|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ไม่มีใครสามารถยืดอายุตัวเองให้ยาวนานขึ้น
Roundfinger
ใครๆ ก็คงกลัวอายุไม่ยืน ต่างหาวิธีทำให้ตัวเองอยู่บนโลกใบนี้ได้อย่างยาวนานที่สุด
แต่สิ่งที่น่าคิดก็คือ ไม่มีใครสามารถยืดอายุตัวเองให้ยาวนานขึ้นได้มากมายนัก
แม้ได้ยาดี ออกกำลังกายสม่ำเสมอ อาหารการกินดีเพียงใด เราก็จากโลกนี้ไปตามอายุขัยของมนุษย์
คำถามที่น่าสนใจคือ คนอายุ 60 ปีเท่ากัน มีชีวิตยืนยาวเท่ากันหรือไม่
ฟังดูเป็นคำถามยียวน ขอชวนครุ่นคิดไปด้วยกันอีกสักหน่อย,
หาก A เป็นคนอายุ 60 ปี ที่ตลอดทั้งชีวิตที่ผ่านมาเต็มไปด้วยความเร่งรีบ
แต่ละวันของเขาต้องมีกิจกรรมที่ทำพร้อมกันในเวลาเดียวไม่รู้กี่สิบอย่าง
เขาใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการจ้องมองรูปภาพและข้อความสั้นๆ ในหน้าจอ
เวลาทำอะไรจะพยายามรีบทำให้เสร็จ เพราะยังมีเรื่องต้องทำรออยู่อีกมาก
กับ B เป็นคนอายุ 60 ปี ที่มีชีวิตที่ผ่านมาอย่างเนิบช้า ทำกิจกรรมทีละอย่าง ใช้สมาธิจดจ่อกับแต่ละสิ่ง
ปฏิเสธสิ่งที่ไม่จำเป็นต้องทำ กิจกรรมที่ไม่จำเป็นต้องเข้าร่วม อาจไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับคนจำนวนมาก
แต่ลึกซึ้งกับคนใกล้ชิด เวลาไปทะเล เขาจะใช้เวลากับชายหาดและท้องฟ้าเนิ่นนาน
มีความสุขกับการเฝ้ารอให้ต้นไม้ที่ปลูกไว้ออกดอก และนั่งชื่นชมมันในวันว่าง โดยไม่ต้องรีบร้อนลุกไปทำอะไรอื่น
คุณคิดว่า 'ชีวิต' ของ A และ B มีช่วงเวลาที่สัมผัสได้ถึงคุณภาพของการมีชีวิตอยู่แตกต่างกันหรือไม่ อย่างไร
...
เซเนกา-ปราชญ์โรมันเขียนไว้เมื่อสองพันปีก่อนในหัวข้อ 'ว่าด้วยความไม่ยืนยาวของชีวิต' ว่า...
"ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงที่เรามีชีวิตสั้นหรอก ประเด็นคือเราเสียเวลาไปโดยไร้ค่า
ชีวิตนั้นยืนยาวเพียงพอ และมีอะไรมากมายก่ายกองมอบให้เรา ถ้าเราใช้เวลาอย่างคุ้มค่า
แต่เมื่อชีวิตถูกใช้อย่างเลินเล่อ เวลาถูกใช้ไปกับกิจกรรมไร้ค่า
ถึงวันหนึ่งเราจึงรู้สึกว่า ชีวิตได้ผ่านไปอย่างรวดเร็วเมื่อกำลังจะต้องตายจากโลกนี้ไป
ฉะนั้น, ที่จริงแล้วเราไม่ได้มีชีวิตสั้นเกินไปหรอก เราเองนั่นแหละที่ทำให้มันสั้น
เราไม่ได้มีน้อย แต่เราใช้มันอย่างฟุ่มเฟือย...ชีวิตนั้นยาว ถ้าเรารู้ว่าจะใช้มันอย่างไร"
...
