Bloggang.com : จ้าว..จอม : สุขสันต์วันเกิดลูกรักขวบที่ 4… อีกปีที่ป๊าหม๊ามีความสุขมากๆ

สุขสันต์วันเกิดลูกรักขวบที่ 4… อีกปีที่ป๊าหม๊ามีความสุขมากๆ

27 มิถุนายน 2556 (เรย์ 4 ขวบ)

HBD my love
You always make me smile no matter what.....

ชอบรูปนี้มากเลย จำได้ว่าวินาทีที่คลอดเรย์ เราเจ็บ เจ็บจนอยากให้หมอทำอะไรก็ได้ที่ ช่วยเอาลูกออกไปที 555 แต่พอคลอดปุ้ป หมอดึงตัวลูกเอามาวางบนท้อง ไม่อยากจะเชื่อว่าเราจะยิ้มหน้าบานแบบลืมเจ็บได้แบบนี้...

... เนอะ ตั้งแต่มีลูกเราก็ยิ้มง่ายขึ้น จะเจ็บแค่ไหนก็ยิ้ม จะดื้อ งอแง พอลูกอ้อนหน่อยก็ยิ้ม เหนื่อยๆ พอลูกนวดให้ก็ยิ้ม ลูกสร้างรอยยิ้มได้จริงๆ แม้ว่าจะปี้ดแตกองค์ลง ในที่สุดก็ดีกันและยิ้ม ^^

วันเกิดลูกรัก 4 ขวบ แม้ว่าเป็นครั้งที่ 4 คนเป็นแม่อย่างเราก็ยังตื่นเต้นได้ทุกปี จริงๆ มันควรเป็นวันของคนเป็นแม่ แต่เราก็ยังรู้สึกว่าอยากให้วันนี้เป็นวันพิเศษของลูก ให้เค้าได้ฉลอง ได้ร้องเพลง ได้เป่าเค้ก และหวังว่าทุกๆ วันของเค้าจะต้องเป็นวันที่ดี ^^

4 ขวบแล้ว อีกแปปก็เป็นสาวและสินะสุดที่รัก ของชั้น รักนะ จุ้บ จุ้บ

ปีนี้เป็นปีแรกที่เรย์มีเค้กวันเกิดอย่างเป็นทางการ ^^
เค้กวันเกิดแสนสวยที่เรย์อ้อนขออยากมีเค้กไปเป่ากับเพื่อนๆ ที่โรงเรียน
ขอเลือกเองเสร็จสรรพ อ้างว่าเพื่อนก็เอาไปเป่ากัน ทำไมวันเกิดหนูไม่มี
ทีแรกเรย์อยากได้เค้กไอติม Swensen แต่เราเกรงว่าจะละลายเลอะเทอะ
เลยพาไปเลือกที่ร้านเค้กหน้า supermarket ที่ Paragon

เราก็อยากซื้อให้อยู่แล้วแหละ ไม่อยากให้เค้ารู้สึกแตกต่าง แต่ก็ไม่อยากให้เหมือนได้อะไรง่ายๆ เกินไป
ก็ตั้งกติกาโน่นนั่นนี่พอเป็นพิธี พอตกลงกันก็พานางไปเลือก
วินาทีที่เรย์เห็นเค้กที่โชว์ในตู้ เรย์ทำหน้าตะลึง ตื่นเต้น ยืนเกาะตู้ อยากได้เค้กจนตัวสั่น เป็นอย่างงั้นจริงๆ 555
เห็นลายน่ารักๆ ถึงกับว้าวววว (เดี้ยนยังว้าวจนหันไปบอกสามี ว่าวันเกิดเค้าขอแบบนี้อัน 555)

บอกเรย์งบหมด ซื้อได้แค่ก้อนเดียว ไม่มีเค้กเป่ากันเองที่บ้านแล้วนะ
เรย์บอกเอาเค้กส้มต้นกกก็ด้ายยยย ย่ะ! กินกับพ่อแม่นี่เรียบง่ายเชียว
สรุปก็ให้เค้กแค่ก้อนเดียวเนี่ยแหละ ก้อนอื่นๆ แล้วแต่โกๆ เมตตา อิ อิ

