Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2555
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
23 พฤษภาคม 2555
 
All Blogs
 

WaewWow : 4Y แก่น เซี้ยว เปรี้ยว ซ่าส์ มากันครบเลยค่า

รูปมาก่อน เนื้อหามาทีหลังนะคะเจ้าแวววาว รักมากมายค่า

บางทีคุณแม่ก็เริ่มสับสันกับการจัดการชีวิตของเจ้าแวววาว อยากจะบอกว่ามีครบทุกอารมณ์เลยนะคะรู้มั้ย ทั้งแก่น ซน ดราม่า แอ๊คติ้ง สารพัด ดื้อสุดขั้วก็มี ก็มันเป็นวัยของหนูนี่เนอะ

การจัดการกับเด็กวันสี่ขวบไม่ง่ายเลยซักนิด อารมณ์ที่อ่อนไหว ความซนและท้าทายอย่างต่อเนื่อง จะดุแรงไปก็ยังเด็ก จะไม่ดุเลยก็ไม่ได้ ทางสายกลางก็ลำบากใจ เล่นเอาคุณแม่ปรี๊ดไปหลายตลบ

ท่องนะโมก็แล้ว ขู่ก็แล้ว ปลอบก็แล้ว ก็ยังไม่เคยยอมแพ้เลยนะคะเจ้าแวววาว เฮ้อ --"

ช่วงวัยนี้ ช่วงเวลานี้อะไรบ้างหรอที่เราควรสอนเค้า ควรปลูกฝังให้เค้า คิดไปคิดมาไม่สนแล้ววุ้ยทฤษฎีทั้งหลาย เอาของจริงเลยละกัน สอนไปเหอะ พูดไปเหอะ บ่นไปเหอะ รับรองเข้าหูสุดๆ ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะได้ผลหรอกนะ แต่พอคุณแม่ของเพื่อนลูกมาเล่าให้ฟังว่าแววาวเอาสิ่งที่เราสอนไปบอกเพื่อนไปสอนเพื่อนต่อยังไง วันก่อนมีลูกโป่งมาขายหน้าโรงเรียน เพื่อนร้องบอกตุณแม่ว่าอยากได้ แวววาวบอกเพื่อนว่า แวววาวไม่อยากได้หรอก มันไม่มีประโยชน์ แค่ลอยไปลอยมาเฉยๆ เก็บตังค์ไว้ซื้อของเล่นที่มีประโยชน์ดีกว่า พูดจนคุณแม่เค้าอยากเห็นหน้าเราเลยอะ เขินเหมือนกันนะเนี่ย เหอๆๆ >.<

เจ้าแวววาวของคุณมี้มีช่วงปรี๊ดมั้ย มีช่วงลงไปนอนดิ้นๆ กับพื้นมั้ย มีช่วงดื้อสุดๆ ไม่ยอมทำอะไรเลยมั้ย มีคราม่าร้องไห้มาราธอนมั้ย ขอบอกว่ามีครบ ครบทุกประสบการณ์ ท้าทายคุณมี้ตลอดๆ

วิธีปราบเซียนอะหรอ วะฮ่ะฮ่ะฮ่า ง่ายมาก บอกไปตรงๆ เลย ครั้งเดียวจบ แวววาวเราโตกันแล้วนะลูก ต้องการอะไร อยากได้อะไร รู้สึกยังไง เพราะอะไร เราคุยกันได้ บอกความรู้สึกความต้องการกันได้ เยอะไปมั้ยสำหรับเด็ก 4 ขวบ ไม่เลยนะ เค้าเข้าใจ รู้เรื่องและรับรู้ได้

เมื่อเราฟังลูก เราจะรู้ว่าเค้ารู้สึกยังไง ต้องการอะไร เพียงแค่ฟังเค้าเท่านั้นเอง

เรื่องเล่าจากเหตุการณ์จริงที่ทำให้คุณมี้ตาสว่าง นิ่งและฟังลูกมากขึ้น 

ตื่นมาร้องไห้ไม่อาบน้ำไม่แปรงฟัน ไม่ไปโรงเรียน อารมณ์คุณมี้ตอนนั้นหรอ โมโห อารมณ์เสีย รีบกลัวไปทำงานสาย หลายอย่าง อุ้มแวววาวบังคับให้ไปอาบน้ำแปรงฟัน แบกไปทั้งๆ ที่ร้องไห้น้ำตาไหลพราก ปากก็พูดดุบ่นไปเรื่อยๆ ไม่ไปเรียนได้ไง เราตกลงกันแล้วไงคะ อะไรคือหน้าที่ของหนู คุณแม่มีหน้าที่ไปทำงาน หนูมีหน้าที่ไปเรียนหนังสือ ตกลงกันแล้ว ต้องทำตามหน้าที่สิคะ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆ แวววาวก็ร้องไห้ไม่หยุด ดิ้นรน การอาบน้ำแปรงฟันเป็นไปอย่างลำบาก ลูกขว้างแปรง แม่ก็จะบังคับให้แปรง พอกลับมาแต่งตัว ก็ไม่ยอมอีก ลงไปนอนดิ้นบนเตียงกรี๊ดๆ ไม่อยากไปโรงเรียน คุณแม่ถึงจุดหมดความอดทน ทำไงดี เฮ้อ....

