ชีวิต...คือความหลากหลาย
Group Blog
 
<<
เมษายน 2550
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
22 เมษายน 2550
 
All Blogs
 
เมล์นรก หมวยยกล้อ : อ้าวนี่มันหนังการเมืองนี่หว่า



..ปกติจะไม่ชอบดูหนังที่เน้นตลกอย่างเดียว
โดยเฉพาะหนังที่เอาตลกมาแสดงด้วยกันหลายๆ คน
แต่พอเห็นเครดิตผู้กำกับ เรียว กิติกร ก็เลยขอลองดูหน่อย
เพราะงานของเขาที่ผมได้ดูคือ โกลคลับ นั้นประทับใจผมสุดๆ

หนังเปิดเรื่องด้วยเสียงของ โก๋ (อุดม แต้พาณิช) กระเป๋ารถเมล์
ที่วันสงกรานต์ยังต้องมาทำงาน ซ้ำร้ายยังต้องมาออกรถกับ หลา (เทพ โพธิ์งาม)
พนักงานขับรถขี้โวยวาย ที่เคยมีเรื่องถึงขั้นท้าตีท้าต่อยกันมาก่อน

หลังจากเริ่มออกรถได้ไม่นาน เฮียหลาก็มีปัญหากับรถเล่นสงกรานต์ถึงขั้นขับรถไล่บี้
จนกระทั่งทำให้เลยป้ายที่ พี่อ้วน (เกียรติ กิจเจริญ) จะลง
ซึ่งนอกจากจะไม่ขอโทษแล้ว เฮียหลา ยังพูดจาหมาไม่แดกอีก
ทำให้เรื่องบานปลายเมือ่ พี่อ้วน สติแตกควักปืนออกมาจี้รถเมล์

แล้วหลังจากนั้น จากรถเมล์ธรรมดา ก็กลายเป็นเมล์นรกไปทันใด

จากนั้นหนังก็เดินหน้าไปสู่ความสนุกสนาน ความวุ่นวาย ท่ามกลาง บรรยากาศวันสงกรานต์

โดยมีคนบนรถเมล์ที่เหมือนเป็นตัวแทน คนหลายๆ ประเภท ร่วมแชร์ความสนุกไปด้วย

คนบนรถเมล์ทุกคนต่างมีลักษณะเป็นผู้เป็นคนธรรมดา (
จะมีแต่ก็พี่แว่น (คมสัน นันจิต) ชอบเบียดหญิงนี่แหละที่ดูโรคจิตหน่อย)
เพราะผู้กำกับไม่ได้สร้างพระเอกไว้ในเรื่องนี้ ไอ้โก๋ที่ดูจะเป็นตัวเด่นที่สุด

ก็ไม่ใช่พระเอกจ๋า อย่างช่วงแรกที่ใครต่อใครบนรถเมล์พยายามบอกว่า
เป็นหน้าที่ของกระเป๋ารถเมล์ที่ต้องจัดการพี่อ้วน

ถ้าเป็นหนังอีกแบบ อาจจะเห็นโก๋ แสดงตัวเป็นฮีโร่ทันทีแต่ในเรื่องนี้
ผู้กำกับให้โก๋อยู่เฉยๆ ดีกว่า
แถมยังบอกว่าถ้าการเป็นกระเป๋ารถเมล์มันยุ่งยากนักก็จะลาออกมันซะเลย

ตัวละครอย่างเจ๊หัวปลาหมึก ก็เหมือนกับคนบางกลุ่มในบ้านเราที่มองเห็นแต่ความผิดคนอื่น
และไม่คิดจะให้อภัย รวมทั้งพร้อมจะตัดสินคนอื่นได้ทุกเมื่อ

อย่างที่เจ๊ตัดสิน หญิงสาวที่อ้างตัวว่าเป็นหมอ (อริศรา วงษ์ชาลี) จากภายนอกจากการแต่งตัวว่า อย่างนี้เป็นหมอนวดแน่นอน

นอกจากนี้เมื่อตัดสินใครไปแล้ว ก็ไม่คิดจะให้อภัย อย่างพี่อ้วน
ถ้าผิดแล้วก็คือผิด "อย่าคิดว่าแกจะรอดไปได้นะ"
เจ๊แกก็พูดออกมาทั้งๆ ที่ทุกอย่างกำลังจะคลี่คลายอยู่แล้ว เมื่อพี่อ้วน
กำลังจะยอมปล่อยให้ทุกคนลงจากรถ

พี่แว่นโรคจิตก็อาจจะร้ายกว่า เพราะด่าคนอื่นว่าผิด
ทั้งๆ ที่ตัวเองก็แอบทำอนาจารหญิงสาวได้หน้าตาเฉย
ไอ้คนพวกนี้ในสังคมเราก็มีไม่น้อยเหมือนกัน

หรืออย่าง สวย (อชิตะ ธนาศาตนันท์) ที่ขึ้นรถมาปุ๊ปก็ปวดท้องปั๊ป
แล้วทั้งเรื่องเธอก็ไม่ทำอะไรนอกจาก ตดและขอเข้าห้องน้ำ

