มิถุนายน 2553

 
 
1
2
3
4
6
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
20
21
22
23
24
25
26
27
28
30
 
 
((นิยาย)) ปลาโอ ตอนที่3 : พรหมลิขิตใช่ไหม?ทำให้มันไม่ใช่เส้นขนาน
=พูดคุยก่อนอ่าน=
ช่วงนี้ใกล้สอบ แต่แปลกเวลายิ่งเครียดๆงานสุมๆ ไอเดียจะกระฉูด พลอตเรื่องมามากมาย รีบเขียนๆๆไว้ก่อนที่จะลืม บางครั้งเวลาพลอตมาแบบข้ามชอต ก็ต้องติ๊กไว้ในหัวแล้วว่าตอนนั้นจะเอาแบบนี้ ส่วนตอนนี้ยังหาไม่ได้ ฮาาาาา รีบหยุดชอตนั้นไว้ก่อน มาหาชอตนี้ก่อน....เพลิดเพลินกับการจินตนาการตอนต่อไป

มีความสุขกับการอ่านนะคะ

ตอนที่สาม

“น้องคริสคะ เมื่อกี้มีโทรศัพท์เข้ามาจ้ะ พี่เห็นว่าเป็นน้องปลาโทรมาก็เลยไม่ได้รับน่ะ คิดว่าน้องคริสรับเองคงดีกว่า”
นิดหน่อยผู้จัดการส่วนตัวยื่นโทรศัพท์มือถือส่งให้หญิงสาวที่เดินเข้ามายังเต็นท์พัก ก่อนจะกุลีกุจอหยิบน้ำมาวางให้ คริสรับโทรศัพท์มา ในใจภาวนาขอให้ปลารับงานนี้ด้วยเถิด ถึงเวลาแล้วที่ปลาจะต้องกลับมาเผชิญหน้ากับเรื่องทั้งหมด เธอจะหลบอยู่ในโลกของเธอต่อไปไม่ได้อีกแล้ว ในเมื่อเรื่องมันผ่านมานาน ต่างคนก็ควรที่จะใช้ชีวิตไปตามทางที่ดีที่สุด โดยไม่ต้องคิดถึงอีกฝ่าย

“ฮัลโหล ว่าไงแก เมื่อกี้ฉันถ่ายละครอยู่น่ะ ขอโทษทีนะ”

“เออ ไม่เป็นไรหรอกแก ฉันจะโทรมาบอกว่าฉันตกลงจะทำนะ แต่ฉันมีข้อตกลง....แกว่างเมื่อไหร่ ออกมาเจอฉันหน่อยได้ไหม”
แค่ได้ยินว่าเพื่อนสาวสุดรักตกลงรับข้อเสนอของเธอ คริสก็แทบอยากจะลุกมากระโดดไชโยโห่ร้อง ก่อนที่จะนัดแนะเวลาพบเพื่อนรักสำหรับคุยเรื่องข้อตกลง

“ว่าไงนะแก แกจะไม่ให้รับงานที่จะต้องเจอกับโองั้นหรอ ปลา...นี่แกยังไม่ลืมเรื่องนี้จริงๆด้วย”
คริสแทบจะตะโกนออกมาดังลั่นร้าน โชคดีว่ามุมที่เธอกับปลาเลือกนั่งเป็นมุมอับของร้าน ทำให้ไม่มีคนพลุกพล่านนัก เสียงดังนิดหน่อยจึงไม่เป็นจุดสนใจมากนัก

“ฉันไม่ได้ติดใจอะไรกับเรื่องนั้นแล้ว แต่ถ้ามันเลี่ยงได้ก็คงดีที่สุดล่ะแก ฉันไม่อยากให้งานแกพัง”
ปลาใช้น้ำเสียงเรียบๆอธิบาย เธอรู้อยู่เต็มอกว่าตราบใดที่เธอยังอยู่เมืองไทย ไม่มีวันซะหรอกที่เธอจะลืมเรื่องราวในตอนนั้นได้ แต่ในโลกที่เธออยู่มันบีบเข้ามาให้เธอใกล้กับเขามากขึ้นทุกที ดังนั้นวิธีหลบเลี่ยงคงเป็นทางที่ดีที่สุด

