หย่านม เลิกเต้า แบบไม่เสียน้ำตาตอน 2 ขวบ 3 เดือน (ต้องตอน 2 ขวบ 2 เดือนสิ) แขวนเต้า ประเด็นหลักของ blog นี้คงเป็นเรื่องที่เราได้แขวนเต้าแล้วสักที หลังจากที่เริ่มจากงดมื้อดึก ซึ่งจริงๆ ก็งดไม่ได้หรอกยังแอบขอกินอยู่เรื่อย แต่ด้วยเหตุผลหลายๆ อย่างก็เลยคิดว่าเลิกเต้าได้แล้ว หัดนอนเองได้แล้ว ก็ไม่คิดว่าจะเลิกได้ง่ายขนาดนี้ แค่บอกเรย์ว่าคืนนี้ไม่แน๊นแน้นแล้วนะ มะหม๊าเจ็บมาก เรย์โตแล้ว นอนเองได้แล้ว ต้องบอกว่าเรย์เป็นเด็กใจแข็งมาก คืนแรกก็นอนไม่ได้หรอก ตื่นมาตี 2 ร้องให้ทุรนทุรายบนเตียงแต่ไม่พูดขอกินนมเลย จนลากอาม่าลงไปเล่นข้างล่างตอนตี 2 นั่นแหละ เราเดินลงไปดูเรย์ก็ยิ้มแย้ม กลายเป็นเราอดไม่ได้ เสนอให้กินเองเพราะสงสารลูก คืนนั้นก็เป็นคืนสุดท้ายที่ได้กินนม วันที่ 30 August เป็นคืนแรกที่อดนม เรย์ไม่ขอกินนมอีกเลย ถ้าอยากมากๆ ก็แค่เอามือมาจับแน๊นแน้นแล้วถามว่า หม๊าเจ็บเหรอ เป็นแผลแดงๆ เลย บางทีก็พูดว่า เก็บไว้ให้น๊องน้องกิน น๊องน้องอยู่ในนี้ (ชี้ไปที่ท้อง) หลังจากที่เลิกนมกลายเป็นว่าเรย์นอนกับเราไม่ได้ คงได้กลิ่นมั่ง ก็ขอไปนอนกะอาม่าโป้ยทุกคืน บางคืนคิดถึงกันสุดๆ ก็ขึ้นมานอนแต่ก็ใช้เวลากว่าจะหลับได้ ตอนนี้ก็กลายเป็นเรย์นอนยาวแล้ว และยังดีที่ยอมให้แปรงฟันก่อนนอน เพราะเมื่อก่อนต้องหลอกล่อว่าแปรงแล้วถึงได้แน๊นแน้น ตอนนี้เป็นแปรงแล้วห้ามกินขนมแล้วนะ ค่อยๆ แอบสอนกันไปเรื่อยๆ ปกติทุกเสาร์-อาทิตย์เรย์ต้องเข้าเต้าถึงนอนกลางวันได้ ตอนนี้ก็ต้องกล่อมหรือปล่อยให้นอนเอง ก็จะเอามานอนที่ห้องนอน บางทีเราก็รีดผ้า เรย์ก็นอนเล่นกับป๊าเค้าไปเรื่อยๆ จนหลับไปเอง นอนได้น่ารักน่าตีมากๆ กลับมาดูตัวเองก็เห็นได้ชัดว่าเราก็สบายตัวขึ้นมากหลังจากลูกเลิกเต้า หลังๆ เจ็บมากเวลาที่ลูกดูด มันแสบไปหมด ตอนนี้ก็ไม่เจ็บแล้ว ก่อนนอนจากเมื่อก่อนที่ต้องรีบอาบน้ำ รีบทำอะไรให้เสร็จเพราะต้องรีบมาให้เรย์กินนม ตอนนี้ก็ชิวขึ้น มีเวลาให้ตัวเองบ้าง ค่อยๆ อาบน้ำ ทาโลชั่น นั่งทำอะไรนิดๆ หน่อยๆ กลางดึกเราก็ได้นอนยาว ตื่นเช้าไปทำอะไรก็ไม่ต้องวิ่งมาหาเรย์เพราะเรย์ร้องจะกินนม หลังจากที่ได้แต่ทำอะไรให้คนอื่น ตอนนี้ก็ขอทำอะไรให้ตัวเองบ้าง รู้สึกใจหายนะเพราะก็ชอบเวลาลูกมากินนม แต่ชีวิตเรามันมีอีกหลายอย่างที่ต้อง focus ก็ต้องทำใจกันไป Effect อีกอย่างจากการเลิกเต้าคือ “นมเราหายไปไหน” T___T ตอนนี้นมเล็กกว่าตอนก่อนท้องอีก เป็นเรื่องเศร้าของเต้าชั้นจริงๆ แงงงงง แต่รู้แหละว่าเรย์ก็ยังแอบคิดถึง บางทีก็ชอบเอาหน้ามาซบเอานิ้วมาเขี่ย แล้วก็พูดเหมือนบอกตัวเองว่า แน๊นแน้นไม่ได้ มีถามเรย์ว่าคิดถึงไหม เรย์ก็ยิ้มบอกคิดถึง แต่ก็แน๊นแน้นไม่ได้ มะหม๊าเจ็บ มะหม๊าเก็บให้น้องกิน มะหม๊าขาโหด เมื่อก่อนจะรู้สึกจุกอยู่บ่อยๆ เวลาที่เรย์บอกว่าไม่รักมะหม๊าแล้ว แต่ตอนนี้พยายามทำใจ เราบังคับให้ใครเป็นอย่างทีเราคิดหรือคาดหวังไม่ได้ ตอนนี้ก็เลยไม่อยากคาดหวังอะไรจากคนอื่นแต่พยายามหันมารักตัวเอง ดูแลตัวเอง แคร์ตัวเองมากขึ้น และมันก็ได้ข้อคิดว่าไหนๆ ลูกก็ไม่รักเรา เราก็เป็นแม่ขาโหดให้สาแก่ใจไปเลย จากที่เมื่อก่อนลงโทษแค่เอาขึ้นห้องอบรม ตอนนี้ก็เปลี่ยนมาใช้ไม้แข็ง ไม่พูด ไม่อธิบาย ไม่ปลอบแต่ลงมือทำเลย ตอนเช้าตื่นมางอแงไม่ยอมอาบน้ำ ไม่ยอมกินข้าว ก็อุ้มขึ้นรถทั้งชุดนอนเอาไปส่งที่ รร ร้องจะให้อาม่าขึ้นมาหา เราตะโกนบอกอาม่าไม่ต้องขึ้นมา เรย์ร้องอ้อนปะป๊าแทน เราไล่ปะป๊าให้ลงไปก่อน เหลือเราลูกก็ไม่อยากจะเข้าหาเท่าไหร่อยู่แล้ว เราก็ลงข้างล่างทิ้งลูกไว้คนเดียวเลย ตอนนี้ชอบถุยน้ำลายหรือคายอาหารลงพื้น เราก็ตีปากทันที ตบหลายทีด้วย วันก่อนไปเป่าเค้กวันเกิดบ้านอากงหล่อก็คายเค้กลงพื้น เราจับแขนเรย์เตรียมจะตีปาก แต่รู้สึกได้ว่ามีสายตาอากง อาม่า อาโกมองมาอยู่ก็เลยชะงักมือแต่ยังดุเรย์ต่อ ยิ่งอยู่ต่อหน้าอากง อาม่ายิ่งต้องทำ ไม่งั้นเรย์จะได้ใจว่าอยู่กับคนอื่นมะหม๊าจะหยวนๆ แต่เราไม่ ยอมเป็นขาโหดต่อหน้าทกคน ให้เรย์รู้ว่าเราดุไม่ไว้หน้าใคร ก็ดุไปบีบแขนไปจนเรย์หันมาขอโทษนั่นแหละ ก่อนหน้านี้เคยพยายามสอนด้วยเหตุผลแล้วแต่เราคงไม่อดทนพอก็หันมาใช้วิธีนี้แหละ อย่างน้อยให้ลูกได้รู้จักกลัว รู้ว่าสิ่งที่ตัวเองทำมันผิด สงสารกลัวลูกจะเสียใจ แต่พยายามบอกตัวเองว่ามันจะเป็นภูมิต้านทานให้เค้าตอนโตแล้วไปเจออะไรที่ไม่ได้ดั่งใจหรือผิดหวัง แต่ก็ยังโล่งอกว่าเรย์ไม่ได้กลัวจนไม่เข้ามาคลอเคลีย เพราะบทเราจะรักลูก เราก็กอดและหอมเรย์ทั้งวัน บอกรักตลอด เรย์ก็เลยรู้เวลา กลัวแม่ตามสถานการณ์ เลิกใส่เพิรส์ตอนกลางวันแล้ว จริงๆ ก็ใส่บ้างไม่ใส่บ้างมานานแล้วแหละ ก็มีฉี่ราดบ้างเป็นพิธี แต่ตอนนี้บอกเองได้แล้ว ไม่ต้องใส่แล้ว แต่เราก็ต้องหมั่นถามเรย์เองบ่อยๆ ด้วยว่าปวดฉี่ไหม ที่ผ่านมาก็ทำได้ดี ไม่มีฉี่ราดเลย แต่อยู่บ้านกับอาม่าทำไมยังฉี่แตกบางที หรือเราคงดุจนเรย์ไม่กล้าฉี่ราด เพราะเคยพาไปห้างทีนึง ถามว่าปวดฉี่ไหมไปห้องน้ำกัน เรย์บอกไม่ แต่ผ่านไปไม่ถึง 2 นาทีเรย์หันมาบอกว่าฉี่แล้ว ฉี่เปียกกางเกงเลย เราก็เลยปล่อยให้เค้าเฉอะแฉะกับฉี่เค้าไปก่อนแปปนึง ไม่รีบพาไปเปลี่ยนที่ห้องน้ำ เรย์จะได้เรียนรู้ว่าถ้าฉี่แตก เรย์จะรู้สึกรำคาญตัวยังไง ตอนนี้ก็โตขึ้นเยอะ ปวดฉี่ก็บอกเองว่าจะไปฉี่ ถ้าอยู่บ้านก็จะเดินไปที่กระโถน ถอดกางเกงและนั่งฉี่เอง บางทีเราเดินตามไปดู มีหันมากำชับว่า “มะหม๊าไม่ต้องช่วย เร่เรย์ทำเอง” ช่วงที่ผ่านมาเรย์พูดเก่งขึ้นอีกเยอะมาก บางประโยคก็แอบงงว่าไปจำมาจากไหน พยายามจะจดแต่ก็จดได้ไม่เยอะเพราะพูดตอแหลจนเป็นเรื่องปกติไปแล้ว ชอบรับโทรศัพท์มากๆ เวลาโทรศัพท์ที่บ้านดังจะวิ่งไปรับและพูดโต้ตอบได้เป็นต่อยหอยเลย เรย์ไปเอง 25 August 2011 (2Y 1M 28D) ปกติทุกวันตอน 6 โมงเย็นเรย์จะไปบ้านอากงหล่ออาม่าใหญ่และมะหม๊าปะป๊าไปรับตอน 2 ทุ่ม