Let bygones be bygones...ให้มันแล้ว แล้วไป
<<
พฤศจิกายน 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
16 พฤศจิกายน 2553

จะแต่งงานแล้วจ้าา

มรสุมชีวิต

เพิ่งมานั่งนึกๆ ดูว่านานเท่าไหร่่แล้วที่ไม่ได้ขำฟระเนี่ย โอ้ ไม่น่าเชื่อเลย ว่าต่อมขำขัน มันหายไปจากชีวิตนานแล้ว จำไม่ได้แล้วด้วยว่าขำจริงๆจังๆ ครั้งล่าสุดเมื่อไร ปีที่ผ่านมา กลายเป็นคนขรึมไปซะแล้ว ได้ไงเนี่ย ช่างไม่เหมาะกับบุคลิกเลยจริงๆ ปกติจะเฮฮาไร้สาระ ตั้งแต่ประสบมรสุมชีวิตมากมาย ฟูมฟายน้ำตา ตอนนี้กำลังจะดีก็มีปัญหาใหม่มาอีกแล้ว...

คำเตือน : สิ่งที่ท่านจะได้อ่านต่อไปนี้ เป็นการฟูมฟายกับบ่นล้วนๆ ของคนจิตตก เหอๆ

เริ่มเลยน้าาา เรากำลังจะแต่งงาน ฮ่าๆๆ น่าดีใจเนอะ ในทึ่สุดก็จะแต่งงานกับเค้าแว้วว มีผู้ชายหลงผิดมาขอซักที

แต่ช้าก่อน นั่นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือ ทำไมเนี่ย ไม่เข้าใจ ทำไมงานแต่งมันช่างยุ่งยากเหลือทน ต้องมีนู่น นี่ นั่น โน่น แล้วยัง โน้นอีก อะไรกันคร้าาา จะเยอะไปไหน ไม่แต่งแล้วได้ไหม พากันหนีเลยดีป่าว ทำไมต้องมีพิธีเยอะแยะ มีขันหมาก มีเงินสินสอด แล้วยังต้องมีทองหมั้นอีก ไรเนี่ย ฟูมฟายน้ำตากับแม่มากมาย ว่าทำไมต้องจัดอะไรขนาดนั้น ตกลงอะไรที่สำคัญ ทะเบียนสมรส หรือว่า พิธีการแต่งงาน

แถมแฟนเป็นคนปินส์ แกก็ยิ่งงงๆ ว่า แต่งงานแบบไทยมันไม่เหมือนกับของเค้า แล้วไม่รู้ใครไปหลอกพี่แกไว้ ว่าก่อนแต่งงานกับคนไทย ต้องไปอยู่วัดก่อน แกก็ซื่อ จะไปอยู่วัดท่าเดียว ฮ่าๆๆ เราล่ะอึ้ง นี่คุณจะแต่งงานหรือคุณจะบวชกันคร้า อิชั้นจะได้เตรียมงานถูก แกนับถือคริสต์นะ แต่ก็คนไทยว่าอะไรก็ว่าตามหมดล่ะ เหอๆ โดยเฉพาะกับแม่เรานะ แม่เราว่าอะไร พี่แกเห็นด้วยหมดซะงั้น แล้วยังมาบอกเราว่า เนี่ยยูต้องฟังแม่น้า..อ้าวตานี่นี่ ตกลงตอนนี้ ได้ตำแหน่งลูกรักของแม่ แทนเราไปแล้ว

วกกลับมาเรื่องแต่งงานหน่อยนะ ถูกล่ะ ว่าเอาเข้าจริงมันก็มีกำลังพอที่จะจัดได้นะ แต่ว่าลืมอะไรไปไหม ทำไมไม่ทำแต่พอดีๆ บ้านเราก็ไม่ใช่ว่าจะรวย บ้านแฟนก็เหมือนกัน แต่งแล้วเงินเก็บหมด ต้องเก็บกันใหม่มันคุ้มไหม เราไม่เห็นด้วยอย่างมากกับเรื่องตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ แต่งงานนะ สำหรับเรามันคือการที่คนสองคนรักกัน อยากอยู่ด้วยกัน แล้วเราก็จะจดทะเบียนถูกต้อง ทำไมยังไม่พออีก ทำไมต้องมีงานเลี้ยงใหญ่โต มีพิธีการ หรือเราเป็นคนขวางโลก เราว่าเราก็ไม่ใช่นะ แต่เงินน่ะ กว่าจะหามาได้ มันก็ไม่ง่าย ทำไมต้องไปหมดกับเรื่องแบบนี้ เราก็ไม่พยายามเข้าใจแม่ แม่ก็ไม่พยายามเข้าใจเรา เหอๆ

