Bloggang.com : BAHAMAS : โลกไซเบอร์ : เส้นทางสู่ดวงดาว

โลกไซเบอร์ : เส้นทางสู่ดวงดาว

เล่นห้องต่าง ๆ ของพันทิปมาหลายปี

พักหลัง ๆ เริ่มรู้สึกแบบเดียวกับที่เคยรู้สึก ตอนที่เห็นบางคนใช้ประโยชน์จากเว็บเลิฟ ให้ตัวเองเด่นดัง หรือโปรโมทงาน หรือโฆษณาผลงาน

ตัวคนเขียนเอง ยอมรับว่า "เกิด" จากเว็บนี้ แต่ไม่ได้มีการโปรโมท จากตัวเองหรือคนอ่าน ถ้าเป็นดาว ก็แค่ดาวดวงเล็ก ๆ ประดับบนฟากฟ้าที่มีดวงดาวนับล้าน ๆ แข่งกันเปล่งประกายพราวฟ้า

ที่ว่า "รู้สึก" คือเริ่มเห็นการ "รีวิว" จากสมาชิก ไม่ว่าจะห้องอะไรก็แล้วแต่เถอะ

แรก ๆ จำได้ว่า มีสาวน้อยจะรีวิว before & after ว่าตัวเองเปลี่ยนจากเด็กขี้เหร่ มาเป็นหงส์ขาวสวยงามได้อย่างไร คนนับพันคงรีบคลิกเข้าไปดู...แล้วเห็นอะไรไหม เจอคำแนะนำ วิธีการ หรือสาเหตุใดที่ทำให้เธอสวยขึ้น...

เปล่าเลย ไม่มีอะไร นอกจากรูป...รูป และรูป นับสิบ ๆ รูป นำเสนอตนเองในท่าทางต่าง ๆ กัน สวย ขาว ผมยาว น่ารัก สวมใส่เสื้อผ้าทันสมัย...

คนชมกระทู้พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า สวย น่ารัก อิจฉา บลา ๆๆ

มีคนท้วงว่า ไหนล่ะ ทำยังไงถึงสวยขึ้น...ความเงียบคือคำตอบ

ถัดมา เป็นกระทู้ประมาณว่าเจอเพื่อนอิจฉาที่เราสวยกว่า...จะทำยังไง...

ตอนอ่าน ยังคิดว่าเพื่อนเอี้ย ๆ แบบนั้นเฉดหัวทิ้งไปซะ!

แต่พอย้อนกลับมาดู...เรากำลังฟังความข้างเดียวนี่หว่า เธอบอกว่าแฟนเพื่อน (ที่ขี้เหร่) ชอบมากะลิ้มกะเหลี่ยเธอ ก็ผู้ชาย...เห็นผู้หญิงสวยได้ที่ไหน เพื่อนคนขี้เหร่ แทนที่จะโทษคนกลาง กลับโทษเธอที่สวยกว่า....

อ่านไปอ่านมา...ตัวเองทำดีกับเพื่อนทุกอย่าง ทน ๆๆ ทุกเรื่องให้เพื่อนโขกสับ ไม่ปริปาก ขอความเห็นใจจากคนอ่านด้วยเถิด...

อยากถามสาวน้อย ว่าที่พูดมาทั้งหมด เป็นความจริงหรือ?

คน...ต่อให้ร้ายกาจยังไง ถ้าเราอดทนทำดี แสดงความบริสุทธิ์ใจ หลีกเลี่ยงทุกสิ่งที่จะทำให้เพื่อนคิดมาก (แบบนี้เรียกว่ารักและทุ่มเทจริง) ทำถึงขนาดนั้น แล้วเพื่อนยังเกลียด ยังอิจฉาเราได้ลงคออีกหนอ...

ถ้าไม่เลวร้ายเกินไปนัก คนมีเลือดเนื้อ มีหัวใจ คงไม่ถึงขนาดทำร้ายทั้งวาจาและจิตใจเราหรอก อย่างน้อย ๆ ก็ต้องมองเห็นความดี ความจริงใจของเราบ้างใช่ไหม...