โฉมหน้าเค้กที่เรย์เลือก น่ารักเนอะ

วันเกิดลูกทั้งที งานยุ่งแค่ไหนก็ขอลางานมาหาลูกสักวัน
โทรไปขออนุญาติครูก่อนว่าจะเอาเค้กไปเป่าและอยากอยู่กับลูกด้วย
ที่ต้องขอก่อน เพราะเคยจะเข้าไปดูเรย์ตอนมีปาร์ตี้ปีใหม่ ครูไม่ให้เข้า บอกอยากให้เด็กอยู่กันเอง
ก็นัดแนะครู ครูบอกให้ไปตอนเด็กตื่นนอนก็บ่ายโมงครึ่ง ไปถึงลูกเดี้ยนยังนอนหลับลึกอยู่เลย
ต้องไปร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ปลุก นางตื่นมาเห็นทำหน้างง เหวอมาก และติดแม่ทันที
พอจะจัดเค้ก นางร้องให้ บอกไม่เป่า จะกลับบ้าน งง เกิดไรขึ้น อี้ตาบอกสงสัยเรย์เขิน
เวลาเพื่อนเอามาเป่าก็อยากมีเหมือนเพื่อน แต่พอเป็นงานตัวเองเลยเขิน
ตอนหลังถามเรย์ นางก็บอกนางร้องให้เพราะอาย 555
มีคุยกะผู้ปกครองท่านอื่น เค้าบอกว่าเด็กส่วนใหญ่มีงานวันเกิดครั้งแรกตอน 4 ขวบ (คงเพราะรู้เรื่องและขอเป็น)
แต่มันก็จะเป็นความทรงจำที่ดีของเด็ก

ตัดเค้กแบ่งเพื่อนๆ กิน ช่วงนี้ท่าทางได้กินเค้กกันบ่อย เด็กเกิดช่วงนี้กันเยอะ ^^

เรย์ดูมีความสุขมาก บอกให้มะหม๊าพาไปแกว่งชิงช้า และไม่ต้องไปทำงานแล้ว กลับบ้านกับหนู

ตอนค่ำก็พาเรย์ไปหาอากงหล่อและอาม่าใหญ่ ได้เป่าเค้กอีกรอบ sponsored by โกเพชร

4 ปีแล้วที่มีลูก ถามว่ารู้สึกยังไง ตามนี้เลย ถูกทุกข้อจริงๆ ^__^

เรย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ “อ้อนเก่งที่สุด”

(7 April 13)
ช่วงที่ผ่านมาเรย์ติดแม่มากขึ้น เรียกหาแม่ จะเล่นกับแม่ เลือกแม่ก่อนพ่อ ^^
แค่ไปรับทีี่ รร 2 วันรักแม่มากกกกก ถามเมื่อไหร่มะหม๊าจะเลิกทำงานจะได้อยู่กับหนู
เดี๋ยวหนูเลี้ยงมะหม๊าเองหนูมีตังค์ แล้วหนูจะซื้อกาแฟให้มะหม๊าด้วยนะ

21 May 13
"มะหม๊าขา หนูอยากนอนกับมะหม๊า หนูรักมะหม๊า"
เรย์วิ่งขึ้นห้องมา พูดไปกระซิกไปหลังจากที่ตอนแรกจะลงไปนอนกับอาม่าเพราะมะหม๊าขอสลบก่อน
โอยยยย...อ้อนแบบนี้ไม่หลงก็บ้า แล้ว ^^
สรุปเดี้ยนไม่ได้นอนสักที 5555

นางเป็นเด็กตอแหลมาก ขี้อ้อน รู้จังหวะว่าต้องพูดอะไร ยังไง เมื่อไหร่
เบื้องหลังรูปนี้เรย์บอกปวดขา เมื่อย ทำหน้าหงิก งอแง
เราก็ม่ะ อุ้มก็ได้ เวลาลูกอ้อนมันอดใจไม่ไหว
แต่ขำมาก วินถ่ายรูปมาเรย์ทำหน้าทะเล้นมากๆ 555

บางทีนางก็อ้อนหรือกวนก็ไม่รู้ เดินช้อปปิ้งจนเมื่อยจา
ตอนเดินไปขึ้นรถ อ้อนให้อุ้มอีก บอกหนูเมื่อย เดินเยอะ ไม่ไหวแล้ว
เลยบอกให้นั่งพักละกัน ไม่อุ้ม นางก็นั่งพักฮ้า….
ตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจว่าเมื่อยจริง หรือกวนแม่มัน ;P

17 Jun
ช่วงนี้เรย์ติดแม่มาก สงสัยติดใจที่เล่นด้วย และปั้นโดว์สวย 555
ติดขนาดที่ว่าโทรจิกตามกลับบ้าน อยู่บ้านก็เดินตามติดเป็นเงา

มะหม๊า: เรย์นั่งทำงานตรงนี้ เดี๋ยวหม๊ามานะ
เรย์: หม๊าจะไปไหน
มะหม๊า: เดินลงไปหาอาม่าแปปนึง

เดินลงไปไม่ถึง 5 วินาที เรย์เดินตามมาประชิดตัวกลัวแม่ หาย

มะหม๊า: ทำมายยยย ลงมาทำไม บอกเดี๋ยวขึ้นไปไง
เรย์: หนูคิดถึงมะหม๊า หนูอยากอยู่ใกล้ๆ มะหม๊า
มะหม๊า: (ซึ้ง...) แหม ทีตอนมะหม๊าอึ้อึ้ ไม่เห็นอยู่กับหม๊าเลย
เรย์: ก็มัน เ ห ม็ น นี่ !!!