ย่อเรื่องให้สั้น สุดท้ายเลยบอกแม่ว่า เรื่องนี้ไม่มีใครผิดหรอก ถ้าจะมีคนผิดก็คือหนูคนเดียวนี่ล่ะ หนูขอโทษนะ เป็นความผิดหนูเองที่หาแฟนรวยมาแต่งด้วยไม่ได้ คนที่หนูเลือกเค้าเป็นได้แค่คนดี ที่มีงานทำ แต่เค้าไม่ได้รวยแค่นั้นเอง..

แม่หันมามอง....บอกอย่าดราม่า ฮ่าๆๆ ไม่ได้ผลแฮะ น้ำตาใช้กับแม่เราไม่ได้ สุดท้ายคนเคยยอมกันมาแต่อ้อนแต่ออก ก็ต้องยอมต่อไปอ่ะเนอะ ฮ่าๆ เป็นไม้ซีกจะไปงัดไม้ซุงได้อย่างไร แม่ชนะตามเคย เหอๆ ตอนนี้คุณเธอก็สบายใจกับการเตรียมงานแต่ง list รายชื่อแขก ไปติดต่อแม่งาน บลาๆ รวมไปถึงติดต่อเรื่องถ่ายภาพแต่งงาน แล้วคุณรู้ไหม แพ็คเกจที่แม่เลือกคือ ถ่ายรูปบ่าวสาว แถม ถ่ายรูปแม่ด้วย! ฮ่าๆๆ เอากับเค้าสิ โทรไปคุยกับร้านถ่ายภาพเค้าเสร็จสรรพ

ปล.ตกลงทำไมงานแต่งต้องยุ่งยาก นี่ไม่เข้าใจจริงๆ จนตอนนี้เราเนือยไปแล้ว จนแฟนกับแม่งอน มาถามเราว่า ตกลงอยากแต่งงานจริงๆรึเปล่าเนี่ย เหอๆ คิดในใจ ใช่ซี้้..(ลากเสียงยาวๆด้วย)...จะตอบอะไรได้ล่ะ แน่นอนว่าอยากแต่งงาน แต่มานั่งคำนวนเงินที่ต้องจ่ายแล้ว เฮ้ออออออออออ เซ็งเป็ด! ว่าเรางกก็ได้นะ แต่เราก็ไม่ได้รวยนี่นา แฟนก็ไม่ได้รวย เงินก็ไม่ได้หามาง่ายๆนา เอาแบบจัดงานง่ายๆในครอบครัวก่อนได้ไหมจ๊ะ แล้วพอปีหน้ามีตัง ค่อยตำน้ำพริกนะแม่นะ เหอๆ

ด้วยรักจากใจลูกกกก อิอิ

ที่จริงเครียดมาก แต่อยากเขียนให้มันขำ เผื่อจะช่วยให้เราสบายใจขึ้น..



Create Date : 16 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 16 พฤศจิกายน 2553 12:24:00 น. 8 comments
Counter : 688 Pageviews.  

 
อย่าเครียดเลยค่ะ งานแต่งงานมีได้แค่ครั้งเดียวนะคะ แล้วยิ่งคนเป็นพ่อแม่แล้วก็อยากให้ลูกสาวแต่งงาน แบบมีหน้ามีตานิดนึงอ่ะคะ
ตอนนกแต่งนะคะ ก็พยายามจัดหาเองทุกอย่างค่ะ พยายามประหยัดเต็มที่ พ่อแม่เราก็อยากมีหน้ามีตา แต่เราก็อยากประหยัด เพราะจบงานแต่งแล้วเราสองคนต้องวางแผนอนาคตอีก (เล่ายาวเลย)
สรุปแล้ว....ขอให้มีความสุขนะคะ ยิ้มรับทุกอย่างค่ะ
ปล. ชอบประโยคนี้จัง " เนี่ยยูต้องฟังแม่น้า..."


โดย: นก (ป้าแก่เจ้าน้ำตา ) วันที่: 16 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:10:18 น.  

