พายุฝนพัดมาวันนี้

ผมเดินออกจากบ้าน มองเห็นแต่ซากที่บอกความแรงของลมพายุ

ผมเก็บดอกปีบขึ้นดม มันยังคงหอมเย็นเหมือนเดิม แม้จะบอบช้ำมาก แต่ก็ยังคงกลิ่นหอมประจำตัว



หลังพายุ ก็มีแต่ซากความเสียหาย

หลังพายุไฟ ก็เหลือแต่ซากที่มีกลิ่นไหม้อบอวล

ซากที่พาแต่น้ำตาเอ่อล้นเมื่อพบเห็น



ผมมักคิดว่า หลังฝนจะมีความสดใส

แม้ครั้งนี้ ผมจะไม่เห็นว่าจะมีความสดใสอยู่เบื้องหน้า แต่อย่างน้อย ผมเห็นน้ำใจ หลั่งไหลตามทางผ่านที่เต็มไปด้วยซากแห่งความสูญเสีย

เราเสียอะไรไปมากกว่าที่ตาเห็น รอยร้าวบางรอยอาจไม่มีทางประสานกลับคืน

พายุคราวนี้ ไม่ใช่ลูกแรกและคงไม่ใช่ลูกสุดท้าย

พายุมาคราวหน้า แต่ละคนคงต้องประคองสติของตัวเองไว้ให้ดี



ว่าแต่ คราวหน้าที่พายุมา ผมควรจะพกร่ม หรือว่าหาเครื่องดับเพลิงไว้ใช้ดีละฮะ ?

ถนนที่เคยพลุกพล่านเส้นนี้ เงียบสนิท

ค่ำนี้ พายุฝนพัดมาอีกครั้ง

คงช่วยล้างคราบไคลออกไปได้บ้าง

ประเทศไทย ผมรักบ้านหลังนี้จัง จะมีใครมั้ยที่จะมีบ้านที่เต็มไปด้วยความดี ความเลว ความวัว ความควาย ความใด ๆ ต่อมิอะไร ที่ทดสอบสภาพจิตใจและสติของคนในบ้านเหมือนบ้านเรา



ที่สำคัญ บ้านหลังนี้ชอบเล่นกีฬาสีกันเป็นนิจศึล



ไม่มีบ้านไหนเหมือนเลยจริง ๆ ประเทศไทย :)

Create Date : 23 พฤษภาคม 2553
Last Update : 23 พฤษภาคม 2553 20:16:18 น.		4 comments
Counter : 673 Pageviews.
Share Tweet