แต่วันนี้เรย์ไม่ยอมไปและเล่นที่บ้านจน 1 ทุ่ม เรย์: อาม่าโป้ย เรย์จะไปหาอาม่าใหญ่ อาม่า: ไม่ไปแล้ว ดึกแล้ว อยู่บ้านแหละ เรย์: อาม่าไปไม่ต้องไปส่ง เร่เรย์เดินไปเอง อาม่า: โอเค ได้ อาม่าอยู่บ้าน เรย์ไปเอง เรย์เดินลงจากห้องอาม่าที่ชั้น 3 มาอยู่ที่ชั้นลอยและตะโกนหาอาม่า เรย์: อาม่าโป้ย มาช่วยเร่เรย์เปิดประตูหน่อย ประตูล๊อคกุญแจ เร่เรย์เปิดเองไม่ได้ อาม่าลงมาเปิดประตูให้เสร็จ เรย์ก็มองอาม่าก่อนพูดว่า เรย์: ตกลงอาม่าให้เร่เรย์เดินไปเองใช่ไหม อาม่า: (- -*) สรุปอาม่าเดินไปส่ง 55555 มะหม๊าแต่งหน้าไปไหน 31 August 2011 (2Y 2M 4D) เรย์จัดเป็นเด็กที่ช่างสังเกตมากๆ จะทักได้หมดถ้ามีอะไรเปี่ยนแปลง เช่นอาม่าเปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่เหรอ รองเท้ามะหม๊าน่ารักจังซื้อมาใหม่เหรอ จนล่าสุดเรื่องนี้เล่นเอาเราอึ้งมากๆ เพราะสามีชั้นหรือพ่อเทอยังไม่ทักเลย คืออยากแต่งหน้าเลยแต่งกันเล่นๆ ที่ทำงาน ไม่ได้เข้มมากแต่คนก็ทักกันบ้าง เลิกงานกลับมาบ้าน เรย์วิ่งมาสวัสดีและมาคลอเคลียเล่นด้วยแปปนึง เรย์: มะหม๊าแต่งหน้าที่ไหน มะหม๊า: หา เรย์พูดอะไรนะ เรย์: มะหม๊าแต่งหน้าที่ไหน มะหม๊า: เรย์รู้ว่ามะหม๊าแต่งหน้าเหรอ สวยไหม เรย์: สวย มะหม๊าแต่งหน้าไปไหน ปลื้มนะเนี่ย ลูกสังเกตเราด้วย เจ้าแม่ดราม่า 7 September 2011 (2Y 2M 10D) ไปรับเรย์ที่ รร ครูเล่าว่าวันนี้เรย์กัดเพื่อน แล้วเป็นเพื่อนคนที่ชอบกัดเรย์ซะด้วย แอบตกใจทำไมไปกัดเค้าได้ คนที่กัดเรย์มาแล้ว 3 ครั้ง 555 ครูบอกว่าเรย์นั่งเล่นและร้องเพลงแบบสบายอารมณ์อยู่ เพื่อนก็เข้ามาแย่งของเล่น เรย์เลยกัดแขน กัดจมเขี้ยวจนหนังถลอกเลยอะ แต่เรย์ก็ขอโทษเพื่อนแล้วและพออากงมารับเพื่อนตอนเย็น เรย์ก็วิ่งไปหาอากงเพื่อนและรีบสารภาพบาปเองก่อน เรย์: อากง เร่เรย์ขอโทษคะ (แล้วก็ร้องให้น้ำตาไหลพราก) อากง: ไม่เป็นไรๆ ไม่ต้องร้องให้นะ โอ๋ๆๆ สรุปงงไหม แทนที่อากงจะปลอบหลานตัวเอง มาปลอบคนที่กัดหลานซะงั้น ดราม่าไหมละลูกชั้น ครูเล่าให้ฟังยังขำเลย 5555 เด็กคุยกัน 7 September 2011 (2Y 2M 10D) อ่านสมุดบันทึกเรย์วันนี้แล้วก็อดขำไม่ได้ ครูบอกว่าระหว่างที่เรียนภาษาไทย เรย์แอบนั่งคุยกับเพื่อน เพื่อน: แม่อยู่บ้านทำอะไรบ้าง เรย์: ทำกับข้าวแล้วก็รีดผ้า ครูยังฮาแต่เราฮายิ่งกว่าเพราะไม่เคยทำกับข้าวนะ แต่รีดผ้าอะจริง เด็กนี่ก็ช่างหาอะไรมาถามกันได้ด้วย น่ารักดี เบบี้ต้องที่บ้าน 13 September 2011 (2Y 2M 16D) เวลาไปรับเรย์กลับบ้านตอนค่ำ ต้องอุ้มเรย์ลงจากรถเป็นท่าเบบี้ ไปส่งที่ รร ก็เลยลองถามเรย์ว่าเปลี่ยนท่าอุ้มไหม มะหม๊า: เรย์ อุ้มท่าเบบี้เข้า รร ไหม เรย์: ไม่ ไม่ได้ (ทำเสียงสูง) มะหม๊า: ทำไมละ เรย์: อายเค้า เบบี้ต้องทำที่บ้าน อะนะ อยู่ รร เป็นเด็กดีมากๆ เลยต้องสร้างภาพกันนิดนึง เจ้อร 24 September 2011 (2Y 2M 27D) เดี๋ยวนี้เวลาออกไปข้างนอกจะชอบเลือกที่นั่งเอง