:)



ริมระเบียง มีมอสส์อยู่กลุ่มหนึ่ง
ไม่รู้ทำไม ผมถึงได้นึกถึงหน้าหนาวขึ้นมาก็ไม่รู้
อาจจะเป็นสีเขียวนี้ ไม่ก็ลมเย็น ๆ ที่พัดมาตลอดวัน
ดูเหมือนว่า ผมจะไม่ใช่คนเดียวที่รู้สึกถึงลมเย็น ๆ


มอสส์กลุ่มนี้คงติดมากับกล้วยไม้ที่เพื่อนให้มาตั้งแต่เดือนที่แล้ว
ผมไม่เคยสังเกตเห็นจนกระทั่งวันนี้ที่พรมสีเขียวบานกระจายเต็มพื้นที่ และสปอโรไฟต์ที่ชูกันสลอน
น่ารักดี .. ผมพึมพำอยู่คนเดียว
มันคงเป็นพันธุ์ที่ทนอากาศไม่ดีได้แน่ๆ ถึงได้โตได้ดีในใจกลางเมืองแบบนี้


ด้วยความสงสัยว่ามอสส์มันจะมาโตอยู่บนกากมะพร้าวของกล้วยไม้แถวห้องผมได้อย่างไร ผมจึงเปิดหาข้อมูล
ดีที่เดี๋ยวนี้การค้นหาความรู้ทำได้ง่าย พอๆกับการกระทำไม่ดี เพียงแค่ไม่กี่คลิ๊กในเนท
ดีที่เดี๋ยวนี้ ความรู้หาได้เร็วจากอินเทอร์เนต ผมจึงไม่ต้องโทรไปรบกวนเพื่อนที่จบทางพืช

"มอสส์ส่วนมากพบในพื้นที่ชื้นและได้รับแสงน้อย โดยปกติจะพบในป่าและริมแหล่งน้ำลำธาร และสามารถพบได้ตามอิฐหินในถนนที่เปียกชื้นในเมือง บางชนิดเหมาะกับสภาวะอย่างกำแพงเฉพาะในเมือง" (วิกิพีเดีย)

อ่อ อย่างนี้นี่เอง

"มอสส์ต้องการความชื้นเพื่อความมีชีวิตรอดเพราะขนาดที่เล็กและเนื้อเยื่อที่ผอมบางของมัน ด้วยความที่ไม่มีผิวเคลือบคิวทิน(ขี้ผึ้งที่เคลือบเพื่อป้องกันการสูญเสียน้ำ) และต้องการของเหลวเพื่อการสืบพันธุ์ มอสส์บางชนิดสามารถมีชีวิตรอดจากความแห้งแล้งและสามารถกลับคืนมีชีวิตในไม่กี่ชั่วโมงเมื่อได้รับน้ำ" (วิกิพีเดีย)


อืม ผมหวังว่ามอสส์ที่ระเบียงห้องผมจะเป็นชนิดหลังนี้


แม้จะง่วง ๆ กับการทำงานและหัวที่ทึบตันจนคิดงานไม่ออก แต่การเห็นมอสส์กลุ่มเล็ก ๆ นี้ ก็ทำให้ผมรู้สึกสดชื่นขึ้นมาได้มากทีเดียว

ผมชอบสีเขียวของมัน