ทันใดนั้น นึกถึงประโยคในหนังสือเล่มนึง "จงนิ่งและฟังเสียงของลูก" ปิ๊ง!! ทะแด้ม คุณแม่นิ่ง แวววาวยังคงร้องไห้อยู่ เอาใหม่ เริ่มใหม่ แวววาวเราโตแล้วนะ ทำไมหนูไม่อยากไปโรงเรียน เราคุยกันได้ ถ้าหนูมีเหตุผล คุณแม่ก็จะฟัง แล้วเรามาช่วยกันแก้ปัญหานะคะ แวววาวเริ่มเงียบมีสะอึกสะอื้นบ้าง

คุณแม่ถามต่อตกลงเป็นอะไรคะทำไมไม่อยากไปโรงเรียน (คุยไปก็แต่งตัวไปด้วยนะ ชิลมาก กลัวมาทำงานสายอะ) แวววาวค่อยๆ บอกว่าเพื่อนๆ เค้าไม่ให้แวววาวเล่นด้วย เค้าไล่แวววาวออกจากกลุ่ม คุณแม่ก็บอกหรอไม่เป็นไรนะ ใครไม่ให้เล่นเราก็ไม่เล่น ไปเล่นกับคนอื่นหรือคุณครูก็ได้ เมื่อก่อนตอนเด็กๆ คุณแม่ก็เคยโดนเพื่อนไล่เหมือนกัน ใครใจร้ายเราก็ไม่ต้องเล่นกับเค้า ยิงคำถามต่อ แล้วทำไมเพื่อนๆ ถึงไม่อยากให้แวววาวเล่นด้วยหล่ะลูก ก็แวววาวอยากเล่นเป็นแม่ แต่เพื่อนเค้าให้แวววาวเล่นเป็นพ่ออะแม่ แวววาวไม่ยอมเพื่อนก็เลยไม่ยอแวววาวตอบว่ามให้เล่นด้วย แล้วหนูบอกเพื่อนมั้ยคะว่าอยากเล่นเป็นแม่อะ บอกค่ะแต่เพื่อนก็ไม่ยอมอยู่ดี เอางี้สิลูกเราก็สลับกัน แวววาวเล่นเป็นพ่อให้เพื่อนก่อน เท่ห์นะเล่นเป็นพ่ออะ แล้วพอครั้งต่อไปก็เล่นเป็นแม่บ้างบอกเพื่อนสลับกับผลัดกันนะคะ แล้วถ้าเค้าไมยอมอีกหล่ะแม่ ไม่ยอมแวววาวก็ไม่เล่นกับคนอื่นได้ค่ะลูก ไม่เป็นไรเลย เราก็ไปเล่นอย่างอื่นนะคะ

สรุปวันนั้นยอมไปโรงเรียน ตอนเย็นกลับมา คุณแม่ติดตามสถานการณ์ ถามแวววาวว่าเพื่อนๆ ยอมเล่นกับแวววาวมั้ย แวววาวบอกว่าเล่นแล้วค่า วันนี้เล่นทำกับข้าวกัน สนุกมากแล้วก็เล่าโน่นนี่นั่นเยอะแยะ ยิ้มหัวเราะสนุกสนาน

จริงๆ ปัญหาไม่ได้ใหญ่เลยสำหรับเรา สาเหตุที่ไม่อยากไปโรงเรียนก็ไม่ได้แก้ยาก หรือมันอาจไม่ใช่ปัญหาเลยก็ได้ เพียงแต่เราไม่ได้ฟังลูก แต่เราบังคับให้เค้าทำหน้าที่ของเค้าโดยไม่ฟังเค้าเลย พอเราหยุดฟังเค้า ทำให้เค้าเห็นว่าเราเข้าใจ รับรู้ความรู้สึกเค้า เด็กๆ คงต้องการแค่นี้เอง อาจไม่ได้อยากแก้ปัญหาเพราะบางทีมันไม่ได้เป็นปัญหา แค่อยากให้เราฟัง รับรู้ เข้าใจความรู้สีก แค่นั้นเอง

สำหรับสี่ขวบกว่าๆ คุณมี้ขอแค่นี้ก่อนนะคะ แล้วจะพยายามมาเขียนบล๊อกบ่อยๆ ให้มากขึ้นเหมือนเดิมนะคะ แววาวคนเก่งของคุณมี้

รักหนูที่สุดเลยลูก ^^

 




 

Create Date : 23 พฤษภาคม 2555
3 comments
Last Update : 15 สิงหาคม 2555 12:25:07 น.
Counter : 1307 Pageviews.

 

แวววาว แวววาว โตเป็นสาวสวยเลยนา

 

โดย: ต้นข้าวเจ้า 2 สิงหาคม 2555 21:50:58 น.  

 

สุขสันต์วันแม่นะคะมี๊บัว
ไม่ได้คุยกันนานเลยเนอะ
คิดถึงๆนะคะ คิดถึงน้องแวววาวด้วยเช่นกันค่ะ แล้วจะมาเยี่ยมใหม่น๊า

 

โดย: aal990 10 สิงหาคม 2555 9:45:58 น.  

 

น้ำตาซึมเลยกับเรื่องนี้ แล้วลูกบัวเล่าคะด้วยบริบทต่างๆในชีวิตแม่เคยลืมฟังหนูไปบ้างหรือเปล่า...แม่รักหนูเสมอนะคะ ไม่ว่าหนูจะเติบโตอย่างไรแม่ก็พร้อมจะฟังหนูเสมอ..ขอเพียงแต่บอกแม่นะคะว่า แม่ขา ฟังหนูหน่อย

 

โดย: คุณยายแสนรัก IP: 110.164.173.112 29 ตุลาคม 2556 14:40:04 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


PORBUA
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




คุณพ่อลูกหนึ่ง อยากเก็บเรื่องราวต่างๆ ของเจ้าแวววาวเอาไว้ให้มากที่สุด แต่หลังๆ รู้สึกว่าคุณแม่จะมาแย่งอัพซะแล้วหล่ะครับ
Photobucket
บล๊อกล่าสุดครับ
Friends' blogs
[Add PORBUA's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.