แล้วแต่อารมณ์บางทีก็จะรั่งคนเดียว บางทีพิสวาสแม่ก็จะให้นั่งด้วยกัน รอบนี้จะนั่งหลังแล้วไล่แม่ไปนั่งหน้า พอขึ้นรถ รถเตรียมออก เรย์: มะหม๊าไม่อยู่ (ทำเสียงสูง) ปะป๊า: นี่ไม่ใช่มะหม๊าเหรอ (ชี้มาที่เรา) เรย์: ไม่ใช่ ปะป๊า: อ้าวแล้วนี่ใคร เรย์: เจ้อร 5555555555555 เรย์เป็นเด็กที่กะล่อนมาก ตอนเย็นๆ เวลาไม่อยากไปบ้านอาม่าใหญ่จะมีแผนหลอกอาม่าโป้ยได้ตลอด ก่อนจะเดินไปบ้านอาม่าใหญ่ ต้องขอแวะโน่นนั่นนี่ ไป Tops ก่อน ไป Seven ก่อน ฝนตกพอดี พอไปไม่ได้ก็โทรมาบอกเรา เรย์: มะหม๊า เรย์ไม่ไปบ้านอาม่าใหญ่ ฝนตก ไปไม่ได้แล้ว เอากะเทอสิ ช่างเจรจาและต่อรองมากๆ เวลาไม่ไปนานๆ อากงหล่อก็คิดถึงนะ ก็เรย์อะอ้อนอากงสุดๆ ดูแค่รูปป้อนขนมอากง อากงปลื้มจะแย่แล้วอะ ตอนนี้เรย์ชอบเล่นเกมใน iPad & มือถือมาก เปิดปิดเองได้หมดเลย เกมที่ป๊าเรย์ลงให้ก็สร้างสรรค์ ประเทืองปัญญามาก ไม่คิดว่าเด็ก 2 ขวบจะเล่นได้ ไว้ว่างๆ จะมา review เกมลง blog เพราะเราว่ามันมีประโยชน์มากเลย แต่เรื่องเล่นเกมก็ไม่ถือว่าติดอะไรมากมายนะ ส่วนใหญ่จะเล่นก่อนนอนและเวลาไปห้างแล้วเริ่มเบื่อ เราก็จะให้เล่นบ้าง เพราะเรย์ยังพูดรู้เรื่อง บอกให้เลิกก็ยอมปิดเกมแล้วคืนเครื่อง เพราะเวลาเล่นไม่เลิกเราจะยึดเครื่องไม่ให้เล่น ปล่อยให้ร้องไป เวลาไปห้างตอนนี้ก็ยอมนั่งรถเข็นเอง แต่ในรูปที่ดูงอแงเพราะเราไปถ่ายรูปตอนที่เค้าไม่อยากให้ถ่าย เราก็แกล้วถ่ายๆๆ จนลูกองค์ลง อีแม่โรคจิตไง 5555 ตอนนี้เห็นบันไดเลื่อนก็จะขอขึ้นเอง แรกๆ ยังไม่ให้เพิ่งให้ตอน 2 ขวบกว่าๆ แต่ก็จะย้ำว่าต้องจูงมือเวลาขึ้นและลงตลอด แต่ในรูปนี่อยาก act ว่าเก่งไงเลยขอปล่อยมือ แล้วชมตัวเองว่าเร่เรย์เก่ง เป็นเด็กขี้เห่อมาก เวลาซื้อของมาให้จะแกล้งทำไม่สนใจก่อน แต่แปปเดียวก็จะเริ่มมาลองและจะเห่อของมาก มีวันนึงไปซื้อโจ้กให้ปะป๊า เห็นเรย์นั่งซึมๆ ก็เลยถามด้วยความห่วงใยว่าเป็นอะไร กลุ้มใจเรื่องอะไร เรย์บอกอยากไปเกาหลี เราก็งงไปทำไมลูก เรย์บอกจมูกแบน ตาตี่ อยากไปทำจมูกกับทำตา 5555 อันนี้แต่งเองนะ เรย์ไม่ได้พูด รูปมันพาไป ผมทรงนี้น่ารักดีเหมือนเด็กเกาหลีเลย ตอนกลางคืนนอนหลับทั้งๆ ที่ผูกจุก ปล่อยผมมาก็เป็นรอนๆ เลย หน้าที่ตัดผมให้เรย์ยังเป็นของเราเพียงคนเดียว ตัดเองแบบฉับเดียวอยู่ เบี้ยวบ้างแหว่งบ้างแต่ก็น่ารักดี รอบนี้กะตัดหน้าม้าสั้นกว่าเดิม ลืมไปว่าผมเปียกอยู่ พอผมแห้งเด้งขึ้นจนเต่อเลย รูปไม่ค่อยชัดเพราะเรย์วิ่งหนีไม่ยอมให้ถ่ายรูป 5555 จบ blog ด้วยรูปหมวยตาหยีละกัน ทุกวันนี้มองลูกทำอะไรเกินเด็กหรือได้ยินเค้าพูดอะไรที่คาดไม่ถึง ก็ยังรู้สึกแปลกๆ ว่านี่ลูกเราโตขนาดนี้แล้วเหรอ ไม่น่าเชื่อเลยว่าเจ้านี่ที่เคยอยู่ในท้องเรา เป็นความรู้สึกที่มหัศจรรย์ทุกวันๆ มะหม๊าเจ้อร   Create Date : 27 กันยายน 2554 26 comments Last Update : 27 กันยายน 2554 9:47:27 น. Counter : 3577 Pageviews. Share Tweet

