มาศึกษา ความยาวเสียง ของตัวโน้ตกันเหอะ (๒)
ข้อตกลงก่อนจะอ่าน Blog ผมนะครับ ไม่ว่าคุณจะเป็นใครก็ตาม ให้ทราบไว้ก่อนนะครับว่าที่ตรงนี้ เป็นที่ส่วนบุคคล ผมเป็นเจ้าบ้าน ท่านทั้งหลายที่เข้ามา เป็นแขก ผมจะต้อนรับขับสู้อย่างไร มันเป็นเรื่อง ของผม ผมอาจจะหื่น กาม ทะลึ่ง เพ้อเจ้อ พูดจาส่งเดช ไม่เข้าหู ใคร มันก็เป็นเรื่องของผม ไม่พอใจกรุณาปิดไปเลย อย่าอ่านให้เสีย เวลา เพราะมันอาจะไร้สาระ รวมถึง สร้างความรำคาญให้แก่ท่าน แล้วอย่าได้พยายามมาเปลี่ยนนิสัยของผม เพราะจะเสียเวลาเปล่าๆ มัน ไม่สำเร็จหรอกครับ เพราะ Blog นี่ผมสร้างเพื่อมาระบายความเครียด ทั้งหมดของผมที่มีมาจากชีวิตในแต่ละวันให้หมดไป
เตือนครั้งที่ ๒ ผู้ที่ไม่สามารถแยกแยะโลกของชีวิตจริง กะโลกใน อินเตอร์เน็ตออกจากกันได้ กรุณาออกไปจาก Blog ผมซะ อย่าให้ ผมต้องออกแรงไล่ไปมากกว่านี้
ที่สำคัญ ข้อความหลังจากนี้ จะเป็นอะไร ช่างแม่งเหอะ แต่. หากท่านเลื่อนลงไปอ่านแล้ว หมายความว่าท่าน ยอมรับข้อ ตกลงของผมแล้ว ดังนี้คือ ท่านจะยินยอมที่จะไม่ฟ้องร้อง ผม ทุกรณี แม้ว่าผมจะกำลังด่าพ่อ แม่ ของท่านอยู่ก็ตาม และ ท่านไม่มีสิทธิในการเอาข้อความข้างล่างนี้ ไปเป็นของตัวเอง ทุกประการ บอกให้คนอื่นทราบ ก็ไม่ได้ เพราะถือว่าท่านยิน ยอมแล้ว เราถึงให้ท่านได้อ่าน หากไม่ยินยอม กรุณาออกไป ด้วยครับ ... การตัดท่อนใดท่อนหนึ่ง ในหน้า Blog ของผมออก ไปข้างนอก แปลว่าท่าน ละเมิดข้อตกลงนะครับ ซึ่งจะถือเอา ตัวเลขเวลา จากระบบคอม เป็นเครื่องยืนยันได้
====================================
เหอๆ ... มาม๊ะ มาต่อจากคราวที่แล้ว ครางที่แล้ว ผมได้บอกให้ ทุกๆ ท่านได้ทราบถึง ความสั้นยาว ของเสียงอย่างเป็นปริศนาเอาไว้ มา คราวนี้ป๋าจะมาไขต่อให้ เชื่อดิ ไม่ยากหรอก หากค่อยๆ ทำความเข้าใจไปเรื่อยๆ หากไม่เข้าใจที่ป๋าเขียน แนะนำให้ไปบวชซัก เดือนสองเดือน ก่อนครับ เพื่อให้พระธรรม ช่วยปัดเป่าความกังวลภายในจิตใจ ทิ้งไปซะก่อน
มา เริ่มกันเลยดีกว่า จากคราวที่แล้ว ป๋าบอกเอาไว้ว่า ตัวกลม มีค่าความยาวมากที่สุด แล้วตัวขาว ก็มีค่าความยาวเป็นครึ่งหนึ่ง ของตัวกลม ตัวดำ ก็มีค่าความยาวเป็นครึ่งหนึ่ง ของตัวขาว แล้วตัวเขบ็ดหนึ่งชั้น ก็มีค่าความยาวเป็นครึ่งหนึ่ง ของตัวดำ ลดหลั่นกันลงมา หากจะทำให้เข้าใจ ก็คงแบ่งให้เห็นเป็นลักษณะ แบบนี้อ่ะครับ เหอๆ (เห็นไม่ชัด คลิ๊กที่รูป ดูภาพใหญ่ได้ทันทีครับ)

เมื่อมาพิจารณาอีกที ก็คือ มันจะมีค่า เป็นเท่าๆ กันไปครับ แล้วแต่ว่า เราจะกำหนดให้ ตัดใดตัวหนึ่ง มีค่าเป็นหนึ่งจังหว่ะ ที่เหลือ ก็จะ เพิ่มขึ้น หรือ ลดลงตามเงื่อนไข ในรูปนั่นแหละครับ
มา ลองคิดกันเล่นๆ หากเรากำหนดให้ เจ้าตัวดำ มีค่า ๒ จังหวะแล้ว ตัวขาว มันก็จะมีค่า ๔ จังหว่ะ เพราะ ตัวดำ สองตัว รวมกัน ถึงจะได้ตัวขาว ๑ ตัวครับผม และ ในเงื่อนไขเดียวกันนี้ จะทำให้ ตัวกลมมีค่าถึง ๘ จังหว่ะเลยครับ (ลองคิดตามนะครับ ไม่ยาก เชื่อสิ บวกลบเลขเป็น ก็คิดออกแล้ว) และ เจ้าตัวเขบ็ด ๑ ชั้นก็จะมีค่ายาว ๑ จังหว่ะพอดี
เอ้า เอาใหม่ กำหนดให้ เจ้าตัวขาว มีค่า ๑ จัวหวะบ้าง ตัวกลม ก็จะมีค่า ๒ จังหวะ ใช่ป่ะ (หรือใครจะเถียง) ส่วนเจ้าตัวดำ ก็จะเหลือแค่ ครึ่งจังหวะ เจ้าตัวเขบ็ด ๑ ชั้น ก็ยิ่งหดเข้าไป เหลือเพียง หนึ่งในสี่ของจังหว่ะ
ฮ่าๆๆ มันเป็นตามนี้แหละครับ อย่าได้คิดเป็นอื่น คราวหน้า ผมจะมาแนะนำว่า อะไร มันคือ ตัวที่จะกำหนด ให้เจ้าตัวใด ตัวหนึ่ง มีค่ากี่จังหว่ะ เอาแค่นี้ก่อน เดี๋ยวจะงงเป็นหมูตาแตก ตายไปซะก่อน เหอๆ
หากงงๆ อ่านเพิ่มเติมได้ที่ .... มาศึกษา ความยาวเสียง ของตัวโน้ตกันเหอะ (๑)
คำพูดใดๆ มันก็ไม่สามารถบอกแทนความรู้สึกที่มีได้ เพราะว่า ความรู้สึกที่เกิดขึ้น มันมีค่า มีความหมายมากกว่าคำพูดใดๆ
Create Date : 08 กันยายน 2549 |
|
54 comments |
Last Update : 16 กันยายน 2549 19:57:34 น. |
Counter : 2029 Pageviews. |
|
 |
|