เหมือนเป็นตัวแทนของคนที่เดือดร้อนทั่วไปในสังคม ที่เมื่อถึงจุดที่ลำบากแล้ว ก็ไม่ต้องคิดอะไรแล้วนอกจากเรื่องของตัวเอง
ใครจะเป็นใครจะตายยังไงก็ขอให้ได้เข้าห้องน้ำ ให้จอดรถก่อนเถอะ

จริงๆ แล้วผมเองดูมาเรื่อยๆ ขำมาเพลินๆ คือไม่ได้ขำมาก แต่ก็มีฉากให้ยิ้มเรื่อยๆ
ก็ไม่ได้คิดอะไร แต่พอถึงฉากไคลแม็กซ์ของเรื่องท
ก่อนที่โก๋จะตัดสินใจยอมเป็นตัวประกันคนเดียวแลกกับให้ทุกคนได้ลงจากรถ
นั่นแหละถึงได้เข้าใจสิ่งที่ผู้กำกับต้องการสื่อ
จากบทพูดที่อาจจะทื่อๆ ตรงๆ ไปหน่อย แต่ก็คิดว่าสื่อได้ดีทีเดียว

"ทุกคนก็ต้องมีผิดมีพลาดกันทั้งนั้น บนรถเมล์นี่ก็เหมือนกัน
หรือมีใครในนี้บ้างที่ไม่เคยทำผิดหรือไง "
"ไม่มีใครคิดจะยอมกันบ้างหรือ ไม่คิดจะเว้นวรรคกันบ้างหรือไง"

นั่นเองผมถึงได้ร้องอ๋อ (ร้องในใจนะครับ)

ตั้งแต่หนังเริ่มจนมาถึงจุดนี้ผมชอบตลอดเลย
ชอบที่ผู้กำกับนำประเด็นทางการเมือง มาไว้บนเรื่องที่ชวนหัวได้อย่างเนียน
ชอบการสร้างตัวละครที่มีแง่ มีมุม แม้บางส่วนของเรื่องจะทะแม่งบ้าง
เช่นการไล่จับโจรของตำรวจ ที่ชวนให้สงสัยจริงๆ ว่า ตำรวจไทยทำไมกระจอกอย่างนี้

การแสดงของนักแสดงก็ดีเยี่ยมทุกคน
โดยเฉพาะนักแสดงตลกที่มักจะมีการหลุดคาแรกเตอร์ของตัวเองออกมาให้เห็นบ่อยๆ
ในหนังเรื่องอื่นๆ แต่เรื่องนี้เรียกว่าทำได้พอดี ไม่ล้นเกินไป

แต่พอหลังจากจุดไคลแม็กซ์นั้นแล้ว หนังกลับลดความสมจริงลง
เพื่อปูทางไปสู่บทสรุปตามขนบหนังไทยแท้ๆ

โดยที่จู่ๆ จากคนปากร้าย อย่างเจ๊หัวปลาหมึก
หรือคนที่ว่าร้ายคนอื่นอย่างพี่แว่น ก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน
เป็นการเปลี่ยนแบบทันทีทันใด

ไอ้โก๋ ก็เปลี่ยนไปเป็นฮีโร่ในพริบตา จากที่ไม่สนใจว่าใครจะเป็นยังไง

แต่ก็ยอมยกให้ และผมก็เข้าใจเพราะยังไงก็เป็นเหตุการณ์ในวันสงกรานต์
จะให้จบไปอีกแบบมันก็ทำร้ายจิตใจกันเกินไปหน่อยนะ

ดูจบแล้วก็ต้องบอกว่า คิดไม่ผิดที่ยังเชื่อใจผู้กำกับคนนี้อยู่
เรียว กิติกร ผมจะรอผลงานลำดับต่อไปนะครับ
......................................................................
คะแนน 8/10
ข้อมูลการชม
โรงหนัง Major cineplex อุดรธานี
วันที่ 20 เมษายน 2550

ข้อมูลภาพยนตร์
เมล์นรก หมวยยกล้อ (เอ้อ ใครรู้บ้างว่า ทำไมต้อง "หมวยยกล้อ" ด้วย เพราะหมวยไม่เห็นจะมีบทบาทสักเท่าไหร่เลย)
Bus Lane (2007)
ผู้กำกับ เรียว กิติกร
นักแสดง : อุดม แต้พาณิช (โก๋)
เทพ โพธิ์งาม (หลา)
พี่อ้วน (เกียรติ กิจเจริญ)
พี่แว่น (คมสัน นันทจิต)



Create Date : 22 เมษายน 2550
Last Update : 22 เมษายน 2550 23:40:34 น. 1 comments
Counter : 2613 Pageviews.

 
ว่า จา ไป ดู อยู่ เหมือน กัน
ชอบ ตั้ง แต่ goal club แล้ว..
ยัง มี ป๋า เทพ อีก ยิ่ง น่า สน ใจ
และ เห็น บอก ด่า กัน ทั้ง เรื่อง ..ผมว่า ยิ่ง มัน


โดย: โฉมสมัย (โฉมสมัย ) วันที่: 25 เมษายน 2550 เวลา:23:18:54 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

pigletdora
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add pigletdora's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.