Bloggang.com : จ้าว..จอม : ความในใจ………พ่อถึงลูก

ความในใจ………พ่อถึงลูก

คิดอยู่นานวันพ่อจะเขียนอะไรดี จะบรรยายความรักที่ปะป๊ามีให้เรย์ก็พูดไปหลายทีแหละ
จะว่าไป พูดเองก็ไม่เหมือนเจ้าตัวพูด
ปะป๊าก็เป็นคนไม่พูดเยอะ เวลาพูดก็เหมือนทีเล่นทีจริง ไม่รู้อายหรืออะไร
พูดเล่นบ่อยๆ จนพอพูดจริงชั้นก็ไม่ซึ้งแหละ

แต่อะนะ อันนี้สำหรับลูก หวังว่าคงทำได้ดีกว่าที่ทำกับเมีย
ก็เลยบอกให้ป๊าช่วยเขียนอะไรก็ได้มาหน่อย จะเอามาลง blog ให้เรย์อ่านตอนโต
หลังจากบอกไปก็ตามทวงแล้วตามทวงอีก จนต้องบอกว่าจะเอาลงเนื่องในวันพ่อปีนี้นะ ไม่ใช่ปีหน้า 5555
และแล้วก็เสร็จจนได้ blog นี้มีค่ามากนะเรย์ หม๊าเองยังเพิ่งได้รับรู้ความในใจป๊าจาก blog นี้เหมือน
จัดไป :)

เรย์....

ป๊าเป็นคนเขียนไม่เก่ง แต่จะพยายามเขียนให้เรย์อ่านนะ.....

เริ่มย้อนกลับไปตั้งแต่ช่วงที่เรย์อยู่ในท้องม่าม๊า มันเป็นช่วงเวลาที่ ม๊า และป๊า ทำทุกอย่าง (โดยเฉพาะม๊า มุ่งมั่นมากๆ) เพื่อที่จะให้เรย์ ได้เกิดมาเป็นเด็กที่มีสุขภาพกายและสุขภายใจที่แข็งแรงสมบูรณ์

ครั้งแรกที่ป๊า และม๊าได้ยินเสียงของเรย์ มันเป็นช่วงเวลาที่ตื่นเต้นมาก เป็นเสียงที่ยังนึกทีไรก็รู้สึกหัวใจมันเต้นแรงทุกครั้ง แต่ตอนนั้นเรย์ คงยังไม่รู้หรอกว่า ป๊า และม๊า ลุ้นอะไรกันอยู่.... วันนั้นเป็นวันที่ ม๊าไป Ultrasound เพื่อฟังเสียงหัวใจของ เรย์ ช่วงที่คุณหมอ ใช้เครื่อง scan หาตรงท้องม่าม๊า มันเป็นช่วงเวลาที่ทุกคนลุ้นมาก แทบจะหยุดหายใจ แต่ทันทีที ได้ยินเสียงหัวใจเรย์ ป๊า และม๊า ยิ่งตื่นเต้น และดีใจมากขึ้นไปอีก

ครั้งที่สองที่ได้รู้จัก เรย์ มากขึ้น ก็วันที่ได้รู้ว่าเรย์ เป็นเด็กผู้หญิง หรือผู้ชาย และสมใจป๊า, ม๊า ที่สุดเพราะอยากได้ลูกผู้หญิง อยู่แล้ว และก็ได้สมใจที่ตั้งไว้ 

แล้วก็ถึงวันที่เรย์ ออกมาร้องเสียงดังๆ ในห้องคลอด ป๊า อยู่กับม๊า ในวันนั้นด้วย เรย์ รู้มั๊ยว่า ม๊า ต้องเจ็บมากขนาดไหน กว่าที่เรย์ จะคลอดออกมาได้ ป๊า เห็นแล้วยังนึกเลยว่าถ้าเป็น ป๊า จะทนไหวมั๊ย แต่พอเห็น เรย์ คลอดออกมาปลอดภัย ม๊า ถึงกับลืมความเจ็บปวดที่เป็นมาหลายชั่วโมง แล้วก็ยิ้มอย่างลืมเจ็บ....

