อืมม.. ในเมื่อคนรอบข้างมีอยู่ตั้งหลายคนก็น่าจะมีสักคนที่รับรู้และเห็นใจคุณได้บ้าง แต่ไหงพอเอาเข้าจริงคุณกลับไม่สามารถบอกเล่าความในใจกับใครได้เลย T T และแม้จะพยายามเบี่ยงเบนความสนใจไปที่กิจกรรมอื่นแล้วก็ยังหนีไม่พ้น ถ้าผมเป็นคุณ ผมคงสับสน ว้าวุ่น ทำอะไรไม่ถูกไปพักใหญ่
.
อาจารย์ที่ผมเคารพมากท่านหนึ่ง เวลาท่านจะทำงานที่สร้างความตึงเครียดให้กับผู้ป่วยมากๆ อย่างเช่นการผ่าฟันคุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้ป่วยที่กลัวการทำฟันหรือกลัวเข็มฉีดยา ท่านจะบอกให้ผู้ป่วยหลับตาลง แล้วหายใจยาวยาว...สักสองสามครั้ง ทำซ้ำๆหลายๆชุด เพียงแค่ประโยคนี้ เมื่อประกอบเข้ากับบุคลิกภาพที่สงบเย็น และน้ำเสียงที่นุ่มนวลของท่าน ผมเองที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็เลยรู้สึกว่าจิตใจของผมพลอยสงบนิ่งตามไปด้วย
.
เรื่องที่เล่ามานี้อาจจะไม่ตรงกับความรู้สึก และสถานการณ์ที่คุณสากำลังเผชิญอยู่ แต่ก็แอบหวังว่าวิธีนี้จะช่วยให้ใจของคุณรู้สึกชุ่มเย็นขึ้นได้บ้าง อย่างน้อยเริ่มต้นที่ สัก 2-3 วินาทีก็ยังดี แล้วค่อยๆขยับขยายต่อไปถ้าใช้ได้ผล
.
ที่พูดมานี้คงทำได้ไม่ง่ายนัก ผมทราบดี แต่ก็(แอบ)หวังว่าว่าเมื่อจิตใจคุณสาคลายความสับสนแล้ว ภาพที่มองแล้วมัวๆก็น่าจะแจ่มชัดขึ้น หูที่เคยอื้อก็น่าจะดีขึ้น ท้ายที่สุดเราอาจมองเห็นและจัดการกับปัญหาได้อย่างสร้างสรรค์มากขึ้นก็ได้ ^.^
.
อีกเรื่องนึง ขอโทษด้วยที่ไม่เคยให้ที่อยู่ไว้เลย แหะ แหะ นี่แอดเดรสผม BeavDent@hotmail.com คราวนี้ไม่มีใครเสียเปรียบแล้วนะครับ