ปลายฝนต้นหนาว
ปลายฝน..สู่ต้นหนาวเหมยหมอกราวละเลี่ยผานักเดินทางต่างจรมาแสวงหาหมอกสีนวลอ้อยอิ่ง..และนิ่งแน่วแผ่วแผ่ว..แว่ว..ชะนีหวลสรรพสัตว์..สำบัดสำนวนมวลพฤกษาท้าเบ่งบานเยือกเย็น ..เย็นยะเยือกตามหลืบเทือกทั้งไพศาลร้อนรุ่ม..อันตรธานกลับเบิกบานฉ่ำชื่นใจริน..ริน ไหลระเรื่อไหลจากเหนือลงสู่ใต้สายน้ำไหลผ่านไปไม่มีใครย้อนกลับมันริน..ใส ไหลระเรื่อปนหยาดเหงื่อจากกายฉันรินบ้างเป็นบางวันที่อัดอั้น..และท้อใจแสงแดด..ที่แผดกร้าวแม้นรอนร้าวมาจากไหนคือแสง..ส่อง..ทางก้าวไปส่อง..ก้าวใจ..ให้ก้าวเดิน