ผ่านจากวันนั้นมาจนถึงวันนี้ เรย์ ก็เกือบ 2 ขวบครึ่งแล้ว ป๊า และม๊า ก็ผ่านเหตุการณ์ ต่างๆ ที่เป็นประสบการณ์ กับการเลี้ยงเด็ก 1 คน อย่างที่คนไม่เคยมีประสบการณ์ จะสามารถทำได้ และพยายามทำให้ดีที่สุด ปวดหัวบ้าง โมโหบ้าง เหนื่อยบ้าง แต่ก็มีความสุขทุกครั้งที่เห็น เรย์ ยิ้ม เมื่อก่อนไม่เคยได้รู้ซึ้งถึงคำว่าเห็นลูกยิ้ม แล้วหายเหนื่อย มารู้ก็ตอนนี้ว่ายิ้มกว้างๆ ตาหยีๆ นี่แหละที่ทำให้ หัวใจ ป๊า, ม๊า พองโต และยิ้มตามไม่หุบ

บ้านเราอาจจะเป็นบ้านที่เที่ยวบ่อย จนบางครั้ง ป๊า รู้สึกว่าบ่อยไปมั๊ย กลัวเรย์ จะใจแตกอยู่ไม่ติดบ้าน แต่มันก็เป็นข้อดีที่ทำให้เรย์ ได้เห็นโลกกว้างมากกว่าบ้านที่อยู่ในเมือง ไม่มีสนามให้เรย์ วิ่งเล่น ไม่มีกระต่าย หรือแกะ ให้เรย์ ป้อนอาหาร ทุกครั้งที่ไปเรย์ ได้อะไรใหม่ๆ กลับมาเล่าให้ ม่าโป้ย ฟัง ให้คนอื่นๆ ได้ฟัง

อย่างที่บอกตอนต้นว่า ป๊า เขียนไม่เก่ง.... ขอข้ามไปสุดท้ายเลยละกันนะ (เรย์ ชอบว่าป๊าขี้บ่น ไม่อยากบ่นมาก 55…)

สิ่งที่ป๊า และม๊า ตั้งใจอยากให้เรย์ เป็นคือ…. เป็นคนดี.... ไม่ต้องเป็นคนเก่ง... ไม่ต้องเป็นคนฉลาด ขอแค่เป็นคนที่สามารถเอาตัวรอดได้โดยที่ไม่ทำให้ใครต้องเดือดร้อน ที่สำคัญ อยากให้รู้จักแบ่งปันกับคนรอบข้าง (เพราะตอนนี้เรย์ ขี้งกมวากกก) สำคัญมากไปกว่า 2 อย่างที่พูดถึง คือการรู้จักทดแทนพระคุณ กับคนที่รักและมีพระคุณกับเรย์ .....

ป๊า....Dec’2011

กลับมา mode มะหม๊าต่อ เป็นไงละซึ้งไหม 2 อาทิตย์เขียนได้ตั้ง 20 กว่าบรรทัดแน่ะ 55555
ขอแปะรูปคู่พ่อลูกคู่รักใหม่ก่อน ก่อนที่หม๊าจะบ่นบ้าง อิ อิ
เรย์เจ้าเด็กขี้อ้อน อ้อนจนป๊าหลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ววววววว

ก่อนแต่งงานเคยไปดูหมอดูที่เป็นอาจารย์ 2 คน
ทั้ง 2 คนทักว่าแต่งแล้วให้รีบมีลูกและต้องเป็นลูกสาว จะได้เป็นโซ่ทองคล้องใจให้ป๊าเป็นพ่อที่ดี
คาดว่าหมอคงจะบอกว่าถ้าไม่มีลูก ชีวิตคู่ป๊าหม๊าอาจไม่ราบรื่นมั่ง
แต่นี้ไม่ใช่เหตุผลที่หม๊ามีเรย์หรอกนะ หม๊ามีเรย์เพราะอยากมีและตั้งใจมีมากถึงมากที่สุด
แม้ว่าเรย์จะเกิดมาและกลายเป็นคนที่แย่งคนที่รักหม๊าไปจนหมด หม๊าก็ยอม ยอมเพื่อลูกคนเดียว

