วันเสาร์...ของเรา
ปกติวันเสาร์ คนที่ไม่ต้องไปทำงาน ทำไรกันบ้างค่ะ ตื่นกันกี่โมง อยู่่บ้านหรือออกไปลัลล๊ากันข้างนอกค่ะ...ปกติวันเสาร์ของพวกเรา ถ้าคุณพ่อเด็กๆ ไม่อยู่ พวกเราจะเริ่มเช้าวันเสาร์ด้วยการตื่นสายมาก ๆ ไม่สนใจใครทั้งน้ัน ตื่นมาก้อทานข้าว ทำธุระส่วนตัวแล้วก้ออยู่ในห้อง พอเย็น ๆ ก้อออกไปเดินเล่นบนเขากันค่ะ ไปได้ไม่ไกลมาก เด็ก ๆ ก้อจะร้องเหนื่อย ร้องกลับบ้าน หรือร้องให้อุ้ม...แบบว่าคุณแม่เองยังเอาตัวไม่รอดเลยอ่ะ เลยต้องพากันกลับบ้าน ตอนนี้เด็ก ๆก้อปรับตัวได้ระดับหนี่งแล้วค่ะ โดยเฉพาะ น้องนาบี ที่พูดภาษาเกาหลี ได้ดีจนน่าตกใจ เริ่มสนุกกับโรงเรียนแล้วค่ะ ส่วนน้องนุ๊ก ก้อยังมีปัญหาด้านภาษาอยู่ เพราะไม่ยอมพูด จะพูดภาษาอังกฤษกับเพื่อน และ คุณครู แต่พออ่านออกได้บ้างแล้วค่ะ..และวันนี้เป็นวันเสาร์ ที่คุณพ่อเด็ก ๆ อยู่บ้าน ประมาณ ค่ำ ๆ ถึงจะไปโซลเพื่อเดินทางไปญี่ปุ่น เช้าพรุ่งนี้ วันนี้เราเลยจะพาเด็ก ๆ ไปในเมือง ไปหาของอร่อยทานกัน ก้อพวก ขนม ตามข้างทางล่ะค่ะ คือ มันยังแปลกใหม่สำหรับเด็ก ๆ อีกหน่อยคงเบื่อกัน เรายังชอบเลยอ่ะเรื่องทานอาหารนอกบ้าน ที่นี่เค้าไม่นิยมทำกัน นอกจากมีอะไรพิเศษ ๆ นี่อยากทานหมูย่างมากเลย แต่ด้วยเวลา และ อะไรไม่รู้ คือ ถ้าเราจะไปกันแค่สี่คนเนี่ย ดูจะน่าเกลียด ต้องไปท้ังบ้านอ่ะ แบบ ชั้นแค่อยากให้ลูกชั้นกินของดี ๆ โดยไม่มีมารได้มั้ยเนี่ย....แถมต้องเป็นคนจ่ายเงินด้วย เสียดายอ่ะที่ต้องเสียตังให้คนแบบนี้ เอาเงินไปซิ้ออาหารให้สุนัข ยังอยากจะทำซะกว่าเลย...เราเป็นคนเกลียดใครแล้ว เกลียดจนตาย..ไปดูรูปดีกว่าค่ะ..
ชีวิตจะได้สดชื่น