ออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว

ในที่สุดก็ขอออกได้ หลังจาก เข้าๆ ออก ๆมาเกือบเดือน เฮ้อ เป็นอะไรที่หาสาเหตุไม่ได้แบบนี้ มันแย่นะ จริงๆแล้วก็ยังม่หายหรอก ยังคงรักษาอาการไว้ได้เพียงแต่ว่า พอทนได้ พอทนไหวแค่นั้น ย้ายมาสามโรงพยาบาล วืนิจฉัยไม่ค่อยจะตรงกันสักกะโรค น้ำหนักลดลงไปเกือบ 5 kg สุดๆ โทรมและผอมมากๆ ขนาดให้น้ำเกลือมากกว่าห้าขวดยังไม่ไม่อะขึ้นเลยสักนิด อาการก็ยังทรงตัวอยู่ แต่ภาระ หน้าที่ ที่ค้างคา เรื่องเรียน เรื่องราวต่างๆ มากมายยังไม่ได้สะสาง เหนื่อยเหลือเกิน ขอบคุณทุกคนที่เคียงข้างกันนะคะ ทั้งพ่อ แม่ คุณป้า คุณลุง เจ้ๆทั้งหลาย บีฟ ต้อม อาจารย์โหน่ง พี่นก พี่เอ็ด น้าหมู น้านันท์ บิ้ง และก็ข้าวหมาก ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจและคอยหมั่นโทรมาหา ขอโทษสำหรับบางคนที่ไม่ ได้รับโทรศัพท์ใครเลยในบางช่วงสภาพจิตใจยังไม่พร้อมจริงๆ เค้าหวังว่าคุณคงจะเข้าใจเค้ากันสักวันโดยเฉพาะเพื่อนที่แสนดีอย่าง ต้อมกูรักมึงว่ะ ไม่รู้จะมีคำอธิบายใดๆมาตอบแทนในสิ่งที่มึงทำให้ขอบใจจริงๆ กับทุกๆคน กับบีพ ที่ทำให้ลุกขึ้นยืนใหม่ได้อีกครั้ง เค้าจะเข้มแข็งและกลับมาจบพร้อมกันนะ รักทุกคนจังเลย ถึงแม้อาการยังทรงตัวอยู่ ช่วงนี้ อย่าให้หักโหมนะ ขอเวลาอีกสักระยะ จะหายปกติ เนาะๆแล้วจะได้ไปตีแบดเล่นเทนนิส ทำอะไรที่ใจต้องการตามสบายเลย วันนี้กลับมาเรียนวันแรกในรอบดือน จะพยายามตามให้ทันนะคะ
สู้ๆ สู้ตายอยู่แล้ว เพื่อ อิสระ ของเรา

Create Date : 18 สิงหาคม 2551		1 comments
Last Update : 18 สิงหาคม 2551 10:03:50 น.
Counter : 545 Pageviews.
Share Tweet