Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2556
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
29 พฤศจิกายน 2556
 
All Blogs
 

เรย์ 4 ขวบ 4 เดือน…พ่อแม่คือกระจกของลูก

27 October 13

เอริ่ม….จะพูดยังไงดีล่ะ
คือช่วงนี้เป็นช่วงที่เรย์มีพฤติกรรมอะไรหลายๆ อย่าง เรียกได้ว่าถอดแบบแม่มาเลย
แต่เป็นพฤติกรรมไม่ดีทั้งงั้นเลยนะสิ
คือเรย์มักถอดแบบคำพูด ท่าทางเราไปใช้กับอาม่า & ปะป๊า เรียกได้ว่าเกเรกับคนอื่นซะเยอะ
แม่อย่างเราก็โดนประนามไป เวลาลูกทำตัวไม่น่ารัก ก่อนจะว่าลูกหันมาว่าแม่ก่อนว่างั้น
เราก็คิดนะ โทษเราอย่างเดียวได้ยังไง
ก็ถ้าคนรอบข้างไม่ spoil ตามใจกันแต่เด็ก เด็กจะกล้าไหมล่ะ




เรย์จะดื้อมากกกกกกกกกก….โดยเฉพาะเวลาอยู่กับอาม่า
ร้องให้อย่างบ้าคลั่ง จนเลือดกำเดาไหลอย่างงี้เลย
เรย์เป็นเด็กเลือดกำเดาไหลง่ายมาก ร้อยให้จนไหล แคะขี้มูกจนไหล
เราเคยตีปากเพราะพูดจาไม่เพราะก็เลือดไหลจนอาม่าโกรธเรา
พอสงบสติอารมณ์ก็ทะเล้นได้เหมือนเดิม
นี่คือรูปกระดาษและคราบเลือดกำเดานาง
นางบอกไม่ให้อาม่าทิ้ง จะเก็บไว้ให้พ่อแม่กลับมาเห็นและถาม
เข้าข่ายเรียกร้องความสนใจนะนี่




ก็ยอมรับว่าเราเองก็ใจหายกับสิ่งที่เห็นและได้ยินเหมือนกัน
โทษตัวเองเหมือนกัน
บางเรื่องเราทำเล่นๆ แต่เรย์เอาไปเลียนแบบทำจริงๆ
หรือบางเรื่องเราไม่เคยทำให้เรย์เห็นแต่เรย์ทำไมทำเหมือนเราเลยฟ่ะ
เราบอกตัวเองมาตลอดว่าเราจะไม่ทำกิริยาไม่งามต่อหน้าลูกนะ
เพราะเราก็ไม่อยากให้ลูกได้ส่วนแย่ของเราไป
แต่เราก็เผลอไผล คุมตัวเองไม่ได้จนได้ T___T



ถามว่าสิ่งที่เรย์ทำมันแย่มากไหม ก็เป็นเรื่องคำพูดและท่าทางที่ก้าวร้าว
ส่วนใหญ่เป็นสิ่งที่เราทำกับเรย์ เช่นต่อว่าเรย์ สั่งสอนเรย์ ทำโทษเรย์
อาจมีบ้างที่เราพูดแหย่เล่นกับสามี นางก็เอาไปทำตามด้วย แต่ทำจริงๆ
เรื่องดีๆ มีไหม มันก็ต้องมีบ้างป่าวว่ะ
แต่ทีเรื่องอย่างงี้ไม่เห็นมีใครชมตรูเลย
แต่เดี๋ยวนะ มีเรื่องดีอะไรบ้าง ขอคิดก่อน คิดไม่ออกเหมือนกัน 5555





สรุป blog นี้ชั้นเขียนประจานตัวเอง งั้นเหรอ!?!? 55555
เพื่อคุมโทน blog นี้ให้ดูดี เราขอข้ามการประจานตัวเองแบบลงรายละเอียดละกัน ;P
ปนๆ กันไปทั้งเรื่องขำๆ ที่แอบเครียด จะได้หัวเราะทั้งน้ำตา




เห็นเรย์ดูดไมโลเย็นอย่างเอร็ดอร่อย เลยขอลูกชิมหน่อย

มะหม๊า: หม๊าขอกินคำนึง
นางบอก: ไม่อร่อย

งกแบบมีเหตุผล... (- -*)

(22 Sep 13)



