Final Fantasy VII : The Maiden who travel the planet (หญิงสาวผู้ท่องไปในดวงดาว) บทสุดท้าย Music Theme : Aerith's Theme บทสุดท้าย คลาวด์และพรรคพวกกำจัดเซฟิรอธลงได้ หลังจากซ่อนตัวอยู่ในหลุมอุกาบาตและรวบรวมพลังงานมาโคมาไว้ ออริจินัลเซฟิรอธก็ฟื้นคืนชีพ หลังจากนั้นการต่อสู้ก็เริ่มขึ้น เซฟิรอธมีความปรารถนาที่รับมาจากเจโนวา ความทะเยอทะยานของตัวเอง สร้างพลังไร้ขีดจำกัดให้กับตัวเอง แต่..มนุษย์กลุ่มหนึ่งก็สามารถล้มเขาลงได้ในที่สุด ร่างของเซฟิรอธถูกทำลายลง และเขาได้หลบหนีไป มีเพียงคลาวด์ที่รู้สึกได้ว่าเซฟิรอธหนีไป เซลล์ของเจโนวาในตัวของคลาวด์มีสัมปชัญญะของเซฟิรอธหลงเหลืออยู่ นั่นทำให้เขารู้สึกได้ว่าเซฟิรอธยังมีตัวตนอยู่ซักที่หนึ่งของไลฟ์สตรีม และยังคงขัดขวางโฮลี่ไว้ สัมปชัญญะของคลาวด์ลงไปในทะเลแห่งมาโค เผชิญหน้ากับเซฟิรอธ ศัตรูเก่าแก่ที่กำลังรอเขาอยู่ สัมปชัญญะของเซฟิรอธยังคงสมบูรณ์ และยังคงทำร้ายดวงดาวอยู่ตลอด ท่ามกลางโลกแห่งสัมปชัญญะ ดาบของพวกเขาทั้งสองปะทะฟาดฟันใส่กันและกัน เซฟิรอธ ทหารที่แข็งแกร่งที่สุด และบุคคลที่ถูกชื่นชมมากที่สุด เหวี่ยงดาบใส่คลาวด์ราวลำแสงแล่บแปลบปลาบ แต่คลาวด์ไม่ได้กลัว เขาเชื่อว่าเขาจะชนะ เซฟิรอธเงื้อดาบยาวขึ้นเพื่อเตรียมจะฟัน ในตอนนั้นเอง คลาวด์ทุ่มพลังที่มีอยู่ออกไป ดาบใหญ่ของเขาฟันถูกเซฟิรอธจนชะงัก และตามมาด้วยพายุดาบ การฟันต่อเนื่อง 15 ครั้งโดยที่เซฟิรอธไม่สามารถป้องกันได้เลย เซฟิรอธถูกทำลาย เทวทูตปีกเดียวยิ้มบางๆ ความเสียหายที่ได้รับมากเกินกว่าจะทำให้เขาคงร่างวิญญาณเอาไว้ได้ ลำแสงสาดส่องออกมาจากภายในร่างและแยกร่างของเขาออกเป็นส่วนๆ เซฟิรอธสลายไป ฝันร้ายของคลาวด์ที่ดำเนินมายาวนานตั้งแต่ 5 ปีก่อนจบสิ้นลงแล้ว โฮลีซึ่งไม่ถูกอะไรขัดขวางอีกต่อไป พุ่งออกไปเบื้องบน เวลานั้น สัมปชัญญะของคลาวด์ออกจากร่าง และกำลังจะหลงทาง แต่ในแกนกลางของทะเลมาโค คลาวด์เห็นมือหนึ่งยื่นเข้ามา มือสีขาวนุ่มนวลนั้น ทำให้เขานึกถึงมือหนึ่งที่ยื่นดอกไม้ให้เขาในเมืองมิดการ์ เขายื่นมือออกไปจับไว้อย่างลืมตัว สติของคลาวด์กลับคืนมา มือของทีฟากำลังดึงเขาไว้จากพื้นที่กำลังถล่มลงไปสู่เบื้องล่าง ถ้ามือนั้นไม่นำเขากลับมา เขาคงจะตกลงไปในหลุมมืดดำไร้ที่สิ้นสุด ในเวลานั้น คลาวด์รู้ว่าตัวเองปลอดภัยแล้ว โฮลี่มาช้าเกินไป มิดการ์เป็นจุดที่เมเทโอตกลงมา และมันมาถึงใกล้มากเกินไป แรงดึงดูดของโลกกับเมเทโอก่อให้เกิดพายุหมุนจำนวนมากทำลายเพลทชั้นบนของเมือง โฮลีที่เข้ามาขวางกลางระหว่างดวงดาวทั้งสองกลับทำให้พลังทำลายล้างรุนแรงมากยิ่งขึ้น