อากาศกำลังหนาวจัด เลื่อนที่บรรทุกของหนักกำลังเคลื่อนไปในหิมะที่โปรยปรายไม่หยุด เสียงป้ายที่แขวนเหนือประตูร้านขายของกวัดแกว่งไปมาดังเป็นระยะๆ ลมแรงพัดพาอาหาศที่เย็นยะเยือกประหนึ่งถูกทิ่มแทงด้วยเข็มแหลม ขณะนั้นแทบจะร้างผู้คนในยามบ่ายๆ คนทำงานรีบเดินเข้าเดินออกสุนัขทุกตัวอยู่ภายในบ้าน ไม่มีนกบินและไม่มีเสียงนกร้อง นกกระจิบซุกตัวอยู่ในโพรง นกพิราบซุกตัวเบียดกันอยู่ที่มุมหนึ่ง นกหลายตัวถึงกับแข็งจาย นกพิราบสิบกว่าตัวเบียดกันอยู่ใต้ชายคาของเฉลียงบ้านแต่ดูเหมือนว่าจะช่วยอะไรมันไม่ได้มากนัก นกกระจิบเล็กๆ ไม่ค่อยพอใจที่ถูกแย่งที่แสนสบายของมัน มันบินข้ามเฉลียงไปทักทายนกพิราบ นกพิราบที่รัก ขอให้พวกเราได้เกาะอยู่ใกล้ๆ พวกเธอหน่อยได้ไหม ตัวเธอใหญ่และอบอุ่น ขนของพวกเธอเย็นมาก พวกเราให้พวกเธอมาอยู่ใกล้ๆไม่ได้หรอก เพราะเราเองก็เกือบจะแข็งตายอยู่แล้ว นกพิราบพึมพำอย่างเศร้าๆ |