โคลง กลอน
วิมานมาศ
AB Me & You
เมโทร
โฆษณาน่าดู
คุณปู่หนูเป็นยาม
<<
สิงหาคม 2563
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
11 สิงหาคม 2563
ตอนที่ 8 ความจริง
ตอนที่ 10 บทสรุปและการจากลา
ตอนที่ 9 การพบกันครั้งแรก
ตอนที่ 8 ความจริง
ตอนที่ 7 บ้านของวานิล
ตอนที่ 6 แผนที่
ตอนที่ 5 บ้านของนินนะ
ตอนที่ 4 การผจญภัย
ตอนที่ 3 สมาคมลับ
ตอนที่ 2 จินดาวานิล
ตอนที่ 1 คุณปู่หนูเป็นยาม
บทนำ ชื่อตัวละคร
บทนำ จากซ่อนคำ
ตอนที่ 8 ความจริง
ประธาน รองประธาน และเลขานุการ จ้องมองกรรมการผู้ทรงเกียรติด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ทั้งที่ทุกคนกำลังจะได้ฟัง ‘ความจริง’ มนกลับเอาแต่เขมือบของกินจนคุณแม่และวานิลต้องรีบกลับเข้าครัวเพื่อนำของว่างมาเติมให้
“หยุดกินได้แล้ว!!”
กานต์เตือนสติคนกินจุซึ่งส่งสายตาว่า หิวสุดๆ อย่างไม่ปิดบัง
“คุณแม่มาแล้ว หยุด! เดี๋ยว! นี้!”
เธอตีแขนคนตะกละตามจังหวะสามคำสุดท้ายก่อนที่มารดาของวานิลจะเดินมาถึง
กลุก กลิ๊ก กลุก...
มนยิ้มรับการกลับมาของจานคุ้กกี้และเสียงน้ำแข็งกระทบโถน้ำหวานในมือเจ้าบ้านทั้งสองคน เธอไหว้ขอบคุณไม่รู้ครั้งที่เท่าไหร่และลดความเร็วในการหยิบของเข้าปากอย่างมีมารยาทตามคำเตือน
ทางด้านนางจินดา เมื่อเห็นสีหน้าของมิ้นท์กับกานต์จึงรินน้ำหวานเพิ่มให้และเริ่มประเด็นที่เด็กๆ สนใจในทันที
“ที่หนูนินเขียนในเรียงความเป็นเรื่องจริง”
“และที่บอกว่าคุณปู่ไม่ได้ทำอาชีพยามก็ไม่ได้โกหกจ้ะ”
คำพูดของคุณแม่ชวนให้สับสน แม้แต่ลูกสาวยังเป็นกังวลว่ามารดาจะเล่าเรื่องอย่างไร
“ก่อนที่แม่กับหนูนินจะย้ายมาที่นี่”
“มีโจรปีนรั้วเข้ามางัดบ้านที่กรุงเทพฯ ค่ะ”
เสียงอุทานห้ะ! ด้วยความตกใจดังลั่นสวนดอกไม้ “แล้วเป็นยังไงบ้างคะ!” มิ้นท์โพล่งถามเป็นคนแรก
คนเล่าหันไปยิ้มให้และกล่าวตอบทันใด “โชคดีที่พวกเราไม่อยู่บ้านจ้ะ”
แขกทุกคนถอนหายใจอย่างโล่งอก มีเพียงมนที่ยังคงเคลื่อนไหวด้วยการคว้าคุ้กกี้จากจานใบใหญ่มาเติมในจานตัวเอง??
“โชคดีที่สุดคือเพื่อนบ้านของเราเห็นเหตุการณ์เข้าซะก่อน โจรหนีไปได้ แต่ก็ไม่ทันได้ขนอะไรไป วันรุ่งขึ้น คุณพ่อของหนูนินก็เลยซื้อกล้องวงจรปิดมาติดไว้เต็มบ้านเลยล่ะค่ะ”
“ทีนี้ ลองทายกันดูสิคะว่าใครทำหน้าที่ยามดูกล้องวงจรปิดผ่านจอคอมพิวเตอร์??”
