Bloggang.com : weblog for you and your gang
poivang
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
?
]
Cursors scrollbar background bullet สีfont สีlink webpage
ลบกรอบ ภาพcomment
Group Blog
บทความธรรมะ
สมาธิ
สติปัฏฐาน
กรรม
ธรรมบท
คุณค่าของพืชผักสมุนไพร
ธรรมะสั้นๆ
<<
กรกฏาคม 2550
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
24 กรกฏาคม 2550
บทปลงสังขาร
All Blogs
โอวาทของหลวงปู่ดุลย์ อตุโล
โยนิโสนมสิการร่างกายของเรา
เกียจคร้านหมดคุณค่า
ความแตกต่างที่ซ่อนอยู่ระหว่างการทำบุญใหญ่กับการทำบุญเล็กแม้เพียงครั้งเดียว
ทำไมหนอจึงทุกข์เพราะเรื่องต่างๆ
การทำบุญให้ทานในแบบต่างๆและผลของทานชนิดนั้นๆ
ตัวจิตวิญญาณ ตาย-เกิดคืออย่างไร จิตชาติ-ภพมีได้อย่างไร
วิญญาณมาเกิด
ทำอย่างไรให้หายโกรธ
บทปลงสังขาร
ทุกข์เพราะคิดผิด
หลวงพ่อพุธ ฐานิโย ตอบปัญหาธรรมเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดิน
แม่ไก่ฟังธรรม
พระอาจารย์ใหญ่มั่นสอนหลวงปู่ขาวและพระลูกศิษย์พิจารณาธรรมเมื่อยามเจ็บไข้
ธรรมะของพระผู้บำเพ็ญตนอยู่ในศีลวัตรอันงดงาม
การทำของน้อยให้มีผลมาก
หลวงปู่ขาว อนาลโย ธุดงค์เผชิญสัตว์ต่างๆ (สนุกและได้ข้อคิด)
การดับปฏิฆะ
กระบวนการเกิดใหม่
เหตุที่ทำให้สีกายและรัศมีของเทวดาต่างกัน
เทสก์โกวาท๑๐๐ปี บทที่ว่าด้วยเรื่องจิตใจ
เทสก์โกวาท๑๐๐ปี (บทที่ว่าด้วยเรื่องทุกข์)
ในวันที่หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต บรรลุธรรมขั้นสูงสุด
ธรรมะจากหลวงพ่อชา
ทานสามประเภท
เรื่องเล่าเกี่ยวกับเนื้อคู่ของหลวงปู่แหวน สุจิณโณ
ถาม - ตอบปัญหาธรรมะ
การถวายทานด้วยเครื่องบริโภคที่ถูกต้องตามพระวินัย
พระพุทธองค์ตรัสเรื่องอานิสงส์แห่งทาน
ทำบุญให้ทานไปเพื่ออะไร
ทาน ศีล ภาวนา
อุเบกขา: การวางเฉยอย่างถูกวิธี พระนิพนธ์โดยสมเด็จพระญาณสังวร
วิธีสร้างบุญบารมี
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add poivang's blog to your web]
Links
BlogGang.com
บทปลงสังขาร
สังขารเรานี้เป็นสิ่งสังเวช
มันเป็นสาเหตุสังเกตเอาไว้
เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาวปวดร้าวอาลัย
หิวอิ่มเกินไปก็อยู่ไม่นาน
หนาวก็จะตายร้อนไปก็จะแย่
ลำบากแท้ๆ นี่แลสังขาร
ต้องกินต้องถ่ายทนไปทุกวัน
ดูน่าสงสารคิดกันให้ดี
สังขารร่างกายทั่วไปเน่าเหม็น
มีของกากเดนมองเห็นทุกที่
ไหลเข้าไหลออกยอกย้อนมากมี
ล้วนเป็นสิ่งที่มีอยู่ทั่วกัน
อย่ามัวประมาทโอกาสยังมี
อย่าหลงโลกีย์จะมีปัญหา
โลกนี้แท้จริง เป็นสิ่งมายา
เป็นสิ่งลวงตาใช่ว่าจีรัง
สังขารร่างกาย อยู่ไม่กี่ปี
ก็ตายเป็นผีไม่มีความหวัง
เกิดแก่เจ็บตายร่างกายผุพัง
เป็นสิ่งสมมติดังพุทธะสอน
กระทำให้แจ้ง เจาะแทงตลอด
ให้จิตนี้ปลอดหลุดรอดสังขาร
หยุดความกระหายมุ่งไปนิพพาน
ไม่หลงสังขาร ทั่วกันด้วยเถิด
จะได้หยุดเกิดมันไม่ประเสริฐ
ตราบใดยังเกิดอยู่ในสงสาร
รีบภาวนา เพื่อละอัตตา
ข้ามพ้นมายาทั่วหน้ากันเทอญฯ