เรย์เกิดมาเป็นเด็กที่มีนิสัยอย่างที่ป๊าอยากได้ ป๊าชอบเด็กแสบๆ (จริงๆ หม๊าชอบเด็กเรียบร้อยนะ)
เรย์แสบและทะโมนไม่ค่อยเหมือนเด็กผู้หญิง แต่นั่นก็ทำให้ป๊ายิ่งปลาบปลื้มและร้ากกกกก….ลูกสาวคนนี้ที่สุด

ป๊าเป็นพ่อที่ดีมาก ดูแลเรย์ได้ทุกอย่าง
หม๊าก็หวังว่าโตขึ้นเรย์จะดูแลปะป๊าแบบที่ป๊าทำให้เรย์ด้วย

ความในใจแม่….ถึงลูกและสามี

Big Surprise!! ขอเขียนความใจในด้วยได้ไหม
ความในใจจากเมียที่แย่ และแม่ที่ไม่ได้เรื่อง ;P

อ่านที่ป๊าเขียนดูเหมือนว่าป๊าจะยังจำและรู้สึกดีกับช่วงเวลาที่เรย์อยู่ในท้องได้ดี
แต่ช่วงเวลานั้นเป็นช่วงเวลาที่ดีมากๆ เลยนะ เป็นช่วงเวลาที่เรา 3 คนได้ใช้ชีวิตร่วมกันมากที่สุด
เป็นช่วงเวลาที่เรา 3 คนเป็น 1 เดียวเพราะเรย์อยู่ในท้องหม๊าและป๊าก็ดูแลเรา 2 คนเป็นอย่างดี
ไปไหนไปด้วยกัน อยู่ติดกัน หม๊าเองยังจำได้ว่าตัวเองเป็นคนสำคัญ มีแต่คนดูแลและเอาใจใส่

แต่หลังจากคลอดเรย์แล้ว ทุกอย่างเปลี่ยนไป หม๊ารู้สึกตลอดเวลาว่าถูกทอดทิ้ง โดนละเลย
เพราะทุกคนพุ่งไปให้ความสนใจกับเรย์หมด หม๊ามีค่าก็แค่ให้นมเรย์ก็แค่นั่นเอง
ป๊ากลายเป็นพ่อที่ดี แต่เป็นสามีที่หม๊าผิดหวัง ถ้าเป็นตะก่อนโน้นหม๊าคงวีนแตก องค์ลง
แต่พอมีเรย์ หม๊าพยายามบังคับควบคุมจิตใจของตัวเอง แต่นั่นก็หลายเป็นหม๊าเก็บกดซะงั้น 555
จากที่หม๊าโดนละเลย หม๊าก็เลยหันมาสนใจเรื่องของตัวเองบ้าง และนั่นก็กลายเป็นป๊าโดนละเลยไปด้วยในที่สุด
กลายเป็นต่างคนต่างอยู่ ไม่ได้ดูแลกันอีกเลยมาเป็นเวลา 2 ปีเต็มๆ
แต่เราไม่มีเวลามานั่งคิดอะไรกันหรอกเพราะเหนื่อยมากกับการทำงานและกลับมาดูแลเรย์ในแต่ละวัน

อย่างที่ป๊าบอกแหละ รอยยิ้มเรย์ทำให้เราหายเหนื่อยได้จริงๆ หม๊ามีความสุขแต่เป็นสุขที่ไม่เต็มที่
หม๊ามีเรย์มีลูกแล้ว แต่จริงๆ มันยังไม่ใช่คำว่าครอบครัว
หลายครั้งเลยที่หม๊ามองหน้าเรย์ ยิ่งตอนเรย์งอแง หม๊าคิดว่าหม๊าพร้อมที่มีเรย์แล้วจริงๆ เหรอ
ชีวิตหม๊าเปลี่ยนไปหมด ตอบไม่ได้ว่าดีขึ้นหรืออะไร แต่หม๊าเหมือนขาดอะไรบางอย่างไป
เป็นการหาคำตอบที่ทำให้หม๊าได้พบเจอความจริงที่เหมือนตายและกลับมาเกิดใหม่
แต่เป็นการเกิดใหม่ที่ร่ายกายจิตใจยังไม่ปกติ แต่หม๊าตายไม่ได้ ทุกวันนี้ก็อยู่แบบ 3 วันดี 4 วันไข้

