พระราชนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาวิศิษฏ์ (หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี) วัดหินหมากเป้ง อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย พระราชนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาวิศิษฏ์ (หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี) กำเนิดเมื่อวันที่ 26 เมษายน พ.ศ.2445 (ปีขาล) เป็นบุตรของนายอุตส่าห์ นางครั่ง ครอบครัวชาวนา บ้านนาสีดา ตำบลกลางใหญ่ อำเภอบ้านผือ จังหวัดอุดรธานี หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี เมื่อท่านยังทรงขันธ์อยู่ มีความเมตตาและตั้งใจที่แน่วแน่ที่จะเผยแพร่พระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ให้แพร่หลายนำความสุขสงบร่มเย็นแผ่ไปสู่สาธุชนทั่วไปอย่างกว้างขวางที่สุด โดยเฉพาะแบบอย่างในการปฏิบัติธรรมที่ท่านได้ยึดถือเป็นหลักดำเนินมาจากพระอาจารย์ของท่าน (คือหลวงปู่พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต) ซึ่งทำให้ท่านเองบรรลุคุณธรรมได้รับความสุขความเจริญร่มเย็นในจิตใจเป็นผลปรากฏเห็นจริงมาตลอดชีวิตเทสก์โกวาท๑๐๐ปีบทที่ว่าด้วยเรื่องทุกข์ โดยหลวงปู่เทสก์ เทสรังสีพระพุทธเจ้าแก้เหตุแห่งทุกข์ เรื่องความทุกข์ต่างๆพระองค์ ไม่แก้หรอก พระองค์แก้เหตุของทุกข์ต่างหาก คนใดถ้าไม่เอาทุกข์มาเป็นอารมณ์ ไม่มีทางที่จะพ้นจากทุกข์ได้ คนเราถ้าหากไม่เห็นทุกข์ด้วยตนเองแล้ว มันจะเป็นทางพ้นจากทุกข์ได้ที่ไหน ความนึกคิดไม่ใช่ทุกข์ แท้จริงความนึกคิดไม่ใช่ทุกข์ แต่การไปยึดเอาความนึกคิดต่างหากที่เป็นเรื่องทุกข์ ทุกข์นั่นแหละเป็นธรรม คนเราถ้าไม่เห็นทุกข์ก็ไม่เห็นธรรม เห็นทุกข์ถึงที่สุดทีเดียวแหละ จึงจะเห็นธรรม ทุกข์นั่นแหละเป็นธรรม ทุกข์เล็กๆน้อยๆ ก็ปล่อยละเลยกันไปเสีย ไม่เอามากำหนดพิจารณา มันก็ไม่เห็นสักทีละสิ ทุกข์เป็นของควรกำหนด ไม่ใช่ของควรละ ไม่ยึดไม่ทุกข์ หัดไม่ให้ทุกข์ตรงนี้ ทุกข์มีอยู่ก็ไม่ทุกข์ อย่างที่ของอะไรๆ ถ้ามีอยู่ไม่ยึด มันก็ไม่มีทุกข์ เหมือนกับทุกขเวทนามีอยู่ ถ้าเราไม่ยึดเราก็ไม่ทุกข์ เราหัดตรงนี้ หาความสุขใส่ตัวให้จงได้ ทุกข์เพราะใจ คนที่จะพ้นจากทุกข์ได้ พ้นจากโลกนี้ได้ พ้นจากกรรมได้ ก็เพราะใจอันเดียว จงยึดใจถือใจเป็นสำคัญ จะมาเกิดก็เพราะใจ เกิดแล้วจะมาสร้างกิเลสก็เพราะใจ เป็นทุกข์ก็เพราะใจ ถ้าใจไม่เป็นทุกข์ ใจไม่ยึดถือ ปล่อยทิ้งเสีย กายอันนี้ก็ไปตามเรื่องของกาย ใจก็เป็นตามเรื่องของใจ หมดเรื่องหมดราวกันที ผู้ไม่ทุกข์ ผู้ไม่ทุกข์ก็คือ ผู้ไม่เข้าไปยึดเอาสิ่งนั้นๆ มาเป็นตัวเป็นตนนั่นเอง เกิดทุกข์เพราะยึดขันธ์ ๕ เมื่อเราจะพิจารณาอะไรทั้งหมด ให้จับหลักคือ ใจ ให้ได้เสียก่อน อะไรที่เกิดขึ้น เมื่อมันกระทบอายตนะสัมผัส มันจะต้องเกิดขึ้นที่ใจ พอมาถึงใจ มันก็อยู่ในเวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ พูดง่ายๆ เรียกว่าขันธ์ ๕ เป็นที่ตั้งของความยึดความถืออุปทาน ที่เกิดทุกข์ก็เพราะยึดขันธ์ ๕ ที่ไม่ทุกข์ก็เพราะไม่ไปยึดขันธ์ ๕
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่จะพยายามนะค่ะ
บล็อคสวยดีค่ะ