ช่วงเดือนที่ผ่านมาเรย์ใช้โทรศัพท์บ้านโทรตามจิกพ่อแม่ เพื่อเซฟค่าโทร
ป๊าเลยบอกให้เรย์ใช้ facetime โทรหา ผลคือนางจิกกว่าเดิม 5555

ข้อดีคือประหยัด เห็นหน้ากัน
ข้อไม่ดีเท่าไหร่ หลอกนางไม่ได้ว่ากำลังกลับแล้ว อยู่บนรถจ้าาา ;p

(24 Sep 13)




ช่วงที่ผ่านมางานเยอะมาก งานเข้าสลับกัน 2 ผัวเมีย
เป็นเหตุให้เรย์บึ้งตึง งอนพ่องอนแม่บ่อยๆ ที่ไม่มีเวลาให้

ลูกมาส่งที่ทำงาน หน้านางเหวี่ยงมาก... เข้าใจๆ เวลาส่งสามีเข้างาน เดี้ยนเหวี่ยงไม่แพ้กัน 555

(5 Oct 13)




เมื่อวานเรย์รู้ว่าแม่ทำงานเสร็จ ก็โทรตามให้กลับบ้านอยู่ 3 รอบ ออดอ้อนสารพัด.....

"มะหม๊า วันนี้กลับเร็วไหมค่ะ ฟ้าจะมืดหรือยัง"

"มะหม๊า ตอนนี้เรย์เหงื่อออกเยอะมากเลย ตัวเหม็นไปหมดแล้ว อยากอาบน้ำเปลี่ยนชุด หนูรอมะหม๊ากลับมาอาบน้ำให้นะคะ"

"มะหม๊าอีกนานไหมกว่าจะกลับบ้าน ที่ว่าไม่นาน มันแค่ไหนค่ะ"

___________________

ทำเอาแม่ทิ้งสามี รีบบึ่งรถกลับบ้านไปหาลูก เรย์ก็มาคลอเคลียใกล้ๆ ยังอ้อนต่อไม่เลิกนะ.....

เรย์: หนูไม่อยากให้มะหม๊าทำงานเยอะเลย หนูไม่อยากให้มะหม๊าเหนื่อย (ตอแหลมาก 55)

มะหม๊า: หม๊าทำงานจะได้มีเงินซื้อของเล่นให้หนูไง ไม่ทำงานก็ไม่มีเงิน หนูก็ไม่ของเล่นนะ (กะว่าลูกจะซึ้งต่อ)

เรย์: อ่อ งั้นมะหม๊าก็ทำงานล่ะกัน หนูอยากเล่นของเล่น

(- -*) น่ารักจริ้งงงง!!! ลูกตรู

(9 Oct 13)



ท่าทางคิดถึงแม่หรือเบื่ออยู่บ้าน
ลูกสาวสุดเลิฟมา surprise แม่ที่ทำงาน
พอจะกลับก็หน้าเป็นตรูดเพราะอยากอยู่กับแม่ที่ทำงานด้วย
แต่มันอยู่ไม่ด้ายยยยย งอนแม่กลับบ้านไปเลย เหอ เหอ

ปล มองลูกแล้วเห็นตัวเอง มองสามีเห็นรอยยิ้มสะใจ (- -*)

(18 Oct 13)



จะว่าไป...ลูกก็เหมือนกระจกย้อนดูตัวพ่อแม่เองจริง (โดยเฉพาะแม่)

เมื่อวานเรย์เลิกเรียนก็โทรหาเหมือนเคย ถามว่ากลับเร็วไหม
เราคิดว่าไม่น่าจะมีอะไรก็บอกเลิกงานแล้วกลับเลย กลับแบบฟ้ายังสว่าง
เรย์ก็ดีใจ บอกออกมาโทรหาหนูอีกทีนะ
ปรากฏงานเข้ากระทันหัน ทำงานจนลืมว่าลูกรออยู่ 6 โมงกว่าฟ้ามืดแล้วเรย์โทรมา.....

เรย์: มะหม๊า อยู่ไหนเนี่ย ไหนบอกกลับเร็วไง ฟ้ามืดแล้วนะ

มะหม๊า: ขอโทษทีลูก พอดีมีงานเข้ามาหม๊าเลยต้องทำยังกลับไม่ได้จ้ะ (รู้สึกผิด สัญญาแล้วทำไม่ได้)

เรย์: แล้วตกลงว่าจะกลับเร็วหรือกลับช้า (สาบานว่าพูดแบบนี้ สำนวนตรูเลย)

มะหม๊า: คงกลับช้าแล้วแหละลูก ต้องทำงานก่อน

เรย์: งั้นวันหลังอย่าพูดแบบนี้อีกนะ (หมายถึงอย่าสัญญากับนาง)

..... อึ้ง ทึ่ง ชา......

