ตอน : นานเท่าไหร่แล้วนะที่เราได้รู้จักกัน

เป้ก็กะลังคิดอยู่ คิดเล่นๆนะว่า ถ้าไม่มีคนคิดหน่วยวัด ระยะเวลาออกมาเป็นวินาที นาที ชั่วโมง ละก็วัน เดือน ปี เป้จะกำหนดระยะเวลายังไงน้อ ว่าเป้ได้รู้จักกับคนๆหนึ่งมานานเท่าไหร่แล้วนะ เคยมีหนังสือหลายๆเล่มบอกไว้ว่าการสร้างมิตรภาพที่ดีอย่างน้อยที่สุดเราควรทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ๆอย่างน้อยวันละ 2 คน แล้วมิตรภาพจะขจรขจายไปทั่วโลก...

อืม เป้ว่ามันเป็นสิ่งที่ดีนะ เป็นความคิดที่ดีมากๆ เป้ก็ พยายามจะทำหลายทีแล้วล่ะ แต่เป้เป็นคนทำความรู้จักกับคนไม่เก่งซะด้วยสิ คุยหรือยิ้มก็ออกจะยากๆ เลยทำไม่ได้ซักกะที แต่ก็พอมีบ้างในรอบปีที่ผ่านมา เป้ก็พอได้รู้จักกับคนใหม่ๆบ้างนิดหน่อย แต่ที่หายไปก็เยอะ บวกลบคูณหารแล้วทำความรู้จักได้ซัก 20 คน แต่ได้คุยจริงๆและรู้จักกันมากขึ้นจริงๆประมาณ 5 คน สำหรับเป้ก็ถือว่าน่าพอใจแล้วล่ะ

แล้วที่ประหลาดมากกว่านั้นคือทั้งห้าคนเป้ได้รู้จักจากพันทิปเนียะแหละ จนบางทีเป้ก็อดคิดอะไรแบบเว่อร์ๆไม่ได้ว่า “เป้ดีใจจังที่โลกนี้มีอินเตอร์เน็ต” ในห้าคนนี้เป้ได้เพื่อนสาวไว้เมาท์ๆกันสองคน ส่วนอีกสามคนเป็นชายหนุ่มซะงั้น คริๆ เป้อยากเขียนเรื่องราวของเพื่อนใหม่ทั้งห้าคนของเป้เหมือนกัน ไว้จะทยอยๆมาเขียนนะ...

หลายคนก็พูดไว้เยอะว่าความสัมพันธ์ทางอินเตอร์เน็ตมันมักฉาบฉวย เป้ก็พอเข้าใจ เป้ก็ไม่ได้คาดหวังและยึดติดอะไรมากมาย เพราะกับเพื่อนในชีวิตจริงที่รู้จักกันมานาน บางทีระยะเวลา และระยะทางก็ทำให้พวกเราต้องห่างหายกันไป แต่อย่างน้อยเป้ก็แอบคาดหวังไว้นิดนึงว่า ถึงพวกเราจะห่างเหินกันไป แต่ก็คงมีหลืบเล็กๆหลืบหนึ่งไว้ซุกความคิดถึงถึงกัน เพราะกับเวปบอร์ดที่เล่นอยู่ตอนนี้ อีกสองสามปีอาจจะไม่เล่นเลยก็ได้เนอะ :)

เป้ไม่ใช่คนมองโลกในแง่ดีมากมาย เพียงแต่ว่าเป้อยากมองอะไรแล้วทำให้เป้สุขใจมากกว่า เพื่อนบางคนชอบบอกเป้ว่า เป้มองโลกแบบนี้ระวังโดนหลอกได้ง่ายนะ ระวังจะเจ็บปวด ระวังนู่นระวังนี่เยอะไปหมด เข้าใจว่าเพื่อนเป็นห่วง แต่ว่าในความสวยงามของเป้มันก็มีความจริงอยู่ในนั้นเสมอ อารมณ์ประมาณว่าเราชอบที่จะนอนหลับฝันดีแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะจมอยู่ในฝันดีทั้งวันทั้งคืนนี่นา เช้ามาเราก็ต้องตื่นมาสู่โลกของความเป็นจริง แล้วชีวิตในโลกความเป็นจริงมันก็ต้องดำเนินต่อไปทั้งดีและร้าย

แต่ก็ขอบคุณเพื่อนนะ ที่เพื่อนเตือนก็เพราะเพื่อนเป็นห่วงใช่มะ เอาเป็นว่าถ้าเมื่อไหร่ที่เป้เสียใจ ร้องไห้ ผิดหวัง อย่างน้อยเป้ก็มีคนลูบหัว มีคนลูบหลัง มีคนคอยรับฟัง และนั่งฟังเสียงร้องไห้ของเป้ จริงมะ คริๆ

ปล.เป้ไม่ได้ร้องไห้บ่อยๆนะ :)

Create Date : 10 กรกฎาคม 2548		0 comments
Last Update : 10 กรกฎาคม 2548 1:27:53 น.
Counter : 252 Pageviews.
Share Tweet