวไหนไกล ๆ ต้องแวะข้างทาง จอดรถให้อาเจียนง่ะ บางครั้งฟิตหน่อยไม่เมา แต่น้องสาวดันเมารถ พอได้กลิ่นอ้วกน้อง ก้อทำเราอ้วกไปด้วย T T

มีอยู่ครั้งนึงจะขึ้นรถเมล์กับน้อง ก็แวะซื้อมะม่วงเปรี้ยวมากินกันเมา แต่ที่เจ๋งสุดคือ เปลือกส้มที่เป็นห่อ ๆ ขอบสีเงิน ๆ กันอ้วกได้ชะงัดนักแล

ความทรมานของการเมารถนี่ เป็นอุปสรรคมากต่ออาชีพการงานและการดำรงชีวิต แม้หลัง ๆ นี้จะทำตัวชิน หรือทำชิว พยายามบอกตัวเองว่า ไม่มึน ไม่เมา ไม่อ้วก แต่ก็ยังเป็นอยู่เสมอเวลานั่งรถที่คนขับเบรคจึ๊ดเบรคจึ๊ด ทำให้มึนดีแท้ อุปกรณ์กู้ชีพที่ต้องติดตัวอยู่เสมอคือ ยาดมโป๊ยเซียน และลูกอมรสเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ รวมทั้งขนมขบเคี้ยวต่าง ๆ นั่นเอง (ซึ่งไม่เข้าใจว่า ทำไมเวลาเดินทางไกล ๆ แล้วนั่งกินโน่นกินนี่ไปตลอดทาง ก็ดันไม่รู้สึกเมารถ)

จบแล้วล่ะ แต่นึกไม่ออกว่าจะส่ง tag ต่อให้ใครดี เล็ง ๆ ไว้ตอนนี้ คือ อรุ My Name is Luka กับ ต้อม Levine แต่ไม่แน่ใจว่าได้รับกันก่อนละยังง่า ขอส่งให้สองคนนี้โลด

Create Date : 14 มกราคม 2550

Last Update : 15 มกราคม 2550 17:58:44 น.

39 comments

Counter : 802 Pageviews.

มีภาคต่อด้วย...@_@

โดย: reprogram IP: 58.8.166.53 วันที่: 15 มกราคม 2550 เวลา:13:35:44 น.

แง แง แง พี่ฝ้ายใจร้าย
เราตั้งใจจะแท็กพี่ฝ้ายนี่นา แง แง แง
แล้วหนูจะแท็กครายยยยยยย

ปล. มาโวยวายก่อนอ่าน (หลังคุณ reprogram นิดนึงนะ

)

โดย: อรุ IP: 58.9.25.69 วันที่: 15 มกราคม 2550 เวลา:20:50:29 น.

ว๊ายกรี๊ด

เราเคยอ่านเรื่อง Six degrees of separation อะไรนี่มาจากไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน
วิธีการหนีรอดก็คือการไม่เคยมีบล็อกไงพี่ฝ้าย

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ ช่วยด้วยยยยยยย ขำไม่หยุดตั้งแต่เบบี้แล้วอ่ะ
จริงๆ เรื่องเคี้ยวขนมแล้วโชว์เนี่ย มันไม่ใช่การแกล้งนะ
เราว่ามันเป็นการโชว์ความอุบาทว์ของตัวเองตะหาก
(ทั้งนี้ทั้งนั้น เราก็ทำเป็นประจำ รวมไปถึงปัจจุบันนี้ก็ยังทำ

)

พี่ฝ้ายขำมากอ่ะ กลัวทำไมคนท้อง..
หนูออกจะรักเด็ก แต่ไม่รักสัตว์เหมือนกันนะ แต่ก็มีความรู้สึกกับมันบางประการที่ขี้เกียจอธิบาย

ส่วนเรื่องกลัวความเสี่ยงเราคล้ายๆ กัน
เราว่าเราไม่ได้กลัวถูกผูกมัด แต่จริงๆ เราเป็นโรคต้องการความเพอเฟ็ค
อืม...... ใช่ เราต้องเป็นอย่างนั้นแน่ๆ เลย
ถ้ามีไม่ดี ไม่มีดีกว่า
บ่อยครั้งที่เราชอบคนบางคน
เวลาที่เค้าเหมือนจะมาชอบเราบ้าง เราก็กลับทำตัวแย่ๆ ไล่ตะเพิดเค้าหายไป
เพราะเรากังวลว่าเค้าจะไม่ดีพอ (ยังกับตัวเองดีนัก)
ถ้าได้ไม่ดี.. สู้ไม่มีดีกว่า..
คล้ายๆ เวลาเรียน.. ถ้าจดเล็คเชอร์ไม่ทัน จะไม่จดเลย
ไม่ชอบจดข้ามๆ เว้นๆ จัดหน้าไม่สวยงาม
วิธีแก้จึงสุดโต่งคือ.. ไม่จดอีกต่อไป หรือถ้าชอบวิชานั้นมากก็จะยืมสมุดเพื่อนมาจดให้สวยงามทุกครั้งไป

สะใจโรคจิต...
แล้วตูจะเขียนอะไรดีวะเนี่ย

โดย: อะเระ IP: 58.9.25.69 วันที่: 15 มกราคม 2550 เวลา:22:09:26 น.

