Bloggang.com : weblog for you and your gang
การเดินทางตามความฝัน
Group Blog
ความรู้สึกดีๆที่เรียกว่ารัก
เรื่องราวในต่างแดน
คนที่ฝากรอยไว้ในชีวิต
บันทึกประจำวัน
พฤศจิกายน 2549
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
26 พฤศจิกายน 2549
รักแรก......แรกรัก
All Blogs
ความรักที่ไม่ใช่ครั้งแรก.....
ทะเลที่มีคลื่นใต้น้ำ
ความเงียบมาเยือน
เขาคิดอะไรของเขานะ
แล้วจะให้เราทำอย่างไร
ความเคยชิน กับความชอบ
เวลาที่เดินอย่างเชื่องช้า
เมื่อคนใกล้ตัวเข้ามาเป็นคนสำคัญของเขา
เมื่อความฝันต้องเดินต่อไป
พื้นที่เล็กๆ ของฉันได้ไหม
ฉันผิดไหม...
ความในใจถึง ... พี่ชาย
ความรักกับการรอคอย
รักนะแต่ไม่แสดงออก...5
รักนะแต่ไม่แสดงออก...4
รักนะแต่ไม่แสดงออก...3
รักนะแต่ไม่แสดงออก...2
รักนะแต่ไม่แสดงออก...
แรกรัก...รักแรก2
รักแรก......แรกรัก
รักแรก......แรกรัก
รักแรก ....
ตัวเล็กเดินทางจากบ้านเพื่อไปเรียนในมหาวิทยาลัยทางเหนือของเมืองไทยบรรยากาศของมหาวิทยลัยสวยงาม อากาศ อาคารเรียน ใหญ่โตกว้างขวางกว่าโรงเรียนอย่างมากมาย บรรยากาศหนึ่งทีทำให้เราจำได้อย่างแม่นยำเลยคือการรับน้อง เนื่องจากเราเป็นนักเรียนต่างจังหวัด และเราเป็นรุ่นสุดท้ายของมหาวิทยาลัยที่มีการรับน้องจังหวัดในมหาวิทยาลัยได้ (หลังจากปีนี้การรับน้องโดนคำสั่งจากมหาวิทยาลัยเป็นข้อห้ามอย่างเด็ดขาด) การรับน้อง ถึงแม้นในความคิดใครบางคนอาจจะไม่ชอบแต่เราว่ามันเป็นการทำให้คน ห้าสิบ หกสิบคน สนิทกันในเวลาอันสั้น จริงอยู่ว่าไม่นาน ต่างคนก็ต่างไปมีเพื่อนใหม่ แต่อย่างน้อยการออกจากบ้านมาแบบเด็ก(สมัยเรา) ก็ดีนะ ที่มีเพื่อนจากบ้านเดียวกันก่อนที่คุยกันได้ การรับน้องต้องมีพี่จังหวัด เราเป็นคนหนึ่งที่อ่อนแอมาก(ตัวใหญ่บอก แล้วจะรู้ว่าเขาเป็นคราย) ดังนั้นพี่ๆจะรู้ถึงจุดอ่อนของรุ่นว่าต้องการแกล้งใครแล้ว น้องรุ่นนี้จะแสดงออกถึงการช่วยกัน พอเปิดเทอมเราก็ต้องเรียนเพราะนี้คือจุดประสงค์หลักการเดินทางไกลบ้านของเรา การเรียนและการรับน้องเป็นของคู่กัน จนเกือบจบเทอมหนึ่ง พอเข้าเทอมสอง ก็มีรุ่นพี่จังหวัดคนหนึ่งลงทะเบียนเรียนวิชาปฏิบัติการเคมีพร้อมกับเรา ในตอนแรกไม่รู้หรอก แต่พอเข้าเรียนได้สองสามครั้งได้คุยกัน แล้วก็รู้ว่าจริงๆ เขาเป็นพี่เทคของเพื่อนสนิทเราด้วย ทุกครั้งที่ทำแล็ปจะมาลอกๆ คำตอบส่งรายงานแล็ป หลังๆ บางครั้งก็ขี่มอเตอร์ไซด์มาส่งที่หอพัก เป็นอย่างนี้เรื่อยๆจนเกือบจบเทอม ตัวใหญ๋เป็นคนไม่ได้หน้าตาดีอะไรเลย แต่ที่ตัวใหญ๋มีดีคือ ตัวใหญ่เป็นคนสุภาพและดูแลดี พูดเพราะ เอาใจใส่ในทุกเรีองราว เป็นพี่เป็น้องกันมาตลอดเวลา มีไปกินข้าวเย็นกันบ้าง โทรคุยกันบ้าง บ้างวันมาหาที่หอ เราไม่อยู่ไปเรียน ก็มีทิ้งโน๊ตไว้ใต้หอ แบบว่าเขียนเลขห้องแล้วก็ข้อความทิ้งไว้ ตอนนั้นเรารู้สึกดีนะ มีคนดูแล เราเริ่มอ่อนไหว แต่เราก็คิดว่า ตัวใหญ่เป็นพี่ชายที่ดูแลน้องสาวมากกว่าเพราะตัวใหญ่บอกว่า เราเหมือนน้องสาวเขา ตัวใหญ่เป็นคนไม่โรแมนติกเท่าไหร่ และก็ไม่ได้แสดงออกอะไรเลยว่าสนใจ เพราะเราคิดว่าจริงๆตัวใหญ่เองก็คงคิดแค่พี่ชายต้องสาวมาตลอด นามแฝงนี้ ตัวใหญ่เรียกเราตอนที่มาหาเราที่หอแล้วไม่เจอเรา ตัวใหญ่ : เป็นไงบ้างตัวเล็ก แวะมาหา มีเฮแน่ เร็วๆนี้ : ดูซิ ข้อความก็ปกติธรรมดาพี่น้องคุยกัน นะ เราว่า เพื่อนๆมองว่าผิดปกติ เราว่าปกติ อาจจะเพราะว่าเพิ่งผ่านโรงเรียนสตรีมาทำให้ เวลามีเพื่อน หรือ พี่ผู้ชายเข้ามาสนิทสนมก็พลาดคิดกันไปว่าต้องเป็นในแนวความรัก กุ๊กกิ๊ก มีแต่เราสองคนที่รู้ว่ามันไม่ได้เป็นอย่างที่ทุกคนคิดไว้เลย เพราะในช่วงปีแรกๆเราเป็นพี่น้องกันจริงๆเราคุยกันธรรมดามากๆ ไม่มีไรเกินกว่า การเล่าเรื่องตลก เรื่องเรียน เรื่องราวในอดีตของเขา ของเรา ก็เท่านั้น แต่เพื่อนเราที่เป็นน้องเทคตัวใหญ่บอกว่าไม่เห็นพี่เขามาหาเราเลยอ่ะ ทำไมไปหาแต่เธอ เอ แปลกๆแล้วนะ
พอถึงวันเกิดเรา ตัวใหญ่ซื้อตุ๊กตายีราฟให้เรา ก็เราตัวเล็กจริง(ความสูงนะ) ไม่โกรธนะขำๆ แล้วเราก็ขอบคุณแล้วเก็บเข้าถุงแต่ เข้าถามเราว่า
ไม่ดูให้ดีก่อนเหรอ
เราก็งง ทำไมหล่ะก็ตุ๊กตาเราเห็นแล้ว(เพื่อนรอกินข้าวอยู่ เราช้าแล้ว) เราเลยเอาออกมาดูอีกที ปรากฎว่าเป็นสร้อยข้อมืออยู่ที่คอของยีราฟ เราก็พยายามใส่นะแต่ใส่ไม่ได้ ตัวใหญ่
เดี๋ยวพี่ใส่ให้นะ
เราก็คิด ได้ๆ (แอบดีใจเล็กๆ เริ่มชอบแล้วหล่ะแต่เก็บอาการ) แล้วก็ไปกินข้าวกัน พร้อมเพื่อนๆที่รออยู่ที่ร้านนานแล้ว อิอิ สมัยฝายหินยังเป็นเพิงหญ้าคาอยู่เลย ...................... ตอนต่อไป
Create Date : 26 พฤศจิกายน 2549
Last Update : 26 พฤศจิกายน 2549 5:16:33 น.
5 comments
Counter : 475 Pageviews.
Share
Tweet
แวะมาทักทายยามดึกๆๆคะ ไม่ได้อ่านนะคะ มันเยอะบอกตรงๆเนี้ยแหละ อิอิ
มีความสุขในทุกๆวันนะคะ
โดย: bagarbu (
bagarbu
) วันที่: 26 พฤศจิกายน 2549 เวลา:6:44:13 น.
หวัดดีค่ะ เรื่องน่ารักดีค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ
โดย:
Hawaii_Havaii
วันที่: 26 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:18:17 น.
แอบอิจฉา
ทำไมสมัยเรียนเราไม่มีอย่างนี้บ้างหว่าาา
โดย:
DiamondTom
วันที่: 27 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:14:10 น.
เริ่มดีนะ ตอนจบจะเป็นไงจ๊ะ
โดย: atom IP: 203.113.45.68 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2549 เวลา:22:00:40 น.
ยุคฝายหินยังเป็นเพิงหญ้าคาอยู่เหรอครับ.....คงรหัสไม่หนีผมมากมั้ง....ผมก็จบมอชอ ลูกช้างราหัส 33....จบมาก้อ12ปีแล้วครับ...แก่แล้วครับ
โดย:
JazzLover
วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:7:32:13 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ตัวเล็กกะตัวใหญ่
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
ความฝันที่สร้างไว้ ถ้าตั้งใจทำ ไม่ย่อท้อ ฝันนั่นจะกลายเป็นควาจริง
Friends' blogs
ตัวเล็กกะตัวใหญ่
i'm not superman
เพียงแค่เหงา
NOOPATU
satboy
JazzLover
Tourlek_Taklom
พิมพ์นรา
Webmaster - BlogGang
[Add ตัวเล็กกะตัวใหญ่'s blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.