สวยจัง :) Black Friday Canon 60D >Black Friday Canon 7D >Black Friday Canon G12 >Black Friday Canon T3i >Black Friday Canon D3100 >Canon 300HS Black Friday >Black Friday Canon 300HS >Black Friday Canon S95   โดย: warit 27 กันยายน 2554 10:34:30 น.

ชอบอ่านบล๊อคนี้จัง น่ารักมากๆเลยค่ะ คุณแม่เขียนละเอียดมาก น้องเรย์พูดเก่งแบบนี้ คุณพ่อ คงหลงลูกสาวน่าดูนะคะ   โดย: i_fon&chok IP: 124.120.48.147 27 กันยายน 2554 10:34:50 น.

อ่านแล้วอมยิ้มตามไปทุกตอนเลย เร่เรย์ ยิ่งโตยิ่งน่ารัก เด็กๆเวลาพูด บางทีพูดออกมาแบบ ทำเรางงได้อะ ว่าไปจำมาจากไหน คำนี้ไม่เคยสอนนี่หว่า อะไรแบบนี้ ยิ่งอ่านยิ่งหลงรักหมูเรย์อะ น่าร๊ากกก   โดย: โอ๋ จุลินทรีย์ฯ IP: 125.25.38.131 27 กันยายน 2554 10:58:58 น.

