|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
เสียค่าโง่มันเจ็บใจอย่างนี้นี่เอง
เสียค่าโง่มันเจ็บใจอย่างนี้นี่เอง
เซงโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย วันนี้เสียค่าโง่ไป400บาท จะบ้าตาย วันนี้นะไปนั่งกินซูชิกะเพื่อนที่หน้ามหาลัย กินเสร็จเพื่อนมันกินเย็นตาโฟต่อไอ้เราก็เลยเดินไปซื้อมะม่วง25บาทมันทอนมาให้75แล้วก็เลยเดินไปซื้อน้ำมะพร้าวปั่น15บาทเดินกลับไปหาเพื่อนจ่ายค้าซูชิไป60 เป็นอันว่าหมดพอดี100 พอกลับมาถึงหอไปเซเว่นเปิดดูกระเป๋าตัง นึกขึ้นได้ตอนจ่ายค่ามะม่วงให้แบงค์500ไปนี่หว่าเลยเดินกลับไปที่ร้านมันไป บอกมันว่าเราจ่ายแบงค์500แต่ทอนให้เรามาแค่75บาท
แต่รู้ไหมค่ะเพื่อนๆว่าอีแม่ค้ามันว่ายังไง............มันบอกว่าน้องจริงเหรอทำไมพี่จำไม่ได้ว่าน้องให้แบงค์500พี่มาพี่จำได้แต่ว่าน้องมาซื้อมะม่วงจริงๆแต่จำไมได้จริงๆนะว่าให้แบงค์500แล้วมันก็ถามกลับมาว่า น้องให้แบงค์500มาจริงเหรอ โหหหหห ดูมันดิแหมมาถามกูว่าให้แบงค์500มันจริงหรือป่าว
กูคงอยากจะได้เงินมึงมั้งถึงต้องไปโกหก เงินแค่400พ่อแม่กูมีปัญญาให้กู แต่ที่กูต้องไปบอกมึงเนี้ยเพราะมึงทอนผิด แล้วนั้นมันก็เงินกูจริงๆกูไม่เคยคิดอยากได้ของๆใคร เงินแค่400พ่อแม่กูทำงานวันเดียวได้เยอะกว่านี่อีก แต่ที่กูเสียดายนั้นเพราะว่า กว่าที่พ่อกับแม่กูจะทำงานหาเงินมาให้กูได้ใช้จ่ายได้เนี้ย เค้าต้องเหนื่อยมากซักแค่ไหนกว่าจะส่งมาให้กูใช้แต่ละบาทแต่ละสตางค์เลือดตาแทบกระเด็นไปตั้งเท่าไหร่ บ้านกูนะถึงแม้จะไม่ได้จนอะไรมากมายแต่กูก็ไม่ได้เกิดมารวยคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิดที่จะได้เอาเงินไปบริจาคให้อีพวกแม่ค้าสันดานเลวอย่างพวกมึงได้โกงเล่นๆนะ มึงจำไว้เถอะกูจะไม่ไปเหยีบหน้าร้านมึงอีก(แต่ถ้าไปกระทึบละไม่แน่)คนอย่างพวกมึงทำอะไรก็ไม่รุ่งหรอกมีแต่จะร่มจมมึงนะ ดีแต่หลอกแต่โกงคนอื่นเค้ากิน ซักวันกรรมจะตามสนองมึง ครอบครัวมึงจะพินาจย่อยยับ ลูกหลานมึงจะไม่มีเงินกินและพวกโคตรเหง้าศักราชมึงก็จะล้มละลายแล้วก็ไม่ต้องสงสัยว่าเป็นเพราะอะไรกูบอกได้เลยว่าเพราะตัวมึงเองที่ไปทำกับคนอื่นไว้ก่อน ..............ก่อนหน้าที่กูจะโดนโกงไม่รู้คนอื่นเค้าโดนมากี่คนแล้ว
แล้วที่เอาเรื่องนี้มาลงนะค่ะส่วนหนึ่งเป็นเพราะเจ็บใจที่เสียค่าโง่ให้แม่ค้าสันดานเลวไปและอีกส่วนหนึ่งก็อยากจะเตือนเพื่อนๆทุกคนว่าทำอะไรต้องรอบคอบให้มากๆยิ่งเวลาซื้อของเชื่อว่าเป็นกันบ่อยจ่ายเงินแล้วลืมเงินทอนเดินไปเลย แล้วไอ้ที่จะมีแม่ค้าวิ่งตามมาคืนหรือเก็บไว้ให้เราเนี้ยจะมีซักกี่คนจริงเชียว ก็เข้าใจว่าแม่ค้าที่ดีก็มีเยอะเราก็เคยเจอ แต่มีครั้งนี้นี่แระที่มันไม่คืนให้ไอ้ไม่คืนนะไม่เท่าไหร่หรอกแต่ที่เซงนี่แระมันยังมีหน้าย้อนถามกูอีกว่าน้องให้แบงค์500พี่จริงเหรออีฟายยยยยยยยยยย อยากจะบอกที่ทานั่งพิมพ์อยู่เนี้ย น้ำตาไหลไปด้วยนะ เงินนะไม่ได้เสียดายอะไรมากหรอก แต่ที่ร้องไห้นะ มันเจ็บใจ เจ็บใจที่มันว่ากูจะไปโกงมันไปโกหกมัน โอ้ยยยยย ยิ่งพูดยิ่งเกียด เดี๋ยวเถอะมึงอีแม่ค้าร้านขายมะม่วงหน้ามหาวิทยาลัยรังสิตอย่างเผลอนะมึงกูจะเอาระเบิดไปปาร้านมึงให้ฉิบหายกันไปเลยข้างหนึ่ง ใครที่เรียนที่ มหาวิทยาลัยรังสิต รู้ไว้นะค่ะว่าแม่ค้าขายมะม่วงในเต้น(มีแต่จ้าวเดียว)มันชอบโกงคนอื่นอย่าไปซื้อมันหรือถ้าใครจะซื้อก็ให้ดูเงินทอนดีๆ 5บาท 10บาทก็ต้องดู อย่าไปคิดว่าเงินแค่นี้ไม่เป็นไร เพราะ 1เดียวตอนนี้เราอาจจะยังไม่เห็นค่าของมัน แต่เมื่อไหร่ที่เรามีเงิน99บาทแล้วของที่จะซื้อมันราคา100บาท เมื่อนั้นแระ ค่าของมันจะยิ่งใหญ่มหาศาลเลยทีเดียว