สาวน้อย...แน่ใจนะว่าบอกเล่าให้คนอ่านได้ทราบ อย่างหมดเปลือก ไม่มีอะไรปิดบังจริง ๆ...หรือลองมองตัวเองใหม่ มองอีกทีสิ...สาวน้อยไม่รู้ตัวหรือเปล่า?

ไม่รู้ตัวว่าทำร้ายจิตใจเพื่อน สิ่งละอันพันละน้อยที่เราทำ แล้วเราคิดว่าเพื่อนคงไม่ซีเรียส แต่จริง ๆ เขาซีเรียสมาก ๆ หรือเปล่า?

สาวน้อย...เพราะความสวย หล่อ ที่ตัวเองมี บางครั้งก็เหมือนไก่ฟ้า เหมือนนกยูง รำแพนหางอวดสายตาประชาชีอย่างไม่เกรงใจใคร...ก็ฉันสวย ก็ผมหล่อ

ของดีควรอวด รูปร่างหน้าตาของฉัน ช่วยจรรโลงโลกใบนี้ให้สดใสมิใช่หรือ...ใครด้อยกว่าฉัน ทำไม่ดีกับฉัน แสดงว่าอิจฉาฉัน...ฉันเสียใจ เสียใจที่มีคนอิจฉา

เพื่อนสาวน้อยไม่มีโอกาสได้มาแก้ตัว เราไม่รู้ว่าความจริงเป็นอย่างไร...แต่เธอคนนั้น กลายเป็นยายขี้เหร่แถมใจร้ายไปแล้ว...ส่วนสาวน้อย เป็นสาวสวยผู้อ่อนโยน ถูกทำร้าย น่าสงสาร น่าเห็นใจ

จริงหรือ?

เวลาไปไหน ๆ ฉันต้องสวยไว้ก่อน แม้ไปเจอแฟนเพื่อน ผู้ชายของเพื่อน...ช่วยไม่ได้ที่เขาจะมองฉัน เพราะฉันสวย...ชีวิตฉัน happy รายล้อมด้วยคนรักคนชื่นชม เพราะหน้าตาของฉัน เพื่อนไม่มีอย่างนี้ ฉันจึงถูกเพื่อนอิจฉา

ฉันคือศูนย์กลางของจักรวาล...

ถัดมา รีวิวบางรีวิวในห้องเที่ยว คนเขียนจะคลิกเข้าไปดูเฉพาะชื่อกระทู้ที่เกี่ยวข้องกับสถานที่ที่สนใจ แต่เข้าไปเจอรูป...สาวสวย แบ็กกราวน์เป็นมัว ๆ เป็นฝ้า สาวสวยแต่งตัวสวย ยิ้มสวย สวมเสื้อผ้าสวย

คนอ่านชมเปาะ...สวย...น่ารัก...

ใครติงว่าไม่มีรูปที่เที่ยว...ทำไมโพสแต่รูปตัวเองล่ะ...จะถูกกล่าวหาว่าอิจฉาทันที...

ตอนนี้เริ่มระบาด กระทั่งห้อง "กิน" ก่อนกิน หลังกิน ดูรูปจขกท.ให้อิ่มตาก่อนนะจ๊ะ สวยจ้ะ แฟนถ่ายรูปเก่ง วันนี้แต่งหน้าบาง วันนี้หนา วันนี้เล็กน้อยถึงปานกลาง...

พอมีคนติง ก็ตอบกลับว่านี่คือ "เรื่องของฉัน" มีแต่คนชอบ ดูสิ คนที่ติงฉันว่าฉัน...คือคนที่อิจฉาฉันทั้งนั้น...

เหมือนห้อง "แป้ง" บอกจะรีวิว how to แต่งหน้า แต่มาแค่ "หน้า" ที่แต่งแล้ว สวย...เนียน...คนรุมชม ไหนล่ะ how to? ตรูเข้ามาทำไม?