โอเค รักบางสถานการณ์ ขอที่หอมๆ จบนะ 55555

เรย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ “ฤทธิ์เยอะที่สุด”

คำว่าฤทธิ์เยอะนี่ตีความได้ทั้งดีและไม่ดีเลยเนอะ
ถ้าไม่ดีก็เรื่องงอแง จอมวีน ขี้เหวี่ยง งี่เง่า สารพัด 555
อย่างรูปนี้ก็ งอแง ง๊องแง๊ง หวงพ่อ ไม่ยอมให้เราไปกอดสามี ร้องให้ยกใหญ่
ตามนิสัยคนมีใจเมตตา ยิ่งร้อง ชั้นก็ยิ่งกอดสามีชั้นแน่นขึ้น กร้ากกก สะใจ ;P

ฤทธิ์เยอะอีกเรื่องก็คง เรา 2 คนทะเลาะกันบ่อยมาก
เราชอบแหย่ลูก ลูกชอบแหย่เรา จบด้วยการทะเลาะ โกรธ งอน ง้อ ดีกัน รักกัน แหย่ใหม่ 555
ปกติพ่อก็เป็นคนห้ามทัพ ห้ามเข้าข้างใครเป็นพิเศษ ถ้าจำเป็นจริงๆ ก็ต้องเข้าข้างเมีย
ด้วยการดุลูกว่า เรย์ไปแหย่มะหม๊าทำไม เรย์ก็หยุดก่อนสิ บลา บลา
ประมาณว่าเมียงอนน่ากลัวกว่าลูกงอน 5555

15 May 13
วันนี้ทำไอติมชาเย็น กลิ่นหอมตลบอบอวลจนเรย์ขอชิม แต่ไม่ให้ชิมเยอะ เรย์เลยพูดว่า...

เรย์: ทำไมหนูกินไม่ได้ล่ะ
มะหม๊า: มันเหมือนกาแฟนะลูก กินแล้วใจเต้นแรง นอนไม่หลับ
เรย์: เรย์กินไม่ได้เพราะมันไม่มีประโยชน์
... อาม่าเสริม: ใช่

เรย์สวนกลับ: ไม่มีประโยชน์แล้วมะหม๊าเอามาทำไอติมทำไม
แป๋ววววว!!!

5 Jun 13

เรย์กลับบ้านมาเจอแม่ ดีใจ ลั้ลลามากกก แต่!!! ทุกอย่างมันมีเบื้องหลัง มีเหตุผลในตัวมันเอง หึ หึ
รีบขึ้นไปเปลี่ยนชุด บอกหนูชอบเลือกชุดเอง เลยให้ไปเปลี่ยนเอง
แต่งตัวสะพายกระเป๋าลงมา คือนางพร้อมออกเที่ยวมากๆ นางแม่อึ้ง
เอ่อ คุณนายลูกจะเสด็จไปไหนเหรอค่ะ?
นางชวนไปเดินท้อปส์ นำหน้าไปแผนกขนมอย่างเร็ว หันมาบรรยายวรรพคุณขนมไม่หยุด
ก็นะ จัดไป แหม่!! แผนเยอะจริ้งงง สรุปดีใจที่แม่อยู่บ้านเนี่ยเพราะ สิ่งนี่ละสิ 5555

6 Jun 13

เจ้าเรย์นี่มันทะเล้นและกวนสุดๆ
เมื่อคืนลงไปจัดตู้ไอติมข้างล่าง คนเดียวตินดึกๆ
เรย์เดินตามหาแม่ พอรู้ว่าอยู่ข้างล่าง นางตะโกนมาจากชั้นบนว่า....