คนประมาท เสียใจ เมื่อใกล้ม้วย
เนื่องด้วย ไม่ทันสร้าง ทางสวรรค์
สร้างเมื่อเจ็บ ใกล้ตาย มักไม่ทัน
พึงรีบสร้าง ทางไว้พลัน นั่นแหละดี
ตนเตือนตน ของตน ให้พ้นผิด
ตนเตือนจิต ตนได้ ใครจะเหมือน
ตนเตือนตน ไม่ได้ ใครจะเตือน
ตนแชเชือน ใครจะเตือน ให้พ้นภัย
อย่าดูถูก บุญกรรม ว่าทำน้อย
จะไม่ด้อย ตามต้อง สนองผล
เหมือนตุ่มน้ำ วางหงาย รับสายชล
ย่อมเต็มล้น ด้วยอุทก ที่ตกลง
วันเดือนปี ที่ผ่านไป คล้ายความฝัน
ชีวิตพลัน หมดไป น่าใจหาย
มวลญาติมิตร เงินทอง ของมากมาย
ต้องมลาย จากกัน เหมือนฝันเอย
บทปลงสังขารอีกตอน
สังขารร่างกายต้องตายเป็นผี
อยู่ในโลกนี้ไม่มีแก่นสาร
ทรัพย์สินเงินทองเป็นของสาธารณ์
ไม่ใช่ของท่านลูกหลานต้องลา
อย่ามัวประมาทโอกาสยังมี
อย่าหลงโลกีย์จะมีปัญหา
โลกนี้แท้จริงเป็นสิ่งมายา
เป็นสิ่งลวงตาใช่ว่าจีรัง
สังขารร่างกายอยู่ไม่กี่ปี
ก็ตายเป็นผีไม่มีความหวัง
เกิดแก่เจ็บตายร่างกายผุพัง
ทุกวันเดินทางสู่ยังกองฟอน
จะห้ามไม่ฟังจะรั้งไม่อยู่
เป็นสิ่งสมมติตามพุทธะสอน
อำนาจใดๆอย่าไปวิงวอน
ให้ช่วยเราตอนที่วันสิ้นใจ
สังขารเรานี้เป็นสิ่งที่สังเวช
มันเป็นสาเหตุสังเกตเอาไว้
เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาวปวดร้าวอาลัย
หิวอิ่มเกินไปก็อยู่ไม่นาน
หนาวก็จะตายร้อนไปก็จะแย่
ลำบากแท้ๆนี่แลสังขาร
ต้องกินต้องถ่ายทนไปทุกวัน
ดูน่าสงสารคิดกันให้ดี
สังขารร่างกายทั่วไปเน่าเหม็น
มีของกากเดนมองเห็นทุกที
ไหลเข้าไหลออกย้อยยอกมากมี
ล้วนเป็นสิ่งที่มีอยู่ทั่วกัน
น้ำเลือดน้ำหนองล้วนของปฏิกูล
ไหลมาเป็นมูลพอกพูนหลายชั้น
ข้างนอกเน่าเหม็นมองเห็นทุกวัน
อีกข้างในนั้นล้วนขั้นไม่งาม
สังขารร่างกายไม่ใช่ตัวตน
เกิดมาเป็นคนไม่พ้นโดนห้าม
ต้องนอนเปลือยกายให้ไฟลุกลาม
เมื่อเจ้าโดนหามสู่เชิงตะกอน
ผู้ดีเข็ญใจก็ตายเหมือนกัน
อย่าหลงสังขารปลงกันไว้ก่อน
ลูกหลานหญิงชายส่งได้แน่นอน
ก็แค่กองฟอนแล้วย้อนกลับมา
สังขารร่างกายล้วนตายเป็นศพ
ถูกแผ่นดินกลบอยู่ในป่าช้า
หมู่หนอนชอนไชตามไต่กายา
เป็นเหยื่อนกกาหมูหมาในดง
กระดูกเกลื่อนกลาดเรี่ยราดทั่วไป
เอ็นเล็กเอ็นใหญ่ไร้จุดประสงค์
ต้องถูกทอดทิ้งนอนกลิ้งในดง
เป็นป่ารกพงเฝ้าดงกันดาร
กระทำให้แจ้งเจาะแทงตลอด
ให้จิตนี้ปลอดหลุดลอดสังขาร
หยุดความกระหายมุ่งไปนิพพาน
ไม่หลงสังขารทั่วกันด้วยเถิด
จะได้หยุดเกิดมันไม่ประเสริฐ
ตราบใดยังเกิดอยู่ในสงสาร
รีบภาวนาเพื่อละอัตตา
ข้ามพ้นมายาทั่วหน้ากันเทอญฯ
คัดจากหนังสือเผยแผ่ธรรม
Create Date : 24 กรกฎาคม 2550
Last Update : 24 กรกฎาคม 2550 8:13:43 น.
2 comments
Counter : 1379 Pageviews.
Share
Tweet
อรุณสวัสดิ์ค่ะ
แวะมาอ่านข้อคิดดีดีค่ะ
โดย:
มณีไตรรงค์
วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:01:22 น.
เจริญในธรรมนะคะคุณ มณีไตรรงค์
โดย:
poivang
วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:05:49 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
แวะมาอ่านข้อคิดดีดีค่ะ