แวะมาอ่านค่ะ รัมไม่ได้มาสวัสดีและตอบกลับที่บล็อคเลย ขอโทษนะคะ ช่วงก่อนรัมยุ่งมากจริงๆค่ะ

คุณสีน้ำฟ้าสบายดีนะคะ

  

สวัสดีค่ะ คุณรัม..

ไม่เป็นไรค่ะ ..ไม่เป็นไร.. เอ๊..มาทันได้ฟังเพลงหรือเปล่าน๊อ..

แหะ แหะ..กำลังปรับบล็อกอยู่ค่ะ

  

รูปสวยมากเลยครับ

  

สวัสดีตอนสายๆค่ะคุณแจม..

เข้ามาทักทายค่ะ..แสงแรกแห่งวัน..เห็นแล้วนึกถึงใครบางคน คราหนึ่งบนริมหาดหัวหิน..ยืนเคียงเฝ้ามองแสงแรกแห่งวัน..เฮ้อ..อ่านแล้วอารมณ์ประมาณนี้ค่ะ..

มาขอแปะอารมณ์ไว้ก่อนนะคะ..( ป้ายน้ำตาป้อยๆ )

***************************

โปรดเข้าใจ..ความใฝ่ฝันครั้งคราก่อน

ส่งคำวอน..เธอย้อนคิดสักเพียงน้อย..

ในครานั้น " เรา " ยึดมั่น..ฝันร่วมรอย..

ใช่คำพล่อยในสัจจาธิษฐานจริง !

หวังกาลกัลป์..วัฏวน! ส่งกระแส

ให้ต่อเนื่อง..สองดวงแดแน่แท้ยิ่ง

หวังกาลใหม่ในชาติหน้ารักมั่นจริง

เพียงสักสิ่งเล็กน้อย..คอยนำพา..

ณ วันนี้ อยู่ด้วยใยสายใจบาง

ไม่อ้างว้าง..ไม่ร้างไร้..แต่ใช่ว่า

" เรา " จะอยู่คู่กันได้ในชีวา..

พันธนา..และภาระคอยรั้งไกล

ในชาตินี้ไม่อาจคู่..รู้..ไร้หน

มั่นจิตดลอธิษฐานทุกกราบไหว้

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในแห่งหนคราด้นไป

พึ่งพาให้ดำรงได้บนใจเรา..

ต่างยังอยู่ ยังรัก ยังชมชื่น

ต่างยังยืนอยู่ข้าง ๆ ในวันเหงา

ต่างยังมีรอยยิ้มมอบตอบแทนเงา

ในวันเศร้าต่างมี " เรา " เป็นแรงใจ.!

** ต่างยังคือแรงใจและไฟฝัน

ต่างผูกพันสายใยบางโยงใจใกล้

ต่างมีสิ่งพันธนา'หว่างทางไป

ต่างทำได้ก็เพียงคิดถึงกัน **

**********************

ขอโทษนะคะพาคุณแจมเหงาแต่เช้าเลย..

  

ขอมาอ่านบทกวีนะคะ ได้อารมณ์คล้ายคลึงกันเลยค่ะ

  

คุณอู๋ ภาพนี้ไม่ได้ถ่ายเองค่ะ พี่นักข่าว(ท้องถิ่น) ท่านหนึ่งนำไฟล์ภาพมาให้ สีน้ำฟ้าเห็นสวยก็เลยขอเก็บไว้ วันนี้เลยได้นำมาใช้ค่ะ จริง ๆ เป็นภาพยามเย็น แหะ แหะ แต่เล่นกลนิดหน่อยกับโปรแกรมแต่งภาพ.. ก็เลยได้แบบนี้แหละ สวยดี สีน้ำฟ้าเองก็ชอบค่ะ

