เมื่อวานที่คอมพัง เอ็ดมาทำงานราวๆเที่ยง มาเจอเรานั่งทำงานที่คอมของพวกพาร์ทไทม์ ก็บอกว่า I guess your day has not been good. That's horrible. บลา บลา บลา (แบบเฟคๆ) เราก็เดาแล้วว่าเคลลี่คงบอก เพราะจากที่จอดรถเค้าต้องเดินผ่านโต๊ะเคลลี่มาก่อน เรายิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่แล้ว มาเจอพวกพูดมากแบบนี้ยิ่งเซ็ง เลยอือๆออๆไปตามระเบียบ
พอถึงเวลาพักของเรา เราก็ขึ้นไปห้องเบรค คนแผนกอื่นสองคนในนั้น บอกว่า เสียใจด้วยเรื่องคอมของเธอ เราบอก Oh yeah, let me guess who told you about that. สองคนนั้นหัวเราะ แล้วบอกว่า ต้องทำใจนะ ทำงานแผนกเดียวกับเอ็ด ตานี่ช่างนินทาเป็นที่สุด ข่าวไหนเรื่องไหนที่อยากให้ทุกคนในห้องสมุดรู้ บอกแค่เอ็ดคนเดียวแล้วประหยัดเวลาและน้ำลายไปได้กระบุงโกย เพราะเอ็ดจะเอาไปโพนทะนาให้เธอเอง แทมมี่บอกว่า Well, there are telegraph, telephone and telegram but we have Tele-Ed ฮากันใหญ่ ช่างคิดจริงๆ
พอลงมาจากพักกลางวันเลยไปหาเคลลี่แล้วบอกว่า ขอบคุณมากกกกกกกกนะที่บอกเอ็ดเรื่องคอมของฉัน ตอนนี้ทุกคนในห้องสมุดรู้หมดแล้ว เคลลี่หัวเราะแบบหน้าแดงหน้าดำ บอก โนเวย์ Is he really that bad? เฮ้อ.....
พรุ่งนี้คาดว่าจะไปคอมกลับคืนมา ต้องเอามาเริ่มต้นใหม่หมดเลย ฮือๆๆ ตอนมีให้ใช้อยู่ทุกเมือ่เชื่อวันก็ take it for granted พอไม่มีแล้วถึงรู้สึกว่ามันลำบากยังไง ดีเท่าไหร่แล้วที่ไม่ต้องมานั่งจิ้มดีดจากเครื่องพิมพ์ดีด!
เขาถึงพูดกันว่า
อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคอมฯ อิอิ