ก่อนจะเวิ่นเว้อไปมากกว่านี้ สิ่งที่หม๊าอยากจะบอกเรย์กับป๊าก็คือ……
หม๊าอาจเป็นแม่ เป็นภรรยาที่ไม่ดีสมบูรณ์แบบอย่างที่เรย์หรือป๊าหวังไว้
แต่หม๊าทำดีที่สุดแล้ว สำหรับผู้หญิงที่ไม่รักเด็ก ผู้หญิงที่เคยเกลียดผู้ชาย ผู้หญิงที่ต้องการเห็นชายหญิงเท่าเทียมกัน
หม๊าว่าหม๊าทำดีมากๆ แล้วจริงๆ จนบางทีก็อยากจะบอกว่า ถ้าอยากได้ดีกว่านี้ก็ไปหาใหม่ละกัน 5555

หม๊าผ่านและเจอเรื่องที่ทำร้ายจิตใจมาเยอะหลังจากมีเรย์ นี่คือชีวิตจริงเลยแหละ
ไม่ได้เหมือนในละครที่มีลูกแล้ว ครอบครัว happy ending
แต่หม๊าอยากบอกเรย์ว่า หม๊าผ่านมันทุกอย่างมาได้ก็เพราะ “เรย์” จริงๆ
หลายทีหม๊าก็โกรธเรย์นะ โทษเรย์ที่ทำให้หม๊าเจอเรื่องแย่ๆ แต่ในที่สุดหม๊าก็รู้ว่ามันไม่เกี่ยวกับเรย์สักหน่อย

เรย์เป็นเด็กที่โชคดีนะที่รายล้อมไปด้วยคนที่รักเรย์ แต่ก็เป็นสิ่งที่หม๊ากลัว กลัวเรย์โดนสปอยจนเสียนิสัย
และก็นั่นไง หม๊าแปรงร่างเป็นนางมารคอยขจัดเด็กเกเรเอง และก็แน่นอน ผลที่ตามมาคือ
สายตาเย็นชาที่เทอมีให้…. พร้อมคำพูดที่ทิ่มแทงหัวใจ “ไม่รัก ไม่รักมะหม๊าแล้ว”
หลายๆ ครั้งที่เรย์เข้าหาแต่ปะป๊า อาม่า ไม่เอาหม๊าจนหม๊ารู้สึกว่าเป็นส่วนเกินหลายต่อหลายที
หม๊าไม่รู้หรอกว่าตอนนี้เรย์รักหม๊าบ้างไหม รักมากแค่ไหน
แต่ก็ไม่ได้สำคัญและไม่คาดหวังอะไรแล้ว เพราะหม๊าจะรักเรย์แบบนี้เหมือนเดิมตลอดไปไม่เปลี่ยนแปลง

ก่อนที่จะกลายเป็นเขียนยาวไปกว่าปะป๊า รีบจบก่อนดีกว่า
คือถ้าเรย์โตมาได้มาอ่าน blog นี้ก็อยากให้รู้ว่าไม่ว่าหม๊าจะโหดยังไง ก็ทำเพื่อให้เรย์เป็นเด็กดีของทุกคน
ไม่ว่าหม๊าจะดุด่าต่อว่าเรย์แค่ไหน ก็เพราะหม๊ารักเรย์ ห่วงเรย์ หวังดีต่อเรย์
เรย์ไม่ต้องมาตอบแทนอะไรหม๊า ไม่ต้องเลี้ยงดูหม๊าตอนแก่ หม๊าจะดูแลตัวเอง
หม๊ามีลูกไม่ได้หวังให้ลูกมาดูแลยามแก่เฒ่า แต่หม๊าต้องการสร้างคนดีๆ คนที่มีความสุขขึ้นมาอีก 1 คนบนโลกใบนี้
ดังนั้น ขอให้เรย์ใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า มีความสุข เป็นคนดี ก็พอแล้ว

รัก…
เจ้อร ;P

Create Date : 21 ธันวาคม 2554

Last Update : 21 ธันวาคม 2554 9:20:09 น.