"มะหม๊า อยู่ข้างล่างคนเดียว ระวังผีมาหลอกนะ"

(- -*) ตรูยิ่งกลัวๆ อยู่ ลูกแสนประเสริฐ

11 Jun 13

พาเรย์ไปถ่ายรูปนักเรียน พอช่างนับ 1 2 3 นางยิ้มสวยยยยย 5555
บอกไม่ต้องยิ้ม นางงง เม้มปากซะแน่นกว่าจะได้รูป ซะงั้น
ป๊าวินขอรูปเรย์ใบนึง ขออยู่นาน เล่นเอาพ่อน้อยใจ งอนตุ้บป๋องกว้าจะได้

ปะป๊า: เรย์ ป๊าขอรูปใบนึงนะ
เรย์: เอาไปทำไมค่ะ
ปะป๊า: ไว้ในกระเป๋าตังค์ เวลาคิดถึงเรย์ป๊าจะได้หยิบมาดูไง
เรย์: ไม่ได้นะ เวลาทำงานก็ต้องทำงาน มาดูรูปเรย์เดี๋ยวเพื่อนก็ว่าหรอก

จ้าาาาาา!!! ทีตัวเองโทรตามจิกพ่อทุกเวลาไม่ยอมวางหู 5555

28 June

เจ้าเด็กแสบ....

วันนี้ทำงานจนดึกทั้งพ่อทั้งแม่ เพิ่งออกจากที่ทำงานแวะกินข้าว
ลูกทูลหัวก็โทรตามตัวเหมือนเคย แต่วันนี้มาพร้อมคำบาดจายยยยย....

"ดึกแล้วทำไมยังไม่กลับบ้านอีก ไม่คิดถึงลูกหรือไง?"

พ่อแม่จ๋อยเพคะ (- -*)

5 July

วันนี้มีถ่ายรูปเด็กๆ ที่โรงเรียน เป็นรอบถ่ายเดี่ยวหลอกเงินพ่อแม่เหมือนปีก่อน
ตอนเช้าอยากมีส่วนร่วมช่วยลูกคิด ท่า...

มะหม๊า: เรย์ ถ่ายรูปวันนี้ คิดท่ายังลูก?
เรย์: มีแล้วค่ะ (ทำท่าให้ดูท่านึง)
มะหม๊า: 555 เอาท่าอื่นอีกไหม (แล้วก็โพสท่าต่างๆ ให้ลูกดู)

นึกภาพตามนะ นางมองชั้นโพสหน้านิ่งๆ แบบไร้ความรู้สึกอยู่ประมาณ 4-5 ท่า
นางก็พูดขึ้นมาเสียงเรียบๆ ว่า....

เรย์: มะหม๊าไม่ต้องบอกหนู หนูโพสของหนูเองได้ค่ะ

(- -*) จ๋อยยยย

แต่ก็เชื่อนาง รูปนี้ผู้ปกครองเพื่อนถ่ายส่งมาให้ บอกว่าเรย์โพสท่าไหลลื่นไม่มีสะดุด 5555
ลูกผมครับ ลูกโผ้มมมมม

เรย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ “ตลกที่สุด”
เรย์จัดว่าเป็นเด็กตลก ทำเราหัวเราะได้บ่อยๆ เลย บางทีตลกเกินก็จัดเรทใหม่ว่า เด็กกวน 555
รูปล่างนี้ฮามาก ปกติถ่ายรูปเล่นกันจะบอกว่า เอา 4 แอ๊คนะลูก นางก็จะเปลี่ยนหน้าไป 4 แบบ

มารูปนี้ พอถ่ายเสร็จเอามาดู นางทำหน้าเดียวและหน้าอาซิ้มมาก กวนสุดๆ เรานี่นั่งหัวเราะน้ำตาไหล

รูปนี้ยิ่งฮาใหญ่ ตอนถ่ายเราก็มองแต่ตัวเอง
พอมาดูรูป เรย์เอ้ยยย!! ห่วงสวยบ้างก็ได้ 5555

เรื่องโพสท่าถ่ายรูปนี่ นางพัฒนาฝีมือไปไกลเกินแม่อย่างมากมาย
มีช่วงนึงชอบโพสท่านอนหลับ และนางทำได้เนียนมาก ไม่รู้อารมณ์ไหน 555

มาดูท่าแบ๊วๆ ของนางกัน จัดเต็มอ่ะ

May 13
มีคืนนึง... เรย์มารับที่ทำงาน ก่อนกลับบ้านก็จูงมือเดินไปบอกทีมงานญี่ปุ่น
เรย์ก็เขิน ยืนเฉย ไม่พูดบ้ายบาย เราก็ลาและก็เดินออกมา
เรย์ก็ถามว่า "มะหม๊าขา พวกเค้าเป็นฝรั่งเหรอค่ะ หนูเห็นมะหม๊าพูดภาษาปะกิด"
ขำลูก ช่างถาม เลยบอกลูก ไม่ใช่ฝรั่งค่ะ คนญี่ปุ่น เท่านั้นแหละถามต่อไม่หยุด 5555