Miracle moment มากเนอะ ... แป๊บเดียว โตจนรู้เรื่องมากกว่าที่เราคิดอีก อรอ่ะ .. ล้ำหน้าแระ พี่ยังทำไม่ได้เลย ไอ้ลิงไม่ยอมเลิก ตีก็แล้ว ขู่ก็แล้ว ขอความร่วมมือก้อแล้ว .. เบื่อ และ เซ็งอย่างแรง การบ้านของชั้นเลยไม่ได้ทำเร้ย :( ดีใจนะ ที่หันมาใส่ใจตัวเองมากขึ้น แต่ก็อย่าลืมว่า ความรักมันไม่เคยหายไปไหน มันอยู่ที่เราเลือกว่า จะยังรักในรูปแบบไหนต่างหาก จริงมะ แม่คนเข้มแข็งของพี่ :) ฝากจุ๊บหลานร้อยรอบ เชื่อสิโตขึ้น เรย์ได้ความเป็นแม่..(ตัวเธอ) ไปเยอะเลย ^^   โดย: ทีที มัม IP: unknown, 58.137.193.254 27 กันยายน 2554 11:01:05 น.

จะเม้นท์ไรดีน้าาา เพราะเห็นแต่ความน่าร้ากก และทะเล้นของนู๋เรย์ ไปซ์ก้อทำให้แป้งหลงและร้ากกมากเหมือนกันเลยนะพี่อร แบบว่า ทำไรก้อดูน่ารักไปหมด แต่อย่างที่บอกองค์ลงที ปวดหัวเหมือนกันนะนี่ ยิ่งตอนนี้วิ่งตามไม่ค่อยทัน 555 รอๆๆๆๆ ดูเกมในไอแพดนะ จุ๊บๆ เจ้อร   โดย: cooking papa IP: 58.8.214.211 27 กันยายน 2554 11:07:19 น.

