<<
ตุลาคม 2551
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
1 ตุลาคม 2551

* เ รื่ อ ง ไ ก ล ตั ว ? *


เคยมีบางเรื่องที่รู้สึกว่ามันไกลตัวไหมคะ?

เยอะแยะเลยเนอะ... ตั้งแต่ความยากจน ความอดอยาก คนด้อยโอกาส ไล่ไปถึงภาวะโลกร้อน ภัยสงคราม และอีกเยอะแยะมากมาย

อย่างเรื่องความไม่สงบในภาคใต้... เคยรู้สึกว่ามันไกลตัวเรามากๆ และแม้กระทั่งเกิดความสูญเสียในชีวิตและเลือดเนื้อ แม้จะเสียใจ แต่ก็ยังมีบางมุมที่เหมือนกับเราไม่ได้อยู่ในวงของการสูญเสียอย่างจริงจัง.. กระทั่ง บางจังหวะก็แอบรู้สึกเหมือนมันเป็นเรื่องไกลตัว

มีน้องที่ทำงานด้วยกัน เป็นคนใต้... เค้าก็เล่าแต่ว่า...

"อยู่แทบไม่ได้แล้วพี่"

เราก็ได้แต่พยักหน้าหงึกๆ อย่างเห็นใจ แต่ก็พูดไม่ออก



มีพี่สาวคนดี ดีกรีเป็นนักเรียนนอก... ทำงานเป็นครูอยู่ที่ยะลาบ้านเกิด... พี่เค้าก็ได้แต่ขำๆ

"ก็มีทหารตำรวจคอยรับส่ง"

ถามทีไรก็บอกแต่ว่าไม่มีอะไรมากหรอก



มีเพื่อนชาวไซเบอร์หลายคนที่เป็นคนทางโน้น เขียนเล่าถึงชีวิตประจำวัน สนุกสนานน่ารักหวานแหวว... เสมือนการระเบิดตูมตาม เป็นเรื่องที่เจอกันเป็นปกติและไม่มีอะไร

ทำเอาเราที่อยู่ไกลๆ พยายามเช่นกันที่จะเชื่อตามนั้นว่า "มันคงไม่มีอะไร" ทั้งๆ ที่ถามจริงๆ ก็รู้แก่ใจว่า "มันมีอะไร"

:(





วันก่อนนัดกันกินข้าวกับกลุ่มเพื่อนสมัยอยู่มหาวิทยาลัย... ไม่รู้ยังไง เกิดนึกสมัครไปเป็นคุณตำรวจกันทีเดียวตั้ง 2 คน (ครือ แบบนะ... เข้าใจใช่ไหม ว่าอารมณ์คนที่ไม่ได้อยู่ในแวดวงคนในเครื่องแบบ จะสงสัยเสมอๆ ว่า อะไรนะ? อย่างนั้นอ่ะค่ะ)

เรารู้กันอยู่แล้วว่าเพื่อนต้องไปอยู่ต่างจังหวัด แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะเพื่อนสาวบอกว่าไปอยู่ที่อุทัยฯ ส่วนเพื่อนอีกคนจะไปอยู่ชุมพร

ยังชวนกันอยู่ว่าจะยกขโยงตามกันไปเที่ยว ถามกันเสร็จสรรพว่ามีที่เที่ยวไหนบ้าง วางแผนกันสนุกสนานว่ารอเพื่อน settle down ได้... โดนถล่มแน่ๆ

วันก่อนไปกิน เราโทรคุยกับเพื่อน ได้รับรู้ว่าอาจโดนเปลี่ยนแผนให้ลงไปใต้กว่านั้น

อารมณ์นั้นแบบว่า... เฮ้ย... จริงอ่ะ... แล้วก็เงียบไป

"แกอย่าเพิ่งบอกใครนะ เดี๋ยวเราบอกเอง"

เราก็ได้แต่อืมๆ รู้สึกจ๋อยๆ หน่อยๆ



ตอนแรกก็คิดว่าเราเป็นคนเดียว อาจเป็นเพราะว่าได้รับรู้เรื่องราวผ่านหน้าไดของหลายๆ คนเกี่ยวกับเรื่องนี้จนทำให้รู้สึกว่ามันก็แอบน่ากลัวเหมือนกัน

แต่ทันทีที่เพื่อนเอ่ยปากบอกกลางวง เสียงหัวเราะขำๆ กลับเงียบวับไปกับตาเช่นกัน

"พวก+++อย่าแบบนี้ดิ ตอนแรก+++ก็ว่าเฉยๆ ไม่มีอะไร พอตื่นเต้นกันมากๆ เดี๋ยว+++ใจเสีย"

เออ... ก็รู้ว่าเดี๋ยวแกจะใจเสีย.. แต่ชั้นใจเสียไปแล้วนี่หว่า

-"-



เพื่อนคนนี้สนิทกันมาเป็นสิบปี (เอ่อ ห้ามบวกลบคูณหารอายุนะ จะโกรธมาก 555+) ตีกันมั่ง ดีกันมั่ง ไปตามประสา แต่เอาจริงๆ เราก็บอกได้เต็มปากว่าก็รักก็ห่วงอ่ะ