 
ตอนเ้ราแต่งก็รู้สึกแบบเดียวกันคะ ว่าทำไมมันต้องมากมาย พิธีโน้นนั่นี่ ใครเหนื่อย เรากับแฟนสองคนเหนื่อยชิมิ ทำไปเพื่ออะไร

แต่ตอนนี้ก็รู้คำตอบแล้วหล่ะ ว่าเพื่อแม่และคนในครอบครัวเราเองแหละ เมื่อมองย้อนกลับมามันก็เป็น1ในเเหตุการณ์ที่ทำให้เราและครอบครัวประทับใจ

และมีความสุขทุกครั้งที่ได้คุยเรื่องนี้ ส่วนเรื่องเงินถ้าเรายังทำงานได้อยู่มันก็จะกลับมาเอง แต่เวลาแห่งความสุขมันผ่านไปแล้วผ่านไปเลยย้อนกลับมาไม่ได้นะคะ

ยินดีกับว่าที่เจ้าสาวด้วย ขอให้มีความสุขมากๆคะ


โดย: mee_vingt วันที่: 16 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:10:13 น.  

 
ยินดีด้วยนะคะ


โดย: lookmoodeaw วันที่: 16 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:46:55 น.  

 
งานแต่งถึงจะยุ่งยาก แต่ก็สนุก+ มีความสุขนะคะ อิอิ


โดย: iamnerisa วันที่: 16 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:21:28 น.  

 
ขอแสดงความยินดีกับว่าที่เจ้าสาวด้วยค่า
แล้วเอารูปมาให้ดูด้วยนะค่า

อย่าเครียดนะค่า ค่อย ๆ ทำไปค่า


โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา (ลงสะพาน...เลี้ยวขวา ) วันที่: 17 พฤศจิกายน 2553 เวลา:0:52:52 น.  

 
คุณนก : ขอบคุณคุณนกนะคะที่ให้กำลังใจ ตกลงใจแล้วว่าจะยิ้มรับทุกอย่างค่ะ

คุณหมี mee_vingt : นั่นสินะคะ เป็นอย่างที่คุณหมีว่า เงินถ้ายังทำงานอยู่ก็ยังหามาใหม่ได้ แต่ความสุขมันผ่านไปแล้วผ่านเลย ขอบคุณมากนะคะ

คุณ lookmoodeaw : ขอบคุณค่ะ

คุณ iamnerisa : ฮ่าๆค่ะ ว่าไปก็น่าจะสนุกอยู่

คุณ ลงสะพาน...เลี้ยวขวา : ขอบคุณมากค่ะ เดี๋ยวจะท่องไว้ค่ะ ไม่เครียดๆๆ ฮ่าๆ


โดย: กะมงทะเล วันที่: 17 พฤศจิกายน 2553 เวลา:8:57:26 น.  

 
ขอให้มีความสุขมากๆคะ ยินดีด้วย


โดย: skylion วันที่: 17 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:09:27 น.  

 
แวะมาทักทายค่ะ ยินดีด้วยนะคะว่าที่เจ้าสาว
เห็นด้วยค่ะที่ว่างานแต่งจริงๆแล้วทำคัญที่งานใหญ่โตหรือแค่ตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาว
และไม่เห็นถึงความจำเป็นที่ต้องตำน้ำพริกละลายแม่น้ำเลี้ยงแขกเหรื่อที่เราไม่เห็นจะรู้จักเลย

แต่ก็ปฎิเสธไม่ได้ใช่ไหมล่ะค่ะว่าเรายังต้องอยู่ในสังคมนี้ต่อไป
คุณแม่ก็คงภูมิใจกับงานแต่งของคุณครั้งนี้มากนะคะ
ไม่งั้นคงไม่ช่วยเรื่องงานแต่งขนาดนั้น
และแน่นอนว่าแม่ทุกคนย่อมอยากให้ทุกอย่างของออกมาดีที่สุด
แม้ว่าบางเรื่องที่แม่ต้องการเราจะต้องเป็นคนจ่ายเงินก็เถอะ

ยังไงก็มีความสุขมากๆนะคะ
ขอให้มีงานแต่งงานที่น่าประทับใจค่ะ
จาอิจฉาคุณนะคะ ของจาคงไม่มีโอกาสได้จัดงานแต่งเหมือนคุณแน่ๆ


โดย: is_ninja วันที่: 15 ธันวาคม 2553 เวลา:13:06:04 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

กะมงทะเล
Location :
Makati Manila Philippines

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ตอนนี้ย้ายมาประจำถาวรที่มะนิลาแล้วล่ะ..สนุกสนานบานใจ เหอๆ
[Add กะมงทะเล's blog to your web]