(12 May 13)
เราเป็นคนขี้น้อยใจ ชอบงอนลูกเวลาลูกไม่สนใจ งอนลูกเวลาลูกทำให้โกรธ
และแทบทุกครั้งเรย์จะต้องมาอ้อน มาง้อให้หายโกรธ
มีงอนลูกเล็กน้อย เรย์มาง้อแบบหน้าขาวๆ บอก "มะหม๊าขาหนูขอโทษ"
หันไปเห็นเรย์ยิ้มตาหยีหน้าขาว ทำจนเราขำ คืนดีจูงมือกันเข้าห้อง เรย์เดินไปบอกปะป๊า

"เห็นไหม หนูทาแป้งขาวๆ มะหม๊าเห็นแล้วตลก หัวเราะ ไม่โกรธหนูแล้ว"

^_____^

25 May 13
เห็นรูปที่เรย์เพิ่งวาด ตามประสาคนไร้เดียงสาที่คิดลึก เอามือนาบอก (สามี)
พลางอุทานเบาๆ ลั่นห้อง "เรย์วาดรูปไรเนี่ยยย !!"

เรย์เดินมาชำเลือง บอก "กรรไกร"

มองรูปอีกที อ่อ กรรไกร แล้วทำไมวาดกรรไกรข้างๆ อะไรนั่น ข่มขู่อะไรพ่อเธอแทนชั้นหรือเปล่า
ลูกเราความคิดน่ากลัวเกินไปแล้ว ไม่นะ (ได้ข่าวมรึงคิดอยู่คนเดียว)
ทั้งพ่อและเรย์คงกลัวเราจะคิดเลยเถิด หันมาบอกเบาๆ ชัดๆ

"เรย์วาดรูปตัดเล็บ"

เห้อออ!! โล่งอก แต่เดี่ยว เด็กอะไรวาดรูปกิจกรรมตัดเล็บ แฟนซีไปไหมเธอ 5555

1 June 13
เรย์ไปตลาดกับอาม่า ถามว่าไปซื้ออะไร นางบอก "ไปซื้อปลาลิ้นหมา"
ที่ขำคือนางเลือกเอง นางชอบ นางจำได้ อาม่าเล่าว่า ถามเรย์กินอะไรดี จะได้ซื้อมาทำกิน
อาม่า: กินอะไรดี เรย์ช่วยอาม่าคิดหน่อยสิ
เรย์: กินปลากันม่ะ
อาม่า: ดีๆ งั้นเอาปลาน้ำดอกไม้ดีกว่า (พูดกับตัวเอง)
เรย์: ไม่เอาๆ หนูว่าปลาลิ้นหมาดีกว่า อร่อย หนูชอบ
555 คือว่าคุณนายแม่บ่องตงว่าไม่รู้ จักปลาทั้ง 2 ตระกูลไง หน้าตาเป็นปลาก็คือปลา
แต่เรย์นี่จำนะ เวลากินแล้วชอบจะถามว่าคืออะไร และจะจำ ตลกดี ปลาลิ้นหมา 555

เรย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ “เสียเงินให้โดยไม่รู้ตัวมากที่สุด”

อันนี้เรื่องจริงเลย เรียกได้ว่าจ่ายเงินไม่มีคิดเลย
อะไรที่ลูกชอบ ทำให้ลูกยิ้ม ทำให้ลูกมีความสุขได้ เดี้ยนยอม (แต่ก็ไม่ทุกครั้งนะ)

คือถ้าเปรียบเทียบกับตัวเองแล้ว ยอมจ่ายแพงกว่าเพื่อสิ่งที่ดีกว่าให้เรย์
ยกตัวอย่างง่ายๆ ไม่สบายนางต้องไปเจอหมอที่ รพ ดีๆ แต่ถ้าแม่ไม่สบายกินยาหมอตี๋ก็พอ

เรย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ “สำคัญที่สุดและรักมากที่สุด”

อันนี้แน่นอนป่ะ
ลูกรู้สึกอะไร แม่อย่างเรารู้สึกมากกว่า 10 เท่าตลอด ไม่ว่าจะเรื่องดีหรือเรื่องร้าย
อนาคตแม่ก็คืออนาคตลูก มีชีวิตอยู่ มีแรงสู้ ก็เพราะลูกทั้งงั้น
ตั้งใจมีนี่ ก็ต้องตั้งใจเลี้ยงอยู่แล้ว

