จริงๆ เช้านี้เรามีแผนว่าจะไปพระธาตุเขาน้อย ซึ่งห่างออกจากตัวเมืองน่านไปนิดนึง
แต่จังหวะไม่ดี พี่สาวที่มาด้วยกัน เหมือนไม่ค่อยสบาย อาจจะเพราะเหนื่อยจากการทำงานมาตลอดทั้งสัปดาห์ แล้วรุ่งขึ้นยังจะมาขับรถพาเราเที่ยวอีก ปวดหัว ปวดท้อง สงสารเจ้ขวัญเลยอ่ะ
วันนี้เราเลยเปลี่ยนแผน ปล่อยทุกอย่าให้เป็นไปตามที่มันควรจะเป็น ไปเที่ยวได้ก็เที่ยว เที่ยวไม่ได้ก็กลับ
เราเริ่มเช้านี้ด้วยไปกินมื้อเช้าร้านดัง เพราะเจ้ต้องกินยา กระเพาะถามหาแล้วท่าทาง "วนิดา" ร้านดังพี่สาวเจ้าถิ่นบอกมาอย่างนั้นนะ
ไม่ได้เอากล้องลงไป อวดภาพด้วยมือถือที่ถ่ายเก็บไว้ละกันค่ะ
กินไปหลายอย่าง เสียดายหมูเต๊ะไม่มี เอาเป็นว่า สั้นๆ เลย "อร่อย" จากนั้นพวกเราก็อาสาไปเที่ยวกันเอง เที่ยวในเมืองเพราะพี่สาว เจ้าถิ่นมีภาระกิจต้องไปปฏิบัติต่อ ส่วนเรา หลังจากที่ดูแล้วเหมือนเจ๊ไม่โอเค ก็เลยชิลแระ เที่ยวได้ก็เที่ยว เที่ยวไม่ได้ก็ไม่เที่ยวแระ กลับก็กลับ
แต่เจ้ก็น่ารักนะ ใจสู้ทีเดียว ทั้งๆ ที่ตัวเองน่ะ ไม่ค่อยโอเค ก็พาน้องไปตะลอนได้ตั้งหลายที่ เลยเก็บรูปมาฝากค่ะ
ศาลหลักเมือง ไปไหว้พระทำบุญก่อนเน๊าะ

แอบถ่ายเจ้ตอนหมดสภาพ (แกล้งๆๆๆ)
จากนั้นไปเดินเที่ยวกันต่อที่ วัดภูมินทร์ "กระซิบรัก บรรลือโลก"
ภาพในตำนานปู่ม่าน กับ ย่าม่าน สัญลักษณ์ เมืองน่าน
เดินข้ามถนนมาอีกฝั่งจะเป็นพิพิธภัณฑ์เมืองน่าน ซึ่งวันที่เรามาด้านในเหมือนจะมีัทัวร์มาลงพอดี มีนักศึกษาหิ้วชุดครุยมาถ่ายรูปรับปริญญากันอีกมากมายเลยตัดสินใจ ไปแล้วออกมาอย่างรวดเร็ว
ในระหว่างนั้นเอง มีเหตุการณ์ใหม่ ที่ทำให้เราตัดสินใจว่าเราควรกลับเชียงใหม่กัน จึงตกลงกันว่า กลับเชียงใหม่เลยก็ได้ เพราะว่า เด๋วมันจะมืดค่ำซะก่อน แต่ระหว่างทางกลับ เห็นจุด OTOP แหล่งซื้อของฝาก จะไม่แวะเลยก็กะไร ก็ได้อะไรติดไม้ติดมือออกมากันมากมาย เสียตังค์กันไป
จากนั้นระหว่างทางกลับเห็นร้านดังรถเพียบและวัดพันศรีพันต้น ซึ่งสีทองอร่ามนั้นดึงดูดมาก เลยอดไม่ได้ที่จะแวะแชะภาพซะหน่อย แต่เมื่อเดินเข้ามาร้านดัง ปรากฏว่า คนนั่งกันแน่นร้าน พวกเราเลยเปลีย่นใจ ไม่แวะแระ ขี้เกียจรอ ที่สำคัญ ร้อนมากคร๊า เลยรีบเผ่น เดินไปวัดดีกว่า
วัดศรีพันต้น จ.น่านค่ะ แวะไหว้พระ ทำบุญ ซักหน่อย แล้วกดภาพประทับใจกลับมา ให้ได้รู้ว่า อย่างน้อยเราก็เคยมาไหว้สักการะพระพุทธรูปที่นี่แล้ว
ขากลับก่อนถึงเชียงใหม่ ในใจลึกๆ วางแผนว่าจะหาที่นอนที่ลำปางซักคืน เพื่อคืนนี้จะเดินถนนคนเดินก่อน แล้วเช้าค่อยเข้าวัดพระธาตุลำปางหลวง เพราะ เราไปไม่ทันค่ะ ปิดห้าโมงเย็น พอดีเป๊ะ เราไปช้าแค่ 10 นาที แต่ที่แน่นอนคือ เ้ข้าไม่ได้แล้ว แต่ผิดแผน นั่นแหละ แสดงว่าที่เราคิดในใจ มันคงลึกเกินไป จริงๆ ไว้โอกาสหน้ามาใหม่ก็ได้ ลำปาง มาง่ายนิดเดียวเอง เน๊อะ (ปลอบใจตัวเองสุดฤทธิ์ )
ขอจบ Blog นี้ด้วยภาพยามเย็นของพระธาตุลำปางหลวง จ.ลำปาง ภาพที่เก็บมาเพื่อให้ตัวเองเสียดาย และเป็นแรงผลักให้ไปลำปางอีกให้ได้ แต่จะว่าไป นี่ครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่เราพลาดลำปาง เหมือนจะมีมนต์อะไรเลยน๊า ที่ทำให้เรา ไม่ได้ค้างอ้างแรมที่นี่ หลายทีแล้วนะ
โอกาสหน้าเจอกัน ณ. ลำปาง บะบุย ^^