พี่ฝ้ายนุ่นก็ไม่ชอบคนท้ิอง แต่คนละเหตุผลกับพี่นะ รู้สึกรูปทรงแปลกๆเหมือนตัวบาบาป้าป้าไรนั่นอะ ที่มันหยุ่นๆเป็นสีๆ เคยนั่งรถเมล์ข้างผู้หญิงท้องรู้สึกกระอักกระอ่วนมากเลย (คนละความรู้สึกกับอึดอัด)

ตอนเรียนป.ตรีเคยมีคนเขียนบทกวีรพินทรนาถ ฐากูรให้ ไอ้เราก็เขินจัดนั่งด่าลายมือเ้ค้าให้เพื่อนฟัง ป่านนี้ยังไม่รู้ว่าใครเลย แหม ถ้าย้อนอดีตได้็ก็ดีิสิ

ความสูงก็หวิวๆนะ ส่วนเด็กอ่ะรัก ชอบเล่นกับเด็กอ่อน-อนุบาลแต่ดันอุ้มไม่เป็น มันจั๊กจี้พาลจะปล่อยมือ ตอนนี้อยากมีแควนเป็นเด็กหนุ่มไฮสคูล ฝรั่งก็ดี ลูกครึ่งก็เอา

โดย: Thebrightestsunisthepurestgun

วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:3:25:21 น.

อืม ฝ้าย มีด้านมืดด้วยแฮะ 55
แถ่กของฝ้ายมีแต่เรื่องความกลัวเป็นส่วนใหญ่นะ

โดย: พี่ตู่ ชาวไร่สะตอ IP: 124.120.184.111 วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:3:26:37 น.

ไม่รักสัตว์เหมือนกันจ้า แต่รักเด็ก(ที่ไม่ดื้อ)นะ
แต่ไม่ชอบแสดงออกว่ารัก รำคาญภาพพจน์ผู้หญิงต้องรักเด็ก โอ๊ะโอ๋ ลูกจ๋า ไม่อยากให้ใครดูเราเป็นคนแบบนั้น

แปลกดีที่ฝ้ายกลัวคนท้อง แล้วถ้าเกิดวันนึงท้องขึ้นมาจะกลัวตัวเองไหม

โดย: DropAtearInMyWineGlass

วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:4:47:37 น.

เมื่อวานดูคุโรมาตี้ ตอนพี่ทาเคโนอุจิกำลังจะไปทัศนศึกษาแต่กลัวเมารถ พอดีเลย อิอิ

ตอนเด็กๆ เราก็มีอาการเมารถ แต่ตอนนี้หายแล้ว นั่งรถไกลๆ และนานๆ ได้ไม่มีปัญหา
แต่เคยอ้วกบนรถเมล์สองครั้ง ไม่ได้เมารถแต่เพราะเมาค้าง เอิ๊กกกก ... อายจัง

เกือบโดนแท็กซี่ฆาตกรรมด้วยอ่ะ เพราะไปอ้วกใส่รถเค้า

โบราณเค้าบอกว่าอย่าถือคนบ้า อย่าว่าคนเมา ทำไมไม่มีใครเข้าใจ

แต่เรารักเด็กนะ กรุบกรอบดี

โดย: King Of Pain

วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:12:35:36 น.

ข้อสี่นี่น่าจะมีเหตุมาจากข้อสามนะ คือรวมข้อสามกับสี่ได้ว่า "กลัวแต่งงานแล้วจะโทต๊อง" หรือเปล่า หรือเปล่า

โดย: strawberry machine gun

วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:9:47:08 น.

นิสัยคล้ายเหมือนเราตั้ง 3 ข้อแนะ

เราชอบแกล้งเพื่อนเหมือนกัน แถมกลัวความสูงด้วย ส่วนเมารถเนี่ย เราแถม เมาเรือ ไปด้วยเยย

โดย: penguinbear (penguin_bear

) วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:23:19:57 น.

ร่วมด้วยช่วย tag พี่ต้อม อิอิ

เมารถเมาเรือนี่ไม่เป็นนะคะ แต่เวลานั่ง 44 กับสาย 8 บางคันแล้วกลัวตายยย

โดย: Thebrightestsunisthepurestgun

วันที่: 18 มกราคม 2550 เวลา:23:17:29 น.

ฉันชอบแบบบล็อกปีที่แล้วมากกว่าอ่ะ..........