ณ กมล อะไรกันจ้ะ.. เศร้าแต่เช้าเชียว โอ๋ ๆๆๆ มาจะปลอบให้

คุณนก กลอนบทนี้ ของเก่าค่ะ แอบแต่งหน้า ทาปาก เพิ่มอีกนิดแล้วเอามาเล่าใหม่ค่ะ * เป็นกำลังใจให้นะคะ หายเศร้าไว ๆ ล่ะ

  

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า


อยากมีเธอเป็นคนของใจ
อยากมีเธออยู่ยามเหนื่อยล้า
อยากมีเธอคอยแวะเวียนมา
เธอจะให้ฝันนั้นเป็นจริงหรือป่าว อยากรู้จัง



** มีความสุขกับการทำงานนะจ้า **
ชอบอ่านบทกวีที่คุณสีน้ำฟ้า เขียนจังเลยอะจ้า

  

ฝากแสงแรก แห่งตะวัน นั้นมาบอก

เมื่อไอหมอก จางหาย จักคลายเหงา

และเมื่อนั้น คงรอยยิ้ม จักพริ้มเพรา

เลิกหมองเศร้า เพ้อถึง ซึ่งคนไกล


สิ่งดีดี มีไว้ ให้นึกถึง

แม้ไม่มี สักวันหนึ่ง ได้อยู่ใกล้

ยังงามงด ด้วยนิยาม ความเข้าใจ

ไม่มีต่ำ หรือสูงไป ในคำนึง



กลอนเข้ากันหรือเปล่าไม่รู้ แต่งได้แค่เนี้ย


แล้วบทนี้มีอยู่ในหนังสือด้วยรึเปล่าคะ^^

  

ขอบคุณค่ะ พี่จอมแก่น


พี่พจมารร้าย มีค่ะพี่ หน้าเก้า อิอิ

  

สวัสดีค้าคุณสีน้ำฟ้า ฝนแวะมาอ่านค่ะ บล๊อกสีสันสดใสดีจริง

  

ปากาดดดดดดดดดดดด

ฮ้าว.....เพิ่งรู้นะว่ามีคนไปจ่อมจม. ว่าจ้างให้มาทำงาน
กะลังนอนขี้เกียจอยู่เลย เพิ่งว่างงานมาสองวันแล้ว
นึกว่าบ้านช่องห้องหอแถวนี้เขาจ้างซีเคียวริตี้กันหมดแล้ว เลยไม่ใช้บริการยามอย่างเรา...ปลายแปรงมันแค่ยามบ้านนอกนะ เฝ้าแต่ตู้เย็น

ก็เลยตัดใจมาซะหน่อย...กวาดบ้านให้นิดหนึ่งแล้วล่ะ ขี้เกียจสุดๆเลยกวาดบ้านเนี่ย ไปซักผ้าดีกว่านะคุณนาย..ชอบกว่าเยอะเลย
ได้เล่นน้ำ.....

แถมบ้านก็เหงาจริ๊งไม่มีคนอยู่เนี่ย ขอเพลงวัยสะรุ่นหน่อยสิ...เอื้อ สุนทรสนานก็ได้นะ

ขึ้นรถไฟฟ้าระวังกะตูหนีบนะ...งี่...งี่...งี่

  

"หากเผลอเพ้อ อย่าเคืองโกรธ โปรดเข้าใจ"

ชอบประโยคนี้จังค่ะ หุหุ แต่คงเป็น หากเมาเพ้อ 555

  

แวะมาอ่านค่ะคุณสีน้ำฟ้า
เหมือนจะเหงา แต่คงผ่านวันเวลานั้นมาแล้ว

  

คุณฝนคนขยัน ดีใจที่ชอบสีนี้ค่ะ.. พักนี้อารมณ์ประมาณนี้ สีเดียว..โดดเด่นดี

คปป. แหงะ.. บ้านนี้ไม่มีเพลงครูเอื้อ..แต่ถ้าหาได้ จิหามาให้ฟังเด้.. * ปกติขึ้นรถไฟฟ้าจะระวังเป็นพิเศษค่ะ ฮิฮิ รีบกลิ้งผ่านประตูไปเลยล่ะ

คุณรุ้งสีที่ 8 แวะไปที่บล็อกคุณ เห็นปิดซ่อมแซม ก็เลยมาตอบทีเดียวตรงนี้ ว่า.. เมาแล้วเพ้อ..น่าจะเป็นนักกวีโรแมนติกคนนั้นนะคะ อิอิ

แม่น้องนิก ขอบคุณเจ้า ที่แว่มาผ่อ มากอย

  

กระซิก.ก.กก....