น่ารักเสมอนะ เด็กน้อยเลาช่างเจรจาเนี่ย   โดย: แม่น้องภีม IP: 125.25.7.228 27 กันยายน 2554 11:11:27 น.

น่ารักอ่ะ ชอบนู๋เรย์แบบฉบับแบบนี้ เป็นตัวของตัวเองมากอ่ะ แต่ชอบตรงมี๊อรขาโหด เวลาที่น้อง เกรทงอแง แม่โซก็ขาโหดเหมือนกันนะ ฉายาน้องเกรทตอนนี้ กินตุ้บตั้บทุกวันเวลาที่งอแง อ้อนกินขนมเปี้ยะ อิอิ แล้วก็ขำที่บอกว่า เจ้อร อ่ะ ล้อเลียนชื่อเล่นมะหม้ากันซะแล้ว อิอิ บล๊อคหน้าเป็นเล่นเกมใช่มั๊ยค่ะ ขอลิงค์ที่สามารถเล่นกับ notebook ได้มั๊ยค่ะ ที่บ้านไม่มี ipad ค่า ขอบคุณล่วงหน้าค่ามี๊อร   โดย: คุณแม่น้องเกรท IP: 127.0.0.1, 125.24.72.117 27 กันยายน 2554 11:12:32 น.

น่ารักอ่ะ   โดย: แฟนคลับเร่เ่รย์ IP: 110.49.226.133 27 กันยายน 2554 11:14:30 น.

รัก รัก รัก รัก เรย์จังเลย น่ารักจิงวุ้ย..   โดย: โบโบ้ของหนู IP: 124.120.104.3 27 กันยายน 2554 11:22:20 น.

น่ารักอย่างเคย.. อ่านแล้วยิ้มได้ตลอด.. หมูเรย์แสบจริงอะไรจริงนะคะ เอิ๊กๆๆ   โดย: maesnake 27 กันยายน 2554 11:29:11 น.

ตะเอ๋ มี๊อรคนสวยและน้องหมูเรย์สุดน่ารักค่ะ ฉัตรแวะมาทักทาย น้องหมูเรย์น่ารักมากมายเลย มี๊อรสบายดีนะคะ เห็นว่าเล่นเฟชบุคด้วย อยากเชิญร่วมกลุ่มกันคะ อิอิ ^ ^   โดย: ณ ปลายฉัตร 27 กันยายน 2554 12:19:37 น.

เด็กๆ คือมหํศจรรย์แห่งรักของพ่อแม่เนอะ   โดย: สรุป...เหมือนเดิม IP: 58.8.128.28 27 กันยายน 2554 13:34:22 น.

มี๊อรมีน้องแล้วหรอ ดีใจด้วยน้า แอบตกใจนิดนุงตรงรูปท้ายๆที่เรย์บอกอยากไปเกาหลีทำจมูกกะตา ถ้ารู้เรื่องขนาดนั้นนี่ต้องรีบเก็บเงินตั้งแต่ตอนนี้เลยนะ 555   โดย: bambam IP: 110.168.121.165 27 กันยายน 2554 13:38:53 น.