นี่มันคำพูดตรูชัดๆ สลดเลยจริงๆ ไม่อยากให้ลูกเอานิสัยไม่ดีจากแม่ไปใช้เลย
แต่สรุปได้ไปเต็มๆ คนที่ซวยไม่ใช่ใคร หึ หึ หึ คุณวิญญูนี่เอง รับไปเต็มๆ 2 เด้ง ;P

ปล. วันนี้นางไม่โทรตามเลย งอนอยู่ชัวร์ ตรูชัดๆ (- -*)

(10 Oct 13)



มาดูเวลานางจิกพ่อบ้าง….

บันทึก....เมื่อเรย์ห่างปะป๊า

หลังจากช่วงก่อนแม่งานเข้า ช่วงนี้เป็นพ่องานเข้าบ้าง ทำงานกลับบ้านดึกทุกคืน เข้าเสาร์-อาทิตย์ ว่าเมียเหงาแล้ว ลูกอาการหนักกว่า ทั้งงอนพ่อ ตัดพ้อ น้อยอกน้อยใจ วีนใส่พ่อสารพัดจนแม่..งง นี่ใครเมียพ่อเอ็งกันแน่ 55555

ทุกคืนต้องโทรตามพ่อ (เรียกว่าจิกดีกว่า) พอพ่อยังกลับบ้านไม่ได้ก็งอนพ่อ ไม่ยอมคุยด้วยแล้วมานอนดีดดิ้นร้องให้บอก "หนูคิดถึงปะป๊า คิดถึงปะป๊ามากเลย แง๊ๆๆ" แต่ฟอร์มเยอะไม่ยอมโทรหา ไม่ยอมคุยด้วย

อีกมากมายหลายอารมณ์ มีทั้งเหวี่ยงพ่อ ห้ามแม่โทรหาพ่อ บอกว่า "อย่าไปคุยกับปะป๊านะ ไม่ต้องโทรหาเลย ถ้าเค้าอยากทำงานก็ให้เค้าทำงานไป" แล้วนางก็นั่งกอดอกหน้าตาเป็นตรูด

ปกติก่อนนอน พ่อต้องกล่อมตบก้น พอนอนกับแม่ 2 คน นางนอนเองได้ไม่ต้องกล่อมแหะ พ่อกลับมาดึกๆ เรย์ได้ยินเสียงมีทัก "กลับมาเมื่อไหร่เนี่ย" และเรียกพ่อมากล่อม 5555 ให้ได้อย่างงี้สิ

สงสารก็แต่เรย์ พ่อแม่สลับกันทำงาน ไม่อยู่กับพ่อ ก็อยู่กับแม่ แต่เท่าที่เห็น น่าจะอยากอยู่กับพ่อมากกว่า ทุกวันนี้ถ้าเรย์นึกได้ก็จะพูดและขอแม่แค่ 2 เรื่อง "หนูอยากมีน้อง" และ "เมื่อไหร่มะหม๊าจะออกจากงาน" แหม่! ขออย่างกับขอขนม 55555

(11 Nov 13)



ลิงเรย์ดีใจฝุดๆ ปะป๊ากลับบ้านเร็วแล้ววววว
พอนางรู้ว่าพ่องานเสร็จแล้ว กลับบ้านเร็วแล้ว นางบอกไงรู้ม่ะ
“วันนี้มะหม๊าจะกลับดึกก็ได้นะ” มีพ่อแล้วทิ้งแม่เลย T__T

ปล ขำนาง นางโทรหาตอนกำลังขับรถกลับบ้าน
ถามพ่อว่า "ปะป๊าที่บอกวันนี้กลับเร็ว ไม่ได้หลอกหนูใช่ไหมค่ะ?" 5555

ดูรูปสิ นางดีใจขนาดอ่ะ ^__^

(26 Nov 13)



แต่เรื่องซึ้งๆ ก็มีนะ…

เมื่อคืนกลับบ้านดึกเรย์นอนไปแล้ว สามีเล่าให้ฟังว่าก่อนเรย์นอน เรย์ถามปะป๊าว่า....