แต่คนเขียนก็มีคนสวยในดวงใจนะ อย่างสาวสวยคนหนึ่งที่นาน ๆ จะโพสกระทู้ how to เธอสวย และยังจิตใจงาม แบ่งปัน สรรหา แนะนำ มองการรีวิวแล้วไม่รู้สึกถึง "ความโอ่อวด" แต่สัมผัสได้ถึงความพยายาม ความมีน้ำใจ นี่แหละที่รู้สึกได้ว่า สวยจริง สวยจากข้างใจมันเป็นยังไง...

คนสวย คนน่ารัก ใครก็มอง ก็ชื่นชมอยู่แล้ว เดี๋ยวนี้ยังมีหลากหลายวิธีโปรโมท ทั้งบล็อก กระทู้ในห้องต่าง ๆ hi5 และอื่น ๆ ไม่ทำเอง ก็มีคนทำให้

แบบว่าน่ารัก...สวย...หล่อ...ในสังคมไทยที่มองรูปร่างหน้าตาก่อน...

ก็โอเคนะ เจริญหูเจริญตา แต่มัน "ผิดกาลเทสะ" ไปหน่อย...

คำพูดที่สรรมาอธิบายยืดยาวว่าไม่ได้โปรโมทตัวเอง แค่อยากทำ ตั้งใจทำ หรือ "ไม่ได้คิดจะอวด" นั่นยิ่งฟังก็ยิ่งตงิด ๆ

สวยหล่อแล้วมีความสุข คนสนใจ ก็อยากมีชื่อ อยากเป็นที่รู้จักมากกว่านี้ นี่คือสาเหตุจากใจ...โธ่ ก็บอกมาตรง ๆ สิหนู

ไม่แปลกใจที่บางคนบ้าถ่าย (รูป) บ้าโพสรูป แล้วเอามาลงเน็ต อย่างคนเขียนเอง แหม่...ถ้าน่ารัก จะบ้าเอารูปมาโชว์ชาวบ้านไหมหนอ?

สมัยนี้ หน้าตาดี ก็ได้ดีจริง ๆ อย่างดารา รวยเร็วกว่าอาชีพไหน ๆ ทั้งได้หน้าและได้กะตังค์

เด็กวัยรุ่น เลยอยากสวย อยากหล่อ จะได้มีคนสนใจ จะได้มีคนมาชอบ

บนรถโดยสาร สาวน้อยผัดแป้ง ควักกระจกออกมาส่องมองความสวยของตนเอง ไม่สนใจว่าใครจะคิดยังไง ฉันไม่สน เดี๋ยวลงรถแล้วไม่สวย เพราะฉํนต้องถูกมองแน่ ๆ นี่นา...

สาวสวย วิ่งกระดี๊กระด๊าแซงหน้าคนที่รอถ่ายรูปตรงจุดยอดนิยม ขอถ่ายก่อนนะ คนสวยขอถ่ายก่อน ดูสิคนมองใหญ่ เพราะฉันสวยไงล่ะ ทุกคนคงอยากรู้ว่าฉันเป็นใคร หน้าตาสวย แต่งตัวสวย แถมทำท่าทางน่ารักเวลาถ่ายรูป...

หนุ่มหล่อ...จะไปไหนกับเพื่อน กูต้องหล่อกว่าใคร สวยสวยคนนั้นมองกู เพราะกูหล่อกว่ามึง...ขอโทษนะเพื่อน (แต่กูจะเอา)

เพราะถูกยกย่อง ชื่นชม อุ้มชู แก้ต่างให้ คนสวยคนหล่อจึงเชิดหน้า ใช้ความสวยหล่อบันดาลความฝัน ฉันไม่สนว่าจะต้องเหยียบหัวใจใครบ้าง แต่ฉันขอเกิด...

และในโลกไซเบอร์...เป็นที่ที่เหมาะที่สุด ที่ฉัน...จะเป็นที่รู้จักได้อย่างรวดเร็ว และแพร่หลาย...สักวัน แมวมองหมามองค่ายใหญ่ อาจทาบทามให้ฉันไปเป็นดารา!!!

***ซ้อแปดมาเอง...ไง...อ่านแล้ว ได้ไอเดียไปเขียนนิยายไหม!

Create Date : 30 มกราคม 2552

Last Update : 30 มกราคม 2552 23:44:50 น.

0 comments

Counter : 629 Pageviews.