BlogGang.com : : สมาชิกหมายเลข 5545933 : ตอนที่ 5 บ้านของนินนะ

เอี๊ยดดด.....!!!

ว๊ายยย ?!?!

เสียงผู้โดยสารหญิงกรีดร้องด้วยความตกใจเพราะรถเบรกกะทันหันจนหัวชนกันกับคนข้างๆ แต่ยังไม่ทันจะได้ต่อว่าเสียงตะโกนโวยวายก็ตามมาเป็นชุด!

“ทำไมทำแบบนี้ล่ะหนู!”

“มันอันตรายนะ คราวหน้าอย่ากระโดดเกาะรถที่วิ่งอยู่ เข้าใจมั้ย!!”

ใช่แล้ว ต้นเหตุของปัญหาคือเด็กนักเรียนสี่คนที่ตัดสินใจกระโดดคว้าเสาขึ้นรถตามวานิลมาในขณะที่รถเคลื่อนออกจากท่าแล้ว โชคดีที่คุณลุงคนขับยังไม่เร่งความเร็วมากนักผนวกกับเหลือบไปเห็นเหตุการณ์ผ่านกระจกมองหลังพอดีจึงรีบเหยียบเบรกโดยไว

“คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีกนะ!!”

“แล้วนี่ค่ำมืดดึกดื่นทำไมยังไม่กลับบ้าน”

“ไป! บ้านอยู่ไหน!”

“ลุงจะไปส่ง!!”

……………

…….

………..

คุณลุงสั่งสอนต่อไปไม่หยุดจนคุณป้าที่นั่งข้างคนขับผู้เป็นภรรยาต้องลงมาห้ามปรามให้กลับไปขับรถ คุณป้าเปลี่ยนมานั่งด้านหลังเพื่ออธิบายให้เด็กๆ เข้าใจถึงอันตรายที่อาจเกิดขึ้น ทั้งยังแอบกระซิบว่าคุณลุงดุเพราะตกใจคิดว่าอาจจะมีเด็กตกลงมาตายและร่างติดอยู่ใต้ท้องรถ!!?!

?!?!

จินตนาการสุดสยองตามคำบอกเล่าของคุณป้าทำให้เด็กๆ ขนหัวลุกด้วยความกลัว

“พวกหนูขอโทษที่ทำให้เดือดร้อนนะคะ”

“ต่อไปจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้วค่ะ”

กิ่งนำเพื่อนๆ ยกมือไหว้ขอโทษทุกคนที่สร้างความเดือดร้อนให้โดยไม่ตั้งใจ พวกเธอปฏิญาณว่าจะไม่ทำแบบนี้อีกอย่างแน่นอน

“พวกหนูขอโทษนะคะ”

“ขอโทษจริงๆ ค่ะ”

คุณป้าและพี่ๆ ผู้โดยสารยิ้มรับให้กับคำขอโทษ พี่สาวคนหนึ่งแนะนำวิธีการเรียกให้รถจอดโดยให้ตะโกนโบกไม้โบกมือเพื่อบอกผู้โดยสารด้านหลังให้ทราบว่าหนูๆ ต้องการขึ้นรถ จากนั้น ผู้โดยสารที่สังเกตเห็นก็จะกดกริ่งสัญญาณเตือนที่เพดานเพื่อแจ้งคนขับให้ทำการหยุดรถ

กิ่งเป็นตัวแทนน้อมรับคำแนะนำ เธอกล่าวขอบคุณและขอโทษอีกครั้งซึ่งก็ได้รับคำว่า “ไม่เป็นไรจ้ะ” กลับมาจากทุกคน

รถแล่นเอื่อยเฉื่อยกว่าปกติเนื่องจากคุณลุงยังคงใจหายใจคว่ำ หลังจากจอดส่งผู้โดยสารตามป้ายเรียบร้อยแล้วคุณป้าก็ปิดป้ายไม่รับผู้โดยสารและถามที่อยู่ของพวกเด็กๆ

สมาชิกนินนะแอบดีใจที่จะได้เห็นบ้านของวานิล แต่ที่ไหนได้ กลับกลายเป็นว่าคุณลุงคุณป้าสะดวกไปส่งวานิลเป็นรายสุดท้ายซะอย่างนั้น!?!

“คุณแม่หนูจะมารับที่ห้างสรรพสินค้าค่ะ” วานิลกล่าว

“ลุงกับป้าต้องเอารถไปส่งที่อู่แถวนั้น”

“งั้นเราไปส่งเพื่อนๆ กันก่อนนะจ๊ะ”

คุณป้าดับฝันเด็กหญิงทั้งสี่แบบไม่ได้ตั้งใจทำให้พวกเธอหน้าหงอยไปตามๆ กัน

ก่อนออกรถคุณลุงอนุญาตให้เด็กๆ ไปซื้อน้ำมะพร้าวจากร้านแถวนั้นคนละแก้ว โดยมีคุณป้าตามไปดูแลไม่ให้พลัดหลง จากนั้น รถสองแถวคันเก่าก็แล่นไปส่งเด็กห้าคนตามลำดับ วานิลจึงได้รู้จักเพื่อนใหม่พร้อมที่พักอาศัยภายในวันเดียว!!!

-------------

บ้านของนินนะ
สมาคม(ไม่)ลับแห่งรัตนะศึกษา

กิ่ง (ประธาน)
แม่ น้องชาย / บ้านไม้สองชั้น

กานต์ (รองประธาน)
พ่อ แม่ / ห้องเช่าชั้น 4

มน (กรรมการ)
พ่อ / บ้านปูนชั้นเดียว

มิ้นท์ (เลขานุการ)
แม่ ปู่ ย่า / บ้านไม้สองชั้น

—————
วานิล (ต้นกำเนิดสมาคม)
พ่อ แม่ ปู่ ย่า / ???

########

จะไปสืบบ้านเค้า แต่กลายเป็นเราเปิดเผยที่อยู่ตัวเอง
เหอะๆๆ เอ็นดู