ทุกคนคิดตามและตอบคำถามได้อย่างถูกต้อง “คุณปู่แน่นอนค่ะ!!” เหล่านินนะนึกถึงตัวเองในวัยหกขวบแล้วก็เข้าใจ พวกเธอเคยคิดจริงจังว่า ‘ไฝ’ หรือ ‘ขี้แมงวัน’ คือการที่แมลงวันมาขี้ทิ้งไว้บนใบหน้าและเพิ่งมารู้ว่าไม่ใช่เมื่อไม่นานมานี้เอง!!
“ทำไมคุณพ่อกับคุณแม่ถึงไม่อยู่ด้วยกันล่ะคะ” กานต์ถามด้วยความอยากรู้
ผู้เป็นแม่เล่าว่า แต่เดิมพวกท่านตั้งใจจะย้ายมาอยู่กับคุณปู่คุณย่าตอนที่วานิลเข้าเรียนชั้นมัธยมศึกษา แต่หลังจากเกิดเรื่องก็รู้สึกว่าบ้านไม่ปลอดภัยจึงตัดสินใจย้ายมาโดยด่วน
“คุณแม่เราลาออกจากงาน ส่วนคุณพ่อก็ย้ายมาหลังจากนั้นสองปี” วานิลตอบข้อสงสัย
“ที่บริษัทคุณพ่ออนุญาตให้ทำงานที่บ้านได้น่ะจ้ะ” คุณแม่พูดเสริม
สมาชิกนินนะสอบถามเรื่องอื่นๆ ที่พวกเธอสนใจ เป็นต้นว่าคุณพ่อคุณแม่ทำงานอะไร สุนัขสี่ตัวของนินนะมีชื่อตามสีขนของมันจริงหรือไม่ และบรรดาเรื่องจิปาถะมากมายที่ทำให้ทุกคนเฮฮาจนน้ำตาเล็ด มนทำหน้าที่เป็นตัวแทนขอบคุณสำหรับทุกอย่างพร้อมทั้งกล่าวอย่างมั่นใจว่า “คุณแม่ไม่ต้องห่วงนินนะคะ”
“ตอนอยู่ที่โรงเรียน พวกหนูจะดูแลให้เอง!”
มนยืดพุงเรียกชื่อ ‘นิน’ อย่างสนิทสนม สีหน้าจริงจังของเธอจะดูน่าเชื่อถือกว่านี้ถ้าไม่มีเศษคุ้กกี้ติดเต็มปาก!!
เลยเวลาอาหารเที่ยงมานานโข คุณแม่จึงชวนเด็กๆ ให้มาช่วยกันทำอาหารกลางวันชดเชยที่ไม่ได้ทำคุ้กกี้ สมาชิกนินนะต่างสนุกสนานกับการทำครัว อีกทั้งยังอิ่มหมีพีมันกับอาหารหลากหลายและได้ขนมเค้กติดไม้ติดมือไปฝากครอบครัว
ขณะที่ทุกคนกำลังจะลุกจากโต๊ะอาหารเพื่อเก็บล้างถ้วยจาน จู่ๆ วานิลก็เล่าเรื่องน่าสงสัยบางอย่างที่ทำให้มิ้นท์กับมนสำลักน้ำจนหายใจสะดุด!!
“หนูเคยบอกเพื่อนในห้องว่าหนูเข้าใจผิด”
“แรกๆ ก็เหมือนจะมีคนเชื่อนะคะ”
“แต่ต่อมา เหมือนมีคนไปป่าวประกาศว่าเรียงความเป็นเรื่องจริง ก็เลย... ห้าๆๆ นั่นล่ะค่ะ”
ฮ่ะๆๆ ฮาาา...