คิดอยู่เสมอว่าถ้ามีลูกอีกคน เราจะรักเค้าได้มากเท่ารักเรย์หรือเปล่า
เราจะเลี้ยงเค้า ทำเพื่อเค้าได้เท่าทำให้เรย์ไหม
เพราะที่ทำทุกอย่างที่ผ่านมา เป็นสิ่งที่ยากที่คนอย่างเราจะทำได้ แต่ก็ทำมาแล้วเพื่อเรย์ล้วนๆ

คิดบ่อยๆ ว่าถ้าเรย์เป็นอะไรไป เราจะทำยังไง
คำตอบคือ ไม่กล้าคิดต่อ ไม่กล้าคิดไปไกล ทำใจไม่ได้
ถ้ามีใครมารังแกเรย์ ทำร้ายเรย์ ไม่ว่าจะตอนเล็กหรือตอนโตล่ะ
คำตอบคือ เราเอาคืนแน่ๆ เราไม่ยอม
แล้วถ้าเราเกิดตายขึ้นกระทันหันตอนเรย์ยังเด็กล่ะ
โอยยย….ไม่อยากจะคิดเลย สงสารลูก กลัวลูกเสียใจ กลัวลูกคิดถึงเรา
พูดง่ายๆ เราห่วงเรย์ไปหมดทุกอย่าง แต่เราก็พยายามปล่อยนะ
คือไม่ห่วงจนหวงและกลัวแทนลูกไปหมด
ก็ปล่อยให้เรย์ได้ใช้ชีวิตตามปกติ แต่ในความเป็นจริง มันห่วงมาก ห่วงจริงๆ

ก็เพราะรักมากไง เพราะเรย์สำคัญมากๆ สำหรับเรา
ดังนั้น สิ่งที่เราตั้งใจเพื่อให้ความห่วงของเราลดลง
เราจะต้องให้เรย์โตแบบมีภูมิคุ้มกัน เข้มแข็งและแข็งแกร่ง เอาตัวรอดได้
แค่ลูกคนเดียวเรายังห่วงขนาดนี้ มีหลายคนเราจะเป็นยังไงล่ะนี่

เรย์…บ่าวของแม่

การมีลูกดีเป็นเรื่องที่ดีที่สุดในชีวิต
ความหมายของลูกที่ดีในวัยนี้ก็ไม่มีอะไรมาก แค่ทำให้แม่ชื่นใจก็สุดๆ แล้ว
ดังนั้นเราชอบมากเวลาที่ย์อยากมาช่วยแม่ทำโน่นทำนี่ ไม่ว่าจะเทน้ำให้ หยิบของให้
มันรู้สึกดีที่เรย์เป็นเด็กมีน้ำใจ และกตัญญูที่ปรนนิบัติแม่
แม้ในความเป็นจริง เรย์อาจจะทำเพราะสนุกเหมือนได้เล่นหรืออะไรก็แล้วแต่
ที่ปลาบปลื้มใจมากๆ ก็คือชอบมาใส่รองเท้าให้
ไม่รู้เห็นแม่ทำไม่ได้เพราะติดพุงหรือไง แต่ก็ปลาบปลื้มใจจริงๆ ^^

บางทีทำไอติมเหนื่อยๆ ขึ้นมา
บอกเรย์นวดให้หน่อย นางเดินมานวดให้ แม้จะแปปเดียวก็หายเหนื่อยแว้ววว
ดูท่านางรูปนี้สิ ทะเล้นมาก 555

เวลาเห็นแม่ทำไอติม หรือทำงานเหนื่อยๆ
เรย์จะวิ่งมาของานทำ ทำแบบตั้งใจ
บางทีก็พูดว่า หนูโตขึ้น มะหม๊าไม่ต้องทำนะ หนูจะทำเอง หม๊าจะได้ไม่เหนื่อย
โหย….ชื่นใจโคตรๆ

รูปนี้ก็ช่วยจัดของ เอาของจากกล่องมาวางที่ชั้น

อาสาช่วยทำไอติม ซึ่งนางทำได้ดีเลยนะ เก่งกว่าพ่ออีก 5555

อาสาช่วยถือกล่อง เอาไอติมไปส่งลูกค้า นางชอบมาก

ช่วงที่ผ่านมางานเยอะมากๆ มากถึงมากที่สุด
แต่พอมีเวลาให้เรย์ปุ้ป เรย์ติดแม่ทันทีเลย อ้อนเก่งสุดๆ
จากที่กลัวลูกจะไม่รัก ไม่สนิทด้วยเพราะเรย์ใกล้ชิดพ่อมากกว่า เราดุกว่า
มาตอนนี้เรารู้สึกว่าความสัมพันธ์แม่ลูกเริ่มดีขึ้นแหะ ลูกกล้าเข้าหา เล่นกับลูกได้นาน คุยกับลูกได้เยอะ
เป็นความรู้สึกที่พิเศษมากเวลาลูกอยากเข้าหาเรา ร้องหาเรา
ความรู้สึกของคนที่ถูกรักเป็นแบบนี้สินะ...❤❤❤