คนเรามักมีความสุขกับสภาวะ flow หรือการที่เราจดจ่อกับอะไรบางอย่าง
อาจเป็นการทำงาน อ่านหนังสือ ฟังเพลง จ้องมองธรรมชาติ หรือใช้เวลากับคนตรงหน้า
กระทั่งลืมเรื่องอื่นไปจากความคิดสิ้นเชิง
ในสภาวะลื่นไหลแบบนี้ เวลาจะผ่านไปเร็วมาก แต่เราจะเป็นสุขและเข้มข้นกับช่วงเวลาเช่นนั้นมาก
ผมคิดว่าคำกล่าวของเซเนกานั้นน่าคิด เราไม่ได้มีชีวิตสั้นเกินไป
แต่เราหั่นมันออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเสียจนชีวิตของเราไม่เป็นชิ้นเป็นอัน
ยังไม่ต้องมองทั้งชีวิตหรอก เอาแค่แต่ละวัน มีวันไหนบ้างที่เรารู้สึกว่า
วันนี้เราได้ใช้ชีวิตเต็มเปี่ยม มีช่วงเวลาที่ดื่มด่ำ เข้มข้น ไหลลื่น และมีความสุขอย่างลึกซึ้ง
ในโลกสมัยใหม่ยิ่งเป็นไปได้ยาก เพราะสิ่งรบกวนและดึงความสนใจมีมากมายเหลือเกิน
ถ้าเราไม่กำหนดชีวิตตัวเอง เราจะถูกโลกกำหนดชีวิต แท้จริงแล้วเรากำหนดสภาพแวดล้อมให้ตัวเองได้บ้างในบางส่วน
เช่น จัดสรรเวลาปราศจากมือถือ จัดสรรเวลาอ่านหนังสือยาวๆ วันละหนึ่งชั่วโมง
จัดสรรเวลาทำอาหารโดยไม่เร่งรีบ กระทั่งการนั่งบนรถโดยสารไปทำงานหรือกลับบ้าน
เราอาจตั้งใจใช้เวลาไปกับการอ่าน ดู หรือฟังอย่างมีสมาธิ โดยไม่ถูกรบกวนจากอย่างอื่น
หรือเวลาอยู่กับคนตรงหน้า เราบอกตัวเองว่าจะไม่หยิบมือถือขึ้นมาดู
สร้างสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเกิด flow ในชีวิตให้มากขึ้นและยาวนานขึ้น
เพิ่มช่วงเวลาคุณภาพและลึกซึ้งให้มากขึ้นในชีวิต เช่นนี้แล้วย่อมรู้สึกว่า ได้มีช่วงเวลาในชีวิตที่ยาวนาน
ชีวิตที่ถูกหั่นออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ทำหลายอย่างพร้อมกัน
รีบทำสิ่งนี้ในปัจจุบันเพื่อรีบไปทำอีกสิ่งในอนาคตอยู่ตลอดเวลา ย่อมเสียเวลาชีวิตไปกับอะไรที่ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน
แล้วเราเองนี่แหละที่มักบ่นว่า ไม่มีเวลา หรือเบื่อและเหนื่อยกับชีวิต
...
เมื่อชีวิตผ่านไปอย่างไม่เป็นชิ้นเป็นอันอย่างรวดเร็ว
ถึงวันหนึ่งเราอาจรู้สึกว่า ชีวิตสั้นเกินไป ยังมีอะไรที่ไม่ได้ทำอีกมากมาย
หรือ--ฉันยังไม่รู้สึกว่าตัวเองมีช่วงเวลาดีๆ เลย ก็แก่เสียแล้ว
ถ้าเป็นเรื่องเงิน เราคิดถี่ถ้วนเหลือเกิน เวลาจะใช้จ่ายกับสิ่งต่างๆ ต่อรองราคาพ่อค้าแม่ขายกันจนคิ้วขมวด
แต่พอเป็นเรื่องเวลา เรากลับสุร่ายสุร่ายอยู่บ่อยๆ ราวกับเรามีเวลาไม่จำกัด ราวกับเราเป็นมหาเศรษฐีของเวลา
ทั้งที่ในความเป็นจริงไม่มีใครรวยเวลาเลย
'วิธียืดชีวิต' จึงมิใช่คาถาเสกให้เรามีชีวิตยาวนานขึ้นจาก 70 ปีเป็น 120 ปี เปล่าเลย,
หากคือการใช้ชีวิต 70 ปีให้มีคุณภาพ มีช่วงเวลาที่มีคุณค่า ใส่ใจสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างแท้จริง
ไม่บ้าบอไล่ล่าอนาคตตลอดเวลา และสัมพันธ์ลึกซึ้งกับคนตรงหน้า โลกตรงนี้
ในห้วงเวลานั้นชีวิตจะยืดยาวออกราวเป็นช่วงเวลาชั่วนิรันดร์
หากเรารู้สึกว่าชีวิตสั้นเหลือเกิน นั่นแปลว่า ชีวิตของเราประกอบด้วยส่วนเสี้ยวกระจัดกระจาย
หากเรารู้สึกว่า ชีวิตที่มีอยู่ก็มีเวลามากเพียงพอแล้ว แปลว่าเราใช้เวลาเท่ากันไปกับช่วงเวลาคุณภาพที่ยาวนาน
เงินหนึ่งพันบาทบางคนใช้สอยไปกับอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอัน บางคนใช้ไปกับสิ่งที่มีคุณค่าทางจิตใจและเก็บรักษาไว้ตลอดไป
เวลาหนึ่งชั่วโมงก็เช่นกัน, คุณค่าของหนึ่งชั่วโมงของแต่ละคนแตกต่างกันไปตามวิธีใช้เวลา
คุณค่าของหนึ่งชีวิตคือการประกอบรวมวิธีใช้เวลาเหล่านั้น
| Create Date : 20 มิถุนายน 2562 |
| Last Update : 20 มิถุนายน 2562 15:43:41 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 504 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: nj IP: 182.232.128.162 วันที่: 24 มิถุนายน 2562 เวลา:10:02:52 น. |
|
|
|
โดย: Querist  วันที่: 25 มิถุนายน 2562 เวลา:11:27:13 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
....เราไม่ได้มีชีวิตสั้นเกินไป แต่เราหั่นมันออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
เสียจนชีวิตของเราไม่เป็นชิ้นเป็นอัน....