Bloggang.com : chanaw2485 : 17.ชีวิตของเรา

17.ชีวิตของเรา

17.ชีวิตของเรา

หลังจากผมเรียนจบมัธยมปีที่ 6 ผมมีความคิดอยู่ในใจ
ชีวิตนี้เป็นของเรา
เพราะแม่จะให้ผมไปประกอบอาชีพทำสวนยางของครอบครัว
ผมจึงถามตัวเองบ่อยๆ ...เราจะสู้หรือหนี
บางวันก็นั่งหาเหตุผล แล้วก็เถียงกันในใจ
เกิดเป็นคนก็ต้องสู้ซิวะ เมื่อชีวิตเราต้องการใช้สมอง
ด้วยการรับราชการ ไม่ใช่คนทำสวนยาง
ถามตัวเองทุกวัน ชีวิตของเราต้องการทำในสิ่งที่เราชอบ
ไม่ใช่ทำในสิ่งที่คนอื่นชอบแล้วให้เราช่วยทำ
พ่อแม่จะอยู่กับเราไปตลอดชีวิตเราหรือ ?
.........
ถ้าเราเลือกทางชีวิตของเราเอง เราก็ต้องคิด
เราจะสู้ชีวิตด้วยวิธีใด จึงจะประสบชัยชนะในที่สุด
และอย่าลืมว่า...
ทุกอย่างที่อยู่เบื้องหน้าเราล้วนเป็นอุปสรรค
เราอาจจะต้องเผชิญหน้ากับมันไม่วันใดก็วันหนึ่ง
เราต้องช่วยตัวเอง พ่อแม่ช่วยเราไม่ได้ในเรื่องชีวิตของเรา
และชีวิตที่ต้องเผชิญหน้ากับอุปสรรคนั้น ไม่ใช่มีครั้งเดียว
ไม่วันใดก็วันหนึ่งที่คุณต้องเผชิญหน้ากับมัน
และคุณต้องเผชิญหน้ากับความผิดหวัง สมหวัง มืดมน ดีใจ เสียใจ
ไม่มีสิ้นสุดซึ่งจะทำให้คุณรู้สึกท้อถอย เหนื่อยหน่าย ไม่วันใดก็วันหนึ่ง
บางคนทนไม่ไหว ก็ตัดสินใจลาโลกนี้ไป แบบคนแพ้ชีวิต
............
ข่าวที่ออกทีวี หรือวิทยุ มีให้เห็น ได้ยินกันทุกวัน
สิ่งเหล่านี้แหละที่ทำให้บางคนรู้สึกท้อถอยกับการมีชีวิตอยู่
วันนี้จึงอยากมาเตือนสำหรับบางคนว่า อย่าคิดอะไรสั้นๆ
มองไปรอบๆ ตัว คุณต้องใช้ความเด็ดขาดในการตัดสินใจ
เดี๋ยวนี้และวันนี้ นาทีนี้ ถ้าได้อ่านบทความนี้
เพราะชีวิตของเราสั้นนัก อย่าได้ประมาทตัวเอง
คุณต้องท่องคาถาว่า...
ไม่มีอะไรภายใต้ดวงอาทิตย์นี้ที่เราทำไม่ได้
..........
ส่วนคุณจะแพ้หรือชนะ
ก็อยู่ที่วิธีการดำเนินชีวิต และวิธีการต่อสู้ของคุณ
อยากบอกผู้อ่านว่า...
ถ้าคุณไม่ยอมแพ้ ก็ต้องมีสักวันหนึ่งที่คุณต้องชนะอย่างแน่นอน
ดูผมเป็นตัวอย่างก็ได้ ที่พ่อแม่ให้ทำสวนยางซึ่งผมไม่ชอบ
ผมต้องการรับราชการ ดิ้นรนหาวิธีการต่างๆ ทุกวิถีทาง
จนกระทั่งเรียนสำเร็จปริญญาตรี แล้วมาเป็นครูประชาบาล
ในที่สุดก็กลายมาเป็นอาจารย์สอนนักศึกษาระดับปริญญาตรี
ทำไม..ผมทำได้..เพราะได้แนวคิด..
จากการอ่านประวัติของประธานาธิบดี ลินคอล์น
...........
ก่อนจาก...ขอให้ระลึกไว้สักนิดว่า
คนที่มีความสามารถ ต้องเป็นคนที่ใฝ่ใจในการอ่านและศึกษา
อ่านมากเท่าไร คุณจะฉลาดและมีความสามารถมากขึ้น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนังสือ ต้องเลือก และพึงระวังให้มาก
ส่วนจะระวังอะไร.... กรุณาพิจารณาเอาเองนะครับ

ขอให้ท่านผู้อ่านประสบแต่ความสุข ความเจริญ
วันหน้าพบกันใหม่นะครับ

ชนะ เวชกุล
24 พ.ย. 63

Create Date : 24 พฤศจิกายน 2563

Last Update : 24 พฤศจิกายน 2563 12:56:32 น.

0 comments

Counter : 675 Pageviews.