19 comments

Counter : 4588 Pageviews.

วิ้ดวิ้ว
ผ่านมาแซวจ้ะ

โดย: janistar IP: 203.113.0.205 วันที่: 21 ธันวาคม 2554 เวลา:10:24:48 น.

โอ๊ยยยย เป็นบล๊อคที่ซึ้งจังเลยอันนี้ อ่านไม่ค่อยหมดหรอกแต่ดูรูปแล้วน่ารักมากกกกกกกก

โดย: หม่าม๊าซิลมี IP: 202.12.73.198 วันที่: 21 ธันวาคม 2554 เวลา:10:27:28 น.

ซึ้งเป็นที่สุด......
อ่านไปยิ้มไป น้ำตาคลอไปเฉยเลยอ่ะ
แบบว่า อินอ่ะค่ะ

โดย: khunaobby IP: 118.173.142.7 วันที่: 21 ธันวาคม 2554 เวลา:10:53:44 น.

บ้านนี้มีความอบอุ่น อยู่เสมอจริงๆค่ะ

โดย: kwan_3023

วันที่: 21 ธันวาคม 2554 เวลา:11:09:42 น.

ซึ้งมากค่ะ เริ่มน้ำตาคลอตั้งแต่ปะป๊ามาเขียนเริ่มต้นและ

ตั้งใจอ่านทุกบรรทัดทุกตัวอักษรเลยค่ะ พี่มี๊อรนี่เข้าใจผู้หญิงดีเนอะ เคยรู้สึกเหมือนกันค่ะแต่ก้แอบคิดในใจว่าจะมีใครเป็นแบบเราบ้างรึป่าวน้า

ขอบคุณมากค่ะ ที่เขียนเรื่องราวดีดีให้อ่านอยู่บ่อยๆ

*~ --/--^^

โดย: nuengnarak

วันที่: 21 ธันวาคม 2554 เวลา:11:20:33 น.

อ่านบล็อกนี้แล้วอายเค้าจริง น้ำตาไหลกลางอากาศ

โดย: สรุป...เหมือนเดิม IP: 58.8.94.43 วันที่: 21 ธันวาคม 2554 เวลา:11:56:12 น.

ซึ้งทุกบรรทัดเลยค่ะ

โดย: ออนซ์ IP: 223.204.240.22 วันที่: 21 ธันวาคม 2554 เวลา:12:22:10 น.

ซึ้งมว๊ากคร่า เหมือนตัวเองเลย

โดย: เปิ้ล IP: 180.183.243.171 วันที่: 21 ธันวาคม 2554 เวลา:13:20:21 น.

อ่านแล้วซึ้ง ทำให้นึกถึงตัวเองจริงๆเลยนะคะ ขอบคุณค่ะ

โดย: คุณแม่น้องเกรท IP: 127.0.0.1, 125.24.10.91 วันที่: 21 ธันวาคม 2554 เวลา:14:46:24 น.

วันนี้ได้เข้าไปดูในหลายๆ Blog ของบ้านนี้

บอกตรงๆนะคะ บ้านนี้อบอุ่นมากๆจริงๆ

มีความรักและความใส่ใจในรายละเอียดเสมอ

ขวัญเอง อยากเจอชีวิตดีดี แบบบ้านนี้บ้างจังเลย

น้องเรย์ เป็นเด็กที่น่ารักมากๆค่ะ

ดูในหลายๆเรื่องราว จขบ. กะ คุณสามี
น่ารักสุดๆเลย

จนขวัญอยากเข้าไปอ่านเรื่องราวความรักของทั้งคู่

บอกตรงๆๆๆอีกครั้งค่ะ น่ารักที่สุด

โดย: kwan_3023

วันที่: 21 ธันวาคม 2554 เวลา:17:33:25 น.