ยังไงก็คงไม่ลืมที่จะให้เครดิตปะป๊าวิน สำหรับ 4 ปีที่ผ่านมาของเรย์
ถ้าเรียกให้ถูกต้อง ต้องบอกว่าป๊าเลี้ยงหนู ส่วนมะหม๊าช่วยบ้างตามความเหมาะสม 5555

ช่วงเดือนพฤษภาคม - มิถุนายนก่อนเรย์ 4 ขวบ เรางานเข้าอย่างหนักหน่วง
กลับบ้านดึก เข้าออฟฟิศเสาร์อาทิตย์ กลัวไม่เชื่อ ลงรูปให้ดูเลยว่าดึกจริง 555

กลับบ้านก็เจอเรย์หลับแล้วเพราะรอไม่ไหว
ปกติตอนงานไม่หนัก กลับบ้านก็อยากให้เรย์หลับไวๆ เราจะได้ทำโน่นทำนี่
มาตอนนี้คิดถึงลูก อยากปลุก แต่ก็อย่าเลย เดี้ยนเหนื่อย เดี้ยนเพลีย

กลับบ้านดึกนานเข้า ลูกไม่ไหวแหละ มารอมารับที่ทำงานเลย 5555
สงสารลูก เลยนอนดึกไปด้วย แต่เรย์ดูมความสุขที่ได้กลับบ้านไปนอนพร้อมหน้าพร้อมตากันมากกว่า ก็โอเค้

ได้กินข้าวมื้อดึกด้วยกัน

เสาร์อาทิตย์เข้ามาทำงาน ก็ตามมายืนเฝ้านั่งเฝ้า 5555

เหนื่อยแต่ก็เป็นช่วงเวลาสั้นแค่ 1-2 เดือน
กลัวนะ กลัวลูกลืม กลัวสามีอิสระเกินไป 555 ยังดีที่เข้าใจกันและคิดถึงกันมากขึ้น (ไหม?)
ประชุมเครียดๆ ออกมาเจอขนมจากสามีก็ชื่นใจ

ถามกันบ่อย ไม่คิดจะมีลูกคนที่ 2 เหรอ?
คำตอบคือ “ยังไม่อยาก”
ทุกอย่างมีเหตุผลของมัน เรามีเหตุผลของเรา
ลึกๆ อยากมีอีกนะ แต่ไม่อยาก ยังไม่พร้อม ทำใจไม่ได้ กลัว
บางเดือนที่ประจำเดือนมาช้า เรานอย์ดมากกกกกก
จนบอกสามีว่า ถ้าเธอคุมกำเนิด ชั้นจะทำเองแล้วนะ
ปรากฏสามีก็คิดอยากมีอีก
เหตุผลที่มีคือมีเพื่อเรย์ เรย์จะได้มีพี่น้อง มีคนคอยดูแลกันตอนโต
นี่คือการมองโลกสวยๆ
พอดีเราเป็นคนโลกโหดร้าย เรามองว่าแล้วถ้าการมีอีกคนทำให้เรามีปมด้อยเพราะถูกแบ่งความรักไปล่ะ
หรือถ้ามีอีกคนแล้วพี่น้องไม่รักกันล่ะ
5555 ยอมรับว่าเป็นคนขี้กลัว
ในอนาคตไม่รู้ความคิดจะเปลี่ยนไหม แต่ตอนนี้อยากรักเรย์คนเดียวไปก่อน ^__^

ถ้าในอนาคตเกิดมีลูกอีกคนจริงๆ และได้มาอ่าน blog นี้ก็อย่าน้อยใจไปนะ
ถ้าเกิดจะมี นั่นก็แปลว่าตั้งใจที่จะมี และจะรักมากที่สุดเหมือนกัน เพียงแต่อาจยังไม่ใช่ตอนนี้

ตอนนี้ขอรักและทุ่มเทให้ลูกสาวคนโตคนนี้ไปก่อน

รักเรย์สุดๆ เลย
มะหม๊า

Create Date : 19 กรกฎาคม 2556

Last Update : 19 กรกฎาคม 2556 16:46:48 น.

7 comments

Counter : 14945 Pageviews.

น่ารักทั้งครอบครัวเลยนะ

โดย: MUMNOK

วันที่: 19 กรกฎาคม 2556 เวลา:17:24:17 น.