ให้ยังไงก็ไม่ค่อยสบายใจ ไม่รู้ทำยังไง ก็นึกถึงพระที่พี่สาวอีกคนหามาให้ แล้วรู้สึกว่าเป็นสิ่งที่ได้มาด้วยความรัก ความปรารถนาดีจากคนๆ หนึ่ง ซึ่งเราอยากจะส่งต่อให้เพื่อน ก็เลยรีบเอาไปเลี่ยมกรอบ

แต่อิเพื่อนก็ดูจะยุ่งวุ่นวาย หาตัวยากถึงยากที่สุดจนวันสุดท้าย

"แกอยู่ไหนแล้วอ่ะ"

"อยู่บนรถแล้ว"

"อ่าว... ไอ่บ้า ไหนแกว่าแกจะมาเจอชั้นก่อนไง"

"มันยุ่งจริงๆ อ่ะ" เสียงเพื่อนรู้สึกผิดเหมือนกัน (ก็ควรและแก หนอยแน่) "ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวเราขึ้นมาแล้วแกค่อยให้ก็ได้"

"อือ"

เข้าใจอารมณ์เหมือนพูดไม่ออกป่ะ ก็ได้แต่อือๆ ออๆ ไปตามเรื่อง

"แล้วสรุปแกไปไหนอ่ะ"

"ยะลา"

อืมม... ชั้นมารู้ว่าแกจะไปไหนเอาวันที่แกนั่งบนรถแล้วเนี่ยนะ.. ไอ่บ้า

-"-



"แกก็ดูแลตัวเองดีๆ แล้วกันนะ"

เปล่า... ไม่ใช่เราบอกเพื่อนหรอก... เพื่อนบอกเราต่างหาก เพราะรู้ว่าเป็นช่วงงานหนัก แล้วก็สุขภาพกระป๊อกกระแป๊กไปตามเรื่อง

"อือ... แกก็ดูแลตัวเองดีๆ แล้วกันนะ"

-"-





เกือบเที่ยงคืนเพื่อนโทรมาบอกว่า

"ถึงแล้ว นั่งรถจนตูดบาน"

ก็แหง๋อ่ะ... ไกลจะตายชัก จริงๆ น่าจะถามเค้าว่านั่งเครื่องตามไปเจอได้หรือเปล่า

(แหะ แหะ เค้าจะยอมมั้ยอ่ะคะ)

"หอเป็นไง อยู่ได้ป่าว"

"ไม่รู้ดิ เพิ่งถึง"

มันคงรู้อ่ะ ว่าเป็นห่วง เลยโทรบอก

-"-



"อยากได้อะไรก็โทรมาบอกแล้วกันนะ"

"ขนาดนั้นเลยเหรอ"

เก๊าะไม่รู้จะพูดอะไรอ่ะ ^^""



มันคงเหมือนตอนที่เราอยู่ไกลบ้านมากๆ แล้วเพื่อนๆ ก็ผลัดกันโทร ผลัดกันส่งของมาให้มั้ง

ขนาดว่าเราไปอยู่สบาย ไปเรียนหนังสือ เพื่อนยังห่วงอ่ะ

มันก็คงช่วยไม่ได้นะ ที่พวกชั้นจะห่วงแก

><~



เริ่มเข้าใจในสิ่งที่เคยคิดว่าเป็นเรื่องไกลตัว

เคยรู้สึกเสียใจ สงสาร และเป็นห่วงคนที่ต้องไปอยู่ไกลๆ รวมถึงครอบครัว และคนใกล้ตัวของพวกเขา

เคยภาวนาขอให้ทุกๆ คนปลอดภัย ขอให้เรื่องร้ายๆ เรื่องยุ่งๆ จบลงไปเสียที

แต่นี่เป็นครั้งแรก ที่เรื่องไกลตัวนี้... มันไม่ใช่เรื่องไกลตัวอีกต่อไปแล้ว

เพิ่งเข้าใจความรู้สึกของคนที่มีคนที่รักที่ห่วงถูกส่งไปอยู่ทางโน้นจริงๆ





+++ ท้ายบท +++

"ทำไมพวกแกอะไรกันนักหนา"

"เก๊าะพวกชั้นเป็นห่วงอ่ะ แกกล้าปฏิเสธความหวังดีของพวกชั้นเหรอวะ"

"แฟนชั้นมันยังไม่ห่วงเท่านี้เลย มีแต่หัวเราะเยาะ"

"มันไม่เหมือนกันว่ะ ก็พวกชั้นเป็นเพื่อนอ่ะ มีหน้าที่ห่วงอย่างเดียว"

"เออว่ะ"

-"-



มิตรภาพ เรียบง่าย งดงาม เสมอ

"ดูแลตัวเองดีๆ นะ"

:)



life scale เต็มเปี่ยม

เค้าให้มองโลกดีๆ แล้วสิ่งดีๆ จะเข้ามา

ใช่มั้ยนะ

:)




Create Date : 01 ตุลาคม 2551
Last Update : 1 ตุลาคม 2551 12:09:01 น. 0 comments
Counter : 558 Pageviews.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

P_JUNG_PIGLET
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




[Add P_JUNG_PIGLET's blog to your web]