01042007 : รับรู้ว่าเค้าจากไป อย่างไม่มีวันหวนกลับมา เป็นเรื่องน่าแปลกใจและรู้สึกเสียใจอย่างมาก กับความรู้สึกที่เกิดขึ้นและเรื่องที่ได้เจอมาวันนี้ ก่อนหน้านี้เพิ่งได้มีโอกาสค้นรูปเก่าๆ ออกมาดู แล้วก็ได้เจอรูปของอดีตเพื่อนชายคนนึงที่รู้จักสนิทสนมกันเป็นอย่างดี เพื่อนที่ให้ความร่วมมือในการ "ปฏิบัติการประชดหญิง" ของเราเองแหละ เพิ่งจะเขียน blog ถึงเค้าก่อนหน้านี้ไม่นานนี่เอง ยังยิ้มอยู่เลยนะ ตอนที่เขียน แต่วันนี้ช็อคนะ มือไม้สั่น น้ำตานี่แทบจะไหลออกมาตอนนั้นเลย *********************************** เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้ไปทำธุระที่ธ. กสิกร เดอะมอลบางกะปิ คนเยอะน่าดู ระหว่างที่รอคิว ก็มีคนมองหน้า เราก็มองกลับ งงๆ เหมือนกัน มองอีกที เค้าก็มองมาอีกที เอ่อ คราวนี้เริ่มคุ้นๆ แหะ..เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน ... ว่าแต่ใครหว่า ?? ก็ทำธุระตัวเองต่อไป.... เสร็จธุระ ก็เดินออกจากร้านเพราะวันนี้นัดเพื่อนเก่าตั้งแต่สมัยเรียนมาเจอกันพอดี ( โทรคุยกัน ว่างตรงกัน อ้าวมาเจอกันซะหน่อยดีไม๊ ไม่ได้เจอกันนานนะ) ก็เดินออกมาเจอเพื่อน เล่าเรื่องให้เพื่อนฟังว่า ไปเจอคนหน้าคุ้นๆ มา แต่คิดไม่ออกว่าใคร เหมือนจะเคยเห็นเหมือนจะเคยรู้จัก เพื่อนก็เลยให้พาไปดู เผื่อรู้จัก ไม่งั้นก็ถามเลย ว่าเราเคยรู้จักกันมาก่อนอะป่าว ( เพื่อนบอกว่าถ้าเจอคนรู้จักก็ดีสิจะได้มีเพื่อนเพิ่มขึ้น ) เดินย้อนกลับไปที่แบงค์อีกครั้งนึง อ้าว...เค้ายังอยู่อ่ะ เลยลองเดินไปถาม เรา :เธอๆ ...เราเคยรู้จักกันมาก่อนอ่ะป่าวอ่ะ หน้าคุ้นๆ ? เค้า : เออ เราก็คุ้นๆ หน้าเธอน่ะ เหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อนนี่แหละ 55+ เรา : เราด้วย คุ้นๆ เหมือนกัน (คิด คิด คิด ) เรา : อ้อ ... เธอ .. เพื่อนพลใช่ไม๊ จำเราได้ป่าว เราที่เคยคบกะพลน่ะ ที่เจอที่ห้องสมุดแล้วตั้งแต่ตอนนั้น... เค้า : อ้อ จำได้ๆ เราคุยกันอยู่พักนึง ก็เลยขอตัวออกมาเพราะเค้าก็มีคนรออยู่ คุยนานไม่ได้เกรงใจ ********************************** สิ่งที่เลวร้ายที่ได้ยินได้ฟังมาคือ ...พลเสียแล้ว ... เค้าเล่าว่า พลเป็นมะเร็งลำไส้ตั้งแต่ตอนเรียน แต่เค้าดื้อไม่ยอมไปรักษาเท่าไหร่(อันนี้เค้าก็บอกว่ามารู้ตอนหลังจากที่เสียแล้ว แล้วถามทางบ้านพลมา) เอาแต่อยู่กับเพื่อน (ติดเพื่อนว่างั้น) เห็นเคยปวดท้องเข้าโรงพยาบาลมาเหมือนกัน แต่ตอนหลังคือเค้ามีแฟน(คนที่เจอมาขอไม่เอ่ยนาม) เค้าเลยแยกไปอยู่กับแฟน ส่วนพลก็ย้ายไปอยู่กับพี่ชายแถวบ้านหม้อ ไปช่วยงานที่โน้น เคยไปเจอที่บ้านหม้อหนนึง เห็นว่าผอมโทรม ตัวเขียวเลย ( ตอนนั้นก็น่าจะป่วยอยู่) *********************************** พลจากไปตั้งแต่ช่วงเมษายนเมื่อประมาณปี 48 หมายความว่า เมษานี้จะครบรอบ 2 ปี กับการจากไปของเพื่อนชายที่น่ารักด้วยวัยเพียงแค่ 28 ปี ( เค้าเกิดกุมภา 2520 น่ะ) ******************************** เรื่องราวความน่ารักกับความร่วมมือหรือจะเรียกว่าสงสารเราก็เหอะที่โดนผู้หญิงทิ้งจะถูกเรียบเรียงขึ้นหลังจากนี้ ถือเป็นการอุทิศ จากเราละกัน สิ่งสุดท้ายที่ทำให้คิดถึงเค้าได้ เริ่มตั้งแต่ที่เจอกันวันแรกที่ห้องสมุดแล้วบังเอิญลงมานั่งกินกาแฟพร้อมกัน แล้ววันถัดไปบังเอิญเจอที่โรงอาหารอีก จนถึงที่เราได้คุยกัน แล้วแกล้งคบกันและจากกันไป ++เสียดายคนตายไม่ได้อ่าน++ อันนี้คงจะจริง ********************************** ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปอย่างไม่มีวันกลับมา แด่คุณ "กำพลศักดิ์ แซ่เต็ง" หรือ พล .... เพื่อนที่น่ารักของเราตลอดไป( ทราบว่าภายหลังเปลี่ยนนามสกุลเป็นไทยแต่จำไม่ได้จริงๆ)  เราจะไม่ทีทางลืมเธอแน่นอน ไม่ว่าเมื่อไหร่...เราสัญญา..
|
ดญ_คณิตกร
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] คนเก่ากับชื่อใหม่แต่ติดใจBloggangเหมือนเดิม ให้อภัยนู๋ด้วยนะคะ เพราะใจรักจริงๆอ่ะ ยิ่งกับพันทิพย์นี้ ต้องเสพทุกวัน ^^ เรามาช่วยเพิ่มสีเขียว ลดโลกร้อนกันเถอะ^^ *************************** ชอบท่องเที่ยว ขอบเทคโนโลยี แต่ก็อยากสวยไปด้วย ก็ผู้หญิงนี่นา อย่าหยุดสวย ตอนนี้ Blog มันเน่า กำลังโมฯใหม่จ๊า เดี๋ยวจะสวยแล้ว ใจเย็นๆ กันน๊าท่านผู้ชม  Create your badge Group Blog
All Blog
Friends Blog
|
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
