วันอาทิตย์ ผมลุกจากเตียงก็สายแล้วผมโดนสั่งให้ทำตัวขี้เกียจตั้งแต่เมื่อวานตอนอยากขี้เกียจก็ไม่ได้ ตอนไม่อยากก็ต้องทำ มันก็เป็นอย่างนี้เสมอนึกถึงเด็กอนุบาล ตอนคุณครูให้นอน ก็ไม่นอน แต่พอโตขึ้น อยากจะนอนในห้องเรียน ก็โดนเรียกให้มาเรียนอยู่นั่นละ มันก็เป็นแบบนี้เสมอเช้านี้ บรรยากาศรอบๆตัวก็ดูเหมือนผ่อนช้าไปด้วยนกพิราบที่หอเองก็พากันผ่อนคลายด้วย พากันนอนอาบแดดตามแนวแดดที่ส่องผ่านตึก มันดูตลกที่พองตัวจนปุย ผมดื่มกาแฟไป พร้อมกับรับสายโทรศัพท์ตอนเช้าจากพี่สาวสองคนของบ้าน คนหนึ่งกำลังพาแม่ไปหาพ่อ อีกคนทราบข่าวจากแม่ก็เลยโทรมาพอพยาบาลคนเล็กอย่างผมไปเฝ้าพ่อไม่ได้ ทุกคนดูจะสงสัยและกังวล โทรมาเช็คแล้วเช็คอีกสามเวลาหลังอาหารว่า ผมทำตัวดีรึเปล่าความรักที่ได้มาแบบเต็มเปี่ยม แม้จะรู้สึกอึดอัดในบางครั้ง แต่ผมพบว่ามันมีข้อดีมากกว่าข้อเสียจงชื่นชมกับความรักที่ได้ และให้กลับคืนเท่าที่จะมากได้ .. ผมคิดอย่างนั้นเสมอสวัสดีวันอาทิตย์ พวกคุณสบายกันดีนะฮะ ?
กลุ่มพิราบประจำหอ บทมันจะน่ารัก มันก็น่ารักนะบทมันจะระราน มันก็เอาเรื่องจนอยากจับไปปล่อยทีเดียวดอกไม้ที่ได้มา ยังคงสดและสีใสดีอยู่อีกวันอาหารเช้า :)
คลิ๊กบนภาพเพื่อดูขนาดจริงฮะ :)