"ดึกแล้วมะหม๊ายังทำงานไม่เสร็จ มะหม๊าจะง่วงนอนไหม?"

แค่คำถามที่แฝงความห่วงใย แม่ก็ซึ้งปลื้มปริ่มสุดๆ เลยลูกเอ้ยยยย ^___^

(8 Oct 13)



ลูก = ยาแก้ไข้

เมื่อวานตื่นมามึนๆ เลยบอกสามีให้ไปทำงานก่อน ขอนอนต่ออาจลางาน
เรย์ลุกจากเตียงเห็นแม่นอนนิ่งเลยถามพ่อว่าทำไมมะหม๊าไม่ตื่น ปะป๊าบอกมะหม๊าไม่สบาย

เรย์เดินมากระซิบข้างหูว่า "มะหม๊าไม่สบาย มะหม๊าต้องนอนพักผ่อนเยอะๆ นะคะ"

แม่นอนยิ้มตอบ ปลื้มใจกับคำพูดลูกจริงๆ

(15 Oct 13)




ไม่รู้ช่วงนี้ลูกพิสวาสอะไรแม่นักหนา แต่ชอบนะ อิ อิ
บันทึกอาการลูกติดแม่สักหน่อย..... ^___^


25 Oct แม่ไปนอนที่กระบี่ คุณลูกโทรหายามเย็น ชวนคุยอยู่นาน คุยไปเรื่อย คุยไม่ยอมหยุด

มะหม๊า: โอเคๆ งั้นแค่นี้ก่อนนะ ไว้คุยกันนะลูก
เรย์: มะหม๊ามีธุระเหรอ ทำไมไม่คุยแล้ว
มะหม๊า: จ้าๆๆ คุยต่อนะ (- -*)


27 Oct ตอนไปทริปรถไฟ พ่อแม่แอบปลีกตัวไปถ่ายรูปเล่น คุณลูกตามหา เดินมาหาแม่หน้าเป็นตรูดและบ่นกับอี้ตาชุดใหญ่

เรย์: แม่อะไรเอาแต่ถ่ายรูปเล่น ไม่เลี้ยงลูกเลย
มะหม๊า: T_____T


29 Oct เรย์โทรมาขอไปนอนบ้านอาม่าเพ้งให้อี้ตาพาไปส่ง อาม่าเพ้งเล่าว่ากินข้าวตอนเย็นอยู่ หันไปมอง เรย์นั่งน้ำตาไหล บอกคิดถึงมะหม๊า อยากกลับบ้านแล้ว และโทรมาร้องห่มร้องให้ บอกอยากกลับบ้านแล้ว คิดถึงมะหม๊า


30 Oct โทรมาหาตอนกลางวันบอกอยากมาอยู่กับมะหม๊าที่ทำงานด้วย ในที่สุดขอแค่ได้มากินข้าวกลางวันด้วยกันก็ยังดี


ที่เป็นปกติเลยคือไปไหนก็ต้องให้จูงมือตลอด ถ้าปล่อยมือไปนานหันมาบ่น

"มะหม๊า ทำไมไม่จูงมือหนูเนี่ย แม่อะไร ไม่กลัวลูกหายหรือไง" (- -*)

------------------------------------------------------

ดิฉันสัมผัสถึงพลังงานบางอย่างได้
นั่นคงเป็นพลังงานของความรักที่ลูกมีต่อแม่เป็นแน่แท้
ดีใจจังลูกติดเรา ลูกรักเรา




ช่วงที่ป๊างานยุ่ง อยู่กับลูกทั้งวันเลย ลูกก็ติดแม่จิ้งงงง แทบขยับตัวไม่ได้ แต่ก็นะ งอแง วีนเหวี่ยง ทำให้แม่ปรี้ดแตกได้หลายรอบ แต่บทนางจะน่ารักก็น่ารัก ช่างออดช่างอ้อนจริงๆ

วันนี้อ้อนอยากให้มะหม๊าทำข้าวให้กิน เอาเมนูเดิมสปาเกตตี้มะเขือเทศ บอกหม๊าทำอร่อย ตอนผัดอยู่ในครัว เราก็พึมพำว่าจะอร่อยไหมเนี่ยอยู่หลายรอบ กลัวลูกหวังไว้เยอะ เรย์เดินมาได้ยิน บอก “ต้องอร่อยซี้!!!” ยิ้มแก้มปริกันไป ช่างพูดเนอะ พอตักไปกินก็กินไปชมแม่ไป บอก อร่อยอ่า หม๊าทำอร่อย ปากหวานน่าจูบจริงๆ