ซึ้งมากๆๆๆ รักป๊าเรย์ที่ซู๊ด

ต่อมาก็
จากใจอี๊ป๋อม ถึงเรย์

เรย์อ่านมาถึง blog นี้คงสงสัยว่าอีป้าคนสวยนี่ มายุ่งอะไรกะป๊าตรูตลอดๆๆฟะ
คือ ป๊าเรย์หล่อ บาดใจง่ะ แต่ยังไง อี้ป๋อมก็ไม่แย่งป๊าเรย์มาหรอกนะ เพราะเห็นใจหม่าม๊าของเรย์ กลัวจะตรอมใจ ทำใจไม่ได้ คริคริ (เข้าใจแล้วใช่ไม๊ว่าอีป้าคนสวยนี้ มั่นใจบร้าๆๆ 555)

โดย: misspommy IP: 58.11.81.63 วันที่: 21 ธันวาคม 2554 เวลา:20:01:30 น.

ขอบคุณเพื่อนๆ คะ :)

ความในใจเรย์ ถึง ป้าป๋อม

ถึงจะผ่านศพมะหม๊าอรได้
ก็อย่าได้หวังจะข้ามเรย์ไปได้ ชริ
5555555555555555

โดย: จ้าว..จอม

วันที่: 22 ธันวาคม 2554 เวลา:9:25:35 น.

หนูอ่านบล็อกของพี่ตั้งแต่หนูท้องได้ 6 เดือน จนตอนนี้ ลูกของหนูได้ 6 เดือนแล้วค่ะ ยังไม่เคยเม้นซักที
บล็อกของพี่ละเอียดมากจนหนูไม่ต้องอ่านเว็บอื่นเลย จนติดบล็อกของพี่ไปแล้ว (กลายเป็นอยากรู้อยากเห็นชีวิตพี่เรย์ไปเลย อิอิ)
สุดท้ายขอบคุณนะคะ ที่พี่สร้างบล็อกนี้สำหรับน้องเรย์ หนูเลยโชคดีได้ความรู้ดีดีจากบล็อกของพี่
เช่นอาหารเสริม หนูก็เอาอโวควาโดมาทำให้ลูกกินบ้าง เพราะหนูก็พาลูกฉีดวัคซีนโรงพยาบาลรัฐ ก็ไม่ได้แนะนำอาหารเสริมอะไรมากค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ

โดย: แม่น้องธูป IP: 115.87.25.186 วันที่: 22 ธันวาคม 2554 เวลา:20:46:28 น.

สวัสดีปี ใหม่ล่วงหน้าครับ

เข็มขัดพอลสมิท

โดย: เพื่อนปราจีน

วันที่: 23 ธันวาคม 2554 เวลา:23:35:50 น.

ป๊าเรย์น่ารักที่ซู้ดเลย
เขียนได้ขนาดนี้ก็สุดยอดแล้ว
อยากให้คุณพ่อทุกคนแสดงความรู้สึกแบบนี้ออกมาให้ลูกเมียรับรู้บ้างจัง
มันซึ้งอ่ะ...
อรก็เป็นคุณแม่ที่สุดยอดเหมือนกัน
พี่คนนึงแหละที่ชื่นชมมี๊อรมาตลอด
ความเป็นแม่เปลี่ยนผู้หญิงคนนึงได้อย่างไม่น่าเชื่อ....

โดย: แม่นุช (Pibhu

) วันที่: 26 ธันวาคม 2554 เวลา:10:31:27 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

โดย: AM NUCH

วันที่: 29 ธันวาคม 2554 เวลา:16:25:51 น.

เป็นความทรงจำที่ดี

โดย: EDM

วันที่: 31 ธันวาคม 2554 เวลา:8:18:48 น.

ซึ้งมั่กๆๆๆ
ป้าแอมก็ชอบแบบที่เรย์เป็นนั่นแหละ

สวัสดีปีใหม่ค่ะมี๊อร

สุข สดชื่น สมหวัง
เปี่ยมด้วยพลังทั้งกายและใจค่ะ

แอมอร

โดย: peeamp

วันที่: 1 มกราคม 2555 เวลา:20:16:38 น.

น่ารักมากเลยค่ะ

โดย: kungging IP: 180.183.106.14 วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:15:14:15 น.