T T

จะมีไหมใครคนนั้น

  

รัก รัก รักคือคำที่พร่ำบอก
แต่ได้ชอกช้ำใจเพราะไร้คู่
เพราะว่าต้อยต่ำไปไม่ชื่นชู
จึงได้ไร้คนดูแลและห่วงใย

...................................
มาเยี่ยมบ้านค่ะ
ผู้หญิงที่นั่งในกรอบคอมเมนต์
น่ารักมาก เพลงเพราะจัง

  

เพราะต่ำต้อย เกินไป จึงไร้คู่
โปรดรับรู้ ทุกวัน มั่นเสมอ
รัก รัก รัก ล้นทรวงใน ใฝ่ละเมอ
หากเผลอเพ้อ อย่าเคืองโกรธ โปรดเข้าใจ
(ให้ยืมเอาป่าว...)

วันนี้ซักผ้าม่านให้แล้วก๊าคุณนาย
บ้านนี้ไม่ค่อยจะมีของกินเลยทิ้งซากส้มตำไทยไว้ตั้งกะวันนั้นในตู้เย็นไม่ยอมซื้ออะไรมาใส่ไว้ให้ รอปอภอ มั่งเล้ย...
แล้วคุณนายก็เอาแต่เที่ยว เที่ยว เที่ยว เก็บบัตรรถไฟฟ้ามาเป็นที่ระลึกแจ๋วมังนะ..
ตอนขาออกไม่ต้องสอดบัตรกระโดดข้ามที่กั้นเลย...อยากได้เอามาใส่สมุดสะสม นะคุณนายนะ
วันนี้..บ้านข้างๆ บ้านสีชมพูเขากวาดบ้านใหญ่เลย สงสัย คณะของเราจะไปทำอะไรยับเยินไว้แน่เลย....เฮ้อ
แล้วอย่างนี้ใครจะมาจ้างเราปฏิวัติอีกล่ะ...

บ้านโน้น...เขาก็มีบอดีการ์ดเต็มเลย กว่าจะถึงตัวเจ้าของบ้าน ทั้งป้าๆๆ และน้องๆ คงตั้งการ์ดรับเป็นแผง
ช้ำใจ....พาเจ้าชายกระจอกไปย่างกินดีก่า

  

ไอหมอกสลัว..น่าจะเย็นสบายดีเนาะ
แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะ
นอนหลับฝันดีนะคะ

  

จ๊ะเอ๋.. คุณแจมไปไหนเอ่ย..

แวะมาทักทายค่ะ.. ขอบคุณที่ช่วยปลอบค่ะ..

ถ้าจะให้ดียิ่งก่านี้..ขึ้นรถไฟฟ้าแล้วแวะตรงสถานีถ.กำแพงเพชร ออกประตูปุ๊บเดินเลี้ยวเข้าไปขนหนังสือที่แผงมาฝากมั่งนะคะ..

ตามหาดาวเลื่อนเดือนลับ กับ ฟ้าสางดาวสูญ ของนากิบ มาฟูร์ อยู่อ่ะ.. ร้านนายอินทร์ก็ไม่มีจำหน่ายอ่ะ แห้วเลย..