มีอีกๆ นางชวนเล่นด้วยตลอดทั้งวัน เราก็ต้องทำงาน ก็บอกเรย์ว่าเล่น 2 อย่างนะ เล่นเสร็จหม๊าขอทำงานนะ ก็เล่นๆ ไป นางก็เล่นกลางคันก็บอกไม่เล่นแล้ว เก็บๆ เราก็งง ถามทำไมไม่เล่น นางบอก “กลัวเล่นนาน เดี๋ยวมะหม๊าได้ทำงานช้า” ซึ้งไหมล่ะ แต่นะ พอปล่อยให้แม่ทำงาน นางก็นั่งคลอเคลีย ชวนคุย ถามโน่นถามนี่จนแม่สมาธิแตกกระจาย สรุปตรูได้ทำงานไหมเนี่ย (- -*)

สิ่งที่รู้สึกได้ตอนนี้คือ นี่คือชีวิตที่เราต้องการจริงๆ หรือเนี่ย ทำงานง่กๆๆ ทั้งผัวทั้งเมีย ลูกก็นั่งเป็นหมาเหงาตาละห้อย สงสารลูกนะ จากใจเลย แง๊ T__T

24 Nov 13



อ่ะ นอกจากเรื่องแย่ๆ ที่ลูกอาจเลียนแบบพ่อแม่ได้
ก็มีเรื่องอื่นๆ อีกนะที่ลูกได้ตามพ่อแม่โดยไม่รู้ตัว
ไม่ว่าจะเรื่องรสนิยม lifestyle ความชอบต่างๆ
ง่ายๆ เรื่องไปเที่ยว ตั้งแต่เราและวินทำงานหนักมากขึ้น
การเที่ยวของเราคือการพักผ่อน ถ้าเลือกได้เราก็จะพักที่ดีๆ
และเจ้าเรย์ติดเรื่องนี้ไปด้วยซะแล้ว
ตอนไปเขาใหญ่ เรามีไปพักที่ Sala & Varata
เราและสามีไม่ค่อยชอบ Varata แต่ไมได้พูดอะไรออกไปนะ
เรย์บอก หนูชอบ Sala มากกว่า อยากไปนอน Sala อีก
แอบห่วง ไม่อยากให้ลูกติดหรูนะ


แต่เรื่องกินไม่ห่วง เพราะเรากินได้ทุกอย่าง ตั้งแต่ร้านเพิงข้างทางไปจนโรงแรม 5 ดาว
เรย์ขออย่างเดียว ขอสะอาดๆ นางได้เรื่องนี้มาจากพ่อ รักสะอาดมากกกกกกกกกก


Kids are what they watch

วันพักผ่อนที่แท้จริง...
นอนเบียดกัน บ่ายดูการ์ตูนลูก เย็นดู The Voice ของป๊าหม๊า ฟินง่ายๆ






นางแบกเครื่องดนตรีมาขับกล่อมเสียงเพลงหลังดู The Voice จบ....

(29 Sep 13)







ผลคือ… นางแต่งเพลงเองได้ด้วยนะฮ้า ตลกมาก่ะ ต้องลองฟังดู

https://www.youtube.com/watch?v=AOTielBI75w&feature=share&list=UUKha_-Oz9t8QDCw0di59Aiw


ชอบเข้าร้านหนังสือเหมือนพ่อแม่….
หนอนหนังสือ...เห็นร้านหนังสือไม่ได้แวะตลอด #เลือดพ่อเลือดแม่แรง #พ่ออ่านนิยาย #แม่อ่านการ์ตูน #ลูกซื้อนิทาน #แม่ได้โคนัน

(20 Oct 13)





พยายามสอนให้ลูกรู้จักการให้

ได้เวลาโละเสื้อผ้าและของใช้เรย์ที่สภาพดีๆ แต่เรย์ใส่ไม่ได้หรือไม่ยอมใส่เพื่อเอาไปบริจาค รู้สึกดีตรงที่่เรย์ได้มีส่วนร่วมในการเลือกของครั้งนี้ด้วยตัวเอง วิ่งไปหยิบโน่นนั่นนี่ที่มีโอกาสใช้น้อยและอยากเอาไปให้เด็กคนอื่นใช้แทน จากตอนเด็กที่งกมากๆ ตอนนี้ก็เรียกได้ว่าดีขึ้นหน่อย ยอมเอาของตัวเองให้คนอื่นได้ ^___^