ตอนนี้ไม่เพียงแต่ชาวเมืองมิดการ์ที่อพยพลงไปที่สลัมเท่านั้น แต่ดวงดาวกำลังจะเสียหายอย่างร้ายแรงเกินกว่าจะรักษาได้อีก แม้ว่าแผนการของเซฟิรอธจะถูกทำลายลงแล้ว แต่ทุกคนรู้ดีว่าสิ่งเลวร้ายที่สุดกำลังจะเกิดขึ้น ดวงดาวใกล้จะถึงจุดจบ “ขอฉันยืมพลังด้วย ทุกๆคน!” แอริธตะโกนขึ้น ความคิดของเธอแผ่ขยายออกไปในทะเลมาโค ผ่านไลฟ์สตรีม ดังก้องไปทั่วทั้งโลก “ฉันทำด้วยตัวคนเดียวไม่ได้ พวกเราต้องช่วยกันปกป้องดาวดวงนี้!” เสียงตะโกนของเผ่าเซตร้าคนสุดท้ายกระตุ้นให้สัมปชัญญะจำนวนนับไม่ถ้วนที่เธอพบและปลุกขึ้นในระหว่างการเดินทางอยู่ในทะเลมาโคตื่นขึ้นมา สัมปชัญญะของดวงดาวทั้งดวงกำลังตื่นขึ้น แน่นอน ในจำนวนนั้นมีพวกที่รอการชดเชยความผิดบาปอยู่ด้วย ความปรารถนาที่รุนแรงทำให้พวกเขารวมตัวเข้าด้วยกัน พวกเขากำลังควบคุมพลังมหาศาลที่สุดบนพื้นพิภพ “ฉันรอเวลานี้มานานแล้ว รวมพลังเข้าด้วยกันแล้วเป่าเมเทโอให้กระจุยไปเลย!” “ที่นี่คือ กลุ่มอวาแลนซ์ หน่วยไลฟ์สตรีม! แบร์เร็ตไม่ได้อยู่ที่นี่ ฉันจะเป็นผู้นำเอง!” “ม่าย! ฉันอยากจะลองเป็นคนนำด้วยเหมือนกัน ไม่ยุติธรรมเลยนะ คุณเวดจ์!” “พวกเธอหัดจริงจังซะบ้างได้ไม๊ ให้ตายสิ หัดจริงจังซะหน่อย แล้วตั้งใจทำเพื่อมาร์รีนเถอะ” ภายใต้การนำของพวกเขา ลำแสงจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฎขึ้นบนพื้นผิว บิดเกลียวขมวดเข้าหากันกลายเป็นไลฟ์สตรีม ครอบคลุมดวงดาวทั้งดวงราวกับตาข่าย มันพุ่งเข้าแทรกเมเทโอแล้วผลักออกไปให้ห่างจากดวงดาว การเคลื่อนไหวของลำแสงเหล่านั้นดูราวกับวาลคีรีที่ชี้นำกองทัพอมตะกำลังแล่นข้ามสรวงสวรรค์ “เฮ้ แอริธ เธอเห็นท่าไม้ตายของคลาวด์รึเปล่า?” แซ็คที่กำลังนำพลังงานระลอกที่สองไปยังเมเทโอ ตะโกนทักแอริธ “นั่นเคยเป็นท่าไม้ตายหนึ่งของฉันนะ คงไม่ทำให้เธอหลงไหลอีกนะ?” เมื่อมีระยะห่างเพียงพอ โฮลี่สามารถทำงานได้เต็มที่ คล้ายกำแพงป้องกันภัย บางส่วนของเมเทโอที่หลุดออกตกลงสู่ดวงดาวถูกทำลายกลายเป็นฝุ่นกระจายกลับไปในอวกาศ ดวงดาวรอดพ้นมหันตภัยครั้งนี้ ความคิดของแอริธถูกปลดปล่อยออกมาชั่วขณะหนึ่ง บนไฮวินด์ คลาวด์มองเห็น ทีฟาเห็น แบร์เร็ตและคนอื่นๆ ก็เห็น พวกเขาเห็นรอยยิ้มของแอริธที่พวกเขาไม่เคยลืมปรากฏอยู่ในไลฟ์สตรีมและหายเลือนไปอย่างช้าๆ ราวกับเวลาหยุดเดินไปชั่วขณะ ความเศร้าที่พวกเขามีหายไปเล็กน้อย และเช่นกันกับ บันทึกของชีวิตที่ดวงดาวสร้างขึ้นได้ดำเนินต่อไป และจะดำเนินต่อไปอีกนานเท่านาน..... Create Date : 07 กันยายน 2549 Last Update : 7 กันยายน 2549 20:36:27 น. 0 comments Counter : 1117 Pageviews. Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet