แสดงว่าที่จริงแล้วไม่ได้กะทำให้คนไทยดูหรอก
เขาทำให้ฝรั่งดู

เช่นแผนที่ที่ปรากฎในช่วงแรก ก็วางตำแหน่ง ปักหมุด ด้วยภาษาอังกฤษ

ที่จริงแล้วทำให้สั้นก็อาจจะดูไม่รู้เรื่องก็เป็นได้ ทำยาว ๆ แล้วแบ่งเป็นสามภาคก็ดีอยู่

แต่อันที่ต้องชมจริง ๆ ก็คือว่า เป็นการสร้างโดยไม่ได้อิงประวัติศาสตร์ฉบับล้าหลังคลั่งชาติ แต่อิงประวัติศาสตร์แบบที่ถ้าดูดี ๆ จะรู้ว่า สยามในอดีตไม่ได้เป็นชาติเดียวกัน เป็นหลาย ๆ ชาติต่างหาก และไม่ขึ้นแก่กัน

จึงมีกษัตริย์ได้พร้อมกันทั้งที่อยุธยา และ สองแคว และสองแควก็ไปเข้ากับพม่าได้ ก็เพราะว่าเป็นอีกเมืองหนึ่ง

สรุปคือ เป็นประวัติศาสตร์ที่ไม่ได้ยิดพื้นที่และขอบเขตหลักแดนในปัจจุบัน แต่เป็นประวัติศาสตร์ที่ได้มีการบันทึกจริงโดยไม่อิงว่านี่ประเทศโน้น นี่ประเทศนี้

ตามมาตอบคำถามค่ะ

เรื่องแต่งไว้น่ะเหรอคะ
ไม่เก่งขนาดนั้นหรอกค่ะ
ถ้าหากว่าจะนำไปเผยแพร่
ที่แต่งออกมาได้หลายเรื่อง
ก็แค่ใช้จินตนาการ และความรู้สึกรักในงานเขียน
ก็เท่านั้นเอง ยังไม่ทรงคุณภาพเหมือนนักเขียนมือใหม่ท่านอื่นๆ ภาษาและการสื่ออารมณ์ให้ผู้อ่านได้คล้อยตามไปกับตัวละครก็ยังไม่ดีพอ
แต่ก็ภูมิใจมากที่ ได้สร้างสรรค์งานเขียนเป็นของตัวเอง
มีเพียงเพื่อนๆรอบข้างนิดหน่อยเท่านั้นที่ได้อ่านน่ะ

เห็นด้วยเลยครับ

พูดถึงนเรศวร ผมก็เขียนถึงไว้นะครับ
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=nanoguy&group=2&month=01-2007&date=26&blog=5

ส่วนตัวผมว่าบท ความสนุก และความน่าติดตามนั้นดีกว่าสุริโยไท (ผมดูสุริโยไทรู้เรื่องเพราะตอนนั้นตามอ่านประวัติศาสตร์(?)ตลอด -- ตอนนั้นอายุแค่สิบเท่าไหร่เองครับ เหอๆๆ ยังไม่มีความคิดประเภทที่ว่า ประวัติศาสตร์ชาติเรามันจริงซักกี่ส่วนกัน) แต่ว่ายังขาดความประณีตและหนังโดดเกินเหตุไปหลายส่วนมากครับ

โดยเฉพาะฉากโดดเตะขาคู่
ดนตรีประกอบ + end title ที่เป็นแบบโคตรจะฝรั่ง (แปลกนะ ผมกลับรู้สึกว่าเพลงภาษาอังกฤษของสุริโยไท มันฟังแล้วกลทกลืนกับหนังมากกว่าเพลงนี้ล่ะ) ซาวนด์ประกอบในหนังฟังแล้วเหมือนหนังสงครามฮอลลีวู้ดดาษๆเรื่องหนึ่งมากกว่าหนังประวัติศาสตร์(?)ไทย