ไหนๆ ก็ไหนๆ ขอบอกบุณเพื่อนๆ ต่อ เผื่อใครมีจิตศรัทธาอยากบริจาคสิ่งของเครื่องใช้ให้เด็กๆ ซึ่งตอนนี้ทางวัดแนะนำว่าอยากได้เป็นเครื่องกีฬาพวกลูกบอล อุปกรณ์กีฬาต่างๆ ลองเข้าไปที่ https://www.facebook.com/hosphasornkaew นะคะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกคนค่ะ

(18 Oct 13)



เด็กน้อย.....วัยอยากรู้อยากเห็น

เรย์: อาม่าๆ เพื่อนหนู อาร์มนะวันนี้ไม่ได้มาโรงเรียน เค้าคิ้วแตกหล่ะ
อาม่าโป้ย: อ้าวเหรอ เรย์เห็นเหรอ?
เรย์: หนูไม่เห็น อาร์มไม่ได้มาโรงเรียน
อาม่าโป้ย: อ้าว แล้วเรย์รู้ได้ไง?
เรย์: ก็ครูเค้าคุยกัน ทีแรกหนูได้ยินไม่ชัดก็เลยเดินไปหยิบยางลบตรงโต๊ะครูจะได้ฟังไง หนูเลยรู้

(- -*)

อาม่าฮามากกกกก.....เล่าไปหัวเราะไป เดี้ยนว่านะ ไม่ใช่วัยอยากรู้อยากเห็นหรอก สอดรู้สอดเห็นมากกว่าลูกตรู ฮ่วย!!!

แต่เรย์เป็นอย่างงี้จริงๆ เวลาคุยอะไรกันชอบมีส่วนร่วมตลอด รู้เรื่องกะเค้าตลอด แต่ทำหน้านิ่งมากแบบไม่ได้สนใจฟังนะ แต่ตอบได้ ถามแทรกได้ทุกคราวไป

อาม่าขู่อีก เวลาเธอ 2 คนคุยอะไรกันระวังลูกหน่อย แล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ นางมีแอบฟังอะไรเอามาเล่าให้อาม่าฟังไหมเนี่ย กรี้ดดดสสสส!!!

11 Oct 13



แฮ่กๆๆ จบ blog นี้ไปก่อน พยายามกลับมาเขียนย้อนหลัง
ไม่ใช่แค่ให้เรย์อ่านตอนโต
เวลาเรากลับมาอ่าน blog เราก็ทำให้เรายิ้มมมมมม….ได้ทุกที

^_____^




 

Create Date : 29 พฤศจิกายน 2556
2 comments
Last Update : 29 พฤศจิกายน 2556 13:22:27 น.
Counter : 3968 Pageviews.

 


Like ให้เป็นคนที่ 1
ถุกต้องเลยค่ะ
และอยากรู้ว่าพ่อแม่เป็นอย่างไร
ให้ดูที่ลูก
และลูกจะซึมซับอากัปกริยาของพ่อแม่
ไม่ได้เข้าบล็อกนี้นานมากกกก

 

โดย: อุ้มสี 29 พฤศจิกายน 2556 19:04:54 น.  

 

สองสาวตาสระอิ น่ารักอะ อ่านไปยิ้มไป


:)

 

โดย: หนึ่งแม่น้องชีสค่ะ IP: 58.11.177.180 4 ธันวาคม 2556 9:59:07 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


จ้าว..จอม
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 77 คน [?]




เมื่อชั้นอยาก

"บอกรักลูกผ่านตัวหนังสือ"

blog นี้จึงได้บังเกิดขึ้นมาเพื่อหมูเรย์ของหม๊ามี๊


Lilypie Premature Baby tickers


วันนี้คุณ "ใจเย็น" แล้วหรือยัง?

อิ อิ ตอนนี้ทำไอติม homemade เสริฟ์ด้วยน่ะเพื่อนๆ
แวะมาใจเย็นกันได้น่ะจ้ะ จุ้บ จุ้บ :)

Friends' blogs
[Add จ้าว..จอม's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.