“เอาเถอะแก ฉันก็เห็นใจแกนะ งั้นฉันจะพยายามไม่รับงานที่ต้องเจอโอก็แล้วกัน แต่แกก็รู้นะว่าวงการบันเทิงมันไม่ได้กว้างขนาดที่จะหลบเลี่ยงไปได้ตลอด”
ดาราสาวคงต้องอ่อนข้อไปก่อน ถ้าไม่ยอมถอยสักก้าวในครั้งนี้ งานใหญ่คงพัง ดังนั้นยอมนิดๆหน่อยๆเพื่อแลกกับเรื่องที่ใหญ่กว่าก็คงไม่ใช่ปัญหาอะไร ปลาพยักหน้ารับคำ เธอเองก็รู้ดีว่าถ้าตัดสินใจรับงานนี้แล้ว การที่จะหลบเลี่ยงไปตลอดคงเป็นไปได้ยาก แต่อย่างน้อยก็พยายามเลี่ยงให้ได้มากที่สุดไว้ก่อนเป็นดี

“งั้นอาทิตย์หน้าแกเริ่มงานเลยละกัน พี่นิดหน่อยเขาจะได้สอนงานแกได้ เดี๋ยวพี่เขาก็ต้องหยุดไปเตรียมงานแต่งเขาแล้ว นี่ฉันก็ขอร้องเขาให้ช่วยมานานแล้วเนี่ย ไม่รู้ว่าที่สามีพี่เขาจะเกลียดขี้หน้าฉันรึยัง”
คริสพูดติดตลกเพื่อให้บรรยากาศผ่อนคลาย

“บ้า...แกก็คิดไปเรื่อยเปื่อย งั้นเดี๋ยวฉันโทรไปถามพี่นิดหน่อยเองละกันว่าฉันต้องเตรียมตัวอะไรบ้าง ว่าแต่อาทิตย์หน้าเป็นงานอะไร ถ่ายละครหรอ”

“อืม...แล้วก็ตอนค่ำมีไปงานเปิดตัวนาฬิกาน่ะ ยังไงฉันก็อยากให้แกอยู่ทั้งวันเลย จะได้รู้ว่าแต่ละงานที่ฉันรับมา แกต้องทำอะไรบ้าง”

หลังจากคุยเรื่องเครียดๆผ่านไป ทั้งสองสาวก็ยังแลกเปลี่ยนสารทุกข์สุกดิบต่างๆไปสักพักก็ต่างแยกย้ายกลับบ้าน

เมื่อกลับถึงบ้านหญิงสาวก็หยิบกระดาษรายละเอียดงานต่างๆของเพื่อนสาวออกมาอ่านทำความเข้าใจคร่าวๆ ถึงสายตาจะจับจ้องกับตัวหนังสือในกระดาษแต่ใจของปลาก็ลอยไปไกลแล้ว

ภาพใบหน้าของชายหนุ่มลอยเข้ามา ถึงมันจะเลือนลางเพราะนานมาแล้วที่เธอพยายามปัดใบหน้าในห้วงแห่งความคิดนั้นทิ้งไป แต่สัมผัสแห่งความอบอุ่นที่เธอเคยได้รับมันยังทำให้เธอได้รู้สึกเหมือนกับสัมผัสนั้นเพิ่งผ่านพ้นไปเมื่อไม่นานมานี้

เมื่อหญิงสาวรู้ตัวว่าตัวเองกำลังปล่อยให้ใจล่องลอยกลับไปสู่อดีตอันแสนเจ็บปวดนั้น เธอจึงรีบลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องนอนไป พยายามข่มตานอนเพื่อไม่ให้ตัวเองฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้

“พี่โอครับ อาทิตย์หน้านี้มีงานเปิดตัวนาฬิกาตอนค่ำ พี่โอจะแคนเซิลไหมครับ พอดีกองถ่ายเขาจะขอคิวเพิ่มน่ะครับ”
ภัทรเปิดสมุดคิวพยายามหาคิวว่างเพิ่มให้กับกองถ่าย

“แต่เรารับงานเขามาแล้วนี่นา ถ้าจู่ๆไปปฏิเสธเขาแบบนี้ก็น่าเกลียดสิ ยังไงภัทรช่วยหาเวลาอื่นให้กองเขาหน่อยละกัน”

ถึงเขาจะรู้ว่างานอีเว้นท์ที่เขารับค่าตัวได้ไม่เท่ากับการมาถ่ายละคร แต่จะให้เขาโทรไปเพื่อปฏิเสธแล้วมารับงานที่เงินเยอะกว่า ก็ถือเป็นเรื่องที่ไม่สมควร

การทำอาชีพนี้จรรยาบรรณก็ถือเป็นสิ่งสำคัญ เขาอยากเป็นนักแสดงน้ำดีที่ไม่ได้เอาข่าวฉาวมาโปรโมทตัวเอง ถ้าจะดังก็ขอดังด้วยผลงานดีๆที่มีออกมาเรื่อยๆมากกว่า และผลจากการวางตัวที่ดีมาตลอดทำให้นักข่าวไม่เคยขุดคุ้ยเรื่องเก่าในอดีตของเขาขึ้นมา เขาเองก็ไม่อยากให้ใครมาขุดคุ้ยเรื่องราวความรักในอดีต ปล่อยให้มันปิดเป็นความลับระหว่างเขากับเธอจะดีกว่า