  

ได้ข่าวเจ้าของบ้านนั้นไม่อยู่
เลยมาอ้อนกลอนประตูอยู่ไหวไหว
เห็นปลายแปรงมานินทาไม่รู้ว่าใคร
เลยทำเมินไม่ใส่ใจ "ใช่ว่าเรา"

บ้านหลังนี้สีม่วงเป็นห่วงแท้
ตาคนแก่จะเดินหลงงงชนเสา
มันมืดมืดมัวมัวสลัวเงา
อีกเจ้าของก็เหงาเหงาซอกเงาใจ

จะแกล้งเหงาหรือเหงาจริงยังกริ่งนัก
หรือกวีที่จำหลักจักเฉไฉ
อารมณ์ฝันวรรณศิลป์ลิ้นพาไป
ฝากกลอนไว้อีกหนึ่งอันช่วยดันประตู
.......................
หมายเหตุของลุงแค่กลอนประตูเท่านั้น ไม่ถึงขั้นบทกวีจ้า และมาร่วมป่วนต่อจากปลายแปรง

  

เกาะหลังมาติดๆ ลุงบูลย์แกไม่ทันเห็นหรอกว่าตามมา...มาดูแกนั่งร่ายเพลงยาวฝากผู้สาวแล้วเก็บผ้าขาวม้ากลับบ้านกวีสีชมพูไปแล้ว...
อย่าหลงคารมแกนะ ลูกชายแกก็โตเป็นหนุ่มแล้ว
เหงาต่อไปคนเดียวเถอะ.....แล้วจะรู้มีคู่น่ะไม่หนุกหรอก แต่มีก็ดีเนอะ...
เอาไงดี..เลือกทั้งสองอย่างไม่ได้เสียด้วย
ในระหว่างที่คิดก็เหงาต่อนะ....

ตัวดุ๊กดิ๊กก็มีแล้ว เพลงใหม่ก็ได้แล้ว กลับมาจะเลี้ยงปูปลาร้าก็แล้วกันนะ

  

มาแล้วค่ะ มาแล้ว.. หายไปเพราะว่าเน็ตล่ม เข้าไม่ค่อยได้ ก็เลยละความพยายามเข้าบล็อกไปเสีย

แบบว่าไม่ถึงกับลงแดง เพราะมีหนังเรื่อง Full House ให้ดู เริ่มรู้ล่ะ ว่าทำไมเขาชอบหนุ่มเรนกันทั้งบ้านทั้งเมือง (ช้าไปไหมเนี่ย ถ้าจะชอบด้วย ฮา..)

คุณหมูปิ้งไม้ละ 5 บาท, คุณ botanichuman, คุณ gripenator, พี่ปลายแปรง, คุณ ณ กมล และลุงบูลย์

สวัสดีค่ะ สวัสดี

กลอนประตูของลุงบูลย์แน่นหนาและแข็งแรง จนหลานตอบไม่ถูก เอาไว้ค่อนมาแคะ ๆ แงะ ๆ อีกทีนะคะ ต๊ะไว้ก่อน อิอิ

ส่วนอาเจ๊ปลายแปรง ขอบคุณที่ปัดกวาดเช็ดถูให้ประจำ

แจมยังไม่ได้ออกเดินทางหรอกค่ะ ที่หายไปต้องรีบเคลียร์งานน่ะ

ขอบคุณนะคะ.. ยังไงแจมจะขัดบ้าน ลอกผนังให้ก่อนไปละกัน พี่ปลายแปรงจะได้ไม่เหนื่อยแรง

  

งานนี้หากไม่ได้ไปเยี่ยมบล็อกใคร ต้องขออนุญาตนะคะ.. เพราะว่าต้องรีบเคลียร์งาน
ก่อนจะหนีงานที่นี่ ไปทำงานที่โน่น..

และหนีเที่ยวไปในตัว

  

ขอบคุณที่แวะไปทักทายอะจะ

  

โอ๊โอ.. คุณอินทรีทองคำรีเทริ์น

ดีจัง..ยินดีต้อนรับค่ะ แล้วจะรออ่านบล็อกใหม่นะคะ