บล็อกแท็คนั้น ก็เพิ่งจะฉลาดเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
อ่านเรื่องเธอแล้วก็ตลกดี เออ.......แบบนี้ก็มีแฮะ เหมือนมีความซวยช่วยไม่ได้ที่ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้กับมันดี

เอาหน่ะ.........ใจกล้าหน่อย
เมื่อก่อนผมก็กลัวเข็ม เด๋วนี้ ไม่กลัวแล้ว แค่ไม่มองมันแล้วตอนเจ็บก็ไม่ต้องไปคิดว่าเข็มจิ้ม

พูดง่าย แต่เรารู้ว่าทำยาก
ฉะนั้น พยายามต่อไปให้ใจกล้าแล้วมันจะกลัวน้อยลง

สวัสดีปีใหม่ครับ คุณครู

โดย: กลางวัน IP: 58.8.34.213 วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:1:32:47 น.

อะฮ้า.. เมารถหรอ..
จะบอกวิธีแก้เมาให้ (เรื่องจริงนะ ไม่ได้อำ)
เอากอเอี๊ยะมาแปะไว้ตรงสะดืออ่ะ
รับรอง.. เชียงใหม่-แม่ฮ่องสอน พันกว่าโค้ง ทำมาแล้ว
ชะงัดนักแล
ถ้าไม่แน่ใจ อยากให้ชัวร์ แปะเพิ่มที่แผ่นหลังได้ไม่จำกัดจำนวน

โดย: คุณพี่คนนั้น IP: 58.8.63.84 วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:1:43:20 น.

โย่วๆ
ขอล็อกอินเจิมศักราชใหม่หน่อย
อยากมีแมวสีฟ้าห้อยท้ายชื่อ กิ๊บเก๋ๆ

โดย: CTL

วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:1:47:48 น.

ไหนๆก็ไหนๆ..ล็อกมาแล้วอย่าให้เสียเที่ยว
ขอใช้สิทธิ์หลายๆเม้นท์หน่อยละกัน

ไอ่เรื่องกอเอี๊ยะแก้เมารถอ่ะ ได้เคล็ดลับวิชามาจากคุณพี่อ.คนนึงเป็นผู้ถ่ายทอดให้
โอเลยนะ..เอาไปลองดูเวลาที่ต้องนั่งรถยาวๆ

ส่วนเรื่องความกลัว.. เหอๆๆ เอามาแบ่งกันมั่งดิ
...มีแต่คนบอกว่ากลัวป้าเพราะมันกล้าเกิน.. โฮก โฮก โฮก

ป.ล. โดนแถ่กเข้าให้เหมือนกัน ไม่นึกว่ามันจะระบาดขนาดนี้ อย่างเซ็ง(เพราะไม่มีใครเหลือให้ tag ต่อแล้ว)

โดย: CTL

วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:1:54:31 น.

คุณครูติดเด็ก!!!

โดย: เระ IP: 58.9.29.53 วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:3:22:03 น.

.
.
.
วันเด็ก วันครูอยู่ใกล้กัน

โดย: N o o n ตามน้ำ IP: 125.25.143.181 วันที่: 20 มกราคม 2550 เวลา:0:09:37 น.

ว๊ายจริงด้วย

โดย: เระ IP: 203.118.110.60 วันที่: 21 มกราคม 2550 เวลา:14:34:13 น.

พวกแอ๊บ!!!

โดย: กิโระ IP: 124.121.34.231 วันที่: 21 มกราคม 2550 เวลา:23:33:05 น.

บ้า

โดย: เระ IP: 58.9.31.159 วันที่: 23 มกราคม 2550 เวลา:1:18:09 น.

พี่ฝ้าย เช็คเมลด้วยนะคะ

โดย: วันครู - โซคูล IP: 125.25.149.232 วันที่: 23 มกราคม 2550 เวลา:13:01:00 น.

ฝ้าย แล้วเกิดน้องตั้งครรภ์เอง จะไม่กลัวตัวเองเหรอฟะ

โดย: แบ่งกันเซ็ง (แบ่งกันเซ็ง

) วันที่: 24 มกราคม 2550 เวลา:1:26:28 น.

อิ อิ

โดย: StrayBird

วันที่: 31 มกราคม 2550 เวลา:18:56:03 น.

ประกาศหา Thebrightestsunisthepurestgun

โดย: รุ IP: 58.9.26.141 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:17:50:59 น.

โทษที
ไปถ่ายโฆษณาคนสวยแจกเบอร์สวยเวอร์ชั่น II มา

โดย: สก็อตไบร์ท IP: 125.25.141.155 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:0:28:45 น.

