Bloggang.com : peung+nu : ฉันกลับมาเพื่อตามหารอยเท้าของเรา

ฉันกลับมาเพื่อตามหารอยเท้าของเรา

ในที่สุดฉันก็กลับเขามา Update Blog อีกครั้ง หลังจากที่หายไปนาน แต่กลับมาคราวนี้มากับหัวใจที่เข้มแข็งขึ้น มันคงเป็นเพราะเหตุที่ฉันเดินทางขึ้นภูกระดึง ครั้งแรกที่คิดจะไปเพียงเพื่อกลับไปตามหารอยเท้าของเรา ที่เราเคยไปกันเมื่อครั้งก่อน

หากแต่มันกลับทำให้ฉันคิดอะไรเพื่อเตือนสติตัวเองให้คิดจะกลับมาใช้ชีวิตที่เข้มแข็งขึ้นอีกครั้ง แม้ฉันกลับมาเมื่อเปิดเมล์ดู มันมีของเธอส่งมาหนึ่งฉบับ แต่ทุกอย่างในนั้นฉันก็เป็นคนผิดอีกตามเคย

ฉันแค่อยากจะบอกเธอว่าสิ่งที่เธอพยายามจะคิดมันไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย ฉันไม่ได้ไปเพราะใครบางคนอย่างที่เธอกำลังกล่าวหา แต่ฉันไปเพราะความคิดถึงของฉันที่มีต่อเธอ ฉันบอกแล้วว่าแม้เธอจะไม่อยู่กับฉัน แต่ฉันจะไปในทุก ๆ ทีที่เราเคยไปเพราะมันยังคงมีภาพของเราหลงเหลืออยู่ แต่สุดท้ายเธอก็ตัดสินฉันเป็นคนผิดอีกเหมือนเดิม

แต่ถึงอย่างไรก็แล้วแต่เธฮจะคิด เพราะตลอดระยะทางที่เดินขึ้นภูฯ มันสอนให้ฉันรู้ว่า หากคนเรายังมีความรักอยู่แม้จะเหนื่อย หรือล้าแค่ไหน เราก็จะยังคงร่วมเดินไปพร้อมกันให้ถึงจุดหมาย เหมือนที่เราเดินขึ้นสู่ยอดเขาสูงที่แสนเหนื่อยและทรมาน หากเรายังรักและโหยหาความสวยงามบนยอดภูสูงแม้เหนื่อยแค่ไหนเราก็จะต้องไปให้ถึง ความรักก็เช่นกัน หากคุณเชื่อมั่น ในรัก ความรักก็จะอยู่กับเรา

และรอยเท้าที่ฉันตามหามันก็ไม่มีเหลือให้ฉันเห็น เพราะมันคงถูกคนรุ่นแล้วรุ่นเล่าที่เดินขึ้นไปกรบทับรอยเท้าที่เราเคยเดินเคียงคู่กันขึ้นไป มันก็เหมือนหัวใจของคนที่มันย่อมต้องเลือนหายและถูกหลงลืมไปตามกาลเวลา เหมือนที่เธอทำกับฉัน

การทรมานร่างกายของฉัน มันก็ทำให้ฉันสำนึก เพราะฉันแค่อยากประชดในความรักของตัวเอง ฉันอาบน้ำตอนสองทุ่ม บนยอดภู ในอุณหภูมิ 10 กว่าองศา น้ำมันเย็นยะเยื่อก แต่มันก็ไม่เท่าความเหน็บหนาวในหัวใจของฉัน

ฉันเลือกกินไอศครีม,น้ำแข็งใส่ เพื่อน ๆ ก็ไม่เข้าใจว่าทำบนภูอากาศหนาวขนาดนี้ยังมีของแบบนี้ขายอีก แต่ฉันเข้าใจเพราะมันถูกสร้างมาเพื่อคนประชดชีวิตอย่างฉัน

แต่ทุกอย่างที่ฉันทำมันก็สอนให้ฉันรู้ว่า ยิ่งฉันดิ้นเราไหร่ ฉันก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น ในเมื่อเขาไม่ได้มารับรู้อะไร แล้วเราจะทำไปทำไม เราจะคิดถึงเขาอยู่ทำไม ในเมื่อเขาไม่ได้คิดถึงเรา แม้ความรักเขาก็ไม่เหลือให้อีกต่อไป เราที่เรายังทนรักเขาอยู่มันเพื่ออะไร ตอนนี้ฉันเลยเริ่มปล่อยวาง แต่การกระทำครั้งนั้นก็ทำให้ไข้เกอบถามหาตั้งแต่ยังไม่ลง ต้องกินยาไปหลายเม็ด

แม้ฉันจะเริ่มคิดอะไรได้ แต่ทุกอย่างมันก็ไม่เคยจางหาย มันเพียงแค่ทุเลาไปชั่วขณะแค่นั้น มันเมื่อยาชา พอหมดฤทธิ์ยาอาการก็กำเริบเหมือนเคย เพราะฉันลืมเธอไม่ได้

Create Date : 19 พฤศจิกายน 2550

Last Update : 19 พฤศจิกายน 2550 18:13:50 น.

3 comments

Counter : 453 Pageviews.

แวะเข้ามาเยี่ยมกันและมาชวนไปเที่ยวโคราชด้วยครับ

อยากดูแบบบรรยากาศแบบเต็มๆ คลิกที่รูปได้เลยครับ

โดย: มิสเตอร์ฮอง

วันที่: 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา:3:04:13 น.

//img102.imageshack.us/img102/6664/febnilzcq4.swf

โค๊ดเพลง กุมภาพันธ์ อ่ะ ค่ะ ดีใจนะที่เข้มแข็งแล้ว สู้ๆๆๆนะ

โดย: Madam_Hatyai

วันที่: 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา:6:01:40 น.

เวลาช่วยได้ค่ะ

ทุกอย่างไม่เคยลืมเลือน
แต่เราเลือกที่จะจำตรงไหนไว้ดีกว่า

ป.ล. ลืมไม่ได้เหมือนกัน เจ็บซ้ำๆซากๆ

โดย: Still Alive

วันที่: 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา:7:48:47 น.