ผู้หญิงธรรมดา กับชีวิตที่เดินทางมาไกล รอวันจะเดินทางกลับ
Group Blog
ในความเป็นฉัน
Travel
อาหารอาศัยสูตร
อาหารกินกันตายไร้สูตร
<<
พฤศจิกายน 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
20 พฤศจิกายน 2551
สุขมันมากับทุกข์
All Blogs
งานแต่งหลานชาย (รวมญาติ)
กลับบ้าน
สองเดือนที่ผ่านมา
แบคทีเรีย เชื้อ E.coli
วันที่ฟ้าใส
เดินเที่ยวถนนหน้าบ้าน
บางช่วงเวลาของชีวิต แล้วมันจะผ่านไป
อโรคยา ปรมา ลาภา (อีกหน)
สงกรานต์
อโรคยา ปรมา ลาภา
ปีใหม่อีกหนแล้ว
เตรียมตัวกลับบ้าน
24 มกรา วันเกิด แม่กับเป้
ทุกอย่างที่รอ ยังไม่เป็นจริง
สุขมันมากับทุกข์
รู้วันกลับก็ดีใจแล้ว
วันฝนปรอย
ความฝันกับข่าวเช้า
เอาอีกแล้ว.......
วันเกิด
สับสน
เผือกร้อน
สวัสดีปีใหม่
เก็บตก ส่งท้าย
วันเวลา ผ่านไป
อยากได้ยินคำนี้
น้ำใจ
สิ่งที่พบเห็น (1)
เกือบได้กลับบ้าน
สัพเพเหระ ความรัก ความชัง
ขอให้สุขีมั่น เสมอมันเครือเก่า
..หอมดอกจิกคึดฮอดความหลัง หอมดอกฮังคึดฮอดความเก่า...
ชีวิตยุ่งๆ
แดดจ้า ฟ้าใส
วันเวลา
เพื่อนมาหามาเจอกัน
สุขมันมากับทุกข์
ใกล้วันกลับบ้านเข้ามาเรื่อยๆ แต่ก็แปลกใจที่ตัวเองเฉยๆ เฉื่อยๆ ไป คนใกล้ตัว เซ้าซี้พาไปซื้อขนม ของฝาก เขากระตือรือล้นมากกว่าฉัน ได้ช๊อคโกแลต มากองพะเนิน ยิ่งใกล้ปีใหม่ ยิ่งช๊อคโกแลตในกล่องสวย หลากหลาย พากระเป๋ากระจายดีนัก
วันศุกร์ที่แล้ว คนใกล้ตัวฉ้น เจ็บขาหัวเข่าเดิมๆปัญหาเดิมๆ กำเริบ
ไปหาหมอ ด๊อคเตอร์ฟอร์ส ให้ไปโรงพยาบาล เธอก็ไม่ยอม ไปหาหมอ
ใหม่ ผลปรากฏว่า หมอสั่งหยุดงาน 1 สัปดาห์ ไปหาอีกสองรอบ วานนี้
ไปนัดคุยตกลงจะผ่าหัวเข่าในวันที่ 26 พย นี้ ก่อนวันฉันกลับสองวัน
เพราะฉันกลับเมืองไทยวันที่ 28 พย ทำเอาฉันมึนไปเลย พ่อเจ้าประคุณบอกหัวเด็ดตีนขาด ฉันต้องกลับไทยตามกำหนด ห้ามเลื่อน ห้ามงด
อ้างดูแล ตัวเองได้ อายุจนป่านนี้แล้ว อย่ามาอยากเป็นนางพยาบาล ว่างั้น ฉันได้แต่อึ้ง เออ.. เนาะ ไม่อยากให้ดูก็ดีไปอย่าง แต่ก็อดจะห่วงจะคิดไม่ได้ รอดูอาการหลังผ่าในวันที่ 26 นี้ก่อน เผื่อท่านจะเปลี่ยนใจ ตอนเจ็บ
หรือว่า ตอนนี้ ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา ยังไม่คลานกินคลานเข้าห้องน้ำ
อาจจะยังจินตนาการไม่ออก ก็เป็นได้ รอดูกันไป
ทุกข์มันมาคู่กับสุขเสมอ กำลังสุขใจจะได้กลับบ้าน ความทุกข์ใจ
ในความเจ็บป่วยของคนใกล้ต้วก็มาสะกิด สงสัยมันกลัว เราสุขใจเกิน
ทำไงได้เนาะ เกิดมาเป็นคน ไม่มีสุขก็ไม่รู้ว่าทุกข์เป็นอย่างไร ไม่มีทุกข์
ก็ไม่รู้จักสุข มันต้องรับทั้งสองอย่างล่ะ
ก็ขอให้ ญาติกา เพื่อนพ้องทั้งหลาย ให้สุขมากกว่า ทุกข์ เนาะ ..
.
Create Date : 20 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 20 พฤศจิกายน 2551 3:37:34 น.
3 comments
Counter : 672 Pageviews.
Share
Tweet
ผ่าเข่าไม่เป็นไรมากมั้งค่ะ เจ้านายเราไปผ่ามาเหมือนกัน สองวันแกเดินกะไม้เท้าพยุงแล้ว ไปกายภาพต่ออีก 2 อาทิตย์ ตอนนี้สบายหายห่วงแล้วค่ะ ความสุขเหมือนวิตามินซีไง มีแล้วต้องรับกอบโกยก่อนมันจะละลาย เดินทางปลอดภัยนะค่ะ
โดย:
Nokske
วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:3:43:19 น.
ขอให้พี่วูฟ หายเร็วๆ นะคะ
พี่พิมก็รักษาสุขภาพนะคะ
โดย:
ตะเกียงแก้ว
วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:09:05 น.
ขอให้คนใกล้ตัวพี่พิพพ์หายไว ๆ นะคะ
โดย:
Picike
วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:5:13:35 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
พิมพ์วิดา
Location :
อุบลราชธานี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
ผู้สาวเมืองดอกบัวลุ่มน้ำมูล
ข้ามฟ้ามาเดินวนเวียนแถวลุ่มแม่น้ำไรน์
Friends' blogs
iad234
soulfighter
P.Ta
มาซา
จิงโจ้/ออสซี่
Cybercat
*ProuD*
ปูขาเก เซมารู
นู๋ส้มจุก
gothenburger
][SeaGirl][
หมูแดงจ้ะ
Meena_March
roslita
tiktoth
นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่
ปลาทอง9
ตะเกียงแก้ว
madam_ozzy
aobby
paemagic
Picike
นางกอแบกเป้
Webmaster - BlogGang
[Add พิมพ์วิดา's blog to your web]
Links
Bloggang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.