เหตุเกิด ณ วันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2555

เหตุการณ์ในวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2555 เป็นอีกเหตุการณ์หนึ่งที่ฉันจะจดจำไปตลอดชีวิต (หลังจากน้ำท่วมใหญ่)

เวลา 05.30 น. ของเช้าวันเสาร์ที่ 11 ก.พ.55 คุณย่ามาเคาะห้องและรีบเข้าห้องนอนของชั้น พร้อมตะโกนว่า "ไฟไหม้" รีบเก็บของเร็วเข้า ไฟจะรามมาถึงบ้านเราแล้ว ได้ยินแค่นั้น ทั้งฉันและลูกชายลุกพรึ่บจากที่นอน วิ่งไปทางที่บอกว่าไฟไหม้ ยังไม่ทันเปิดหน้าต่างก็เห็นก้อนไฟสีส้ม และสีแดงเพลิง จากบานกระจกที่บ้าน พอเปิดหน้าต่างออกไปเท่านั้น แทบตกใจ ใกล้บ้านจริงๆ ด้วย!!!

ตายแล้วๆ คิดในใจฉันต้องทำอย่างไร ใช่สิ ก่อนอื่น ต้องตั้งสติก่อน มีเวลาให้คิดไม่มากนัก เพราะแถวบ้านเป็นชุมชน และส่วนใหญ่เป็นบ้านไม้ทั้งนั้นเลย ตัดสินใจบอกลูกชาย เก็บของมีค่าของตัวเอง และให้ดูย่าไขตู้เซฟ เอาของมีค่าออกมา อย่างว่าผู้สูงอายุ เมื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้มักจะทำอะไรไม่ถูก ตู้เซฟก็ไขไม่ได้ ฉันเลยตัดสินใจให้ลูกชายช่วยคุณย่าไปก่อน ส่วนตัวฉันรีบโทรหาน้องชาย ซึ่งอยู่ จ.ปทุมธานี ให้รีบมาบ้านด่วน และฉันก็ดับคัตเอาท์ไฟ และไปรวบรวมสิ่งของสำคัญของตัวเอง อันได้แำก่หนังสืองานผ้าประมาณเกือบ 50 เล่มได้มั้ง ลังผ้าอีก 2-3 ลัง จักรเย็บผ้า 1 ตัว อุปกรณ์ต่างๆ ขนออกไปไว้ให้ปลอดภัย (ไม่ได้ขนเสื้อผ้า หรือเครื่องอำนวยความสะดวกเลย เพราะไม่ไหวแล้ว ถ้าจะไหม้ก็ปล่อยให้ไหม้ไป ทำใจไว้แล้ว)

ส่วนคุณย่าไขตู้เซฟได้แล้ว ก็ให้หลานหอบหิ้วออกไป พร้อมสั่งกำชับว่า "อย่าทิ้งของนะลูก ให้เฝ้าของไว้" ในใจฉันคิดว่า เอาวะ งานนี้ต้องขนของคนเดียวแน่เลย T-T ภาวนาในใจว่าอย่าให้ไฟมาถึงบ้านเลย เพราะเหนื่อยแล้ววววววว

ระหว่างขนของ เสียงไฟฟ้าช็อตดังมาตลอด เสียงถังแก๊สปรุงอาหารระเบิด ไม่นาน จนท.ดับเพลิงก็มาถึง ทำการดึงสายดับเพลิงเข้าไปหาจุดเกิดเหตุ ซึ่งขณะนั้นไฟได้รามบ้านไปหลายหลังแล้ว น้ำในรถน่าจะไม่เพียงพอต่อการดับไฟ จนท.ร้องถามหาแหล่งน้ำ ฉันไม่รู้ว่าจะหาให้ที่ไหน จึงร้องบอกให้คนที่ชำนาญพื้นที่มากกว่าพา จนท.ดับเพลิงไป

หลังจากเลิกขนของ ให้น้องสะใภ้พาคุณย่าออกไปอยู่ที่ปลอดภัยได้ (ไม่ยอมไปท่าเดียว เป็นห่วงบ้าน) ฉันก็ขึ้นไปชั้นบนของบ้าน เพื่อคอยดูสถานการณ์ว่าจะมาถึงบ้านหรือไม่ เราไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ ภาวนาต่างๆ นาๆ คนที่มาช่วยกันป้องกันไม่ให้ไฟรามเข้าบ้านอื่น ก็คอยตักน้ำจากแท้งค์น้ำที่บ้าน คอยราดใส่ตัวบ้านให้เปียกไว้ สักพักไฟรามเข้ามาฝั่งบ้านญาติ อีกแค่หลังเดียวเองก็เข้าบ้านเราแล้ว โชคดีที่วันนั้นชาวบ้านเยอะ คอยช่วยกัน เค้าขึ้นมาบ้านหลังนั้น พร้อม จนท.ดับเพลิง ขึ้นไปทุบหลังคา เพื่อเปิดช่องระบายอากาศ เราก็คอยดูว่าไฟในบ้านนั้นมีติดขึ้นที่ไหนอีก พอเห็นว่ามีประกายไฟอยู่ตรงนั้น ตรงนี้ก็ต้องคอยบอก จนท.ดับเพลิงก็ได้ขึ้นมาบ้านหลังดังกล่าว เพื่อมาป้องกันไม่ให้ไฟรามไปยังบ้านหลังต่อๆไป

ระยะเวลาในการเกิดเหตุเพลิงไหม้จนเพลิงสงบน่าจะเป็นเวลาเกือบ 2 ชม. สรุปว่าบ้านฉันรอดพ้นจากพระเพลิง ต้องขอขอบคุณน้ำใจทุกๆคน ที่ช่วยเหลือกันอย่างดี

ส่วนรูปภาพได้ถ่ายไว้หลังจากที่เพลิงสงบแล้ว เพลิงได้เผาผลาญทุกๆ สิ่ง ทุกๆ อย่างไปจากชีวิตหลายๆ ครอบครัว ครอบครัวที่ถูกไฟไหม้บ้าน ไม่มีใครได้อะไรติดตัวออกมากเลย นอกจากคว้าเด็กเล็ก ผู้สูงอายุให้่ไปอยู่ที่ปลอดภัย คนที่มีเรี่ยวแรงก็ต้องไปช่วยกันดับไฟ ไม่มีเวลานึกว่าตัวเองจะต้องขนสิ่งของอะไรออกไปบ้าง T^T

รูปนี้ถ่ายจากหน้าต่างบ้านตัวเอง จนท.ยังต้องหล่อน้ำเลี้ยงไว้ก่อน เพราะยังมีควันกรุ่นๆ อยู่


บ้านญาติ โดนไปครึ่งหลัง


บ้านหลังนี้อยู่ก่อนหน้าบ้านเราเอง บ้านของเราหลังสีส้ม อีกนิดเดียวจริงๆ


พระเพลิงได้เผาผลาญไปหลายหลังเลย T-T








จากเหตุการณ์ครั้งนี้ นอกจากฉันจะต้องจดจำแล้ว ยังต้องจัดเตรียมตัวเองให้มีสติ ถ้าสติมาปัญญาเกิด สามารถเตรียมพร้อมรับได้ทุกสถานการณ์

Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2555 Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2555 14:08:27 น. Counter : 775 Pageviews.		4 comments
Share Tweet