น่ารักมาก ช่างพูด ช่างเจรจา อ่านไปยิ้มไป ลูกเราโตกันแล้วเนอะ   โดย: แป๋ม aksarapak IP: 49.237.17.92 27 กันยายน 2554 13:40:29 น.

แก้ข่าวๆๆๆ เรายังไม่ได้มีน้องนะ เรย์เค้าคิดไปเองว่าต้องเก็บนมให้น้องกินเพราะอาม่าไปบอกเค้าแบบนี้อะ 5555 คนเดียวจอดจ้า ไม่มีคนที่ 2 แล้ว :)   โดย: จ้าว..จอม 27 กันยายน 2554 13:48:49 น.

อ่านแล้วสนุกจังค่ะ น้องเรย์พูดเก่งมากๆ อยากให้ลูกเลิกเต้าเหมือนกัน แต่คิดไปมาแล้วสงสารทั้งลูกทั้งตัวเองเลยค่ะ   โดย: something sweet IP: 125.26.9.16 27 กันยายน 2554 14:14:50 น.

พออ่านมาถึงตรงที่บอกว่า เจ้อร.... ขำมากๆ (เรย์คิดได้ไงเนี้ยยย)   โดย: โยเย IP: 171.4.121.164 27 กันยายน 2554 14:39:39 น.

รออ่านรีวิวเกม ipad นะคะคุณอร ว่าจะถอยให้เจ้ากวีเป็นของขวัญวันเกิดครบขวบพอดีเลย   โดย: หมีอ้วนกับหมูอวบ 27 กันยายน 2554 14:43:34 น.

กังหันรูปสุดท้าย เก๋ดี มิ๊อรจัดให้เรย์ถ่ายเหรอ อาร์ตมากค่ะ   โดย: แม่น้องมัดหมี่ IP: 223.207.71.88 27 กันยายน 2554 15:32:48 น.

น่ารักตลอดบ้านนี้ มีเรื่องเฮฮา สนุกไม่รู้เบื่อจริงๆกับเด็กวัยนี้ น้องเรย์อารมณ์ดีจังเลยอ่ะ   โดย: Khunaobby IP: 118.173.133.190 28 กันยายน 2554 9:24:09 น.

น่ารักอ่ะ... เรย์ช่างเจรจาจริงๆ แบบนี้อรมีเรื่องมาเมาส์ได้ทุกวันแน่ ขำตอนที่เรย์รีบชิงสารภาพบาป เจอแบบนี้ใครจะโกรธลง เรียกแม่ว่า"เจ้อร" รู้จักเอาใจแม่นะน้องเรย์ อรแอบยิ้มแก้มปริหล่ะสิ   โดย: แม่นุช+น้องภู (Pibhu ) 28 กันยายน 2554 16:31:20 น.

น่ารักมากเลยค่ะ   โดย: combo_shop 29 กันยายน 2554 3:51:42 น.

ใช้ค่ะมหัศจรรย์จริงๆ ^^   โดย: จอม IP: 110.168.193.63 29 กันยายน 2554 8:40:18 น.

อรอย่าโหดมากนะเดี๋ยวลูกไม่กลัว คุยกันด้วยเหตุผลบ้างเราว่าหนุกดีนะ แล้วจะรู้ว่าเด็กฉลาดกว่าที่คิด   โดย: เกต IP: 115.87.84.237 29 กันยายน 2554 12:39:14 น.

น้องเรย์น่ารักอ่ะ ชอบมาแอบดูอยู่เรื่อยๆ ^^   โดย: @ แม่น้องแก้มใส (jeeranun.jun ) 30 กันยายน 2554 16:04:41 น.

สวัสดีค่ะมี้อร น้องเรย์ช่างเจรจาน่ารักจริงๆค่ะ อ่านเพลินไปเลยค่ะ นอนหลับฝันดีนะคะ   โดย: กิ่งลีลาวดี 1 ตุลาคม 2554 0:40:12 น.