โชคดีที่ตอนนี้นักข่าวหันมาเล่นข่าวเขากับน้องเก๋ ซึ่งนับวันก็ยิ่งสนิทสนมกันมากยิ่งขึ้น เขาคงขอใช้เก๋เป็นกันชนสำหรับเรื่องนี้ไปก่อน มันก็เป็นผลดีสำหรับหญิงสาวดาราดาวรุ่งในปีนี้ด้วยที่ตั้งแต่มีข่าวกับเขาก็มีงานอีเว้นท์เข้ามาไม่ขาดสาย

ในวงการบันเทิงถ้าทำตัวเงียบๆไร้ข่าว ถึงจะดูลึกลับน่าค้นหา แต่ไม่นานคนก็ลืม การมีข่าวต้องเป็นข่าวที่อยู่ในขอบเขตที่แฟนคลับเข้าใจได้ และไม่เป็นข่าวเสียหาย ถึงจะนับว่าเป็นการอาศัยสื่อในการโปรโมทตัวเองอย่างชาญฉลาด

สำหรับเรื่องของเก๋ อันที่จริงตอนแรกเขาก็ไม่เห็นด้วยที่จะเอาเธอมาเป็นกันชนแบบนี้ แต่ถ้าต้องให้นักข่าวมาขุดคุ้ยเรื่องรักในอดีตเขาคงทนไม่ได้ นอกจากนี้ยังมีดาราสาวอีกหลายคนที่คอยจ้องจะเป็นข่าวกับเขาเพื่อโปรโมทตัวเอง ดังนั้นเขาจึงเลือกเก๋ ดารารุ่นน้องที่เขารู้จักตอนที่เธอมารับงานในตอนพิเศษของละครเขา

เมื่อได้พูดคุยกันก็รู้สึกถูกชะตา เก๋เป็นคนตรงและเข้าใจอะไรง่ายๆ และยังทำให้เขาทึ่งขึ้นไปอีกเมื่อรู้ว่าเธอทำงานในวงการนี้เพื่อส่งน้องชายอีกสองคนเรียนหนังสือ เพราะพ่อแม่ของเธอประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตทั้งคู่ไปเมื่อสองปีก่อน

“ภัทร พี่มีเรื่องให้ช่วยหน่อย ไปตามที่อยู่นี้นะลองไปถามว่าคนที่ชื่อปลายังอยู่ที่นี่รึเปล่า แต่ถ้าไม่อยู่แล้วมีใครรู้บ้างไหมว่าเขาไปไหน”
ชายหนุ่มส่งกระดาษแผ่นเล็กๆให้ ภัทรรับมางงๆ บนกระดาษมีที่อยู่และชื่อของผู้หญิงคนนึงปรากฎอยู่ ถึงจะสงสัยแค่ไหนทว่าเขากลับไม่กล้าถามซอกแซกให้มากนักเพราะรู้นิสัยว่าดาราหนุ่มเป็นคนยังไง ถ้าเขาอยากให้รู้ เขาจะเล่าโดยไม่มีความลับ แต่ถ้าเมื่อใดที่เขาไม่เอ่ยปากอะไรออกมา ก็แสดงว่ามันยังไม่ถึงเวลาที่เด็กหนุ่มควรรับรู้นั่นเอง

“ได้ครับ แต่คงต้องเป็นวันอื่นแล้วล่ะพี่ เพราะวันนี้ผมจะต้องพาพี่ไปดูรูปที่ถ่ายไว้เมื่อสองอาทิตย์ก่อน พอดีเมื่อวันก่อนทางบก.หนังสือเขาโทรมานัดไว้แล้วน่ะครับ”

To be con.



Create Date : 19 มิถุนายน 2553
Last Update : 20 มิถุนายน 2553 10:13:40 น.
Counter : 296 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

-Ki-
Location :
Guangzhou  China

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ยินดีต้อนรับเข้าสู่Blogนะคะ
จขบ.มีงานอดิเรกคือหาของอร่อยทานค่ะ
ชอบอ่านหนังสือ เล่นเอ็ม บางทีก็เขียนได
ตอนนี้กำลังขะมักเขม้นกับการเรียนอยู่ที่จีนค่ะ
แต่ชอบแอบเข้าพันทิปมาอ่านคลายเหงาเป็นประจำ

ยินดีที่ได้รู้จักกับทุกคนค่ะ

Color Codes ป้ามด

Hits Since April 12, 2009!

Free Hit Counter by Pliner.Net