เสียงหัวเราะของสมาชิกกลุ่มนินนะดังรอบโต๊ะอาหาร และอีกไม่กี่นาทีต่อมา มิ้นท์กับชูชกก็ก้มหน้าสารภาพสิ่งที่ทำพลาดไป!!!
“…….”
——————
ครอบครัวของวานิล
เรียงความฉบับแก้ไข โดย นินนะ
ครอบครัวของวานิลมีคุณพ่อ คุณแม่ คุณปู่ คุณย่า และหมาสี่ตัว
คุณพ่อเป็นพนักงานบริษัท ทำงานจากที่บ้าน
คุณแม่ลาออกจากงานประจำมาเป็นนักเขียนอิสระและรับงานถ่ายรูป
คุณย่าเป็นข้าราชการครูบำนาญ ดูแลบ้าน และอาหารการกิน
คุณปู่เป็นข้าราชการครูบำนาญ ดูแลบ้าน และทำสวน
หมาทั้งสี่ตัวมีชื่อเรียกตามสีขน คือ เจ้าดำ ดำ ขาว และน้ำตาล
นอกจากนี้ คุณปู่ยังทำหน้าที่เป็นยามของบ้านในกรุงเทพฯ คอยดูแลความปลอดภัยผ่านกล้องวงจรปิดซึ่งติดอยู่โดยรอบ
คุณปู่คุณย่าทำงานอย่างขยันขันแข็ง
วานิลรักครอบครัวของเธอมากที่สุด
—จบเรียงความ—
##########
ในที่สุด เรื่องของวานิลก็จบอย่างสวยงาม
แล้วพวกนินนะไปก่อเรื่องอะไรไว้เนี่ย!!!
ติดตามตอนต่อไปซึ่งใกล้จะจบแล้ว
ในคุณปู่หนูเป็นยามตอนก่อนอวสานค่ะ
ขอบคุณทุกคนมากนะคะ!!
Create Date : 11 สิงหาคม 2563
Last Update : 12 สิงหาคม 2563 7:22:40 น.
6 comments
Counter : 522 Pageviews.
Share
Tweet
ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร
,
คุณกะว่าก๋า
สมาชิกหมายเลข 5545933 Literature Blog ดู Blog
วันนี้มาลงชื่อก่อนคุณก๋าค่ะ
โดย:
หอมกร
วันที่: 11 สิงหาคม 2563 เวลา:22:32:21 น.
เรื่องราวจบแบบสวยงามเลยนะครับคุณซ่อน
นิยายเรื่องนี้อ่านสนุกดีครับ
ขอให้ได้งานที่ชอบ
และเป็นงานที่ทำแล้วมีความสุขนะครับ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 11 สิงหาคม 2563 เวลา:23:00:03 น.
ขอบคุณมากค่ะ คุณหอมกร คุณก๋า
โดย: ซ่อนคำ (
สมาชิกหมายเลข 5545933
) วันที่: 12 สิงหาคม 2563 เวลา:7:15:35 น.
สวัสดียามเช้าครับ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 12 สิงหาคม 2563 เวลา:7:24:22 น.
ไปโหวตบล็อกเก่าดีกว่า
โดย:
หอมกร
วันที่: 12 สิงหาคม 2563 เวลา:11:24:16 น.
นานๆผมจะฝันสักทีครับ
ปกติสวดมนต์ ไหว้พระ
นอนหลับเร็วมาก ตื่นเช้าด้วย 555
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 12 สิงหาคม 2563 เวลา:11:24:56 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
สมาชิกหมายเลข 5545933
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
?
]
สวัสดีค่ะ รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายและอ่านงานเขียนที่ Blog ซ่อนคำค่ะ
Webmaster - BlogGang
[Add สมาชิกหมายเลข 5545933's blog to your web]
Bloggang.com
วันนี้มาลงชื่อก่อนคุณก๋าค่ะ