และก็ต้องขอโทษทุกๆที่เข้ามาอ่านในหน้านี้นะ ขอโทษที่ใช้ภาษาไม่ค่อยสุภาพ แต่กับคนอย่างนี้พูดดีๆกับมันไม่สาสมหรอก ขนาดพูดแบบนี้มันจะรู้สึกหรือป่าวยังไม่รู้เลย!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ปล.ตอนนี้ปลายเดือน สงสัยตรูต้องกินมาม่าอีกแล้ว เฮ้อออออ เดือนนี้มันเดือนอะไรวะ เงินหมด เงินหาย เพื่อนยืมเงินบอกจะคืนก็ไม่คืนซะงั้น แล้วทีนี้พรุ้งนี้จะกินอะไรละ เงืนไม่มีแล้วไม่มีแม้แต่บาทเดียว นี่เป็นครั้งแรกที่ไม่มีเงินติดตัวเลยซักกะบาท ปกติเคยแต่ให้คนอื่นยืม นี่สงสัยต้องไปยืมคนอื่นบ้างแล้วมั้ง ตรูหนอตรูเคยคิดว่าชาตินี้จะต้องไม่เป็นหนี้ใครสงสัง ไม่ได้ซะละมั้ง
และนี่คงเป็นบทเรียนสำคัญที่ต้องจำไปจนตาย เข้าใจอารมณ์คนโดนโกงเลยงะ แม้มันจะน้อยนิด ที่ที่มานั่งร้องไห้เพราะเจ็บใจ พ่อขาแม่ขาหนูขอโทษที่ผ่านมาหนูให้เงินฟุ้มเฟือย(ถึงแม้จะให้น้อยกว่าชาวบ้านเค้าก็เถอะ)หนูเข้าใจว่าบ้านเราไม่ได้รวยเป็นมหาเศษฐี พ่อแม่ทำงานตัวเป็นเกรียว เลือดตาแทบกระเด็นกว่าจะเอามาให้หนูได้ใช้ได้จ่าย หนูยังไม่รู้จักค่าของมันดันเอาไปแบ่งคนอื่นใช้อีกโดยไม่เต็มใจ(โดนโกง) หนูจะใช้เงินให้ประหยัดกว่านี้และเวลาจะซื้ออะไรหนูจะนึกว่ามันจำเป็นหรือป่าวเรามีหรือยังจะไม่ซื้อจะตายไหม
แต่ซัมเมอร์นี้ที่หนูจะไปเรียนที่จีน หนูต้องขอพ่อกับแม่ก่อนน้า เพราะหนูเก็บไม่ทันจริงๆ ถึงมีนาคมหนูคงเก็บได้แค่30000 อีก 20000 หนูคงต้องขอพ่อกับแม่ก่อนนะค่ะ ทั้งๆที่หนูบอกไว้ว่าจะใช้เงินตัวเองแท้ๆๆ เฮ้ออออออ เศร้าใจ สุดท้ายนี้หนูคิดถึงพ่อกับแม่จัง อยากกลับลำปางกลับบ้านเราแล้ว อยู่ที่นี้มีความสุขที่ได้เรียนในสิ่งที่รักทำกิจกรรมที่ชอบ แต่ยังไงบ้านเราก็อบอุ่นกว่าเยอะเลย หนูรักพ่อกับแม่มากๆเลยค่ะ
Create Date : 28 พฤศจิกายน 2550 |
|
11 comments |
Last Update : 28 พฤศจิกายน 2550 6:02:07 น. |
Counter : 1243 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: หมูอ้วน IP: 58.9.183.122 28 พฤศจิกายน 2550 3:31:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: หมูอ้วน IP: 58.9.183.122 28 พฤศจิกายน 2550 3:36:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: ริมยมนา 28 พฤศจิกายน 2550 17:07:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตัวหนอน (sawkitty ) 28 พฤศจิกายน 2550 22:54:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: Bowky IP: 58.8.251.152 8 กรกฎาคม 2553 1:19:04 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เพราะเพิ่งเจอมาเมื่อไม่นานเหมือนกัน
เป็นร้านขายยาแถวๆ บ้าน พี่รับตังค์ทอนมาแล้วไม่ได้ดู
เดินออกมาหน้าร้านแล้วจึงรู้ตัว
ขนาดแค่แป๊ปเดียว ย้อนกลับไปบอกเขา
เขามองเรายังกับตัวประหลาด
ไม่ให้คืนแล้วยังพูดจาไม่ดีใส่เราอีก
ร้านที่โดนนะ เขามีกล้องวงจรปิดด้วย
พี่ยังท้าให้เขาเปิดกล้องดูก็ได้
เขาไม่ยอมเปิดท่าเดียว บอกว่าไว้ดูเฉยๆ ไม่ได้อัดเทป
เลยเสียค่าโง่ไป 90 บาทค่ะ