อ่านจนจบเลยค่ะ ความรักอบอวลมาก ชอบรอยยิ้มน้องเรย์จังค่ะ

โดย: ดอกไม้บานริมรั้ว

วันที่: 21 กรกฎาคม 2556 เวลา:2:34:22 น.

อ่านมาสี่ปีกว่า เรื่องนี้น่ารักที่สุด (ที่สุดอยู่เนืองๆ)

โดย: สรุป...เหมือนเดิม IP: 58.8.107.96 วันที่: 23 กรกฎาคม 2556 เวลา:11:13:37 น.

เป็นครอบครัวตัวอย่างเลยค่ะ อบอุ่น น่ารัก เป็นธรรมชาติ เห็นเรย์โตขึ้นทุกวันๆ เป็นแฟนคลับติดตามก็มีความสุขแล้ว คนเป็นแม่เห็นความน่ารัก แสบ ซ่า ทุกวัน ต้องสนุกมากแน่ๆเลย มี๊อรอัพบ่อยๆนะคร้า

โดย: benda popo IP: 182.53.147.214 วันที่: 26 กรกฎาคม 2556 เวลา:18:55:24 น.

น่ารักมากๆอ่านไปยิ้มไป ^_^

โดย: หนึ่งแม่น้องชีสค่ะ IP: 171.97.17.212 วันที่: 15 สิงหาคม 2556 เวลา:14:39:41 น.

น้องเรย์น่ารักมาก คุณแม่คุณพ่อก็เช่นกันค่ะ :)

โดย: แม่น้องปาย IP: 203.151.118.70 วันที่: 1 กันยายน 2557 เวลา:17:18:35 น.

อีแพรว มุจรินทร์ ฆะระบุตร(Mudjarin Kharabut)เลขบัตรประชาชน 1412000062681 เกิด 13 ตุลาคม 2536ที่อยู่ 55หมู่8 ต.สร้างคอม อ.สร้างคอม จ.อุดรธานี บิดาชื่อนายเมรี ฆะระบุตร พีน้องอีก 2คนของอีดอกทองมุจรินทร์ชื่อ นายนัฐกรณ์ ฆะระบุตร และนายกฤษดา ฆะระบุตร ผู้หญิงคนนี้ทำลายครอบครัวคนอื่น เป็นเมียเก็บผู้ชายที่เขามีลูกมีเมียแล้วอยู่ 2ปี (ระหว่าง 2557-2558) ทั้งๆที่ยังเรียนไม่จบ และรู้มาตลอดว่าผู้ชายมีครอบครัวแล้ว ทำให้ผู้หญิงด้วยกันต้องตกนรกทั้งเป็น ต้องอยู่กับความทรงจำอันเลวร้ายไปชั่วชีวิต ขอให้เอาเงินที่ผู้ชายไปเลี้ยงดูมาคืนก็หน้าด้านหนีไปเฉยๆ ขอให้ผลกรรมที่มันได้ทำไว้กับครอบครัวคนอื่นจงตกถึงครอบครัวของมันบ้าง ขอให้ตราบาปจงติดอยู่ในใจมันไปชั่วชีวิต พ่อแม่มันที่ไม่รู้จักสั่งสอนเลือดเนื้อให้รู้จักผิดชอบชั่วดี ปล่อยให้ไปทำร้ายคนอื่น จงได้รับกรรมที่ลูกสาวตัวเองได้ก่อไว้ด้วยเถิด ขอให้แรงอธิษฐานในครั้งนี้จงส่งไปยังครอบครัวฆะระบุตรด้วยเถิด
#Mudjarin #Kharabut #Mudjarinkharabut #มุจรินทร์ #ฆะระบุตร #มุจรินทร์ฆะระบุตร #เมรีฆะระบุตร #นัฐกรณ์ฆะระบุตร #กฤษดาฆะระบุตร #เมียน้อย #เมียเก็บ #เมียเช่า #นางบำเรอ #เป็นชู้กับผัวคนอื่น #นักศึกษาใจแตก #ไร้ยางอาย #หน้าด้าน #เดรัจฉาน #เปรตขอส่วนบุญ #สัมภเวสี #ทำลายคู่เขา #ทำลายครอบครัวเขา #บาปกรรมมีจริง #ผิดศีลธรรม #ตกนรกทั้งเป็น #มีตราบาปชั่วชีวิต

โดย: ทำลายครอบครัวคนอื่น อีกหน่อยมีใครมาทำเธอบ้าง ไม่ต้องแปลกใจ มันคือผลกรรม มุจรินทร์ ฆะระบุตร IP: 134.196.149.27 วันที่: 10 กรกฎาคม 2559 เวลา:16:56:37 น.