มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

มาตามชมโรงเรียนเก่าของ จขบ. ด้วยคนครับ ตัวผมไม่เคยกลับไปที่โรงเรียนเก่าเลยครับตั้งแต่จบมา คาดว่าตอนนี้ผมกลับไปคงจำไม่ได้แน่เลยครับ

อิอิ

  

อะเร๊~ ยังอุตส่าห์มีคนส่งช้ากว่าผมอีกเรอะ?!!

ได้ระลึกถึงความหลังครั้งยังเรียนมัธยม สำหรับโรมุคงไม่กี่ปี แต่ของผมผ่านมัธยมมา 16 ปีแล้วครับ (16 ปี แห่งความหลัง ~♫)
ไม่กี่ปี โรงเรียนก็เปลี่ยนไปจนแทบจำไม่ได้กันเกือบทุกโรงเลยเนาะ

  

สวัสดียามเช้าครับน้องโรมุ

ถ้าพูดถึงมัธยมพี่ก๋าต้องย้อนไปกี่ปีล่ะเนี่ย 5555
ไม่กล้านับอายุเลย 555




ปล. ภาพในบล็อกพี่ก๋าถ่ายมาจากดอยอินทนนท์ครับ

  

ถ่ายโรงเรียนเก่า แนวดีครับ เสียดายกล้องสั่นไปหน่อย แต่พอเข้าใจได้ เพราะถ่ายทำคนเดียวหมด คราวหน้าเอาใหม่^^

  

เอาไป 1 ไลค์เป็นค่าเข้าชมทางแยกในโรงเรียนของโรมุนะคะ อิอิ

  

แวะมาอ่านตะพาบค่ะ

ระยะหลังพี่อ้อ Copy โค๊ด you tube ไม่ได้เลย
ทำอย่างไรคะ..
เขียนหนัง เขียนกีฬา
เลยไม่มีรูปเคลื่อนไหว
แห้งๆ พิกล
ชี้แนะด้วย โรมมุ

Thank you.

  

น้องใหม่ขอฝากตัวเป็นเพื่อนใน bloggang ด้วยคนนะครับ ^_^
ขอตามอ่านบล็อกนี้ด้วยอีกคนนะครับ

ว่างๆแวะไปเที่ยว มาเก๊า ทริปใหม่ด้วยกันนะค๊าบบบ..

  

ตามมาอ่านงานตะพาบค่ะ อยากกลับไปโรงเรียนเก่าสมัยประถมจัง
ไม่รู้ว่า คุณครูจะย้ายไปหมดหรือยัง

  

555++ เพิ่งเคยเห็นว่ามีคนทำคลิปประกอบงานตะพายนะครับเนี่ย
ไอเดียแจ๋วมากๆเลย
น้องเฟมชนะเลิศเสียงสวรรค์พิชิตฝันช่อง 8 ใช่ไหมครับน้องเก่งมากๆ
ชนะผู้ใหญ่แบบกินขาดไปเลยครับ

...............

ในทางตันนั้นแหละครับมีทางแยกที่สำคัญอยู่ หาให้เจอนะครับ
เราจะเปลี่ยนชิวิตได้ตรงนั้นเอง เขาเรียกจุดเปลี่ยนชีวิต
เมื่อถึงทางตัน บางคนเป็นเศรษฐี บางคนเป็นเอาชนะตัวเองได้
ถ้าไม่เจอทางตัน ชีวิตก็ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นนะครับ อิอิ ^^

  

การได้พบเรื่องเก่าๆอีกครั้ง เป็นเรื่องดีจริงๆ

ขอบคุณที่ไปยินดีกับผมด้วยนะครับ

  

บางครั้งพอลองย้อนกลับไปทางเดิมที่ผ่านมาก็ได้พบสิ่งใหม่ๆก็มีนะคะ

อยากกลับไปนั่งโต๊ะตัวเดิมที่เคยนั่งจัง

  

ตามมาอ่านทางแยกของบล็อกนี้ครับ

  

ตอนกลับไปล่าสุดเรารุ้สึกว่า.. ไมโรงเรียนเรามันเล็กจังนะ
ในความทรงจำของเราตอนสมัยประถม โรงเรียนมันกว้างมากเลย
เดินตั้งนานกว่าจะสุด อาจเป้นเพราะเราตัวใหญ่ขึ้น ไม่ก็พื้นที่ความทรงจำของใจ และสมองเรามันกว้างขึ้นกว่าเดิมแน่ๆ

  

มี้เก๋เองก็มีโอกาสได้กลับไป รร เก่าค่ะ คิดในใจ ทันสมัยกว่าสมัยเราเน๊อะ 5555 ยังมีครูเก่าๆ ที่ยังสอนอยู่ แต่ก็เริ่มเกษียณกันบ้างแล้ว

ปล.สาระคดีเที่ยว รร. เก่า น่ารักจังเลย เพลินดี

  

สวัสดีค่ะ
พี่แวะมาอ่านงานตะพาบ
ช้าไปเยอะมากกกก พี่นะคะ 555

คนเรามีทางแยกในชีวิตกันบ่อยๆนะคะ
แล้วแต่ว่า สำคัญมาก สำคัญน้อยค่ะ
แต่ทุกคนต้องมีเนาะ ...

และคิดว่าทุกคนต้องเลือกทางที่ดีที่สุดให้กับตัวเองค่ะ

มีความสุขมากๆนะคะ

  

สวัสดีค่ะ คุณโรมุ ^^

มาอ่านช้ามากมายค่ะ
ตะพาบระลึกความหลังวัยมัธยมเลย
หัวเลี้ยวหัวต่อจริงๆ
แต่ละคนมาถึงทางแยกที่จะต้องเดินไปในทางของตัวเอง

่าแล้วก็คิดถึงแล้วค่ะ
สนุกที่สุดแล้วตอนนั้น ^^

ขอบคุณมากๆค่า

  

สวัสดียามเช้าครับ
ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

  

วันนี้ก็ไปที่โรงเรียนเก่ามาเหมือนกันครับ ไปประชุมจัดงานวันสถาปนาโรงเรียนกับครูเก่าๆ และศิษย์เก่าหลายๆรุ่น ถึงบรรยากาศในโรงเรียนจะเปลี่ยนไปเยอะ แต่ก็รู้สึกกลับไปเป็นเด็กๆอีกตอนเดินเข้าโรงเรียนอ่ะครับ

  

สวัสดียามค่ำๆค๊าบบบบ พักผ่อนเยอะๆนะครับ

ว่างๆแวะไปเที่ยวสุโขทัยด้วยกันนะครับ

  

สวัสดีจ้า

โรงเรียนตอนเฮียจบมัธยม เฮียไม่ได้ไปนานมากแล้ว นานช่วงอายุคนเลยก็ว่าได้ คือไม่ต่ำกว่า 25 ปีแน่นอน

ทางแยก ไม่ว่าจะแยกไปทางใด สุดท้ายเราก็ต้องเลือกและเราก็จะผ่านไปได้ด้วยดี เนอะ ...แปะหัวใจแล้วกลับไปนอน

  

新正如意 新年发财 ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้
สุขสันต์วันตรุษจีน Happy Chinese New Year 2015
มั่งมีศรีสุข เฮง เฮง ตลอดปี 2558 นะครับ

  

โดดตะพาบๆ

สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังจ้า ไปอวยพรที่ในเฟสบุ๊คละ มาอวยที่นี่หน่อย

  

หายไปอีกแล้ว