อ่านทั้งหมดนี่แล้ว ยิ่งคอนเฟิร์มเลยว่า ฝ้าย เพี้ยนจริงๆ ด้วย

เราเป็นเพื่อนกับคนเพี้ยนๆ อย่างนี้ได้ไงหนอ

รีบนนี่ก็อีกคน

(อย่างไรก็ตาม อย่าลืมค่าแรงหน้าม้า 10000 บาท คราวหน้าใช้บริการอีก ลดให้ 20 เปอร์เซนต์ แต่คราวนี้

จ่าย-มา-ด้วย!

โดย: Levine

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:14:07 น.

"เราเป็นเพื่อนกับคนเพี้ยนๆ อย่างนี้ได้ไงหนอ"

ตอบแทนพี่ฝ้าย

"คนชนิดเดียวกันมักมีแม่เหล็กดึงดูดกันเสมอ"

โดย: รุ IP: 58.9.26.199 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:40:17 น.

.
.
.
จริง

พี่ฝ้ายเป็นท่านเจ้าลัทธิ พี่ต้อมเป็นอัครสาวก
นุ่นเป็นนังเวลากาลกิณี อรุเป็นประชาสัมพันธมิตร

โดย: นูน IP: 125.25.192.53 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:02:47 น.

เกือบลืมวัตถุประสงค์ที่มาจิ๊จ๊ะแถวนี้

พี่ฝ้าย...อรุเปลี่ยน theme บล็อก
สดใส อโลฮ่า วัยรุ่น จี๊ดจ๊าด
ไปดูจิๆๆๆๆ...

โดย: นูนๆ IP: 125.25.192.53 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:05:23 น.

ตายแระ
พิมพ์ตำแหน่งตัวเองผิด

เลขา เป็น เวลา

เวลา วารี ไม่เคยคอยใครจริงๆ

โดย: นูนๆๆ IP: 125.25.192.53 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:06:30 น.

รู้สึกว่าจะมีแต่คนเพี้ยนๆ เข้ามาอ่านนะ (แต่เราไม่เพี้ยนนะ)

โดย: strawberry machine gun

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:25:47 น.

เพิ่งเห็นว่านุ่นเที่ยวประชาสัมพันธ์บล็อกโฉมใหม่เราไปทั่ว
ก็งงว่าคนหลั่งไหลมาดูกันใหญ่

บ้าชิงๆ เลย

โดย: รุ IP: 58.9.30.244 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:42:22 น.

เชอะ ร้องคาราโอเกะโดยที่ไม่มีเรา
งอน..

โดย: รุ IP: 58.9.26.245 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:0:59:44 น.

คูฝ้าย
ร่างใหม่นุ่นเองมารายงานตัว

ปล. อยากได้อัลบั้มของคณะอะโวคาโด้คลับอ่า

โดย: คุณม้าฮาหลุดโลก

วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:1:47:48 น.

อิอิ

มาฟ้องคูฝ้าย (อีกแล้ว)

เพื่อนต้อมส่อหลุดเค้าพาดพิงถึงในบล็อกอ่ะ
ไปแก้ข่าวหน่อยเร้ววว

โดย: คุณม้าฮาหลุดโลก

วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:20:23:01 น.

สงสัยต้องหาคุโรมาตี้มาอ่านเพิ่มแล้วแหละ
ตอนนี้หยุดไว้แค่เลขตัวเดียวเอง
หวังว่าอ่านแล้วคงไม่เพี้ยนแบบเจ้าของบล็อกนี้นะ

โดย: คุณม้าปู....ทัน IP: 125.25.198.177 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:23:18:14 น.

พี่ฝ้าย แต่คุณม้าฮาหลุดโลกขำจริงนะ
ขำแบบประสาทๆ ไม่ใช่แบบสิบโทอ่ะ พูดไม่ถูก
ถ้่าสนใจแค่เพียงคุณบอกมาเราจะหนีบไปให้

โดย: คุณม้าสวยแล้วยังจิตใจดี IP: 125.25.198.177 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:23:21:54 น.

จะมาแปะหลายทีแล้วลืม จะบอกว่าขอบคุณสำหรับซีดีวันนั้น เพราะตอนนี้กำลังชอบ consequences มาก ชอบที่สุดในแผ่นเลยอ่ะครับ ถ้าบุญวาสนายังมี หวังว่าผมจะเจอพี่ออนไลน์ในวันที่เน็ตแรงพอนะ จะได้ขอคำชี้แนะเรื่อง soulseek

โดย: ปืนกล IP: 203.131.220.50 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:35:17 น.

คุณม้าฯก็หวังว่าจะมีวาสนาตื่นทันพี่พูห์จัดรายการสักครั้ง

โดย: คุณม้าฮาหลุดโลก

วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:20:12:43 น.

ฝ้าย ซำบายดีบ่

อาทิตย์นี้ไม่พลาด ๆ
อาทิตย์ที่แล้วติดธุระ

โดย: King Of Pain

วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:07:48 น.